Βρίσκεστε στο archive.comicdom.gr. Βλέπετε το παλιό site και αρχείο του www.comicdom.gr. 2000+ άρθρα, reviews και συνεντεύξεις βρίσκονται στην διάθεσή σας. Το νέο, πλέον blog, site του Comicdom μπορείτε να το βρείτε στο http://www.comicdom.gr
Βρίσκεστε στο archive.comicdom.gr. Βλέπετε το παλιό site και αρχείο του www.comicdom.gr. 2000+ άρθρα, reviews και συνεντεύξεις βρίσκονται στην διάθεσή σας. Το νέο, πλέον blog, site του Comicdom μπορείτε να το βρείτε στο http://www.comicdom.gr
  • column info
    new stuff

    Ξ“Β“Ξ“οŸƒ ÝíΓʽ site ðïá Ξ“οŸƒΞ“Β­Ξ“Β§Ξ“Β¬Ξ“οŸƒΞ“Β±Ξ“ΞŽΞ“Β­Ξ“οŸƒΞ“Ξ„Ξ“Κ½Ξ“Β© Ξ“Β³Ξ“οŸƒ Ξ“οŸ„Ξ“Κ½Ξ“Β¨Ξ“Β§Ξ“Β¬Ξ“οŸƒΞ“Β±Ξ“Β©Ξ“Β­Ξ“Βž Ξ“ΚΌΞ“ΒœΞ“Β³Ξ“Β§ Ξ“οŸƒΞ“ΒŸΞ“Β­Ξ“Κ½Ξ“Β© Ξ“Β°Ξ“Β±Ξ“Κ½Ξ“Β£Ξ“Β¬Ξ“Κ½Ξ“Ξ„Ξ“Β©Ξ“οŸ„Ξ“Βœ Ξ“οŸ‚Ξ“Β½Ξ“Β³Ξ“οŸ„Ξ“β€•Ξ“Β«Ξ“β€• Γ­Γʽ Ξ“Β°Ξ“Κ½Ξ“Β±Ξ“Κ½Ξ“οŸ„Ξ“β€•Ξ“Β«Ξ“β€•Ξ“Ξ…Ξ“Β¨Ξ“οŸƒΞ“ΒŸ Ξ“οŸ„Ξ“Κ½Ξ“Β­Ξ“οŸƒΞ“ΒŸΞ“Β² ôéò Ξ“οŸ‚Ξ“Β©Ξ“Κ½Ξ“Β±Ξ“οŸ„Ξ“οŸƒΞ“ΒŸΞ“Β² Ξ“Κ½Ξ“Β­Ξ“Κ½Ξ“Β­Ξ“οŸƒΞ“ΞŽΞ“Β³Ξ“οŸƒΞ“Β©Ξ“Β² Ξ“Β·Ξ“Ξ‰Ξ“Β±Ξ“ΒŸΞ“Β² Γ­Γʽ ôïá Ξ“οŸ…Ξ“οŸƒΞ“Ξ†Ξ“Β½Ξ“Β£Ξ“οŸƒΞ“Β© Ξ“οŸ„Ξ“ΒœΞ“Ξ„Ξ“Β©. Ï Ξ“οŸƒΞ“οŸ„Ξ“ΒœΞ“Β³Ξ“Ξ„Ξ“β€•Ξ“Ξ„Ξ“οŸƒ Ξ“Ξ…Ξ“Β°Ξ“οŸƒΞ“Β½Ξ“Β¨Ξ“Ξ…Ξ“Β­Ξ“β€•Ξ“Β² Ξ“Β±Ξ“β€•Ξ“ΒžΞ“Β² ôïá comicdom.gr, Ξ“Ξ†Ξ“Β±Ξ“β€•Ξ“Β­Ξ“Ξ„Ξ“ΒŸΞ“Β¦Ξ“οŸƒΞ“Β© Γ­Γʽ Γ³ΓʽΓ² Ξ“οŸƒΞ“Β­Ξ“Β§Ξ“Β¬Ξ“οŸƒΞ“Β±Ξ“ΞŽΞ“Β­Ξ“οŸƒΞ“Β© Ξ“οŸ„Ξ“Κ½Ξ“Β¨Ξ“Β§Ξ“Β¬Ξ“οŸƒΞ“Β±Ξ“Β©Ξ“Β­Ξ“Βœ ãéΓʽ Ξ“ΞŒΞ“Β«Ξ“Κ½ Γ΄Γʽ updates, Ξ“ΞŽΞ“Β³Ξ“Ξ„Ξ“οŸƒ Γ­Γʽ ìçí Ξ“Β·Ξ“ΒœΞ“Β³Ξ“οŸƒΞ“Ξ„Ξ“οŸƒ ðïôÝ ôçí "Ξ“Β¬Ξ“Β°Ξ“ΒœΞ“Β«Ξ“Κ½".




