Βρίσκεστε στο archive.comicdom.gr. Βλέπετε το παλιό site και αρχείο του www.comicdom.gr. 2000+ άρθρα, reviews και συνεντεύξεις βρίσκονται στην διάθεσή σας. Το νέο, πλέον blog, site του Comicdom μπορείτε να το βρείτε στο http://www.comicdom.gr
Βρίσκεστε στο archive.comicdom.gr. Βλέπετε το παλιό site και αρχείο του www.comicdom.gr. 2000+ άρθρα, reviews και συνεντεύξεις βρίσκονται στην διάθεσή σας. Το νέο, πλέον blog, site του Comicdom μπορείτε να το βρείτε στο http://www.comicdom.gr
  • column info
    new stuff

    Ξ“Β“Ξ“οŸƒ ÝíΓʽ site ðïá Ξ“οŸƒΞ“Β­Ξ“Β§Ξ“Β¬Ξ“οŸƒΞ“Β±Ξ“ΞŽΞ“Β­Ξ“οŸƒΞ“Ξ„Ξ“Κ½Ξ“Β© Ξ“Β³Ξ“οŸƒ Ξ“οŸ„Ξ“Κ½Ξ“Β¨Ξ“Β§Ξ“Β¬Ξ“οŸƒΞ“Β±Ξ“Β©Ξ“Β­Ξ“Βž Ξ“ΚΌΞ“ΒœΞ“Β³Ξ“Β§ Ξ“οŸƒΞ“ΒŸΞ“Β­Ξ“Κ½Ξ“Β© Ξ“Β°Ξ“Β±Ξ“Κ½Ξ“Β£Ξ“Β¬Ξ“Κ½Ξ“Ξ„Ξ“Β©Ξ“οŸ„Ξ“Βœ Ξ“οŸ‚Ξ“Β½Ξ“Β³Ξ“οŸ„Ξ“β€•Ξ“Β«Ξ“β€• Γ­Γʽ Ξ“Β°Ξ“Κ½Ξ“Β±Ξ“Κ½Ξ“οŸ„Ξ“β€•Ξ“Β«Ξ“β€•Ξ“Ξ…Ξ“Β¨Ξ“οŸƒΞ“ΒŸ Ξ“οŸ„Ξ“Κ½Ξ“Β­Ξ“οŸƒΞ“ΒŸΞ“Β² ôéò Ξ“οŸ‚Ξ“Β©Ξ“Κ½Ξ“Β±Ξ“οŸ„Ξ“οŸƒΞ“ΒŸΞ“Β² Ξ“Κ½Ξ“Β­Ξ“Κ½Ξ“Β­Ξ“οŸƒΞ“ΞŽΞ“Β³Ξ“οŸƒΞ“Β©Ξ“Β² Ξ“Β·Ξ“Ξ‰Ξ“Β±Ξ“ΒŸΞ“Β² Γ­Γʽ ôïá Ξ“οŸ…Ξ“οŸƒΞ“Ξ†Ξ“Β½Ξ“Β£Ξ“οŸƒΞ“Β© Ξ“οŸ„Ξ“ΒœΞ“Ξ„Ξ“Β©. Ï Ξ“οŸƒΞ“οŸ„Ξ“ΒœΞ“Β³Ξ“Ξ„Ξ“β€•Ξ“Ξ„Ξ“οŸƒ Ξ“Ξ…Ξ“Β°Ξ“οŸƒΞ“Β½Ξ“Β¨Ξ“Ξ…Ξ“Β­Ξ“β€•Ξ“Β² Ξ“Β±Ξ“β€•Ξ“ΒžΞ“Β² ôïá comicdom.gr, Ξ“Ξ†Ξ“Β±Ξ“β€•Ξ“Β­Ξ“Ξ„Ξ“ΒŸΞ“Β¦Ξ“οŸƒΞ“Β© Γ­Γʽ Γ³ΓʽΓ² Ξ“οŸƒΞ“Β­Ξ“Β§Ξ“Β¬Ξ“οŸƒΞ“Β±Ξ“ΞŽΞ“Β­Ξ“οŸƒΞ“Β© Ξ“οŸ„Ξ“Κ½Ξ“Β¨Ξ“Β§Ξ“Β¬Ξ“οŸƒΞ“Β±Ξ“Β©Ξ“Β­Ξ“Βœ ãéΓʽ Ξ“ΞŒΞ“Β«Ξ“Κ½ Γ΄Γʽ updates, Ξ“ΞŽΞ“Β³Ξ“Ξ„Ξ“οŸƒ Γ­Γʽ ìçí Ξ“Β·Ξ“ΒœΞ“Β³Ξ“οŸƒΞ“Ξ„Ξ“οŸƒ ðïôÝ ôçí "Ξ“Β¬Ξ“Β°Ξ“ΒœΞ“Β«Ξ“Κ½".




 Reviews 24/10: LOGICOMIX από τον Αριστείδη Κώτση.


 Reviews 23/10: SOLOMON KANE #1 από τον Ανδρέα Μιχαηλίδη.


 Reviews 22/10: THE AMAZING REMARKABLE MONSIEUR LEOTARD από τον Θωμά Παπαδημητρόπουλο.


 Reviews 21/10: BACK TO BROOKLYN #1 από τον Γιώργο Χατζηκωστή.


 Reviews 17/10: NOTHING NICE TO SAY από τον Θωμά Παπαδημητρόπουλο.


 Reviews 16/10: SUBLIFE από τον Αριστείδη Κώτση.


 15/10: Νέο strip JANE'S WORLD της Paige Braddock.


 14/10: Νέο strip ΚΟΥΡΑΦΕΛΚΥΘΡΑ του Αντώνη Βαβαγιάνη.


 Reviews 13/10: AGE OF SENTRY #1 από τον Γιώργο Χατζηκωστή.


xtras archive
28-12-07
ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ: Κερδίστε 30 αντίτυπα του comic I AM LEGEND, που μας παραχώρησε η Village Films με αφορμή την πρεμιέρα της ομώνυμης ταινίας.


Κερδίστε 30 αντίτυπα του comic της Vertigo, I AM LEGEND: AWAKENING, που μας παραχώρησε η Village Films με αφορμή την πρεμιέρα της ταινίας I AM LEGEND την 1η Ιανουαρίου 2008. Βασισμένο στον κόσμο του μυθιστορήματος του Richard Matheson, το comic περιλαμβάνει ιστορίες από τους Steve Niles, Bill Sienkewicz, Dawn Thomas, Jason Chan, Mark Protosevich, David Levy και Richard Christian Matheson.

 

Στείλτε ένα e-mail στο comicdom@comicdom.gr με την ένδειξη ΔΙΑΓΩΝΙΣΜΟΣ I AM LEGEND, γράφοντας το πλήρες ονοματεπώνυμό σας και ένα τηλέφωνο επικοινωνίας.
Τα πρώτα 30 e-mails κερδίζουν από ένα αντίτυπο του comic. Οι νικητές θα ανακοινωθούν στο Comicdom.gr, την 3η Ιανουαρίου 2008.

