Eigakan: Έπεα Πτερόεντα

"Λόγια του αέρα". Αυτό σημαίνει σε ελεύθερη απόδοση η παραπάνω φράση. Σας ομολογώ ότι ένας πολύ σοβαρός λόγος που διάλεξα αυτόν τον τίτλο, ήταν το ότι μου τον είπε η εξαδέλφη μου, όταν εξέφρασα την παντελή έλλειψη έμπνευσης για οτιδήποτε άλλο. Δεν ξέρω, έχω αρχίσει να στερεύω σε επίπεδο τίτλων κι αυτό με ανησυχεί, αλλά ίσως αυτό είναι παρεπόμενο του γεγονότος ότι, εν πολλοίς, είμαι κλεισμένος μέσα στο σπίτι (το τελευταίο παρασκευο-σαββατοκύριακο δεν μετράει). Τέλος πάντων, εισαγωγικό θέμα δεν έχω σήμερα, πλην μιας φωτογραφίας από ένα αγαλματάκι που βρήκα και αγόρασα στο Clipart Χαλανδρίου. Αναπαριστά τον κεντρικό χαρακτήρα ενός παλιού animation, το οποίο δεν έχω πετύχει παρά μια φορά στην ελληνική τηλεόραση.

Δεδομένης της θεματολογίας, μάλλον είναι ιαπωνικό, αλλά δεν γνωρίζω περισσότερα, παρά λίγα πράγματα για την υπόθεση. Κάποιος ευγενής (ενδεχομένως και ο Αυτοκράτορας, δεν θυμάμαι), περιμένει να γεννήσει η γυναίκα του τα αυγά από τα οποία θα βγουν τα παιδιά του (...ε, το λένε και οι ελληνικοί μύθοι για τη Λήδα). Η γυναίκα του κάνει, όμως, μόνο ένα αυγό και αυτός έξαλλος το χτυπάει με το σπαθί του. Το αυγό ανοίγει και μέσα υπάρχει ένας λωτός, από τον οποίο βγαίνει ένα μικροσκοπικό αγοράκι. Το αγοράκι, εξαρχής, δείχνει πολεμικό πνεύμα και μετά από λίγο καιρό, έχοντας φτάσει το μέγεθος ενός φυσιολογικού παιδιού, κάνει διάφορους άθλους, με αποτέλεσμα να πάρει στην κατοχή του ένα φλεγόμενο δόρυ και σανδάλια με τροχούς από φλόγα, που τον βοηθούν να πετάει. Σύντροφός του είναι ένα ασημένιο ελάφι, του οποίου το πνεύμα τον συνοδεύει μετά το θάνατό του. Το τελευταίο πράγμα που θυμάμαι είναι ότι το αγοράκι καταφέρνει να αντιμετωπίσει τον Βασιλιά-Δράκο της θάλασσας. Αν κανείς θυμάται πώς λένε το animation, έστω στα ελληνικά, ας μου στείλει ένα mail. Το αγαλματάκι έχει όνομα "Na Zha".

Όσον αφορά στα λόγια του αέρα, σας παραπέμπω στο "Κ" που κυκλοφόρησε στις 29 Οκτωβρίου 2006, όπου φιγουράρει "ο Τζόνι Ντεπ της ελληνικής σκηνής των κόμικς" (ΟΚ, το είδα αργά, αλλά έλεος!). Χωρίς περαιτέρω καθυστέρηση, περνάμε στο...

Shinjuku Stalker

- Στην Ιαπωνία, ένα από τα πρόσφατα hot stuff είναι... ένα διαφημιστικό! Μάλιστα, κυκλοφόρησε σε DVD ένα anime βασισμένο σε διαφημιστικό για cup noodles (είδος στιγμιαίων μακαρονιών), με σενάριο και σκηνοθεσία του Katsuhiro Otomo! Το πρώτο DVD του FREEDOM συνδυάζει τα δύο τηλεοπτικά διαφημιστικά, τα οποία μαζί συνθέτουν μια σύντομη ιστορία sci-fi thriller, από το δημιουργό του AKIRA. Go figure...

