Μέσα σε αυτό το άκρως εορταστικό κλίμα, είπα να μιλήσουμε για νούμερα. Όχι από τα δίποδα, αλλά από τα άλλα, εκείνα τα τυπωμένα που μάλιστα δεν συμφώνουν και μεταξύ τους!

Στη Marvel λοιπόν ξέρουν περίεργα μαθηματικά. Θυμάστε τι ακούγαμε συχνά, πυκνά πριν το House of M; Ότι οι μεταλλαγμένοι ανά τον πλανήτη αριθμούσαν κάμποσες χιλιάδες. Κάμποσες. Χιλιάδες. Στο HOUSE OF M #8, o Cyclops λέει επακριβώς ότι υπήρχαν «ίσως ένα εκατομμύριo» μεταλλαγμένοι πάνω στον πλανήτη. Αυτό βέβαια ήταν πριν η Scarlet Witch πει «no more mutants». Όμως οι μεταλλαγμένοι δεν εξαφανίστηκαν! (το «γιατί» θα μας το πουν αργότερα). Οι μεταλλαγμένοι μειώθηκαν. Δραματικά. Κατά 91,4%, σύμφωνα με τη Cerebra στο NEW X-MEN #20. Επειδή όμως εμένα κάτι δεν μου πήγαινε καλά με αυτά τα νούμερα, είπα να το ψάξω λίγο παραπάνω. Συμβουλεύτηκα ανθρώπους που είναι καλύτεροι στα μαθηματικά από μένα, και οι απαντήσεις που πήρα, επιβεβαίωσαν τους φόβους μου: Στη Marvel γνωρίζουν περίεργα μαθηματικά. Γιατί με κάτι πρόχειρους υπολογισμούς, αν χάθηκε το 91,4 του συνολικού πληθυσμού των homo superior, και αν σήμερα υπάρχουν 198 μεταλλαγμένοι αυτό σημαίνει ότι συνολικά υπήρχαν στον πλανήτη 2302 μεταλλαγμένοι! Πράγμα το οποίο γνωρίζουμε όλοι ότι δεν παίζει, για τον απλούστατο λόγο ότι μας είχαν πρήξει όλον αυτό τον καιρό για τα μιλιούνια των mutants που κατακλίζουν στον πλανήτη!
Το πρόβλημα όμως εδώ, δεν είναι τα κακά μαθηματικά: Είναι οι editors. Ή μάλλον, η ουσιαστική απουσία τους.

Ήττα. Και πάνω που είχα αρχίσει να πείθομαι ότι εκεί στο House of Ideas είχαν αρχίσει να κάνουν την καλή δουλειά που εξακολουθούν μας υπόσχονται...

Αυτά με την εορταστική γκρίνια μου.

Εσείς φροντίστε να φάτε πολύ, να ξεκουραστείτε πολύ, να διαβάσετε καλά comics και γενικά να χωθείτε σε όποια φάση σας κάνει να αισθάνεστε καλά!

Καλά Χριστούγεννα σε όλους μας!

P.S.: Από αυτή την εβδομάδα στο δυναμικό των reviewers του COMICDOM προστίθενται ο Θάνος Κόλλιας και ο Γιώργος Χατζηκωστής. Έτσι, για να ποικίλουν ακόμα περισσότερο οι φωνές μας.

EDITORS' PICKS

Έχετε χρόνο (ή και χρήμα) για χάσιμο; Κάθε δεκαπέντε ημέρες στο section EDITORS PICKS, θα προτείνω, comics, μουσικές και ταινίες που ούτως ή άλλως, προτείνω σε φίλους.

COMIC

PERSEPOLIS: THE STORY OF A CHILDHOOD Writer/Artist: Marjane Satrapi   Pantheon Books 2003

Ειλικρινά δεν ξέρω γιατί δεν είχα διαβάσει νωρίτερα, αυτό το εξαιρετικό αυτοβιογραφικό comic της ιρανής δημιουργού Marjane Satrapi. Το οποίο σε καμία περίπτωση δεν θεωρώ αριστουργηματικό, όπως επανειλημμένα έχω διαβάσει να το χαρακτηρίζουν. Το θεωρώ όμως ένα καλό comic. Που δεν διεκδικεί δάφνες αριστουργήματος, αλλά λέει τη συναρπαστική, ανθρώπινη ιστορία του για ένα λαό που υπέκυψε τελικά στο συντηρητισμό και την οπισθοδρόμηση, μέσα από ένα συναρπαστικό εικαστικό τρόπο. Η Satrapi με τις απλοϊκά σχεδιασμένες φιγούρες της, δημιουργεί μέσα από το PERSEPOLIS: THE STORY OF A CHILDHOOD (αλλά και τη συνέχεία του, PERSEPOLIS II: THE STORY OF A RETURN) μία μοναδική σχέση με τον αναγνώστη της. Η «εφηβική» ανωριμότητα του σχεδίου της, εξισορροπείται απίστευτα με την ειλικρίνεια, την αμεσότητα και τον βουτηγμένο στο στιγμιαίο συναίσθημα, ρεαλισμό που χαρακτηρίζει τη δομή της αφήγησής της. Αυτά με μία πρώτη ανάγνωση. Γιατί με μία δεύτερη, το THE STORY OF A CHILDHOOD είναι η ιστορία μιας νέας γυναίκας που δεν απάντησε ποτέ στο ερώτημα, του γιατί οι άνθρωποι φοβούνται -τόσο- το διαφορετικό...