 

Η VILLAGE ROADSHOW PICTURES παρουσιάζει
σε συνεργασία με τη WARNER BROS. PICTURES
μία παραγωγή της WEED ROAD/OVERBROOK ENTERTAINMENT

 

 

ΓΟΥΙΛ ΣΜΙΘ
ΕΪΛΙΣΙ ΜΠΡΑΓΚΑ
ΤΣΑΡΛΙ ΤΑΧΑΝ

Σκηνοθεσία ΦΡΑΝΣΙΣ ΛΟΡΕΝΣ
Σενάριο ΜΑΡΚ ΠΡΟΤΕΣΕΒΙΤΣ, ΑΚΙΒΑ ΓΚΟΛΝΤΣΜΑΝ
Βασισμένο στο βιβλίο του Ρίτσαρντ Μάθεσον


Παραγωγή ΑΚΙΒΑ ΓΚΟΛΝΤΣΜΑΝ, ΤΖΕΪΜΣ ΛΑΣΙΤΕΡ,
ΝΤΕΪΒΙΝΤ ΧΕΪΜΑΝ, ΝΙΛ ΜΟΡΙΤΖ
Φωτογραφία ΑΝΤΡΙΟΥ ΛΕΣΝΙ A.C.S./A.S.C.
Σκηνογραφία ΝΑΟΜΙ ΣΟΑΝ
Μουσική ΤΖΕΪΜΣ ΝΙΟΥΤΟΝ ΧΑΟΥΑΡΝΤ
Μοντάζ ΓΟΥΑΪΝ ΓΟΥΑΡΜΑΝ A.C.E.
Διάρκεια 101’
Πρώτη Προβολή  1 Ιανουαρίου
Διανομή Village Films

Επίσημη Ιστοσελίδα:
www.iamlegend.gr


Το ομώνυμο βιβλίο κυκλοφορεί από τις εκδόσεις ΟΞΥ

Η υπόθεση
«Το όνομά μου είναι Ρόμπερτ Νέβιλ. Είμαι επιζών στη Νέα Υόρκη. Αν υπάρχει κάποιος εκεί έξω…οποιοσδήποτε. Σας παρακαλώ. Δεν είστε μόνοι.»
Ο Ρόμπερτ Νέβιλ (Γουίλ Σμιθ) είναι ένας λαμπρός επιστήμονας, όμως δεν καταφέρνει να περιορίσει ένα θανατηφόρο ιό, για τον οποίο δεν έχει βρεθεί θεραπεία και απ΄ότι φαίνεται έχει φτιαχτεί από ανθρώπινο χέρι. Ο Νέβιλ, που για ένα περίεργο λόγο δεν έχει μολυνθεί τον ιό, είναι ο τελευταίος επιζών στη Νέα Υόρκη και ίσως και στον κόσμο. Για τρία χρόνια, ο Νέβιλ στέλνει συνεχώς ραδιοφωνικά μηνύματα, προσπαθώντας να βρει άλλους επιζώντες. Όμως, δεν είναι μόνος…Μεταλλαγμένα θύματα της επιδημίας, παραμονεύουν στο σκοτάδι, παρακολουθώντας κάθε κίνηση του Νέβιλ και περιμένοντάς τον να κάνει το μοιραίο λάθος.   Ίσως η τελευταία ελπίδα της ανθρωπότητας, ο Νέβιλ προσπαθεί να βρει τρόπο να καταστρέψει τον ιό χρησιμοποιώντας το δικό του αμόλυντο αίμα. Αλλά ξέρει ότι μπορεί να μην τα καταφέρει και ο χρόνος τελειώνει…


Πληροφορίες για την παραγωγή
Το όνομά μου είναι Ρόμπερτ Νέβιλ…

Ο Γουίλ Σμιθ, ο πρωταγωνιστής ταινιών όπως οι I, Robot, IndependenceDay και Men in Black, είναι εξοικειωμένος με την επιστημονική φαντασία και είναι μεγάλος θαυμαστής του βιβλίου του Ρίτσαρντ Μάθεσον, ΖΩΝΤΑΝΟΣ ΘΡΥΛΟΣ. «Περιλαμβάνει τόσα διαφορετικά είδη στις σελίδες των βιβλίων του, τρόμο, επιστημονική φαντασία και συγκλονιστικούς χαρακτήρες,» λέει ο ηθοποιός. «Η ψυχολογία που σε διακατέχει, νομίζοντας πως είσαι ο τελευταίος άνθρωπος στη γη, ήταν ένα θέμα που μου φάνηκε από την αρχή συναρπαστικό. Η ψυχολογική, συναισθηματική και πνευματική διαδρομή που πρέπει να διανύσει ο Ρόμπερ Νέβιλ για να επιβιώσει, είναι μία θαυμάσια ευκαιρία για να πεις μία ιστορία για τη φύση του ανθρώπου, σε ολόκληρο τον κόσμο.»


Ο Φράνσις Λόρενς, ο σκηνοθέτης της ταινίας, που βασίζεται στο ομώνυμο βιβλίο του Ρίτσαρντ Μάθεσον προσθέτει, «Η ιδέα ενός ανθρώπου που επιβιώνει μόνο και αποκομμένος από όλα, σε ένα αστικό περιβάλλον, μου είχε φανεί συναρπαστική και ήθελα να την εξερευνήσω περαιτέρω, μέσω της ταινίας. Η ταινία ΖΩΝΤΑΝΟΣ ΘΡΥΛΟΣ περιγράφει την ιστορία ενός ανθρώπου  εναντίον όλου το κόσμου, και αυτός είναι και ο βασικότερος λόγος που αιχμαλωτίζει τη φαντασία των ανθρώπων, μισό αιώνα μετά την πρώτη φορά που γράφτηκε.»

Πολύπλοκο και προκλητικό, το μυθιστόρημα του Μάθεσον (1954), αποτελεί σταθμό σε αυτού του είδους τη λογοτεχνία και έχει επηρεάσει γενιές και γενιές, έχει εμπνεύσει αμέτρητους και έχει μεταφερθεί δύο φορές κινηματογραφικά: το 1964, με το Last Man on Earth, με πρωταγωνιστή τον Βίνσεντ Πράις και το 1971, με το The Omega Man, με πρωταγωνιστή τον Τσάρλτον Ίστον.
 
Ο σεναριογράφος και παραγωγός της ταινίας, Ακίβα Γκόλντσμαν, βραβευμένος με Όσκαρ για το AbeautifulMindκαι ορκισμένος οπαδός του Μάθεσον, δηλώνει ότι απόλαυσε την ευκαιρία που του δόθηκε να μεταφέρει  το I ΑmLegend, στη μεγάλη οθόνη. «Ο Ρίτσαρντ Μάθεσον είναι σαν Θεός για όσους αγαπούν τα βιβλία επιστημονικής φαντασίας. Υπάρχει μία παράδοση στη φανταστική λογοτεχνία, να ‘βουτάς’ βαθιά μέσα στους χαρακτήρες και να ανακαλύπτεις δυνατά θέματα – η ιδέα του να χρησιμοποιείς την επιστημονική φαντασία σαν αλληγορία. Αυτή η ταινία, βασίζεται κατά πολύ σε αυτήν την αρχή.»

