Happy Birthday!

Εδώ και καμιά δεκαριά μέρες, περίπου, σκεφτήκαμε πολύ για το αν θα έπρεπε να κάνουμε κάτι για τα δέκα χρόνια από την ημέρα που κυκλοφόρησε το πρώτο τεύχος του -fanzine τότε- COMICDOM. Έπεσαν πολλές προτάσεις στο τραπέζι (το υποθετικό τραπέζι των δύο editors, το οποίο ουσιαστικά είναι μια -σχεδόν πάντα ανοιχτή- τηλεφωνική γραμμή), αλλά όλες απορρίφθηκαν. Κάποιες ήταν πολύ κιτς, άλλες απαιτούσαν πολλή δουλειά και τρελό research (και στην παρούσα φάση -όπως μάλλον θα έχετε αντιληφθεί, αν έχετε επισκεφτεί το site του COMICDOM CON ATHENS- δεν είχαμε χρόνο για τέτοιες πολυτέλειες), ενώ άλλες, απλά δε μας άρεσαν πολύ.

Εκεί, λοιπόν, που είμασταν έτοιμοι να εγκαταλείψουμε την ιδέα, συνειδητοποιήσαμε ποιό είναι το πιο ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του COMICDOM: Οι άνθρωποι που το απαρτίζουν. Αποφασίσαμε, λοιπόν, να αφήσουμε αυτούς να μιλήσουν για τη δέκατη επέτειο και να εκφράσουν, ο καθένας με τον τρόπο του, τι σημαίνει το COMICDOM για αυτούς.

Από εμάς, τίποτε άλλο.

Χρόνια μας πολλά.

Σπύρος Ευάγγελος Αρμένης

- Και περνάμε σε μία ακόμη ερώτηση, σχετική με τα πρώτα σας βήματα. Ήσασταν ένα από τα αρχαιότερα μέλη του COMICDOM, όταν αυτό γιόρταζε τα δέκατα γενέθλια του, το 2006; Σωστά;

- Τί μου θυμίσατε τώρα... ναι, το 2006, κλείναμε και τα 10 χρόνια από τη δημιουργία του περιοδικού... 10 χρόνια COMICDOM. Και μετά... πρέπει να με καταλάβετε, εκείνες τις μέρες ήμασταν μικροί, άδολοι... Δεν ξέραμε, δεν... δεν μπορούσαμε να υπολογίσουμε τις συνέπειες...

- Πιστεύετε πως έχετε μεγάλο μέρος της ευθύνης για όσα ακολούθησαν;

- Θα ήθελα να πω "όχι", αλλά πρέπει να είμαι ειλικρινής με το κοινό μου. Ναι, τουλάχιστον το 62,44% της ευθύνης πέφτει πάνω μου. Και στον Κούνελο.

- Το έχετε μετανιώσει;

- Κάθε μέρα. Κάθε λεπτό. Δεν είναι και λίγο να έχεις συναίσθηση του τί... μπορούμε να αλλάξουμε θέμα;

-Κάτι τελευταίο μόνο: Μετά τα όσα συνέβησαν τότε, έχετε επικοινωνήσει καθόλου με τους πρώην συνεργάτες σας;

Μόνο με τον Κούνελο. Οι υπόλοιποι, απ' ότι έμαθα, βρίσκονται διάσπαρτοι σε όλη την υφήλιο. Ακόμα κρύβονται. Κανείς μας δεν ήξερε, τότε, πόσο κακό μπορούσε να κάνει στην κοινωνία ένας βομβαρδισμός της κουλτούρας από την Ένατη Τέχνη. Να φανταστείτε, τότε πιστεύαμε πως θα κάναμε κάτι καλό, κάτι αξιόλογο! ...Ναι, εμείς είχαμε καταφέρει την πολιτιστική άνθηση των comics στην Ελλάδα! Και ήμασταν υπερήφανοι για αυτό! Μη με κοιτάς με αυτό το βλέμμα, γιατί θα στο βγάλω το μάτι! Και παρ' όλο που ξέρω πως με τη φράση που θα πω θα μπω στο στόχαστρο της Νέας Ταξικής Κυβέρνησης, ΔΕΝ ΤΟ ΕΧΩ ΜΕΤΑΝΟΙΩΣΕΙ!

