Writer/Artist: Matt Wagner

First Published: 1992 (LEGENDS OF THE DARK KNIGHT #28-30), 1995 (TPB)

Format: TPB

DC Comics

ΙΣΤΟΡΙΑ: Ο επιχειρηματίας Bruce Wayne αποφασίζει να αγοράσει ένα μικρό νησί για να θρέψει τις φήμες για την άστατη, σπάταλη και γεμάτη χλιδή ζωή του. Για το συγκεκριμένο νησί ενδιαφέρεται και ο πρόσφατα δραπέτης Two-Face. Μαζί με μια ομάδα "φρικιών", θέλει να απομονωθεί εκεί, μακριά από τον κόσμο που δεν πρόκειται να δεχτεί ποτέ τα τέρατα της φύσης. Οι εκβιασμοί, δολοφονίες, απαγωγές και ληστείες που συνδυάζονται με το όνομά του, αναστατώνουν την αστυνομία και προκαλούν τον Batman να επαναφέρει την τάξη στην ταραγμένη Gotham City.

ΤΙ ΜΑΣ ΑΡΕΣΕ: Επιτέλους, ένας Bruce Wayne που δε συμπεριφέρεται σαν κακομαθημένο, ξιπασμένο πλουσιόπαιδο. Θυμίζει περισσότερο εκκεντρικό δισεκατομμυριούχο παρά γελοίο νεόπλουτο. Πλαισιώνεται από μια ομάδα πρωταγωνιστών που μπορεί βέβαια να μην ξαναδούμε, παρουσιάζονται όμως αρκετά ρεαλιστικά, με προσωπικότητα και όχι απλά σαν "χάρτινοι" χαρακτήρες. Το μινιμαλιστικό σκίτσο του Matt Wagner χρειάζεται λίγο χρόνο να το συνηθίσεις, αλλά τα χρώματα του ικανότατου Steve Oliff προσφέρουν ένα αποτέλεσμα που ταιριάζει στον χαρακτήρα του Batman. Συχνά, ο Wagner εξιστορεί δύο σκηνές μαζί σε μια σελίδα, μπερδεύοντας όμορφα τα καρέ μεταξύ τους και ανεβάζοντας έτσι την ένταση της ιστορίας.

TI ΜΑΣ ΕΝΟΧΛΗΣΕ: Η ιστορία είναι εκνευριστικά σύντομη. Δεν φτάνουν τρία τεύχη ώστε να παρουσιαστούν οι πρωταγωνιστές και το ιστορικό τους. Γι' αυτό και το TPB δείχνει φτωχό και δύσκολα να το αγοράσει κανείς από τα ράφια των βιβλιοπωλείων. Ο τίτλος LEGENDS OF THE DARK KNIGHT χαρακτηριζόταν για τις πιο σοφιστικέ περιπέτειες του Batman -χωρίς υπερβολές, βέβαια- αλλά γενικά υπήρχε πρόβλημα στη δομή του και στις πωλήσεις του. Στην ουσία ήταν μια ανθολογία ιστοριών τύπου "limited series within a series". Μέχρι να συνηθίσεις μια καλλιτεχνική ομάδα, είχε κιόλας αποχωρήσει. Κάτι σαν one night stand ανάμεσα σε αναγνώστη και comic. Η ποιότητα των δημιουργών κάποιες φορές κυμαινόταν σε χαμηλά επίπεδα, με τις ανάλογες επιπτώσεις στις πωλήσεις. Αφήστε που μετά το θάνατο του editor Archie Goodwin (θρυλικός για την ποιότητα των comics του - βλέπε Epic, θυγατρική της Marvel που είχε εκδώσει πανέμορφες comics πριν από μια 25ετία), το LOTDK κατάντησε ο τίτλος στον οποίο δοκίμαζαν την τύχη τους άσημοι δημιουργοί. Αποτέλεσμα όλων αυτών ήταν το πρόσφατο κλείσιμο του τίτλου, μετά από 220 τεύχη. Δεν έγινε και τίποτα, βέβαια. Τα ράφια των comic shops είναι γεμάτα με νέα limited series του Batman, με σημαντικούς ή όχι δημιουργούς, και ο τίτλος μοιάζει σαν να μην σταμάτησε ποτέ.

ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΕΚΤΙΜΗΣΗ: Τα εγκεφαλικά παιχνίδια της ομορφιάς και των τεράτων και φρικιών προκαλούν το σύστημα με την παρουσία τους. Λίγοι δημιουργοί κατάφεραν να δώσουν τέτοιο βάθος στο χαρακτήρα του Two-Face. Πρόσωπο τραγικό, αινιγματικό, και κάποιες φορές σχεδόν συμπαθητικό, παρουσιάζεται εδώ περίτεχνα εγκλωβισμένο στην κουασιμοδική προσωπικότητά του. Μάστορας στο είδος του, ο Wagner, έστησε σελίδες με το κλασικό του αφαιρετικό σκίτσο, αντισταθμίζοντάς το με τα κλειστοφοβικά μικρά panels, χωρίς να δείχνει φτωχή η δουλεία του.

ΠΑΡΑΛΛΗΛΗ ΠΡΟΤΑΣΗ: Τα δυο πρόσφατα limited series BATMAN AND THE MONSTER MEN και BATMAN AND THE MAD MONK είναι ίσως καλύτερα από το FACES, και σε σενάριο αλλά και σε σκίτσο. Ο Wagner τολμά σε αυτά να κάνει πιο πλούσιο το μελάνωμα των σελίδων, πράγμα που δε συνηθίζει. Το στήσιμο των καρέ, όμως, είναι πολύ πιο κλασικό και απλό. Το BATMAN VS. GRENDEL: DEVIL'S RIDDLE, με το προσωπικό δημιούργημα του Wagner να παίζει το ρόλο του αντίπαλου για τον Caped Crusader. Από τα καλύτερα crossover μεταξύ διαφορετικών εκδοτικών. Παραδόξως, όχι αρκετά γνωστό ή δημοφιλές. Επίσης, το SANDMAN MYSTERY THEATRE, με έναν συναρπαστικό Wagner στο σενάριο και το BATMAN: THE LONG HALLOWEEN, των Jeph (κάποτε έγραφα με έμπνευση, τώρα ούτε με σφαίρες) Loeb και Tim (δώστε μου χρόνο να με συνηθίσετε και θα συμπαθήσετε τα σκίτσα μου) Sale. Το τελευταίο έχει προταθεί πολλές φορές από διάφορους συντάκτες του COMICDOM. Το αξίζει, οπότε αναζητήστε το.