Writer/Artist: James W. O'Barr

First Published: 1989 (Original issues), 1989 (trade paperback), 1993 (hardcover)

Format: 5-issue limited series

Caliber Comics

ΙΣΤΟΡΙΑ: Ένα βράδυ, ο νεαρός Eric Draven και η αρραβωνιαστικιά του, Shelly Webster, δέχονται επίθεση από μια συμμορία κακοποιών. Ο Eric πυροβολείται στο κεφάλι και, πριν πεθάνει, αναγκάζεται να δει τη Shelly να πεθαίνει, αφού πρώτα κακοποιηθεί και βιαστεί επανειλημμένα. Ένα χρόνο αργότερα, το κοράκι, ο οδηγός των νεκρών ανάμεσα στους δύο κόσμους, επαναφέρει τον Eric στη ζωή, προκειμένου να πάρει την εκδίκησή του. Ο, άτρωτος πλέον, νεαρός, σκοτώνει ένα-ένα τα μέλη της συμμορίας, ενώ παράλληλα, θυμάται και θρηνεί για το χαμό της αρραβωνιαστικιάς του και της ευτυχίας του.

Ανάμεσα στο βασικό storyline (αυτό της εκδίκησης του Eric Draven, δηλαδή) παρεμβάλλονται οι αναμνήσεις του πρωταγωνιστή, αλλά και αρκετά "ξένα" προς τη διήγηση κομμάτια, όπως στίχοι από τραγούδια και ποιήματα, κατά βάση της gothic κουλτούρας. Ο O'Barr έγραψε και σχεδίασε το THE CROW, προσπαθώντας να αντιμετωπίσει το θάνατο της δικής του κοπέλας από έναν μεθυσμένο οδηγό και η γενικότερη θλίψη που περιβάλλει την ιστορία έχει πάρει από τότε cult διαστάσεις.

ΤΙ ΜΑΣ ΑΡΕΣΕ: Η ιστορία στέκεται παραδόξως καλά, αν αναλογιστεί κανείς ότι ο O'Barr δεν είχε και ιδιαίτερη σχέση, μέχρι τότε, με το Μέσο των comics. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι ο συγγραφέας καταφέρνει να εξωτερικεύσει ένα σκασμό συναισθήματα, μέσα στις σελίδες του comic, με αρκετούς τρόπους, οι οποίοι εναλλάσσονται. Ενώ, λοιπόν, σε μια σελίδα, η βία και το αίμα περισσεύουν, στην επόμενη, ο πρωταγωνιστής βυθίζεται στη θλίψη. Αν και, με μια πρώτη ματιά, το THE CROW αποτελεί μια θλιμμένη ιστορία εκδίκησης, στα σημεία όπου το κοράκι προτρέπει τον Eric να αφήσει πίσω του τη θλίψη και τις αναμνήσεις και απλά να κάνει αυτό που πρέπει να κάνει, αναπόσπαστος και σκληρός, ο πρωταγωνιστής αρνείται και δίνει περισσότερο βάθος στην όλη ιστορία.

Το THE CROW διαθέτει δύο ακόμη αρκετά ενδιαφέροντα γνωρίσματα. Πρώτον, στα panels που ο Eric νοσταλγεί τις στιγμές ευτυχίας του με τη Shelly, το σχέδιο αλλάζει δραματικά στιλ, αποβάλλοντας τις σκληρές γραμμές, και θυμίζοντας περισσότερο πίνακα ζωγραφικής. Η συγκεκριμένη μέθοδος είναι ένας εξαιρετικός τρόπος εναλλαγής των συναισθημάτων και, μην ξεχνάτε, από έναν άνθρωπο, ο οποίος ποτέ στη ζωή του δεν είχε εκδώσει comic. Δεύτερον, μέσα στο comic, υπάρχουν αρκετοί φόροι τιμής, σε αγαπημένους (και, φυσικά, κατά κανόνα, απαισιόδοξους) καλλιτέχνες του O'Barr. Μέσα από τους στίχους που παραθέτει, αλλά και από πολλά ονόματα και εμφανίσεις των χαρακτήρων του, ο συγγραφέας τιμά, μεταξύ άλλων, τους Joy Division, τους Cure, τον Arthur Rimbaud και τον John Milton.

ΤΙ ΜΑΣ ΕΝΟΧΛΗΣΕ: Αν και δεν το λες "ενόχληση", είναι γεγονός ότι το σχέδιο στο THE CROW διαθέτει κάποιες αδυναμίες. Ο O'Barr έκανε καθαρά προσωπική υπόθεση τη δημιουργία του έργου αυτού και ανέλαβε τα πάντα. Αυτό σημαίνει ότι ανέλαβε και το σχέδιο, το οποίο, σε καμία περίπτωση, δεν το λες κακό, αλλά δεν ξεπερνά το "απλά ικανοποιητικό". Σίγουρα, με κάποια βοήθεια από κάποιον πιο έμπειρο, η ατμόσφαιρα θα ήταν ακόμα καλύτερη. Εξαίρεση, βέβαια, αποτελούν τα panels με τις αναμνήσεις του Eric, τα οποία είναι πανέμορφα.