Ο Γκόλνστμαν συνεργάστηκε για τη διασκευή αυτής της ταινίας και με τον Μαρκ Προτόσεβιτς που είχε δουλέψει το πρώτο κινηματογραφικό σενάριο του έργου του Μάθεσον, το οποίο καθιερώθηκε ως ένα από τα πιο πολυπόθητα σενάρια των τελευταίων χρονών. Ο Προτόσεβιτς θυμάται, «ήταν ένα από τα καλύτερα projects για εμένα για εδώ και μία δεκαετία, και ενθουσιάστηκα όταν το είδα να γίνεται πραγματικότητα, ειδικά όταν πίσω από τις κάμερες υπάρχουν αυτοί οι δημιουργοί.»

Ο ΖΩΝΤΑΝΟΣ ΘΡΥΛΟΣ είναι μία ιστορία που περιστρέφεται γύρω από έναν άνθρωπο που ζει μόνος. Οι παραγωγοί της ταινίας ήξεραν ότι έναν τέτοιο απαιτητικό ρόλο θα ήταν ικανός να τον φέρει σε πέρας μόνο ένας ηθοποιός υψηλών προδιαγραφών και όταν έμαθαν ότι ο Γουίλ Σμιθ ενδιαφερόταν, σαν όλα να μπήκαν αυτομάτως στη θέση τους. Ο Σμιθ μαζί με τον παραγωγό Τζέιμς Λάσιτερ, το συνεργάτη του στην Overbook Entertainment, πρόσεχαν την πορεία του project για πολλά χρόνια. Θεωρούσε ότι το να ενσαρκώσει τον Ρόμπερτ Νέβιλ – έναν χαρακτήρα που σχεδόν παίζει μόνος του στην ταινία – ήταν μία πρόκληση και μία σημαντική ευκαιρία, ταυτόχρονα.

Ο Γκόλντσμαν σημειώνει, «Σαν σεναριογράφος, πιστεύω ακράδαντα στην ικανότητα του γραπτού λόγου να ζωντανέψει έναν χαρακτήρα. Αλλά, τελικά είναι εξίσου σημαντικό να μπορείς να αποδώσεις και αυτό που δεν λέγεται. Ο Γουίλ έχει αυτήν την ικανότητα σαν ηθοποιός. Η ερμηνεία του είναι η απόδειξη ότι μπορεί να αποδώσει πολλές σκέψεις και συναισθήματα μέσω των εκφράσεων και του χαρακτήρα του, χωρίς να μιλά.»

Ο Σμιθ έπρεπε να βασιστεί και σε άλλες μορφές εκφράσεις για να σκιαγραφήσει τη συναισθηματική οργή του Νέβιλ. «Η διαδικασία αυτήν ήταν πολύ δύσκολη για μένα επειδή όλα στηρίζονται στο χαρακτήρα. Είναι μία εκπληκτική άσκηση να μην μπορείς να μιλήσεις και παρόλα αυτά να πρέπει να επικοινωνήσεις,» προσθέτει. «Το να βρεις τον τρόπο να επικοινωνήσεις χωρίς λέξεις, για μένα, είναι το νόημα της ηθοποιίας. Αν παραμείνεις σιωπηλός για λίγο, ανακαλύπτεις ένα σωρό πράγματα για τον χαρακτήρα και τον εαυτό σου. Είναι ένας συγκλονιστικός κόσμος που πρέπει να ανακαλύψεις, τόσο καλλιτεχνικά, όσο και ψυχολογικά!»

Εκείνο που είναι εκπληκτικό με τον Γουίλ είναι ότι διαθέτει το χάρισμα της υποκριτικής, αλλά είναι και ένας πολύ ζεστός χαρακτήρας,» σημειώνει ο σκηνοθέτης. «Αποδίδει τόσες διαστάσεις στον ρόλο του και σε παίρνει μαζί του σε αυτόν το κινηματογραφικό ταξίδι, κάθε λεπτό. Τον συμπαθείς, τον φοβάσαι, γελάς μαζί του και κλαις μαζί του…και όλα αυτά τα συναισθηματικά επίπεδα εμπεριέχονται στην ερμηνεία του. Και το πιο σημαντικό για αυτόν το ρόλο είναι ότι καταφέρνει να αποδώσει όλα αυτά τα οποία περνάει, τόσο σωματικά, όσο και ψυχολογικά, χωρίς να μιλά.»
 
Ίσως το σημαντικότερο κομπλιμέντο που έχει ειπωθεί για τον Σμιθ προέρχεται από τον άνθρωπο που πρωτοδημιούργησε τον χαρακτήρα του Νέβιλ. «Πιστεύω ότι ο Γουίλ Σμιθ είναι ο τέλειος ηθοποιός για να αναπαραστήσει τον Ρόμπερτ Νέβιλ,» λέει ο συγγραφέας Ρίτσαρντ Μάθεσον. «Έχω δει σχεδόν όλες τις ταινίες του και είναι πάντα πολύ πειστικός όποιο ρόλο και να παίζει. Σε αυτήν την ιστορία, ο χαρακτήρας του είναι το κλειδί και έτσι αυτομάτως γίνεται και αυτός το κλειδί για την ταινία.»

Είμαι ένας επιζών στη Νέα Υόρκη…Μπορώ να σας δώσω τρόφιμα.

Μπορώ να παρέχω άσυλο. Και ασφάλεια.

Στο επίκεντρο του ΖΩΝΤΑΝΟΥ ΘΡΥΛΟΥ είναι ο αγώνας ενός ανθρώπου για επιβίωση εναντίον αντίξοων συνθηκών: μόνος και περικυκλωμένους από τους Μολυσμένους – τερατόμορφα όντα που σκοτώνουν χωρίς λόγο.  Η κατάστασή του επιδεινώνεται γνωρίζοντας ότι καταδιώκεται από το ίδιο του το γένος. Οι ρίζες του κακού που κατέστρεψε τον πολιτισμό των ανθρώπων και άφησε τον Νέβιλ μόνο και σε μία διαρκή κατάσταση φόβου, ήταν σε μία ιατρική ανακάλυψη που αρχικά είχε θεωρηθεί ένα μεγάλο βήμα για την μοντέρνα ιατρική: τη δημιουργία ενός ιού, που αν εισχωρούσε στο ανθρώπινο σώμα, θα είχε τη δυνατότητα να καταπολεμήσει τον καρκίνο. Αλλά ο αρχικός ενθουσιασμός για τη δημιουργία αυτού του ιού είχε, στην πορεία, ασύλληπτες  παρενέργειες και επιπτώσεις.

Ο Νέβιλ, στρατιωτικός γιατρός, ειδικός στους ιούς, με έδρα το Μανχάταν, στάθηκε από την αρχή στο πλευρό της κυβέρνησης προκειμένου να βρει το αντιβιοτικό που θα καταπολεμούσε την πανδημία. Αλλά, παρά τις προσπάθειές, ο ιός μεταδόθηκε με τον αέρα και πολύ σύντομα η πόλη τέθηκε σε καραντίνα και μόνο σε όσους δεν είχαν μολυνθεί επετράπη η έξοδός τους από αυτήν. Εξαιτίας του πανικού που προκλήθηκε, ο Νέβιλ έγινε μάρτυρας του θανάτου της συζύγου του Ζόε (Σάλι Ρίτσαρντσον) και της κόρης του Μάρλεϊ, την οποία ενσαρκώνει η 7χρονη Γουίλοου Σμιθ, που κάνει το κινηματογραφικό της ντεμπούτο, απέναντι στον πατέρα της.
Αυτούς που μολύνθηκαν, αλλά δεν πέθαναν, τους περίμενε μία χειρότερη μοίρα: μετατρέπονται σε πλάσματα που ζουν στο σκοτάδι, και βγαίνουν από εκεί, μόνο όταν καθοδηγούνται από την πρωτόγονη πείνα τους.