- Το MAISON IKKOKU της Rumiko Takahashi, μια (κατά το σύνηθες, μακροσκελής) σειρά κωμικού ρομάντζου μεταξύ ενός υποψήφιου φοιτητή και της νεαρής, όμορφης χήρας σπιτονοικοκυράς του, γίνεται τηλεοπτική σειρά με ηθοποιούς. Η σειρά θα ξεκινήσει να προβάλλεται την 'Ανοιξη στο δίκτυο TV Asahi της Ιαπωνίας, με την Misaki Ito στο ρόλο της σπιτονοικοκυράς, Kyoko Otonashi. Η Ito έχει παίξει την Hermes στο τηλεοπτικό DENSHYA OTOKO, καθώς και τη Hitomi στο JU-ON (το αρχικό, ιαπωνικό GRUDGE). Ο ρόλος του Yusaku Godai έχει μείνει ανοιχτός και οι συντελεστές σκέπτονται να κάνουν δοκιμαστικά, ανοιχτά στο κοινό, για άνδρες ηλικίας 20-24 ετών. Μάλιστα, για να πετύχουν την ατζαμοσύνη του Godai, προαπαιτούμενο θα είναι να μην έχει ο υποψήφιος προηγούμενη εμπειρία ηθοποιίας! Προσωπικά, πιστεύω ότι οι ενδιαφερόμενοι μπορούν να στραφούν μόνο σε fansubs, αλλά ποιον πείραξε ποτέ αυτό;

Kyoko, live and drawn

- Στις 9 Δεκεμβρίου, κάνει πρεμιέρα στην Ιαπωνία το NANA 2, βασισμένο, όπως και το πρώτο, στο ομώνυμο manga της Ai Yazawa. Ο Kentaro Otani έχει πάλι αναλάβει τη σκηνοθεσία, αλλά την Aoi Miyazaki αντικαθιστά η Yui Ichikawa, στο ρόλο της Nana Komatsu.

- Το Studio Gonzo ανακοίνωσε ότι η νέα του ταινία θα είναι βασισμένη στις περιπέτειες της Peggy Sue, του Γάλλου συγγραφέα Serge Brussolo. Η ταινία, η οποία περιγράφει τις περιπέτειες της νεαρής έφηβης που λύνει εγκλήματα με τη βοήθεια των μαγικών της γυαλιών, δεν αναμένεται πριν το 2008.

- Τον περασμένο Σεπτέμβριο, η live-action ταινία MUSHISHI, του Katsuhiro Otomo, διαγωνίστηκε στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου της Βενετίας. Πραγματεύεται τις έρευνες ενός νεαρού πάνω στις μορφές ζωής ονόματι "mushi" (έντομα), καθώς και τα παραφυσικά φαινόμενα που προκαλούν. Η ταινία βασίστηκε στο ομώνυμο manga της Yuki Urushibara, το οποίο ήδη έχει μεταφερθεί σε σειρά anime 26 επεισοδίων. Ωστόσο, δεν έχει ακόμη ανακοινωθεί ημερομηνία προβολής στην Ιαπωνία.

- Κυκλοφορεί το πρώτο DVD του BLEACH, από τη VIZ. Το BLEACH είναι μια εκπληκτική shounen σειρά, βασισμένη στο manga του Tite Kubo, το οποίο εκδίδεται σε συνέχειες στην εβδομαδιαία ανθολογία SHOUNEN JUMP. Στην Ελλάδα, έχουν φτάσει μεταφρασμένοι οι πρώτοι 15 τόμοι, επίσης από τη VIZ.

