Writer: Ian Shaughnessy

Artist: Mike Holmes

Oni Press

Ερώτηση: Τί, αλήθεια, μπορεί να πάει στραβά σε ένα graphic novel 160-κάτι σελίδων (σε digestive μορφή για τους "δυσκοίλιους") το οποίο, ωσάν ρομαντική κομεντί (ο Πανάγαθος να το κάνει δηλαδή...) μας εξιστορεί της περιπέτειες ενός νεαρού Αμερικανού που προσπαθεί, με ελαφρώς ανορθόδοξο τρόπο, να κατακτήσει την καρδιά της αγαπημένης του;

Απάντηση: Τα πάντα...

Τα πάντα σε αυτό το comic είναι επιεικώς απαράδεκτα! Το plot; Βλακώδες, ακόμη και για Χολιγουντιανή ταινία του είδους. Μην περιμένετε να διαβάσετε το μελλοντικό σενάριο για κανένα καινούριο WHEN HARRY MET SALLY, LOVE ACTUALLY, MY BEST FRIEND'S WEDDING, NOTING HILL, ή έστω MUSIC & LYRICS, εδώ. Θα απογοητευτείτε τα μάλα!

Στην περίπτωση μας, βλέπετε, τα πάντα περιστρέφονται γύρω από την ψύχωση του loser (aren't they always?) πρωταγωνιστή, Holden, με την κοπέλα του Casey, μια ψύχωση που τον οδηγεί σε "χαριτωμενιές" τύπου "δημιουργώ ένα alter ego (κάτι σαν τον Ρουβά, δηλαδή) για να μπορώ να είμαι μαζί με την κοπέλα μου τις ώρες που αυτή δουλεύει ως tutor για διάφορα λαμόγια, έτσι ώστε να διασφαλίσω ότι δε θα πιάσει το ζουμπουρλούδικο κωλαράκι της κανένα από αυτά (τα λαμόγια)"!

Όπως καταλαβαίνετε, ο Shaughnessy δεν αρκείται στην απλή αναγωγή της ανασφάλειας που βολοδέρνει τον πρωταγωνιστή του σε ένα μείζονος σημασίας πρόβλημα που θα μπορούσε να συμβεί στον καθένα μας, αλλά προχωράει μερικά βήματα παραπέρα, ανάγοντας εντέλει τη μαλακία σε πραγματική επιστήμη...

Μίλησα όμως για ρομαντική κομεντί, σωστά; Κομεντί, άρα κάπου θα πρέπει να υπάρχουν και ορισμένα ψήγματα χιούμορ, έτσι δεν είναι; Αμ, δε! Το έψαξα από εδώ, το κοίταξα από εκεί, τίποτα. Ούτε ένα δείγμα, έστω, ελαφρού μειδιάματος δε στόλισε τα σαρκώδη χείλη μου! Τίποτα! Διάλογοι πιο flat και από το στήθος της "Μαρίας της 'Ασχημης"...

Και ερωτώ: Από τη στιγμή που το όλο εγχείρημα είναι τόσο, μα τόσο, άνοστο ως προς τη γραφή του, τι μπορεί να το σώσει; Μα φυσικά το artwork!

Εδώ είναι, λοιπόν, που γελάμε, και μάλιστα τρανταχτά. Μα τον Τουτάτη, τι indie φρούτο μας προέκυψε πάλι! Ο νικητής του 2005 Oni Press Talent Search (τρομάρα του), κύριος Mike Holmes, στην παρθενική του αυτή εμφάνιση, δε μας δείχνει μόνο το πόσο συγκλονιστικά αδιάφορος καλλιτέχνης είναι, με το μετριότατο σχέδιο του, αλλά και το πόσο υπερφίαλα προσπαθεί να πλασαριστεί στο εναλλακτικό κοινό που θα ψαρώσει από χαζούς μοντερνισμούς τύπου "δεν προσθέτω τις κόρες στα ορθάνοιχτα, γουρλωτά μάτια των πρωταγωνιστών μου, από άποψη"! (Μη γελάτε, κάπου το διάβασα αυτό...)

Για να μη μακρηγορώ, όμως, κι έχω και ραντεβού με τον ψυχολόγο του σκύλου του Κωστέτσου (με είδε έτσι αναστατωμένο ο Eddie μου, μετά το πέρας της ανάγνωσης του συγκεκριμένου comic, που τον έπιασαν τα υπαρξιακά του κι αυτόν τον κακομοίρη), μη διαβάσετε, μη μπείτε καν στον κόπο να ξεφυλλίσετε πότε στη ζωή σας το SHENANIGANS.

Ποτέ!

Νοικιάστε καλύτερα κανένα DVD με τη Lindsay Lohan και βάλτε το στο Director's Commentary. Καλύτερα θα περάσετε...

Bonus: Για όσους δε γνωρίζουν τη Lindsay (Ντροπή...)