(Απόσπασμα συνέντευξης του ΣΕΑ για το περιοδικό NME - 14 Ιουλίου 2033)

Γιώργος Καμπάδαης

10 χρόνια. Ο αριθμός 10 ακούγεται πολύ σοβαρός στα αυτιά μου, πόσα μπορούν να γίνουν μέσα σε μια δεκαετία, πόσα μπορούν να δημιουργηθούν και να καταστραφούν. Δυστυχώς, δεν έζησα τις αγωνίες και τις προσπάθειες των υπολοίπων μελών για να αντέξει το COMICDOM 10 χρόνια και απο ένα απλό φανζινάκι να γίνει site, αλλά θα ήθελα να βοηθήσω όσο περισσότερο μπορώ, ώστε τα επόμενα 10 χρόνια να πετύχει ακόμα πιο πολλά.

Γιώργος Κομιώτης

Γιάννης Κουρούμπακάλης

10 χρόνια...

ΟΚ, πριν από 10 χρόνια ήμουν μόνο 16 ετών. Σίγουρα δεν θα μπορούσα να αποτελώ μέρος της ομάδας του COMICDOM από τότε.

Το COMICDOM μεγάλωσε, ωρίμασε και πλέον βρίσκεται σε μια κρίσιμη καμπή. Πάει να ξεφύγει από τη μέχρι τώρα τροχιά του, γύρω από μια μικρή κοινότητα και μια ακόμη μικρότερη παρέα και να επεκταθεί. Θα μου πείτε, "μα, αυτό είναι καλό". Και δεν θα διαφωνήσω. Το πρόβλημα είναι ότι πλέον, αυτό που πάει να γίνει το COMICDOM δεν μπορεί να υποστηριχθεί εύκολα από μια μικρή παρέα "κολλημένων". Χρειάζεται νέο αίμα που θα έχει πολύ όρεξη να δώσει και καμία απαίτηση να πάρει.

Νέο αίμα όπως εγώ, η Λήδα και ο Βασίλης, πριν λίγα χρόνια. Νέο αίμα όπως η Μυρτώ, ο Πάνος, ο Γιάννης, ο Ανδρέας, ο Γιώργος, ο (άλλος) Γιώργος και ο Νίκος, πιο πρόσφατα...

Και τίποτα δεν θα ήταν εφικτό χωρίς την υπομονή και το όραμα δύο ανθρώπων... του Δημήτρη και του Ηλία. Γι’ αυτό σήμερα, δεν έχει γενέθλια μόνο το COMICDOM...

ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ, ΗΛΙΑ. ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ, ΔΗΜΗΤΡΗ.

Υπομονή και Καλή Συνέχεια!!!

Πάνος Κρητικός

Σπάω το κεφάλι μου να θυμηθώ πως έφτασαν στα χέρια μου δυο τεύχη του COMICDOM fanzine. Θυμάμαι πως σπούδαζα στη Θεσσαλονίκη, θυμάμαι το αφιέρωμα στη Marvel, αλλά δεν θυμάμαι ούτε που τα βρήκα, ούτε αν τα απέκτησα μόνος μου ή αν μου τα χάρισαν. Τότε έμαθα, πάντως, την ύπαρξη του COMICDOM. Τα τεύχη μου άρεσαν, αν και διαφωνούσα σε σημεία. Το site το γνώρισα σχεδόν την ίδια εποχή που γνώρισα τον Ηλία, το Γιάννη και τη Λήδα, στο περσινό συνέδριο στη Μυτιλήνη. Λίγο αργότερα, έγινα μέλος της ομάδας. Το γουστάρω πολύ λόγω του data panic που επικρατεί. Εξακολουθώ βέβαια να διαφωνώ σε σημεία. Από την άλλη, it's the fucking "comic book diversity" we celebrate...