Είναι η ιδανική σειρά για όσους "αποφοίτησαν" βλέποντας το HUNTER X HUNTER και το SHAMAN KING ή έχουν κολλήσει με το NARUTO. Από την άλλη, δεν είναι βεβαίως απαραίτητο να έχετε δει τίποτα από όλα αυτά, αλλά αν σας αρέσει η αίσθηση της ιστορικής συνέχειας και της εξέλιξης στα anime, θα παρατηρήσετε ότι το BLEACH συνδυάζει τα καλύτερα στοιχεία από τις καλύτερες shounen σειρές που ήρθαν πριν από αυτό. Τα fansubs βρίσκονται στο επεισόδιο 102 και (ευτυχώς) καλά κρατούν.

Η ιστορία εν συντομία: ο Ichigo Kurosaki, ένας ευέξαπτος, αλλά κατά τα άλλα έντιμος και σε πολλούς, συμπαθής νεαρός (και όχι punk, όπως λέει το ANIME INSIDER #38, στη σελίδα 62), έχει την ικανότητα να βλέπει τις ψυχές των νεκρών. Όταν μια καταραμένη ψυχή, ονόματι Hollow, επιτίθεται στην οικογένειά του, ο Ichigo έρχεται σε επαφή με μία shinigami, την Kuchiki Rukia, την οποία τελικά βοηθάει να καταστρέψει το πλάσμα. Έτσι, ξεκινάει η επαφή του ίδιου και των φίλων του (του μεγαλόσωμου Chad, της "προκισμένης" Inoue και αργότερα, του Quincy Ishida) με το Soul Society, την οργάνωση της μετά θάνατον ζωής που προφυλάσσει τις ψυχές των νεκρών. Τα επίπεδα της ιστορίας πολλά, τα μυστικά ακόμη περισσότερα και σε κάθε επίπεδο, τα επεισόδια απολαυστικά. Κάποια στιγμή, ίσως αρχίσω να κάνω review story arcs από το anime, δεδομένου ότι αν περιμένουμε το τέλος της σειράς, ίσως να μην υπάρχει καν πια η στήλη μου.

- Το τελευταίο μας νέο για σήμερα είναι η κυκλοφορία του πρώτου DVD του FULL METAL PANIC! THE SECOND RAID. Ο Sosuke και η Kaname επιστρέφουν, με νέες περιπέτειες, καθώς μια σκιώδης οργάνωση έχει βαλθεί να καταστρέψει το MITHRIL. Όχι μόνο αυτό, αλλά όλο και περισσότερα AS κάνουν την εμφάνισή τους, όλα με Lambda Drivers, παρόμοια με του Arbalest. Θα καταφέρει ο Sosuke να ξεπεράσει την απέχθειά του για το ζωντανό όπλο, ώστε να σώσει τους φίλους του και την κοπέλα που αγαπά;

Akiba Records

Έχουμε και στον τομέα της μουσικής αρκετές ενδιαφέρουσες κυκλοφορίες από τη Geneon:

GUN X SWORD OST: Ήχοι εξίσου ποικίλοι με τα αρχέτυπα που αναμειγνύονται στο anime. Μεταξύ των κομματιών, προσέξτε τα "Beyond the Rainbow" και "A Rising Tide" του Shuntaro Okino (LAST EXILE), καθώς και το "Paradiso" από τη Hitomi (INU YASHA).

SHAKUGAN NO SHANA OST: Η Kou Otani υπογράφει τη μουσική του anime, την οποία έχουμε απολαύσει τόσο στο GUNDAM, όσο και στο ZATCH! BELL. Τη συλλογή συμπληρώνει το opening από τη Mami Kawada (STARSHIP OPERATORS) και το ending από τη Yoko Takahashi (NEON GENESIS EVANGELION).

THIS UGLY YET BEAUTIFUL WORLD OST: Ο Tsuyoshi Watanabe (STRAWBERRY MARSHMALLOW) υπογράφει τα 26 όμορφα tracks, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται το opening και το ending της σειράς. Αν το βρείτε, ορμήξτε!