Μετά την καταστροφή, ο Νέβιλ προσπαθεί να αντιμετωπίσει αυτήν την κατακλυσμική συμφορά. Με ένα περίεργο τρόπο, έχει ανοσία στον ιό και ξέρει ότι έχει δύο όπλα στη διάθεσή του: την επιστημονική του κατάρτιση και το αίμα του που έχει διατηρηθεί καθαρό. «Ο Νεβίλ ξέρει ότι αυτά τα πλάσματα έχουν μολυνθεί με τον ιό, που είναι μία μετάλλαξη αυτού που είχε δημιουργηθεί αρχικά στο εργαστήριο,» λέει ο Σμιθ. «Τώρα, έχει βρεθεί στη θέση να είναι ο μοναδικός επιζών, ενώ αρχικά ήταν εκείνος – που στο μυαλό του τουλάχιστον – δεν μπορούσε να σώσει την ανθρωπότητα.»   

Το γεγονός ότι είναι ένα στρατιωτικός γιατρός, επίσης καθορίζει τον τρόπο που επιλέγει να ζήσει τη ζωή του στην εγκαταλειμμένη πόλη.  «Ο Νέβιλ είναι ένας πολύ πειθαρχημένος άνθρωπος,» σχολιάζει ο Λόρενς. «Και είναι αυτή η πειθαρχία που τον κρατά ζωντανό και υγιή σε μία κατάσταση όπως αυτή. Οι επιλογές του είναι ακραίες, αλλά αν σταματήσει να ζει βάση αυτής της ρουτίνας, είναι πολύ πιθανόν να καταρρεύσει.» 

Με μόνη του συντροφιά έναν σκύλο, τον Σαμ, ο Νέβιλ προσπαθεί να βρίσκεται πάντα ένα βήμα πριν του Μολυσμένους. Κατά τη διάρκεια της ημέρας, αυτός και ο Σαμ συντηρούνται ψάχνοντας για προμήθειες, δουλεύοντας στο εργαστήριο και εκπέμποντας ραδιοφωνικά μηνύματα, ελπίζοντας να βρουν και άλλους επιζώντες. Τη νύχτα, κλείνονται μέσα στο αυτοσχέδιο οχυρό τους, παρατηρώντας τους Μολυσμένους που κυνηγούν και αναζητούν τροφή στους δρόμους της πόλης, ανακαλύπτοντας τα μοιραία θύματά τους.

Καθώς ο Νέβιλ, περνά το χρόνο του με διάφορες δραστηριότητες και καθήκοντα, ζει παράλληλα και την εμπειρία μίας πρωτόγνωρης ελευθερίας. Είτε περιπλανιέται στους άδειους δρόμους με το Σέλμπι του, εξασκείται στο γκολφ πάνω στους διαδρόμους προσγείωσης αεροπλανοφόρων, διακοσμεί το οχυρό του με «θησαυρούς» που βρίσκει στο δρόμο ή καταγράφει τις προμήθειες της πόλης σε φαγητό, βενζίνη, ιατρικά είδη με ένα πολύπλοκο σύστημα. Ο Νέβιλ βασιλεύει μόνος του σε μία ολόκληρη πόλη.

«Όταν συνειδητοποιείς ότι είναι ο τελευταίος άνθρωπος στη Νέα Υόρκη, έχει πλάκα, αν και δεν έχεις κανένα για να το μοιραστείς αυτό,» λέει ο Λόρενς. «Υπάρχουν πράγματα που μας φαίνονται σημαντικά στον κόσμο που ζούμε, αλλά μετά από μία τέτοια καταστροφή, όταν ο κόσμος που ήξερες δεν υπάρχει πια, εκείνα στα οποία σπαταλούμε τόσο χρόνο, χρήμα, ενέργεια δεν μπορούν να χρησιμέψουν σε τίποτα. Απλά, βρίσκονται εκεί και σαπίζουν. Είναι εντελώς άχρηστα.»

«Ο Νέβιλ έχει πρόσβαση θεωρητικά στα πάντα.» σχολιάζει ο Σμιθ. «Έχει στη διάθεσή του ιατρικές προμήθειες, ξέρει που βρίσκονται συσκευασμένα τρόφιμα, που υπάρχουν αποθέματα βενζίνης. Όλη η πόλη είναι το σπίτι του. Και δεν υπάρχει τίποτα καλύτερα από το να στέκεσαι στην κορυφή ενός αεροπλανοφόρου, του οποίου τον αεροδιάδρομο έχεις μετατρέψει σε γήπεδο του γκολφ.»

Όμως, δεν ήταν όλα αστεία και ευχάριστα κατά τη διάρκεια των γυρισμάτων της ταινίας. Το να τρέχεις σε εγκαταλειμμένους δρόμους, να κρέμεσαι ανάποδα σε ύψος 20 ποδιών, να μανουβράρεις μία Ford Mustang, να κάνεις σάλτο από σκουριασμένα οχήματα, πολεμώντας Μολυσμένους είναι μόνο ένα δείγμα αυτών που έπρεπε να περάσει ο Σμιθ για να φέρει σε πέρας τις περιπετειώδεις σκηνές της ταινίας.

Ο Βικ Άρμστρονγκ και η ομάδα κασκαντέρ του κλήθηκαν από την παραγωγή για να  χορογραφήσουν αυτές τις σκηνές. Στη 40χρονη εμπειρία του, ο Άρμστρονγκ  έχει λάβει μέρος σε μερικές από τις πιο αξιομνημόνευτες κινηματογραφικές περιπέτειες, όπως το Mission Impossible III, War of theWorlds και το Die Another Day.

Γνωρίζοντας την άνεση του Σμιθ να είναι φυσικός σε τέτοιες σκηνές, οι δημιουργοί της ταινίας τον άφησαν να πρωταγωνιστήσει και σε αυτές. Μήνες πριν τα γυρίσματα, ο Σμιθ ξεκίνησε ειδικό πρόγραμμα διατροφής και γυμναστικής. Δουλεύοντας με τον Ντάρελ Φόστερ, γνωστό γυμναστή, που παλιότερα τον είχε προετοιμάσει για την ερμηνεία του στην ταινία Ali, ο Σμιθ έχασε 10 περίπου κιλά και ακολούθησε μία τόσο αυστηρή δίαιτα, όσο ήταν και αυτή του χαρακτήρα που ενσαρκώνει στην ταινία. Λέει ο Φόστερ, «Τον ταλαιπωρήσαμε πάρα πολύ. Τον βάλαμε να κάνει εξασκηθεί σε συνθήκες έλλειψης οξυγόνου, στη ζέστη, στο κρύο, στην υγρασία και πολλές άλλες αντίξοες συνθήκες. Αυτό τον βοήθησε να εξοικειωθεί τόσο με την ψυχολογική, αλλά και τη σωματική κατάσταση του χαρακτήρα του.»