Επιπλέον, αν και δε φταίει αυτό καθ' αυτό το συγκεκριμένο comic, είναι ιδιαίτερα ενοχλητικό το γεγονός ότι η (έστω cult) επιτυχία του, η οποία γιγαντώθηκε και μετά την ομώνυμη ταινία με τον Brandon Lee, είχε ως αποτέλεσμα ένα κύμα μέτριων spin-off series, αλλά και προσαρμογών σε άθλιες ταινίες και ακόμη χειρότερες τηλεοπτικές σειρές. Μάλιστα, έναν καιρό, θυμάμαι, άκουγα ότι επίκειτο σχετική ταινία, με πρωταγωνιστή τον Eminem (και κάποιον άλλο rapper) και θέμα τη δολοφονία ενός rapper και την επιστροφή του από τους νεκρούς για να γίνει ο best motherfucka Crow του East Coast! Lord have mercy...

ΣΥΝΟΛΙΚΗ ΕΚΤΙΜΗΣΗ: Πριν, λοιπόν, την επιτυχημένη ταινία, την οποία γνωρίζουν σχεδόν οι πάντες, υπήρχε το ακόμη καλύτερο comic, το οποίο τα ξεκίνησε όλα και, δυστυχώς, δε γνωρίζουν ούτε οι μισοί. Χαρακτηριστικό είναι το γεγονός ότι κατά τη διάρκεια του περασμένου Comicdom Con, όσο καθόμουν στο περίπτερο της Comicdom Press (στο οποίο υπήρχαν προς πώληση και τα τέσσερα trades της μεταφρασμένης στα ελληνικά έκδοσης, από τις εκδόσεις Παρά Πέντε), αρκετοί ήταν αυτοί που με ρώτησαν, αν αυτό το comic έχει σχέση με την ταινία.

Το THE CROW είναι όχι μόνο μια εξαιρετικά ενδιαφέρουσα ιστορία, αλλά και μία από τις πιο συχνά ειπωμένες. Στο κάτω-κάτω, συνδυάζει βία, θάνατο, αγάπη και θλίψη και όλα αυτά αποτελούν μερικά από τα πιο σίγουρα συστατικά της επιτυχίας. Επιπλέον, ο τρόπος που εξιστορείται, με τις εναλλαγές των συναισθημάτων αλλά και της τεχνοτροπίας στο σχέδιο, την καθιστά κάτι παραπάνω από μια ιστορία που ξεκινά από το "Α" και φτάνει, μέσω μιας ευθείας, στο "Ω". Το μοναδικό πλήγμα στην καλλιτεχνική αξία του, αποτελεί το μέτριο σχέδιο, ωστόσο, έχω δει και χειρότερα και, μάλιστα από "καταξιωμένους" indie δημιουργούς.

ΠΑΡΑΛΛΗΛΗ ΠΡΟΤΑΣΗ: Όπως ανέφερα και παραπάνω, το αρχικό THE CROW είναι υπεύθυνο για δεκάδες προσαρμογές σε άλλα μέσα, αλλά και αρκετά spin-offs. Μερικά από αυτά τα spin-offs είναι τα πέντε mini series (CITY OF ANGELS, DEAD TIME, FLESH AND BLOOD, WAKING NIGHTMARES και WILD JUSTICE) και το ένα one-shot (A CYCLE OF SHATTERED LIVES), που εξέδωσε την περίοδο 1996-1998 η Kitchen Sink Press, το THE CROW/RAZOR της London Night Studios (1998), αλλά και τα δέκα issues της Image, τα οποία κυκλοφόρησαν το 1999. Τέλος, το 1998, ο O'Barr ζήτησε από μια πλειάδα καλλιτεχνών (ανάμεσά τους οι Gene Wolfe, Alan Dean Foster, Jack Dann, Henry Rollins και Iggy Pop) να γράψουν κάτι για το THE CROW. Το βιβλίο εκδόθηκε από την Random House.

Φυσικά, η πιο γνωστή παράλληλη πρόταση, σε σχέση με το comic THE CROW, είναι η ομώνυμη ταινία του 1994, με πρωταγωνιστή τον Brandon Lee, η οποία διαφοροποιείται λίγο από την αυθεντική ιστορία. Ακολούθησαν άλλες τρεις ταινίες, το CITY OF ANGELS, το SALVATION και το WICKED PRAYER, οι οποίες, ωστόσο, δεν ικανοποίησαν τους fans. Τέλος, το 1998, έκανε την εμφάνισή της μια άθλια τηλεοπτική σειρά, με τίτλο STAIRWAY TO HEAVEN. Το ξέρω ότι, εφόσον βρίσκεται εδώ, αποτελεί "πρόταση", αλλά σας ξορκίζω: μην τη δείτε!

Το θέμα, επίσης, του ανθρώπου που επιστρέφει από τους νεκρούς, με σκοπό την εκδίκηση και την επανένωση με τη γυναίκα της ζωής του, ξεκίνησε και ως το main theme του SPAWN, ωστόσο, με τα χρόνια, η ιστορία πήρε νέα τροπή. (Αλήθεια, ποια;) Ένα ακόμη comic, τέλος, που έχει πάρει τεράστιες διαστάσεις και, μέσα στο κεφάλι μου, έχει συνδεθεί με το THE CROW, είναι το THE SANDMAN του Neil Gaiman, το οποίο αποτελεί πάντα μια ενδιαφέρουσα πρόταση.