R.I.P.: Hide Part IΙ

Πού είχαμε μείνει; Α, ναι. Ο Hide δέχεται τηλεφώνημα από τον Yoshiki Hayashi των X-Japan (στην πραγματικότητα, το όνομα άλλαξε από X σε X-Japan, το 1993, με την αποχώρηση του μπασίστα, Taiji), για να συμμετάσχει στο σχήμα, το οποίο κινδύνευε να διαλυθεί λόγω έλλειψης μελών. Ο Hide είπε απλώς: "fine". Αυτή η λέξη άλλαξε τη ζωή του. Όντας ένας άνθρωπος γεμάτος ενέργεια και ένταση, πολύ σύντομα έφτασε να είναι εξίσου μεγάλη ατραξιόν του συγκροτήματος με τον Yoshiki, ο οποίος ήταν ο ντράμερ. Ο Hide έπαιζε κιθάρα, αλλά σύντομα αποδείχθηκε ότι υπήρχε κάτι περισσότερο σε αυτό το παιδί από τα δάχτυλα ή τις μεταμφιέσεις του.

Το 1988, οι X-Japan έβγαλαν τον πρώτο τους επίσημο δίσκο, με τίτλο VANISHING VISION. Αν και ήταν μια ανεξάρτητη δουλειά, που χρηματοδότησε η μητέρα του Yoshiki, έστρεψε πάνω τους την προσοχή της Sony. Ακολούθησαν τέσσερις ακόμη δίσκοι και ο τελευταίος, με τίτλο DAHLIA, κυκλοφόρησε το 1997.

Από το 1993, ο Hide είχε αρχίσει να κάνει δουλειές ανεξάρτητες από τους X-Japan, δίχως όμως ποτέ να στερεί την παρουσία του από το συγκρότημα. Ήταν ένας αληθινά προικισμένος καλλιτέχνης: είχε και αξιοποιούσε ακούσματα όλων των ειδών, ήταν εκπληκτικός κιθαρίστας με έμφαση στη heavy metal, ήταν bishounen (as a note, κάποτε, ο Βασίλης Λώλος μου έβαλε να δω σε DVD κάποια συναυλία του Hide και όταν ρώτησα ποια είναι η γκόμενα με τον μπερέ και την καρό φούστα, με κοίταξε έκπληκτος: "μα... αυτός ΕΙΝΑΙ ο Hide") και άρχοντας των μεταμφιέσεων (cross-dress, kabuki, punk - you name it). Ένας αληθινός entertainer.

Αν και ο τραγουδιστής σε όλη την πορεία των X-Japan ήταν ο συνιδρυτής Toshimitsu "Toshi" Deyama (και του οποίου η αποχώρηση, το 1997, οδήγησε στη διάλυση του συγκροτήματος), οι θαυμαστές τους γενικά πιστεύουν ότι ο Hide θα μπορούσε κάλλιστα να τον αντικαταστήσει. Μετά τη διάλυση του συγκροτήματος, ο Hide συνέχισε τις ανεξάρτητες δουλειές του με το παλιό του support group, Spread Beaver, ετοιμάζοντας ένα κοινό άλμπουμ.

Το πρωί της 2ας Μαΐου 1998, ο Hide γύρισε στο διαμέρισμά του, γύρω στις 6:30 το πρωί. Ήταν μεθυσμένος. Γύρω στις 7:30, μια γειτόνισσα τον βρήκε αναίσθητο, με μια πετσέτα περασμένη στο λαιμό του, δεμένη στο πόμολο του μπάνιου. Αν και μεταφέρθηκε άμεσα στο νοσοκομείο, ο θάνατός του ανακοινώθηκε στις 8:52 της ίδιας ημέρας. Το πόρισμα ήταν "θάνατος από ασφυξία". Στην κηδεία του πήγαν 50000 άτομα, 12000 έκατσαν στην αγρυπνία, 24 αποπειράθηκαν να αυτοκτονήσουν, 3 τα κατάφεραν. Δεν υπάρχουν οποιαδήποτε στοιχεία που να υποδεικνύουν φόνο. Δεν υπάρχει ψυχολογική βάση για αυτοκτονία. Ο Yoshiki υποστηρίζει ότι ήταν ατύχημα. Ακούγεται ότι πρόβαρε μια σκηνή αυτοκτονίας για την επόμενή του συναυλία και όλοι αποσιωπούν αυτό που θα ντρόπιαζε το ίνδαλμά τους...