Σε αντίθεση, η εξάσκηση του Γουίλ Σμιθ στα όπλα και σε άλλα στρατιωτικά εξαρτήματα, που έγινε από τον Σαμ Γκλεν, ήταν πολύ ευκολότερη γιατί ο ηθοποιός έχει χειριστεί όπλα και σε προηγούμενες ταινίες.

Αν υπάρχει κανείς εκεί έξω. Δεν είστε μόνοι…

Ο Σμιθ περνά τον χρόνο του στις περισσότερες σκηνές της ταινίας, με τον σκύλο του, τον Σαμ, που αρχικά στην ταινία παίζει ένα Γερμανικό ποιμενικό, τριών ετών, ο Άμπεϊ. Ο υπεύθυνος για την εκπαίδευση του σκυλιού, Στιβ Μπέρενς, που έχει δουλέψει επίσης για τις ταινίες Click και TheMask, κατάλαβε από νωρίς ότι οι απαιτήσεις ήταν πολύ υψηλές, γιατί και το σκυλί θα έπρεπε με τη συμπεριφορά του να βγάλει μια γκάμα συναισθημάτων σχεδόν αντίστοιχη με αυτή ενός ανθρώπινου χαρακτήρα. Ο Στιβ είχε εμπιστοσύνη από την αρχή στις δυνατότητες του Άμπεϊ, που σε συνδυασμό με την κατάλληλη εκπαίδευση έφεραν τα αναμενόμενα αποτελέσματα.

«Όλα εξαρτώνται από το πώς προετοιμάζεις το ζώο,» εξηγεί ο Μπέρενς. «Το εκπαιδεύεις μέρα με τη μέρα, ώστε όταν μπει στο σετ για μία συγκεκριμένη σκηνή, καταλαβαίνει και είναι έτοιμο να παίξει το δικό του ρόλο. Πάνω απ΄όλα χρειάζεται σκληρή δουλειά, όμως αυτό δεν σημαίνει ότι δεν περνάει και καλά. Αν το κάνεις σωστά, με αγάπη και θετική διάθεση, και τα ίδια τα ζώα το απολαμβάνουν. Αυτό βασίζεται κατά πολύ στο χτίσεις μία φιλική σχέση με το σκυλί και μετά να μπορείς να την περάσεις και στη σχέση του σκυλιού με τον ηθοποιό. Και ο Γουίλ ήταν καταπληκτικός με τον Άμπεϊ. Ανέπτυξαν έναν ιδιαίτερο δεσμό μεταξύ τους.»

Όλα αλλάζουν στη ζωή του Νέβιλ όταν ένας επιζών ανταποκρίνεται στα μηνύματά του: μία γυναίκα, που ονομάζεται Άννα και την ενσαρκώνει η Έιλισι Μπράγκα και ένα παιδί, ο Ίθαν, που παίζει ο Τσάρλι Τάχαν. Αυτοί οι δύο χαρακτήρες κάνουν την εμφάνισή τους, τη στιγμή που ο Νέβιλ πέφτει σε μία παγίδα των Μολυσμένων.  «Ακούγοντας το μήνυμα του Νέβιλ, η Άννα ανακτά τις ελπίδες της, ότι εξακολουθούν να υπάρχουν και άλλοι ζωντανοί,» λέει η Βραζιλιάνα ηθοποιός. «Αυτός ο άνθρωπος είναι ζωντανός και η Άννα παίρνει την απόφαση να πάει να τον σώσει, ακόμα και αν ξέρει ότι παραμονεύουν γύρω του οι Μολυσμένοι. Το ότι ρισκάρει, σηματοδοτεί ταυτόχρονα και το ότι ελπίζει. Πρέπει να έρθει σε επαφή μαζί του, γιατί ξέρει ότι μαζί θα είναι πιο δυνατοί.»

Οι δημιουργοί της ταινίας επέλεξαν την Μπράγκα, καθώς είχαν ξεχωρίσει την ερμηνεία της στην ταινία CityofGod. «Μας είχε συναρπάσει η ερμηνεία της σε αυτήν την ταινία,» θυμάται ο Γκόλντσμαν. «Διαθέτει φυσική ομορφιά και έντονο συναισθηματισμό. Τη διακρίνει μία λάμψη που δεν περνά απαρατήρητη. Εξωτερικά φαίνεται να ακτινοβολεί από υγεία και αυτό είναι πολύ σημαντικό για την ταινία, αφού υποτίθεται ότι αντιπροσωπεύει την ελπίδα. Δίνει στον Νέβιλ ένα λόγο για να συνεχίσει να προσπαθεί.»  

Για χρόνια, ο Νέβιλ προσπαθούσε να βρει επιζώντες. Όμως τη στιγμή που βλέπει δύο μπροστά του, έρχεται αντιμέτωπος και με το φόβο ότι θα πρέπει να συμβιώσει μαζί τους. «Στην αρχή δεν πιστεύει στα μάτια του,» λέει ο Σμιθ. «Την προηγούμενη ακριβώς νύχτα είχε παραισθήσεις, οπότε δεν μπορεί να πιστέψει ότι αυτό που βλέπει είναι αληθινό. Είναι η βαθύτερη επιθυμία του, το μεγαλύτερο όνειρό του, αλλά τη στιγμή που πρέπει να επικοινωνήσει μαζί τους, φέρεται σαν να μη θέλει. Αυτή η αντίφαση στα συναισθήματά του είναι ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον ψυχολογικό πείραμα για οποιονδήποτε ηθοποιό.»   

Η Μπράγκα, στην προσπάθειά της να αποδώσει το ρόλο, ήρθε σε επαφή με επιζώντες από τον τυφώνα Κατρίνα και το Ολοκάυτωμα, ώστε να μπορέσει να διερευνήσει τα συναισθήματά τους. «Πώς οι άνθρωποι εξακολουθούν να περπατούν και να ζουν μετά από μία τέτοια συμφορά;» αναρωτιέται. «Όσο περισσότερο διάβαζα για αυτά, τόσο καταλάβαινα ότι όλα εξαρτώνται από το να έχεις ελπίδα. Ο χαρακτήρας που ενσαρκώνω στο ΖΩΝΤΑΝΟ ΘΡΥΛΟ έχει πίστη και ελπίδα, παρόλο που έχει δει, ό,τι έχει δει. Έμαθα πολλά για τη ζωή, παίζοντας την Άννα.» 

Η βαθιά πίστη της Άννας, συνεπαίρνει τον Νέβιλ. «Ο Άννα προσπαθεί κάθε στιγμή να μένει ζωντανή,» σημειώνει η Μπράγκα. «Η επιθυμία της να μείνει ζωντανή και η ελπίδα της για κάτι καλύτερο την καθοδηγούν, ειδικά όταν από αυτήν εξαρτάται και ο μικρός Ίθαν. Ο χαρακτήρας του Γουίλ, υποτίθεται ότι είναι δυνατός. Είναι ευκολότερο για αυτόν να επιβιώσει, ειδικά αν τον συγκρίνεις με μία γυναίκα και ένα μικρό παιδί. Όταν τον βρίσκει, καταλαβαίνει βλέποντας το καταφύγιό του, ότι απλά παλεύει να επιβιώσει, οπότε παίρνει την απόφαση να τον εμπιστευτεί και να συμβιώσει μαζί του σε αυτόν τον τρελό κόσμο.»  

