Writer-Artist: P. Craig Russell

First Published: 1989-1990

Format: Ltd. Series, TPB (1992, Eclipse), TPB (2004, NBM)

NBM Publishing

ΙΣΤΟΡΙΑ: Η Βασίλισσα της Nύχτας εκλιπαρεί τον ιδεαλιστή πρίγκιπα Tamino να σώσει την κόρη της Pamina από τα δεσμά του σατανικού Sarastro, δίνοντάς του ένα μαγικό αυλό. Στόχος της, είναι να κάνει τον Tamino να αγαπήσει έστω και την εικόνα της κόρης της, ώστε να είναι βέβαιη πως δεν θα εγκαταλείψει τον στόχο του. Βοηθός του Tamino σε αυτή την αναζήτηση «ορίζεται» ο Papageno, χωρίς όμως ο τελευταίος να δείχνει την ίδια αφοσίωση στην αποστολή. Αντίβαρο στην αναζήτηση του Tamino είναι η αναζήτηση του Papageno για τη μια και μοναδική αληθινή του αγάπη, την Papagena. Παρότι οι δρόμοι των δύο άντρών θα χωριστούν, και οι δύο θα βρουν αυτό που ψάχνουν, για να ανακαλύψουν όμως στην πορεία ότι τίποτε δεν είναι όπως δείχνει, και ότι η σχέση του Sarastro με τη Βασίλισα της Νύχτας, είναι περισσότερο μπερδεμένη, από ότι μπορεί κανείς τους να φανταστεί. Καθώς η αλήθεια αποκαθίσταται, οι ρόλοι αντιστρέφονται και οι αποκαλύψεις αναγκάζουν τους πρωταγωνιστές να αλλάξουν στρατόπεδο, λίγο πριν την τελική σύγκρουση.

ΤΙ ΜΑΣ ΑΡΕΣΕ: Η μεταφορά μιας όπερας σε comic φαντάζει ως το πλέον επίφοβο εγχείρημα του είδους. Αυτό που απαιτείται είναι κάτι περισσότερο από αυτοπεποίθηση: Χρειάζεται βαθιά, ουσιαστική κατανόηση (γνώση) τόσο της μιας μορφής τέχνης, όσο και της άλλης. Ευτυχώς, ο Russell, αφενός έχει εμπειρία και οίστρο για τις μεταφορές, κάτι που αποδεικνύεται από το γεγονός ότι έχει στο ενεργητικό του μια μεγάλη γκάμα διασκευών –από short stories του Neil Gaiman, μέχρι το THE RING OF NIEBELUNG- αφετέρου έχει το ταλέντο και την ικανότητα να υποστηρίξει το μεγαλεπίβολο σχέδιό του. Η οπτική αφήγηση του Russell δεν χάνει στιγμή το ρυθμό της, ακόμα και στις απότομες εναλλαγές των σκηνών δράσης με τις κωμικές. Ο ανατομικός και εκφραστικός περφεκτιονισμός που χαρακτηρίζει το σχέδιό του, βοηθάει τον αναγνώστη που προέρχεται από τον χώρο των comics, και όχι από εκείνον της όπερας, όχι μόνο να μην χαθεί από το πολυπληθές cast του Mozart, αλλά και να ακολουθήσει συνεπαρμένος από την εικόνα, την –για άλλους αλληγορική, για άλλους απλοϊκή- ιστορία της όπερας. Το lettering του δημιουργού, είναι περίτεχνο και σε αρκετά σημεία επεμβαίνει εικαστικά στο ίδιο το artwork, αποτελώντας αναπόσπαστο κομμάτι του. Παρότι ο Russell χρησιμοποιεί μια σχεδόν παραμυθένια παλέτα έντονων χρωμάτων, η σχεδόν ρετρό τεχνική του, στέκεται απέναντι από digital λύσεις, κάνοντας το τελικό αποτέλεσμα να φαίνεται ακόμη πιο ζεστό και οικείο. Σε επίπεδο λόγου, ο δημιουργός σέβεται τα μουσικά περάσματα του πρωτότυπου έργου, αναδεικνύοντας στις σιωπηλές σκηνές την εκφραστική του δεινότητα, ενώ όπου υπάρχει διάλογος είναι προφανής και η ικανότητά του να δομεί χαρακτήρες με βάση την εκφορά του λόγου τους: Ο πρίγκιπας Tamino είναι ρομαντικός, ακέραιος και ηρωικός, ο Papageno κυνικός και γεμάτος ανθρώπινες αδυναμίες, η βασίλισσα της Νύχτας φαίνεται εξαρχής ως δεσποτική, αφήνοντας ανεπαίσθητες ενδείξεις της κρυφής της ατζέντας, η Pamina είναι διστακτική και γήινη, η Papagena είναι αινιγματική και αιθέρια.