Κάτι που είναι ευρέως γνωστό αλλά, μυστηριωδώς, δεν συνδέεται ποτέ με το θάνατο του Hide, είναι μια πρακτική που σχετίζεται ακριβώς με το σκηνικό του θανάτου του: ο απαγχονισμός από το πόμολο της πόρτας. Είναι γνωστό, σε φετιχιστές και γιατρούς (ή απλά φανατικούς ιατροδικαστικών μυστηρίων), ότι η ασφυξία που προκαλείται από τον απαγχονισμό σχετίζεται βιολογικά με τη σεξουαλική διέγερση. Αυτό είναι γνωστό από τότε που κάποιος εμπνεύστηκε τον απαγχονισμό και παρατήρησε ότι οι εκτελεσθέντες δι' αυτού, εκσπερμάτωναν, ακριβώς πριν πεθάνουν. Αυτό που συμβαίνει είναι ότι η πίεση στο κεντρικό νεύρο του αυχένα, ειδικά με τον απότομο τρόπο που συμβαίνει κατά τον απαγχονισμό, έχει αυτό το αποτέλεσμα. Από εκεί προήλθαν και οι μύθοι για τον μανδράγορα, το ανθρώπινο φυτό που φυτρώνει κάτω από τα πόδια των κρεμασμένων και βοηθά στην Παρασκευή ερωτικών φίλτρων. Ως πρακτική διέγερσης, εξαπλώθηκε κυρίως κατά την Αναγέννηση, στις σκιές της Γαλλικής Αυλής.

Βεβαίως, πάντοτε υπήρχαν περιπτώσεις όπου μια ατυχής συγκυρία καθιστούσε αυτήν την απόλαυση, την τελευταία, ανεπιστρεπτί. Έτσι, οι σύγχρονοι φετιχιστές σκέφτηκαν ότι θα ήταν πολύ πιο ασφαλές να μπορούν να ελέγξουν την πτώση της και οι δεκαετίες του '60 και του '70 είδαν την άνθηση των "suffocation freaks" (σήμερα, δεν είναι καν πρωτότυπο). Το γεγονός ότι ο Yoshiki ανέφερε πως ήταν ατύχημα, αλλά ποτέ δεν εξήγησε τι είδους, σε συνδυασμό με τις ακρότητες στις οποίες καταφεύγουν τα pop (as in "popular") idols προκειμένου να διατηρήσουν την ένταση (και ο Hide ήταν ένας πολύ έντονος, ξέφρενος άνθρωπος), με οδηγεί σε μάλλον θλιβερά συμπεράσματα...

Μπορεί, βέβαια, να κάνω λάθος. Μην με παρεξηγείτε. Τόσο η μουσική του Hide, όσο και των X-Japan, μου είναι ιδιαίτερα αγαπητή. Ίσως της επειδή δεν έζησα το θρύλο του όσο ήταν ζωντανός, ίσως επειδή έχω εμμονή με την αναζήτηση της αλήθειας ή έστω την εξέταση όλων των περιπτώσεων, βάζω τον εαυτό μου στο στόχαστρο αυτών που πιθανώς έχουν μικρούς ναούς αφιερωμένους στον μεγάλο αυτό καλλιτέχνη. Αν της ενδιαφέρει να μάθετε περισσότερα για τον Hide και τους X-Japan, μπορείτε πάντα να συμβουλευτείτε τη WIKIPEDIA, ή να πάτε εδώ (πολύ φωτογραφικό υλικό) και εδώ, για memorial, δισκογραφία, εξώφυλλα δίσκων κλπ. Βεβαίως, όλα αυτά έχουν πολλά άλλα links, που οδηγούν σε ακόμη περισσότερα links και γενικά, η σχετική θεματολογία είναι τεράστια.