 Reviews 24/10: LOGICOMIX από τον Αριστείδη Κώτση.


 Reviews 23/10: SOLOMON KANE #1 από τον Ανδρέα Μιχαηλίδη.


 Reviews 22/10: THE AMAZING REMARKABLE MONSIEUR LEOTARD από τον Θωμά Παπαδημητρόπουλο.


 Reviews 21/10: BACK TO BROOKLYN #1 από τον Γιώργο Χατζηκωστή.


 Reviews 17/10: NOTHING NICE TO SAY από τον Θωμά Παπαδημητρόπουλο.


 Reviews 16/10: SUBLIFE από τον Αριστείδη Κώτση.


 15/10: Νέο strip JANE'S WORLD της Paige Braddock.


 14/10: Νέο strip ΚΟΥΡΑΦΕΛΚΥΘΡΑ του Αντώνη Βαβαγιάνη.


 Reviews 13/10: AGE OF SENTRY #1 από τον Γιώργο Χατζηκωστή.


του Βασίλη Σάκκου
02-02-07

Cerebral Vortex Crescendo

Το 1994, o Art Spiegelman αποφάσισε να αναβιώσει ένα σχεδόν ξεχασμένο jazz-epic ποίημα που είδε για πρώτη φορά το φως το 1928. Οι στίχοι του λειτουργούν σαν παλιρροϊκό, οργασμικό κύμα, που κλιμακώνεται με ένα κρεσέντο βίας και σεξουαλικής έντασης. Η σχέση του με το comic book medium, πρακτικά, δεν υφίσταται. Η εικονογράφηση του Spiegelman, αν και υποδειγματική, δεν μετατρέπει το ποίημα αυτό σε sequential narrative. Η προβολή του στο μυαλό μου, πάντως, ξετυλίχτηκε σαν ένα κουβάρι panels, ασπρόμαυρα και ιδρωμένα.

THE WILD PARTY

By Joseph Moncure March

Drawings and Book Design: Art Spiegelman

Pantheon Books

Η Pantheon Books που -σχετικά- προσφάτως μας έδωσε την hardcover συλλογή του BLACK HOLE και το IN THE SHADOW OF NO TOWERS του Spiegelman, εξέδωσε την εικονογραφημένη εκδοχή του ποιήματος του Joseph Moncure March, με αψεγάδιαστο design και τη χειμαρρώδη φύση του, ευτυχώς, ανέπαφη.

Η σχεδόν συνειρμική γραφή του March έκανε πολλούς κριτικούς της εποχής να αμφιβάλλουν για τη φύση του WILD PARTY ως ποίημα. Ο William Burroughs, πάντως, σε συζήτηση με τον Spiegelman (όπως αναφέρεται στην εισαγωγή της παρούσας έκδοσης), έβαλε τα πράγματα στη θέση τους: "Of course it’s poetry. It rhymes." Σε κάποιο άλλο σημείο, παραδέχεται στον Spiegelman πώς αυτό ήταν το βιβλίο που τον έκανε να θέλει να γίνει συγγραφέας.

Οι στίχοι του WILD PARTY σφηνώνονται στη μνήμη σου με χαρακτηριστική άνεση. Ο στακάτος ρυθμός της ποίησης του March δημιουργεί εικόνες που δεν χρειάζονται τις πατερίτσες των σχεδίων του Spiegelman.

Some love is fire: some love is rust:
But the fiercest, cleanest love is lust.


Ο προαναφερθείς καλλιτέχνης-τοτέμ, κάνει μία άψογη δουλειά στην εικονογράφηση ενός κειμένου που τον στοίχειωσε, χρησιμοποιώντας βαριομελανωμένα σκίτσα (που σχεδόν θυμίζουν woodcuts) με έντονα χαραγμένα τα συναισθήματα των χαρακτήρων και τον πόθο που τους ενώνει να στάζει στα αυλάκια. Αν ολόκληρο το ποίημα είχε αποτελέσει μέρος της νεότερης προσπάθειας μεταφορών λογοτεχνικών έργων στο comic book medium (όπως έγινε και με το THE JUNGLE του Upton Sinclair) με το στυλ που του προσδίδει ο Spiegelman, τότε θα μιλούσαμε για ένα αδιαφιλονίκητα αριστουργηματικό comic. Εδώ τα σκίτσα υπερτονίζουν τον θαυμασμό ενός ανθρώπου για ένα έργο που τον σημάδεψε και που είναι ικανό να αιχμαλωτίζει την φαντασία δημιουργώντας ανεξάρτητες εικόνες στο μυαλό, ακόμη και όταν η συνοδευτική εικονογράφηση είναι τόσο καλή. Αποτυχημένη προσπάθεια, λοιπόν; Κάθε άλλο. Χωρίς την προσθήκη του Spiegelman, το έργο ίσως να μην κέρδιζε την ευκαιρία να βρει καινούριο ακροατήριο, σχεδόν εβδομήντα χρόνια μετά την γέννηση του. Για αυτόν και μόνο τον λόγο, ή συγκεκριμένη έκδοση αποκτά τεράστια σημασία.