Νίκος Λάμπρης

Ακόμη θυμάμαι το εξώφυλλο του πρώτου τεύχους με τον Magneto του Steve Epting. Μετά απο 10 χρόνια, το COMICDOM είναι ακόμη εδώ (όσο κι αν αυτό στεναχωρεί κάποιους). Στο διάστημα αυτό γνωρίσαμε πολλά ups and downs. Πολλά πράγματα δε βγήκαν ίσως όπως αρχικά σχεδιάστηκαν. Μετά το launch του site, things are looking good! Too good to be true maybe. So, here's to another 10 years! Stick with us, we're gonna shock you!

Έλλη "Asaph" Μόκα

Βασίλης Σάκκος

Μετά από πολλές αποτυχημένες προσπάθειες συγγραφής haiku για το θέμα, να πω πως το πρώτο πράγμα που θυμάμαι από το COMICDOM είναι το άρθρο του Δημήτρη για τους ανεξάρτητους δημιουργούς. Το δεύτερο, το ΕXITORIAL στο οποίο ανακοίνωνε πως θα έφευγε για το στρατό... Σαν αναγνώστης ενημερώθηκα από το COMICDOM και δέθηκα με αυτό. Από τη στιγμή που άρχισα να συμμετέχω στο fanzine, κέρδισα κάτι πολύ πιο σημαντικό: Καλούς φίλους. Τους ευχαριστώ για όλα! Πριν αρχίσω να παραμιλάω για αποστακτήρια και τάπες βαρελιών, απλά να πω: it"s been a helluva ride! Here's to another ten! Και τώρα μπορούμε να πάμε για σουβλάκια και τζιτιζιμπύρα!

Μυρτώ Τσελέντη

Well, το παρακάτω κείμενο δεν σας το στέλνω για δημοσίευση or anything, αλλά όπως και να το κάνουμε, 10 χρόνια είναι μια σημαντική γιορτή (τουρτίτσα και πάρτι, δεν έχει;) και είπα ευκαιρίας δοθείσης, να μοιραστώ με τους αγαπημένους μου editors (και "ultimate evils of the greek comic book scene", για να μην ξεχνιόμαστε), μερικές σκέψεις και να απελευθερώσω για λίγο τη συναισθηματική inner bimbo μου - ίσα για να πάρει αέρα!

10 χρόνια comicdom - 10 λόγοι for loving it!

- Γιατί λειτουργεί σαν το απόλυτο πολυσυλλεκτικό ον. Πολλά διαφορετικά άτομα, πολλές διαφορετικές απόψεις (σε κάθε δυνατό θέμα, απο το CRISIS ως τον κώλο της J.Lo) και ένα κοινό: την αγάπη για τα comics.

- Γιατί κάνει τα πρωινά του Σαββάτου μου, απολαυστικά, no matter πόσο κόλαση ήταν η προηγούμενη βδομάδα έχω πάντα κάτι να προσδοκώ στο τέλος της.

- Γιατί μια φορά τον μήνα που ανεβαίνει η στήλη μου, γεμίζω περηφάνια που συμμετέχω και εγώ σε αυτό.

- Γιατί μου δίνει ελπίδα. 'Ανθρωποι που δουλεύουν αφιλοκερδώς, με πάθος για αυτό που αγαπάνε - και πετυχαίνουν. Απλά υπέροχο.

- Γιατί γίνονται ενδιαφέρουσες συζητήσεις. Ναι, πάει μαζί με το πολυσυλλεκτικό ον, αλλά σπάνια έχω την ευκαιρία να απολαμβάνω ακόμη και διαφωνίες, γιατί εκφράζονται και διαρθρώνονται σωστά και απο έξυπνους ανθρώπους.