Μετά από αυτά, αν δεν με έχετε σιχαθεί και διαβάζετε ακόμα, φτάνουμε στο...

REVIEW: SUZUMIYA HARUHI NO YUUTSU (THE MELANCHOLY OF HARUHI SUZUMIYA)

Της είχα αναφέρει παλιότερα (Eigakan: Season of Rain - 28/09/06). Η σειρά αυτή έχει χαρακτηριστεί από κάποιους ως "το NEON GENESIS EVANGELION" του 20ου αιώνα. Σε ανταπάντηση, παρατήρησα: "όχι, δεν είναι τόσο άσχημο". Στην πραγματικότητα, η σειρά αυτή, μήκους δεκατεσσάρων επεισοδίων και παραγωγής από τις BigShot και Kyoto Animation, δεν είναι καθόλου άσχημη. Απλά, κατά τη γνώμη μου, δεν δικαιολογείται ο ντόρος που έχει δημιουργήσει στην Ιαπωνία.

Haruhi: Bored & Annoyed

Ας τα πάρουμε από τη αρχή: ο Kyon είναι ένας συνηθισμένος νεαρός, με συνηθισμένες ανησυχίες, ο οποίος δεν περιμένει παρά μια σχολική χρονιά Λυκείου, με ό,τι καλό ή κακό αυτό συνεπάγεται. Κατά τις συστάσεις, την πρώτη μέρα του σχολείου, η Haruhi Suzumiya, μετά τη δήλωση του ονόματός της, δηλώνει στην τάξη ότι δεν την ενδιαφέρουν οι απλοί άνθρωποι. "Αν είστε εξωγήινος, ταξιδιώτης του χρόνου, ESPer ή κάτι σχετικό, ελάτε σε εμένα." Η τάξη μένει αποσβολωμένη, Kyon μη εξαιρουμένου, αλλά η ζωή συνεχίζεται. Ωστόσο, τον νεαρό τον τρώει η περιέργεια για τη συμπεριφορά της Haruhi, η οποία είναι άριστη μαθήτρια, αθλήτρια, έχει κάνει πέρασμα από όλους της ομίλους του σχολείου (ακόμα και τους ασχολούμενους με μυστήρια ή αποκρυφισμό), αλλά βρίσκει τα πάντα βαρετά. Ο Kyon, άθελα του, της δίνει την ιδέα να φτιάξει έναν δικό της όμιλο, ο οποίος θα λέγεται "Ομοσπονδία Haruhi Suzumiya για τη Διάσωση του Κόσμου Μέσω της Διασκέδασης".

Kyo: The Average Joe

Εκεί ξεκινούν όλα: ο Kyon γίνεται το slave labor του ομίλου, αν και για κάποιο λόγο (μάλλον περιέργεια και εξαιτίας του αφοπλιστικού θράσους της Haruhi) δεν φέρνει αντιρρήσεις. Η Haruhi εντάσσει στον όμιλο την Yuki Nagato, μια ήσυχη μαθήτρια, λιγομίλητη, ακριβολόγο και πρώην μέλος του Ομίλου Λογοτεχνίας. Η Yuki, γενικά, είναι κάτι σαν τον Kurt Goedel, αν ήταν γιαπωνέζα μαθήτρια (τί λέω, Θεέ μου;). Λίγες μέρες αργότερα, φέρνει με το "έτσι θέλω" στον όμιλο την, κατά ένα χρόνο μεγαλύτερή της, Mitsuru Asahina. Δεν ρωτάει καν την ίδια την Asahina να θέλει κάτι τέτοιο και παρόλο που εξηγεί ότι τη θέλει για κράχτη ("κοίτα, έχει τόσο γλυκό προσωπάκι, αλλά μεγαλύτερα βυζιά από εμένα, είναι ό,τι πρέπει!"), η ντροπαλή μαθήτρια δέχεται να μπει στον όμιλο. Σε αυτό το σημείο, πλέον, ο Kyon τα έχει χάσει και τα πράγματα δεν βελτιώνονται με την εμφάνιση του Itsuki Koizumi, του "μυστηριώδη νέου μαθητή".