Όντας μόνο οκτώ χρονών, ήταν ιδιαίτερα συναρπαστικό για τον Τσάρλι Τάχαν το να τον διαλέξουν για το ρόλο του Ίθαν, του μικρού επιζώντα που ταξιδεύει με την Άννα. «Ο Ίθαν είναι πολύ ήσυχός και κλεισμένος στον εαυτό του, γιατί η πραγματική του οικογένεια έχει χαθεί και έχει δει πραγματικά πολύ σκληρές εικόνες να εκτυλίσσονται μπροστά του,» λέει ο Τάχαν. «Οι δρόμοι είναι άδειοι και δεν υπάρχει κανείς άλλος εκτός από αυτά τα τερατόμορφα πλάσματα. Στην αρχή δεν εμπιστεύεται τον Νέβιλ. Δεν μπορεί να είναι σίγουρος αν είναι κακός ή Μολυσμένος. Ο Νέβιλ το καταλαβαίνει αυτό, οπότε προσπαθεί να τον κάνει να γελά. Ακόμα και όταν δεν ήμασταν στο σετ, ο Γουίλ προσπαθούσε να με κάνει πάντα να γελάσω,» προσθέτει ο νεαρός ηθοποιός, που αναφερόμενος στην εμπειρία του να πρωταγωνιστεί δίπλα στον Σμιθ και την Μπράγκα, λέει πως ήταν «η εμπειρία της ζωής του.»


Το ότι βρίσκει την Άννα και τον Ίθαν και ακούει την απίστευτη ιστορία τους, δίνει στον Νέβιλ ελπίδα. Ο Σμιθ προσθέτει, «Είναι το κλασικό ανθρώπινο δίλλημα ανάμεσα στην πίστη και στην επιστήμη. Η Άννα μιλά και ζει βασιζόμενη σε μία καθαρά Χριστιανοκεντρική φιλοσοφία ζωής, όμως η ιδέα της πνευματικότητας είναι παγκόσμια. Όποιος χάσει κάποιον άνθρωπο που αγαπά, θέτει αυτά τα ερωτήματα και περνά μέσα από αυτά τα στάδια της πίστης και της έλλειψης πίστης και του φόβου και του θυμού απέναντι στο Θεό…Και δεδομένων των απωλειών που έχει βιώσει και αντέξει ο Νέβιλ  και τις συνθήκες της ζωής του, έχει κάθε δικαίωμα να αναρωτιέται τι είδους Θεός θα επέτρεπε τόσο πόνο;"

Ο καταλύτης για τη δημιουργία των συνθηκών κάτω από τις οποίες ζει ο Νέβιλ, είναι ένα ιός που έχει φτιαχτεί από άνθρωπο, σε μία προσπάθεια να βρεθεί μία επαναστατική αντιμετώπιση του καρκίνου, που στη συνέχεια όμως μεταλλάχτηκε σε έναν μολυσματικό μικροοργανισμό. Αυτό ανάγκασε τους δημιουργούς της ταινίας να ερευνήσουν ό,τι έχει γραφτεί επιστημονικά σε σχέση με τις πολύπλοκες θεωρίες για τους ιούς. Στο πλαίσιο αυτό επισκέφτηκαν το Κέντρο Ελέγχου Λοιμώξεων και μίλησαν και συμβουλεύτηκαν ειδικούς του χώρου. Εκεί, ο Σμιθ, ο Λόρενς και οι παραγωγοί είχαν την σπάνια ευκαιρία να συναντηθούν με διακεκριμένους επιστήμονες, που έρχονται καθημερινά σε επαφή με ορισμένες από τις πιο ισχυρούς  ιούς και λοιμώξεις. Εκεί, άρχισαν να συνειδητοποιούν ότι το να εξαπλωθεί ένας ιός και να ξεφύγει εκτός ελέγχου δεν είναι σενάριο επιστημονικής φαντασίας, αλλά κάτι που πλέον είναι αρκετά συνηθισμένο.

Οι δημιουργοί της ταινίας ήρθαν σε επαφή με ορισμένους κορυφαίους ειδικούς στους ιούς, μικροβιολόγους που δουλεύουν σε εργαστήρια υψηλής επικινδυνότητας, «κυνηγούς ιών», που προσπαθούν να βρουν σπάνιους ιούς σε όλο τον κόσμο, και να ψάξουν για απαντήσεις, ώστε να μπορούν να ανταποκριθούν στην επόμενη θανατηφόρο πανδημία. «Ήταν συναρπαστικό,» σημειώνει ο Λόρενς. «Είχαμε την ευκαιρία να δούμε από πρώτο χέρι πως σκέφτεται ένας ειδικός στους ιούς και πως βλέπει την κατάσταση σήμερα.»
Στο πλαίσιο αυτό, συγκέντρωσαν πολλές πληροφορίες για το project. Ήταν ιδιαίτερα χρήσιμο για τον Σμιθ το να έχει πρόσβαση σε τόσες πολλές πρακτικές πληροφορίες, ώστε να μπορέσει να «χτίσει» τον χαρακτήρα του. «Μου αρέσει πολύ η έρευνα,» σημειώνει. «Είναι δύσκολο να αποδώσεις έναν χαρακτήρα σαν αυτό του Νέβιλ, από συναισθηματικής απόψεως, αν δεν γνωρίζεις τι τον υποκινεί.»

Οι ειδικοί στο Κέντρο Ελέγχου Λοιμώξεων έδωσαν πληροφορίες και για όλα όσα πρέπει να γνωρίζει κανείς στην περίπτωση εκκένωσης μίας πόλης, ή όταν αυτή τίθεται σε καραντίνα. Παράλληλα, οι δημοτικές αρχές της Νέας Υόρκης βοήθησαν στο να ενορχηστρωθούν ορισμένες από τις πιο εκρηκτικές και δραματικές σκηνές της ταινίας, όπως αυτές του χάους που ξεσπά στους δρόμους, καθώς και εκείνες που ο Νέβιλ είναι εντελώς μόνος στην ερειπωμένη πόλη.
 


Η Νέα Υόρκη του 2012, όπως απεικονίζεται στην ταινία δεν έχει καμία σχέση με τη λαμπερή πόλη που έχουμε στο μυαλό μας σήμερα. Είναι περισσότερο η σκιά της. Οι δημιουργοί ήθελαν να αποφύγουν τη συνηθισμένη εικόνα μία πόλης που έχει χτυπηθεί από μία μεγάλη καταστροφή. Αντίθετα, προσπάθησαν να αιχμαλωτίσουν οπτικά την εξαθλίωση της πόλης μέσα από εικόνες λεηλατημένων κτιρίων,  ερειπωμένων πολυκατοικιών, μπλοκαρισμένων, αλλά άδειων από ανθρώπους, αυτοκινήτων στη μέση του δρόμου και όλα αυτά να τα έχει καλύψει ένα στρώμα πρασινάδας και σε ορισμένα σημεία ακόμα και άγριας βλάστησης. Ήταν ο Φράνσις Λόρενς που οραματίστηκε αυτήν την απόκοσμη εικόνα για ένα Μανχάταν που έχει μετατραπεί σε μία αστική ζούγκλα, όπου η φύση έχει πλέον τον πρώτο λόγο.