- Για τα άτομα που το απαρτίζουν. 'Αλλους λατρεύω, άλλους αγαπώ, άλλους συμπαθώ, αλλά τους εκτιμώ όλους ανεξαιρέτως και κανένας δεν μου είναι αδιάφορος (πράγμα αρκετά σπάνιο).

- Γιατί είναι δυναμικό. Δεν απολαμβάνει τις δάφνες του, αλλά εξελίσσεται, ανοίγεται, προχωρά.

- Γιατί έχει το θάρρος της γνώμης του. Δεν νομίζω ότι χρειάζεται επεξήγηση.

- Γιατί σε κάθε συνάντηση απορροφώ τόνους πληροφορίας για αυτό που αγαπώ: τα comics!

- Γιατί μπορεί να μην ξέρω αν θα είμαι μαζί σας για τα επόμενα 10 χρόνια ή για πόσο καιρό ακόμη, αλλά so far, I am having one hell of a time!

Τώρα οι δέκα λόγοι μου φαίνονται λίγοι. Είναι πολλά ακόμα που συντελούν στο να αγαπώ το COMICDOM, αλλά είναι ώρα να ξαναβάλω την inner bimbo μου, μέσα και να κάτσω να γράψω CIRCUS, γιατί αγαπώ πολύ και την θέση μου, ως αγαπημένου αρθρογράφου του.

Λήδα Τσενέ

Πριν από τρεις εβδομάδες περίπου και ύστερα από μια μέρα γεμάτη υπερβολική ένταση, βρεθήκαμε, με κάποιους από τους συνεργάτες του COMICDOM, στις 3 η ώρα το πρωί σε κάποιο στενάκι, κάπου κοντά στην Πειραιώς, κάτω από μια πολυκατοικία, προσπαθώντας να βγάλουμε από πάνω μας αυτή την υπερβολική ένταση. Περιττό να αναφέρω ότι η ένοικοι της πολυκατοικίας έμαθαν όλα τα -μέχρι τότε- "μυστικά δεδομένα" για το επερχόμενο COMICDOM CON ATHENS, καθώς και διάφορα άλλα, που καθιστούν τη σχέση των συνεργατών του COMICDOM, μοναδική. Ευτυχώς, επρόκειτο για εχέμυθους ανθρώπους...

Για τα 10 χρόνια του COMICDOM, εύχομαι να παραμείνουμε όπως είμαστε. Μια παρέα που τη βρίσκει να ταξιδεύει μέσα στους κόσμους των comics. Παιδιά, σας ευχαριστώ που με κάνατε συνοδοιπόρο σε αυτή τη συναρπαστική διαδρομή.

Θοδωρής Χιώτης

10 χρόνια, ε; Έδωσα το πρώτο μου κείμενο για το τρίτο τεύχος του έντυπου COMICDOM, αν δεν κάνω λάθος, τον Απρίλη του 1996 (!). Έκτοτε, συνεργάζομαι με το περιοδικό περιστασιακά - σίγουρα πολύ λιγότερο από όσο θα ήθελα. Το σημαντικότερο χαρακτηριστικό του COMICDOM τα τελευταία δέκα χρόνια είναι ότι δεν έμεινε ποτέ στάσιμο - πειραματιζόταν (και συνεχίζει να πειραματίζεται) με τη μορφή, το ύφος του και τα όρια του, συνεχίζει δηλαδή να ζει τα όνειρα του σε ένα χώρο ο οποίος είναι (και αν δεν είναι, συχνά γίνεται) ασφυκτικά μικρός. Σε πείσμα όλων αυτών, το COMICDOM διαμορφώνεται σε έναν ιδανικά πολυσυλλεκτικό χώρο, όπου όλες οι απόψεις χωράνε και όλες ακούγονται. Η αγάπη και το πάθος του Ηλία και του Δημήτρη -του Δημήτρη και του Ηλία, αν προτιμάτε- για τα comics (χωρίς να παίζει ρόλο η χώρα προέλευσης) φαίνεται να ξεπερνά όποια άλλα εμπόδια. Καλή συνέχεια παιδιά!