ΜUSIC

ROBBIE WILLIAMS INTENSIVE CARE   (Chrysalis EMI) 2005

Η αλήθεια είναι ότι πάντα πίστευα πως το 50% του project "Robbie Williams" ήταν ο συνεργάτης του στη συγγραφή των τραγουδιών, Guy Chambers. Όταν έμαθα λοιπόν ότι ο Williams διέλυσε το partnership με τον Chambers και σύναψε άλλο με τον συνθέτη-παραγωγό Stephen Duffy, περίμενα δραματική αλλαγή στο ύφος του. Την οποία όμως και δεν εντόπισα. Απογυμνωμένος βέβαια από τα πομπώδη ηχοχρώματα του Chambers, αποδεικνύει ότι έχει μεγαλύτερη εμπλοκή στη συγγραφή των κομματιών του απ� ότι ίσως πιστεύαμε. Το INTENSIVE CARE είναι ένα κλασσικό "Williams album": «Here I stand victorious, the only man who made you come» λέει με έπαρση μόλις πέσουν οι πρώτες νότες του εναρκτήριου Ghosts, για να περάσει μετά στο Tripping, ένα πανέξυπνο reggae pop που δίνει την εντύπωση ότι γράφτηκε για τους geeks αυτού του κόσμου, ενώ επιπλέον εξαιρετικές στιγμές του album, είναι και το Advertising Space, μία καυστική, άμεση και εθιστική μπαλάντα, αλλά και το Your Gay Friend, ένα power pop διαποτισμένο με την αυθεντικά αφελή ενέργεια των 80�s. Όσο για το artwork του CD; Αν δεν το γνωρίζατε, το έχει επιμεληθεί εικαστικά ο Grant Morrison και τα σκίτσα που το συνοδεύουν, ανήκουν στο Frank Quitely. Οι περίεργοι, μπορείτε να πάρετε μία ιδέα του artwork εδώ. Κι όσοι πάλι αναρωτιέστε τι να απέγινε ο Guy Chambers κάντε μία βόλτα από την επίσημη ιστοσελίδα τουκαι ακούστε στον τομέα Discography τα κομμάτια Demons και Sorry Love Daddy από τον Bryan McFadden. Τελικά, κανείς καλός δεν χάνεται...

ΜOVIE

AMORES PEROS (Χαμένες Αγάπες) Σκηνοθεσία: Alejandro Gonzalez Inarritu με τους Emilio Echevarria, Gael Garcia Bernal, Goya Toledo και Alvaro Guerrero Ama Films 2000

Μήπως οι Aγιες τούτες μέρες, σου κάθονται στο στομάχι κι εσύ έτσι για αλλαγή, λες να τη σπάσεις σε όλους, χαλώντας τους τη διάθεση; (ακόμα χειρότερα, προβληματίζοντάς τους;) Αν ναι, τότε κάλεσε κόσμο σπίτι σου και καθήστε να δείτε το AMORES PEROS. Το φιλμ που σκηνοθέτησε ο Alejandro Gonzalez Inaritu, το 2000, δηλαδή πολύ πριν τα 21 GRAMS ταινία με την οποία και τον γνωρίσαμε.

Τι είναι όμως το AMORES PEROS; Είναι μία από εκείνες τις κινηματογραφικές περιπτώσεις που σε παίρνουν από τη μούρη με την πρώτη σκηνή τους και σε πάνε «εμπλοκή» μέχρι το τέλος. Ενώ στο ενδιάμεσο έχεις κλάψει (ή έστω βουρκώσει από θυμό), έχεις σπαστεί με την ανθρώπινη ανοησία, έχεις εξοργιστεί με τον επιδερμικό πολιτισμό μας και την κτηνωδία που κρύβεται από κάτω και τέλος, έχεις χαθει μέσα σε μία τρομακτικά ρεαλιστική κινηματογράφηση που σε κάνει ενστικτωδώς συμμέτοχο, θες δε θες.

Για την υπόθεση δεν θα πω τίποτα άλλο, παρά μόνο καλό κουράγιο, ειδικά στους κυνόφιλους. Το γιατί θα το καταλάβετε όποιοι δείτε την ταινία...