ΤΙ ΜΑΣ ΕΝΟΧΛΗΣΕ: Κάποιοι έχουν χαρακτηρίσει την ιστορία του ΜΑΓΙΚΟΥ ΑΥΛΟΥ του Mozart, σεξιστική και αφελή, άλλοι μιλούν για τεκτονικούς συμβολισμούς υπό το πρίσμα των οποίων θα πρέπει να ερμηνευτεί, ενώ γενικότερα αρκετοί ειδήμονες της κλασσικής μουσικής,βρίσκουν το story αριστουργηματικό μέσα από τους συμβολισμούς και τα μηνύματά του. Προσωπική μου άποψη και ασχέτως του ότι δεν με συγκινεί καθόλου η όπερα, η ιστορία του ΜΑΓΙΚΟΥ ΑΥΛΟΥ (DIE ZAUBERFLOTE) φαντάζει στα μάτια μου τόσο προβλέψιμη και χωρίς πραγματικές εκπλήξεις που μπορώ να τη δω μόνο με την συγκαταβατική συμπάθεια, με την οποία αντιμετωπίζω τα δημώδη άσματα.

ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΕΚΤΙΜΗΣΗ: Μελετώντας πιάνο στην παιδική του ηλικία, ο P. Craig Russell αγάπησε την κλασσική μουσική και την όπερα, γεγονός το οποίο αποδεικνύεται έμπρακτα από το πλήθος διασκευών του Μέσου που έχει πραγματοποιήσει, με τη σχεδιαστική του τεχνική να ανασύρει τόσο κλασσικές comics αξίες, όσο και να αποτελεί φόρο τιμής στη στυλιζαρισμένη τεχνοτροπία του πρωτοπόρου βικτωριανού illustrator, Aubrey Beardsley.
Αν όσα διαβάσατε και είδατε, σας κίνησαν το ενδιαφέρον, μη διστάσετε να αναζητήσετε το THE MAGIC FLUTE με το φόβο ότι δεν σας αφορά η όπερα και η αισθητική της (ούτε εμένα εξάλλου με αφορά, αλλά αυτό δεν με εμπόδισε). Η διασκευή του Russell είναι μια προσεγμένη και εξαιρετικά καλοσχεδιασμένη ιστορία φαντασίας, ένα παραμύθι με παλιομοδίτικα sensibilities, που απευθύνεται σε όσους μπορούν να απολαύσουν ένα καλό comic, από όπου κι αν αυτό προέρχεται, χωρίς περιορισμούς και προκαταλήψεις.

ΠΑΡΑΛΛΗΛΗ ΠΡΟΤΑΣΗ: Αν και οι περισσότεροι αναγνώστες γνωρίζουν τον Russell ως σχεδιαστή είτε του SANDMAN #50, είτε του adaptation της μικρής ιστορίας του Gaiman, MURDER MYSTERIES σε graphic novel, υπάρχουν αρκετές λιγότερο γνωστές δουλειές του που παρουσιάζουν ενδιαφέρον, όπως τα ISOLATION AND ILLUSION: COLLECTED SHORT STORIES 1977-1997 (Dark Horse), η βραβευμένη με Eisner Award διασκευή του στο THE RING OF NIBELUNG (τα δύο volumes κυκλοφορούν και στα ελληνικά από τις Εκδόσεις Helm), καθώς και τα τέσσερα volumes του FAIRY TALES OF OSCAR WILDE (Volume 1: The Selfish Giant and the Star Child, Volume 2: The Young King and the Remarkable Rocket, Volume 3: The Birthday of the Infanta, και Volume 4: The Devoted Friend, and The Nightingale and the Rose).
Τέλος αν βιάστηκα να συμπεράνω ότι δεν σας αφορά η όπερα, ή αν τελικά το MAGIC FLUTE σας άρεσε τόσο ώστε να θέλετε... κι άλλο, υπάρχουν πάντα το OPERA ADAPTATIONS VOL.2 (με τα έργα Parsifal, Ariadne and Bluebeard, I Pagliacci, και τραγούδια του Mahler), καθώς και το OPERA ADAPTATIONS VOL.3 (με τα έργα Pelleas et Melisande, Ein Heldenstraum, Cavalleria Rusticana, και Salome).

BONUS: Ένα δείγμα του original ΑΥΛΟΥ, για να ξέρουμε και γιατί μιλάμε!