Yuki Nagato: A Japanese schoolgirl Kurt Goedel

Στην αρχή του HARUHI, για του οποίου την υπόθεση δεν θέλω να πω πολλά ακόμη, υπάρχει κάτι σαφές και κάτι παράξενο: πρώτον, η Haruhi βαριέται του θανατά και δη, πολύ εύκολα. Δεύτερον, δεν είναι καθόλου σαφές σε τι ακριβώς θα βοηθήσει η παρουσία όλων των ετερόκλιτων αυτών ατόμων, τα οποία δεν της φέρνουν και αντιρρήσεις, σε έναν όμιλο, φαινομενικά, δίχως σκοπό. Η αλήθεια είναι ότι στο HARUHI, τίποτα και κανείς δεν είναι ό,τι φαίνεται, ακόμη και όταν της το λέει (ή το λέει, κατά κανόνα, στον Kyon) κατάμουτρα. Από τη μία, θα μπορούσε όλο το anime να είναι η αφήγηση μιας μαζικής παραίσθησης, πέντε παιδιών με υπερβολική φαντασία, ή τεσσάρων παιδιών που υποκύπτουν στη μεταδοτικότητα της πέμπτης. Από την άλλη, θα μπορούσε να είναι μια αλληγορία για τη φαντασία που σε πολύ κόσμο φθίνει μεγαλώνοντας, για την γκρίζα πραγματικότητα και το δικαίωμα στην ονειροπόληση, τελικά ένα make-believe, στο οποίο θέλει η Haruhi να παρασύρει όσους ενδιαφέρονται. Τρίτον, θα μπορούσε να είναι μια εξαιρετικά μπλεγμένη ιστορία SF με υπαρξιακά στοιχεία. Εγώ πιστεύω ότι υπάρχουν όλα αυτά τα στοιχεία μέσα. Δεν συνδέονται απολύτως αρμονικά, αλλά δεν είναι και ατάκτως εριμμένα.

Haruhi *ahem* converting Mikuru Asahina

Το anime έχει βασιστεί, κατά το μάλλον ή ήττον, στο πρώτο από μια σειρά οκτώ βιβλίων του/της Nagaru Tanigawa, ενώ είναι γεμάτο με in-jokes για το otaku culture. Οι χαρακτήρες είναι τα πιο δημοφιλή από τα αρχέτυπα των anime, φαινομενικά διαλεγμένοι από τη Haruhi, για ακριβώς αυτό το λόγο. Η σιωπηλή και απόμακρη Yuki, η ντροπαλή και γλυκιά Mikuru, ο bishounen Koizumi, ο λογικός, έως και κοινότυπος, Kyon και η δυναμική, καταδυναστευτική και θεοπάλαβη Haruhi, απαρτίζουν αυτή την κομπανία. Τέλος, να σας επιστήσω την προσοχή στο γεγονός ότι τα επεισόδια δεν προβλήθηκαν με την κανονική τους σειρά, αλλά ανακατεμένα. Αυτό έγινε σκόπιμα. Ωστόσο, το γιατί, είναι κάτι που πρέπει ο καθένας να συμπεράνει μόνος του. Εγώ, προσωπικά, το βρήκα μάλλον άστοχο τέχνασμα, του οποίου η λύση βρίσκεται στο τέλος κάθε επεισοδίου, μετά τα end-credits και στο preview του επόμενου. Ωστόσο, σε κάθε περίπτωση, το animation είναι εξαιρετικό, η μουσική το ίδιο (το "Bouken Desho Desho?" της Aya Hirano είναι ένα από τα αγαπημένα μου anime κομμάτια).

Koizumi: A not-so-average Joe?

Designs: 7
Animation: 8,5
Plot: 7
Originality: 7
Presentation: 8
Music: 7
Συνολικά: 7

Jya ne,
Bakuma-dono