Writer: Joshua Ortega

Penciller: Nat Jones

Colorist: Jay Fotos

Letterer: Jason Hanley

Image Comics

Αναμφισβήτητα ένα από τα κλασσικότερα έργα των τελευταίων δεκαετιών είναι ο Death Dealer του Frank Frazetta. Δεν πρέπει να υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει δει τουλάχιστον ένα έργο του Frazetta, και σίγουρα ο Death Dealer, με το αινιγματικό σκοτεινό πρόσωπο και το ματωμένο τσεκούρι, είναι το πιο αναγνωρίσιμο μεταξύ όλων. Έχει κοσμήσει από βιβλία, εξώφυλλα μουσικής, αφίσες, ημερολόγια και ότι άλλο βάλει ο νους σας. Από το τεράστιο σύνολο του έργου του, αυτό το φιλοτέχνημα του 1973, είναι αρκετό από μόνο του για να τον στέψει έναν από τους βασιλιάδες του fantasy art. Προς ευχαρίστηση, λοιπόν, όλων μας, η Image ζωντανεύει στις σελίδες μιας σειράς έξι τευχών, τον θρύλο που ονομάζεται Death Dealer.

Με υπότιτλο "Shadows of Mirahan" (ο οποίος γεννάει προσδοκίες και για επόμενες σειρές) η ιστορία παίρνει μέρος στην χώρα της Iparsia, όπου ο πόλεμος μεταξύ των φυλών Oro και Edani προκαλεί την εμφάνιση του Death Dealer, που σπέρνει τον όλεθρο και στις δύο πλευρές, αδιακρίτως. Αυτή είναι η ιστορία που λέει ένας πατέρας στο γιο του, χρόνια αργότερα (άγνωστο πόσα). Λίγες μέρες μετά, ένα παράνομο ζευγάρι, ένας ξυλοκόπος και η κόρη του δούκα, ανακαλύπτουν τυχαία το Grandmother Tree, το δέντρο που γέννησε όλα τα άλλα. Εκεί στις ρίζες του δέντρου, το αίμα που χύνεται έχει ως συνέπεια την επιστροφή του Death Dealer.

Ο Joshua Ortega ακολουθεί κλασσικές φόρμες sword and sorcery/fantasy αφήγησης ή ακόμα και παραμυθιού. Ο σκοτεινός μύθος, οι απλοί χωρικοί, η κόρη του δούκα, οι μάγοι και τα τέρατα, είναι στοιχεία τα οποία μεταχειρίζεται από την πεπατημένη οδό. Απλός, σταθερός λόγος και καθαρή πλοκή. Σίγουρα το παραπάνω δεν είναι ελάττωμα αλλά ίσως δυσαρεστήσει αυτούς που είχαν ελπίδες για κάτι περισσότερο, για την υπέρβαση. Επιτυχία πάντως αποτελεί ότι καταφέρνει να εισάγει από την αρχή των εν λόγω "ήρωα", σε ένα καλά οριοθετημένο περιβάλλον και ναι, κάτι τέτοιο, με τους σημερινούς ρυθμούς πολλών σειρών, είναι άξιο λόγου.

Στο αισθητικό κομμάτι μη γελιέστε, Frank Frazetta δεν θα συναντήσετε, αλλά ο Nat Jones παίρνει την σκυτάλη από την σκοτεινή αισθητική του πίνακα και τα καταφέρνει καλά. Λεπτομερή μολύβια και ωραίες σκιές χαρίζουν μια νοσηρή ατμόσφαιρα που ταιριάζει απόλυτα στον τίτλο. Σίγουρα, το τελευταίο splash δισέλιδο είναι το αποκορύφωμα του τεύχους, αν και υποθέτω άθελα του επηρεάστηκε από την αξιομνημόνευτη εμφάνιση του Ακέφαλου Καβαλάρη στην ταινία του Tim Burton. To buzz πάντως ανήκει στα εξώφυλλα των τευχών, τα οποία θα είναι τρία κάθε φορά. Ένα original του Frazetta, ένα wraparound και ένα sketch. Εδώ, ο Nat Jones υπερβαίνει εαυτόν (και στα τρία τεύχη που έχω δει στο PREVIEWS) και χαρίζει υπέροχες εικόνες fantasy art. Το wraparound αυτού του τεύχους είναι θεσπέσιο και εάν δεν καταφέρατε να το βρείτε, μέσα στο τεύχος έχει bonus το σχέδιο σε μολύβι.

Η Image σαφώς και υπολόγιζε στη δύναμη του ονόματος του μεγάλου illustrator, όπως και του πίνακα, αλλά ευτυχώς για όλους, δεν έμεινε μόνο εκεί. Σίγουρα, ένα τέτοιο project θα μπορούσε να πάει παραπέρα, τουλάχιστον όμως σέβεται και δεν προσβάλλει κανέναν. Δεν ξέρω αν θα μπορούσε, άλλωστε, καθώς το όλο σύνολο είναι εγκεκριμένο από τον ίδιο τον Frazetta. Υπό αυτές τις συνθήκες, είναι ευπρόσδεκτα όχι μόνο τα επόμενα τεύχη, αλλά και άλλα κεφάλαια ή μίνι σειρές στο μέλλον.