Η σκηνογράφος Ναόμι Σόαν, που είχε συνεργαστεί με τον Λόρενς στο παρελθόν για την ταινία Constantine, βοήθησε στο να απεικονιστεί αυτή η πρωτοφανής εικόνα της πόλης. «Η οπτική απεικόνιση της επιδημίας στα αρχικά της στάδια, μεταφράζεται σε μία πόλη βρώμικη και διαλυμένη εξαιτίας των μέτρων που έπρεπε να ληφθούν εσπευσμένα, τόσο στρατιωτικά, όσο και ιατρικά, και το χάος που ακολούθησε,» περιγράφει η Σόαν. «Η εικόνα αυτή δεν διαφέρει και πολύ από την εικόνα μία πόλης που έχει εμπλακεί σε μία πολεμική σύρραξη. Όμως, στο πέρασμα του χρόνου, το τοπίο αλλάζει και γίνεται περισσότερο ‘ποιητικό’, ερχόμενο σε αντίθεση με την απελπιστική κατάσταση στην οποία βρίσκεται ο Νέβιλ. Σταδιακά, έχουμε μία πόλη με ολοκληρωτικά κατεστραμμένες υποδομές, που βρίσκεται στην απόλυτη κυριαρχία της φύσης.»

Μαζί με την καλλιτεχνική της ομάδα, η Σόαν έκανε εκτεταμένη έρευνα προκειμένου να προσεγγίσει τις τελικές επιπτώσεις που θα είχε σε μία πόλη ένα αντίστοιχο σενάριο, μεταξύ των οποίων την έλλειψη πόσιμου νερού και ηλεκτρικού, την οργιώδη βλάστηση, αλλά και τον πολλαπλασιασμό των ζωυφίων και των εντόμων.»
Αναφορικά με αυτήν την οπτική, ο Λόρενς σχολιάζει, «Ήθελα να υιοθετήσω μία νατουραλιστική οπτική. Ήθελα να γυρίσω την ταινία στους δρόμους της Νέας Υόρκης, μέρα- μεσημέρι και σε μέρη που υπάρχουν στ’ αλήθεια.»

Ο σκηνοθέτης ζήτησε από τον βραβευμένο με Όσκαρ διευθυντή φωτογραφίας, Άντριου Λέσνι (τριλογία του LordoftheRings) να απεικονίσει τα συναισθήματα και τον κόσμο του Νέβιλ, όπως τον είχε οραματιστεί. «Προσπαθήσαμε να επικεντρωθούμε στο πώς να αποτυπώσουμε τα συναισθήματα του Νέβιλ, τη μοναχικότητα, το σκοτάδι, είτε τις στιγμές γέλιου. Ο Άντριου βοήθησε στο να γίνει η κάμερα ένα μέσο που θα αιχμαλώτιζε τη συναισθηματική αξία της κάθε σκηνής,» λέει ο Λόρενς.
Ήταν πολύ μεγάλη η πρόκληση, να γυριστεί μία ταινία στο μεγαλύτερο μέρος της οποίας ο κεντρικός χαρακτήρας ζει ολομόναχος σε μία από τις πιο πολυπληθείς πόλεις του κόσμου, που όμως έχει ερημωθεί ολοκληρωτικά από κατοίκους. Οι δημιουργοί ήθελαν να το αποτυπώσουν αυτό με όσο μεγαλύτερη αληθοφάνεια γινόταν. «Δεν μπορείς να κοροϊδέψεις τον κόσμο, ειδικά όταν δείχνεις εικόνες της Νέας Υόρκης,» λέει ο ΝεοΥορκέζος παραγωγός Μάικλ Τάντρος. «Έχει πολύ χαρακτηριστικά τοπία και σταθήκαμε τυχεροί γιατί μας δόθηκε η ευκαιρία να  κινηματογραφήσουμε σε σημεία που κανείς άλλος δεν το έχει κάνει στο παρελθόν.»

Μετά από συνεργασία με πολλούς διαφορετικούς φορείς και υπεύθυνους, ο Τάντρος και ο υπεύθυνος ανεύρεσης τοποθεσιών Πολ Κράμερ, κατάφεραν να εξασφαλίσουν γυρίσματα σε μερικά από τα πιο πολυσύχναστα και χαρακτηριστικά σημεία της πόλης, στα οποία τους δόθηκε απεριόριστη πρόσβαση. Επιπρόσθετα, του δόθηκε άδεια για μικρές περιόδους και σε ώρες που δεν είχε πολύ κίνηση, να αδειάσουν ολόκληρα οικοδομικά τετράγωνα, ώστε να απεικονίσουν περιοχές ερημωμένες από ανθρώπους, και στα πλάνα αυτά να υπάρχει μόνο ο Ρόμπερτ Νέβιλ. Και η πιο μικρή εξωτερική σκηνή, απαιτούσε ιδιαίτερα εντατική προετοιμασία. Έπρεπε να φαίνονται τα εγκαταλειμμένα οχήματα, κτίρια με μισογκρεμισμένες προσόψεις, ψεύτικα φυτά, θάμνοι και αγριόχορτα παντού, ακαθαρσίες και απορρίμματα, ώστε να ολοκληρώνεται η εικόνα της απόλυτης καταστροφής και εγκατάλειψης.    

Μερικά από τα πιο χαρακτηριστικά σημεία της πόλης που χρησιμοποιήθηκαν για τα γυρίσματα του ΖΩΝΤΑΝΟΥ ΘΡΥΛΟΥ, περιλαμβάνουν τον κεντρικό σιδηροδρομικό σταθμό, το κτίριο Flatiron, δίπλα στο Madison Square Park, το Washington Square Park, τους μοδάτους δρόμους του Tribeca, την περιοχή Meatpacking, το Columbus Circle και την Chinatown.

Για τον Σμιθ ήταν πραγματικά εντυπωσιακό το πώς έγιναν τα γυρίσματα σε αυτές τις τοποθεσίες και κυρίως πως εκκενώθηκαν οι ανοιχτοί χώροι. «Συνειδητοποίησα ότι δεν είχα ξαναδεί στη ζωή μου τη Νέα Υόρκη τόσο άδεια,» θυμάται. «Είναι μία πολύ δυνατή εικόνα. Όταν αδειάσαμε το κομμάτι της 5ης Λεωφόρου, αντιλήφθηκα ότι ζούσαμε μοναδικές στιγμές.»

Ο Λόρενς συμπληρώνει, «Το γύρισμα της 5ης Λεωφόρου ήταν μία μοναδική εμπειρία. Το εκπληκτικό ήταν ότι όλοι οι παρευρισκόμενοι ήταν ήσυχοι και ακολουθούσαν τις οδηγίες. Κοιτώντας στο μόνιτορ, ανατρίχιασα με την εικόνα του Γουίλ να περπατά ολομόναχος στην άδεια 5η Λεωφόρο. Και μετά, μόλις φώναξα ‘cut’ άρχισαν να χειροκροτούν χιλιάδες άνθρωποι που ήταν μαζεμένοι στην άκρη του δρόμου. Κανείς δεν έπαιρνε φωτογραφίες ή έκανε θόρυβο κατά τη διάρκεια των λήψεων. Ήταν απίστευτο. Το κάναμε αυτό για όλο την ημέρα και ήταν απίστευτο πόσο όλοι σεβάστηκαν τη δουλειά μας εκείνη την ημέρα. Το εκτιμήσαμε όλοι πάρα πολύ.»