H Queenie και ο Burrs είναι δυο ηθοποιοί του vaudeville που βρίσκουν καταφύγιο ο ένας στην βίαιη φύση του άλλου. Ζουν μαζί τις μέρες τους στο έπακρο, χωρίς να σταματούν καθόλου. Τους ενώνει ένα αδυσώπητο ένστικτο για ικανοποίηση επιθυμιών και δεν προτίθενται να βάλουν οποιοδήποτε φραγμό σε αυτό. Ο March περιγράφει έναν καβγά τους με μαεστρία και στίχους που συσπώνται και αναρριχώνται με σεξουαλική ένταση και ασίγαστη μανία. Η Queenie και ο Burrs έχουν σχεδόν κάψει το βραδυφλεγές πάθος που τους ενώνει και η απειλή της ρουτίνας τους κοιτάζει στα μάτια. Τότε αποφασίζουν να κάνουν άλλο ένα ξέφρενο πάρτι.

Οι καλεσμένοι περιγράφονται με μελανά χρώματα και κοφτές πινελιές. Στήνονται όλοι σαν πιόνια, σε ένα παιχνίδι με βίαιο φινάλε που προφητεύεται συνεχώς. Η κλιμάκωση της διάχυτης σεξουαλικής έντασης και της υφέρπουσας βίας γίνεται με διαδοχικές εκρήξεις. Σε μία από αυτές, ένας ευγενής καλεσμένος επιχειρεί να βιάσει ένα δεκατετράχρονο κορίτσι. Ο γορίλας αγαπητικός της αδερφής του κοριτσιού αφήνει τα ένστικτα του ελεύθερα κι ο March τα περιγράφει σαν μια ανοιχτή πληγή που αφήνει εκτεθειμένα νεύρα και τένοντες.

Οι παράφορα ηλεκτρισμένες περιγραφές σκηνών βίας συνοδεύονται από ένα σαδιστικό γαϊτανάκι ερωτικών στιγμών. Η βία και το σεξ δεν είναι απλώς αλληλένδετα σε αυτό το ποίημα, αλλά αλληλοσυμπληρώνονται με έναν τρόπο πρωτόγνωρο για την εποχή και εξουθενωτικά ερεθιστικό, ακόμη και για τα σημερινά δεδομένα. Τα καρέ του Spiegelman που συνοδεύουν τη συγκεκριμένη περιγραφή θα μπορούσαν κάλλιστα να σταθούν αυτόνομα σε κάποιο comic του και είναι εξίσου μαγευτικά.

Στο οργασμικό κρεσέντο του τέλους, οι βασικοί ήρωες δεν μπορούν να συνέλθουν από τις δίνες ενστίκτων που τους έχουν καταπιεί. Αλαφιασμένοι, ζαλισμένοι πάνω από ένα πτώμα που αχνίζει, περιμένουν την αναπόφευκτη διακοπή των συνειρμών. Απότομα και (με κωμικό τρόπο) λογικά:

The Doors Sprang Open
And the cops rushed in.


AFTERMATH

Σε μια από τις πιο πετυχημένες θεατρικές διασκευές του WILD PARTY (βασισμένη σε κείμενο, μουσική και στίχους του Michael John LaChiusa, το 2000, σε θεατρική σκηνή του Broadway) τον ρόλο του Burrs έπαιξε ο Mandy Patinkin (CHICAGO HOPE, PRINCESS BRIDE, DEAD LIKE ME), για τον οποίο ευθαρσώς δηλώνω αγάπη και αφοσίωση. Το ρόλο της Queenie έπαιξε η Toni Collette, η οποία πρωταγωνιστεί στο LITTLE MISS SUNSHINE, το οποίο, μεταξύ όλων των άλλων, διαθέτει και ένα από τα πιο εκπληκτικά soundtracks των τελευταίων ετών, methinks.

Μusica indeed. Διαθέτει και Sufjan Stevens. Ξου, πηγαίνετε να το ακούσετε.

Ο March ήταν 26 ετών όταν έγραψε το WILD PARTY.

 



pictopia breeds... archive | email the author | author's profile
back to top



|home|about us|downloads|contact|oldies|events|

The artwork cannot be reproduced in any form without the written consent of the artist and/or publisher. Trade Names and trademarks mentioned and/or displayed on this Web Site are the property of their respective owners.
All Rights Reserved.

This page is best viewed at 1024x768 or higher with Mozilla Firefox 2.0.0.4
Certified on Mozilla Firefox 2.0.0.4+ or IE 6+

Get Firefox!
Powered by vi