ΙΣΤΟΡΙΑ: Ο ιδιόρρυθμος δημοσιογράφος Spider Jerusalem έχει εγκαταλείψει την πόλη, τη δουλειά του, και το quasi-celebrity status του σε μια προσπάθειά να φύγει μακριά από τη σύγχρονη κοινωνία. Ζει για χρόνια σαν ερημίτης, όμως, μοιραία, τα λεφτά του τελειώνουν και έτσι αναγκάζεται να επιστρέψει στον "πολιτισμό" και να παραδώσει στον εκδότη του τα δύο βιβλία που ακόμα του χρωστάει, βάσει του συμβολαίου του. Ο πρώτος τόμος του TRANSMETROPOLITAN (και κατ' επέκταση, όλη η σειρά) χρονολογεί τα όσα είδε ο Spider, και αυτά που προσπάθησε να αλλάξει, σε αυτή του την αναζήτηση της Αλήθειας.
ΤΙ ΜΑΣ ΑΡΕΣΕ: Ο φρενήρης κόσμος που δημιούργησε ο Warren Ellis. Μια κοινωνία διακριτή από τη δική μας στις λεπτομέρειες, αλλά τόσο ενοχλητικά όμοια, αν κανείς εξετάσει τη μεγάλη εικόνα. 'Ανθρωποι στέκονται απαθείς και κοιτάζουν, καθώς δίπλα τους η κοινωνία καταρρέει δομικά και ηθικά εξίσου. Το φρέσκο βλέμμα του βουνίσιου Spider ταυτίζεται εύκολα με εκείνο του αναγνώστη, καθώς και οι δύο τους είναι σα να αντικρίζουν αυτόν τον κόσμο για πρώτη φορά, κάνοντας ευκολότερο τον εντοπισμό των όσων στραβών, και άρα της Αλήθειας. Η βιτριολική γραφή του Ellis χρησιμοποιεί επιρροές από cyberpunk και από μια γενικότερη ποπ αντίληψη του science fiction, για να ασκήσει κριτική στην κοινωνία του σήμερα. Ο 'Αγγλος συγγραφέας, όμως, αντλεί στοιχεία και από την παράδοση της χώρας του, ποτίζοντας τα σενάριά του με σουρεαλιστικά concepts και παράλογα αστείους διαλόγους, που παραπέμπουν περισσότερο στο science fiction του Douglas Adams ή του DOCTOR WHO εποχής Tom Baker, παρά σε αντίστοιχες δουλειές Αμερικάνων συναδέλφων του.
ΤΙ ΜΑΣ ΕΝΟΧΛΗΣΕ: Retrospectively, εξετάζοντας το comic, μπορεί κανείς να κουραστεί γρήγορα από την ποσότητα και τη συχνότητα με την οποία εμφανίζονται οι εμμονές του συγγραφέα. Φυσικά, όλοι έχουν εμμονές, αλλά οι καλύτεροι συγγραφείς φροντίζουν να τις μεταμφιέζουν - ο Εllis, αν και είναι ένας εξαιρετικός σεναριογράφος, δεν μπαίνει καν στον κόπο. Επιπλέον, τα in-your-face γραπτά του Spider μοιάζουν επικίνδυνα να προέρχονται από τον ίδιο τον Ellis. Το να μην μπορεί ο αναγνώστης να διαχωρίσει τα όρια ανάμεσα στο χαρακτήρα και το δημιουργό του έχει ως αποτέλεσμα την αποστασιοποίηση από τα δρώμενα.
ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΕΚΤΙΜΗΣΗ: Εξίσου επηρεασμένο από τα γραπτά του William Gibson και τις ανθολογίες του 2000 A.D., αλλά τελικά σαν τίποτα από αυτά, το TRANSMETROPOLITAN είναι σίγουρα ένα από 2 ή 3 έργα για τα οποία ο κόσμος των comics θα θυμάται τον Warren Ellis. Εισήγαγε στοιχεία που θα εξελίσσονταν σε χαρακτηριστικά της γραφής του δημιουργού του, κυρίως την εμμονή με το man/machine interface και το πώς ο άνθρωπος θα καταφέρει (ή θα αποτύχει) να ελέγξει την προσδοκούμενη τεχνολογική έκρηξη του 21ου αιώνα και να τη χρησιμοποιήσει προς βελτίωση της κοινωνίας. Βαθύς κυνισμός, σουρεαλιστικό χιούμορ, αμέτρητοι προβληματισμοί, αλλά δυστυχώς και περιορισμένοι τρόποι εξέτασής τους, συγγραφικά. Πολύ μεγάλη δόση Warren Ellis έχει συνήθως σαν αποτέλεσμα την κούραση του αναγνώστη, γι' αυτό και η ποιότητα αυτής της σειράς μειώνεται δραματικά από ένα σημείο κι έπειτα. Για τουλάχιστον, όμως, τους τρεις-τέσσερις πρώτους τόμους, τα πάντα είναι ακόμα φρέσκα, και τα θετικά καθιστούν τις ενστάσεις ασήμαντες. Το TRANSMETROPOLITAN παραμένει, δέκα χρόνια μετά την πρώτη του έκδοση, μια από τις σημαντικότερες mainstream δημιουργίες των 90's.
ΠΑΡΑΛΛΗΛΗ ΠΡΟΤΑΣΗ: Οι fans του πολυγραφότατου Ellis μπορούν να εξερευνήσουν τις δουλειές του συγγραφέα σε παντελώς διαφορετικά genres, με εξέχοντα παραδείγματα το υπερηρωικό AUTHORITY, που λίγο-πολύ επανεφηύρε το είδος, το μικρό αλλά χορταστικό κατασκοπικό action thriller RED, το λατρεμένο από κοινό και κριτική, noir FELL και κυρίως το επικό genre-hopper PLANETARY. 'Αλλη εξέχουσα περίπτωση cyberpunk comic είναι το HARD BOILED των Frank Miller και Geoff Darrow. Τέλος, αν ενδιαφέρεστε για περισσότερους τίτλους της εκδοτικής που μόνη της διέσωσε την υπόληψη των mainstream comics στη δεκαετία του '90, τσεκάρετε τα PREACHER και THE INVISIBLES, επίσης γραμμένα από Βρετανούς δημιουργούς με ιδιαιτέρως large συγγραφικές περσόνες.
|
Reviews 24/10: 