Σε φανερή αντίθεση με το άδειο μεταμοντέρνο Μανχάταν, χιλιάδες κομπάρσοι στοιβάχτηκαν στους δρόμους για να προκαλέσουν τον πανικό και το χάος που χρειαζόταν ώστε να γίνουν τα γυρίσματα κατά τα οποία η πόλη τίθεται σε καραντίνα και στη συνέχεια εκκενώνεται. Χρειάστηκαν τρεις μήνες προετοιμασίας κατά τους οποίους εκδόθηκαν άδειες για τη χρήση συγκεκριμένων χώρων, και ακολουθήθηκαν πολύ αυστηρές προδιαγραφές ώστε να οργανωθούν αυτά τα γυρίσματα.

Αρκετές μέρες πριν αρχίσουν τα γυρίσματα, πολλά στρατιωτικά μηχανήματα έφταναν, ύστερα από τις υποδείξεις του ειδικού σε αυτά τα θέματα Σαμ Γκλεν, που αποδείχτηκαν ανεκτίμητης αξίας για την παραγωγή. Η συνεργασία με τις στρατιωτικές υπηρεσίες των ΗΠΑ, ήταν και αυτή αναγκαία για την επιτυχία της παραγωγής.

Κατά τη διάρκεια έξι ημερών, στα γυρίσματα που πραγματοποιήθηκαν στο λιμάνι του South Street, και που περιελάμβαναν μερικές από τις πιο περιπετειώδεις σκηνές της ταινίας, χρησιμοποιήθηκαν δεκάδες άρματα αέρος και στεριάς. «Όλοι συμφωνήσαμε ότι θα ήταν πολύ σημαντικό να χρησιμοποιηθούν και αληθινοί στρατιώτες στις σκηνές, εξαιτίας της εμπειρίας τους και ώστε όλα να φαίνονται πιο αυθεντικά,» λέει ο Γκλεν. «Το διάσημο 69ο πεζικό τμήμα, υπό τις διαταγές του Υπουργείου Αμύνης, έδωσε την έγκρισή του για να χρησιμοποιηθούν στρατιώτες που ήταν εκτός υπηρεσίας εκείνη την περίοδο, ως κομπάρσοι. Είναι εκπαιδευμένοι για την ασφάλεια στις πόλεις σε περιόδους ειρήνης, οπότε η συμμετοχή τους προσέθετε ακόμα μεγαλύτερο ρεαλισμό στην ταινία.» 

Παρόλο που ο Λόρενς ήθελε να αποφύγει όσο το δυνατόν περισσότερο τα ειδικά εφέ, σε κάποιες σκηνές χρησιμοποιήθηκε τεχνολογία CGI ώστε να τονιστεί η εικόνα της εγκαταλειμμένης πόλης και της κυριαρχίας των Μολυσμένων.  Ο βραβευμένος με Όσκαρ υπεύθυνος οπτικών εφέ, Τζάνεκ Σιρς (τριλογία TheMatrix) ήταν επιφορτισμένος με το να αποδώσει οπτικά τους Μολυσμένους, αυτά τα σαρκοβόρα πλάσματα που κάποτε ήταν άνθρωποι. Ο Σιρς και η ομάδα του ζωντάνεψαν αυτά τα πλάσματα μέσω της δημιουργίας ψηφιακών χαρακτήρων και της τεχνολογίας motion capture.


Οι κομπάρσοι φόρεσαν ειδικά κοστούμια και στη συνέχεια όλες οι κινήσεις τους πολλαπλασιάστηκαν ψηφιακά. Με τη βοήθεια του CGI και του μέικαπ ολοκληρώθηκε το αποτέλεσμα, το οποίο ήταν πλάσματα χωρίς μαλλιά, με σχεδόν διάφανο δέρμα. Οι Μολυσμένοι καθοδηγούνται από τον ηγέτη τους, που στην ταινία ενσαρκώνει ο ηθοποιός Ντας Μίχοκ.

Το οχυρό του Νέβιλ, στο οποίο βρίσκουν καταφύγιο και η Έιλισι με τον Ίθαν, ώστε να προστατευθούν από τους Μολυσμένους, σχεδιάστηκε από την Ναόμι Σόαν. Το σχέδιο εμπλουτίστηκε από το υπεύθυνο οπτικών εφέ, Κόνραντ Μπρινκ, που με κατάλληλα γεωτρύπανα και πίεση αέρα κατάφερε να κάνει το αυτοσχέδιο σπίτι του Νέβιλ κυριολεκτικά να σείεται από τα θεμέλιά του, καθώς γίνονται γύρω του εκρήξεις.

Παρόλη την έντονη δράση και τα πρωτοποριακά ειδικά εφέ που χρησιμοποίησε η παραγωγή, το πιο ισχυρό και γοητευτικό στοιχείο του ΖΩΝΤΑΝΟΥ ΘΡΥΛΟΥ, σύμφωνα με τον Γκόλντσμαν, είναι το εσωτερικό ταξίδι του κεντρικού χαρακτήρα. «Είναι στην πραγματικότητα μία ιστορία απώλειας,» λέει. «Έχει να κάνει με αυτό που συμβαίνει όταν χάνεις τους ανθρώπους και τη ζωή που αγαπάς. Προσπαθήσαμε να δείξουμε ότι όταν έχεις τέτοιες εμπειρίες καταστροφής και απώλειας, ο κόσμος γύρω σου είναι λες και σταματά, λες και νεκρώνει. Και προκειμένου να το αποδώσουμε αυτό, δημιουργήσαμε ένα κόσμο ‘νεκρό’. Είναι επίσης μία ιστορία για την αναγέννηση και για όλα αυτά που πρέπει να κάνεις για να γιατρευτείς. Μπορεί να είναι επιστημονική φαντασία, αλλά είναι μία ιστορία με την οποία μπορούμε να ταυτιστούμε όλοι.»

Ο Γουίλ Σμιθ αντικατοπτρίζει το διττό χαρακτήρα της ταινίας, που είναι τόσο ένα επικό θρίλερ φαντασίας, αλλά και το συναισθηματικό ταξίδι ενός ανθρώπου. «Η ταινία είναι πολυεπίπεδη,» λέει ο Γκόλντσμαν. «Ο κάθε άνθρωπος μπορεί να βγάλει τα δικά του συμπεράσματα. Η ταινία είναι από μόνη της μία εμπειρία και ελπίζω να είναι και καθαρτική για το κοινό. Φυσικά, θέλουμε να είναι και συναρπαστική και να προκαλεί για σκέψη και ερωτήματα. Αυτοί ήταν οι στόχοι μας για το ΖΩΝΤΑΝΟ ΘΡΥΛΟ.»

 




|home|about us|downloads|contact|oldies|events|

The artwork cannot be reproduced in any form without the written consent of the artist and/or publisher. Trade Names and trademarks mentioned and/or displayed on this Web Site are the property of their respective owners.
All Rights Reserved.

This page is best viewed at 1024x768 or higher with Mozilla Firefox 2.0.0.4
Certified on Mozilla Firefox 2.0.0.4+ or IE 6+

Get Firefox!
Powered by vi