Βρίσκεστε στο archive.comicdom.gr. Βλέπετε το παλιό site και αρχείο του www.comicdom.gr. 2000+ άρθρα, reviews και συνεντεύξεις βρίσκονται στην διάθεσή σας. Το νέο, πλέον blog, site του Comicdom μπορείτε να το βρείτε στο http://www.comicdom.gr
Βρίσκεστε στο archive.comicdom.gr. Βλέπετε το παλιό site και αρχείο του www.comicdom.gr. 2000+ άρθρα, reviews και συνεντεύξεις βρίσκονται στην διάθεσή σας. Το νέο, πλέον blog, site του Comicdom μπορείτε να το βρείτε στο http://www.comicdom.gr
  • column info
    new stuff

    Ξ“Β“Ξ“οŸƒ ÝíΓʽ site ðïá Ξ“οŸƒΞ“Β­Ξ“Β§Ξ“Β¬Ξ“οŸƒΞ“Β±Ξ“ΞŽΞ“Β­Ξ“οŸƒΞ“Ξ„Ξ“Κ½Ξ“Β© Ξ“Β³Ξ“οŸƒ Ξ“οŸ„Ξ“Κ½Ξ“Β¨Ξ“Β§Ξ“Β¬Ξ“οŸƒΞ“Β±Ξ“Β©Ξ“Β­Ξ“Βž Ξ“ΚΌΞ“ΒœΞ“Β³Ξ“Β§ Ξ“οŸƒΞ“ΒŸΞ“Β­Ξ“Κ½Ξ“Β© Ξ“Β°Ξ“Β±Ξ“Κ½Ξ“Β£Ξ“Β¬Ξ“Κ½Ξ“Ξ„Ξ“Β©Ξ“οŸ„Ξ“Βœ Ξ“οŸ‚Ξ“Β½Ξ“Β³Ξ“οŸ„Ξ“β€•Ξ“Β«Ξ“β€• Γ­Γʽ Ξ“Β°Ξ“Κ½Ξ“Β±Ξ“Κ½Ξ“οŸ„Ξ“β€•Ξ“Β«Ξ“β€•Ξ“Ξ…Ξ“Β¨Ξ“οŸƒΞ“ΒŸ Ξ“οŸ„Ξ“Κ½Ξ“Β­Ξ“οŸƒΞ“ΒŸΞ“Β² ôéò Ξ“οŸ‚Ξ“Β©Ξ“Κ½Ξ“Β±Ξ“οŸ„Ξ“οŸƒΞ“ΒŸΞ“Β² Ξ“Κ½Ξ“Β­Ξ“Κ½Ξ“Β­Ξ“οŸƒΞ“ΞŽΞ“Β³Ξ“οŸƒΞ“Β©Ξ“Β² Ξ“Β·Ξ“Ξ‰Ξ“Β±Ξ“ΒŸΞ“Β² Γ­Γʽ ôïá Ξ“οŸ…Ξ“οŸƒΞ“Ξ†Ξ“Β½Ξ“Β£Ξ“οŸƒΞ“Β© Ξ“οŸ„Ξ“ΒœΞ“Ξ„Ξ“Β©. Ï Ξ“οŸƒΞ“οŸ„Ξ“ΒœΞ“Β³Ξ“Ξ„Ξ“β€•Ξ“Ξ„Ξ“οŸƒ Ξ“Ξ…Ξ“Β°Ξ“οŸƒΞ“Β½Ξ“Β¨Ξ“Ξ…Ξ“Β­Ξ“β€•Ξ“Β² Ξ“Β±Ξ“β€•Ξ“ΒžΞ“Β² ôïá comicdom.gr, Ξ“Ξ†Ξ“Β±Ξ“β€•Ξ“Β­Ξ“Ξ„Ξ“ΒŸΞ“Β¦Ξ“οŸƒΞ“Β© Γ­Γʽ Γ³ΓʽΓ² Ξ“οŸƒΞ“Β­Ξ“Β§Ξ“Β¬Ξ“οŸƒΞ“Β±Ξ“ΞŽΞ“Β­Ξ“οŸƒΞ“Β© Ξ“οŸ„Ξ“Κ½Ξ“Β¨Ξ“Β§Ξ“Β¬Ξ“οŸƒΞ“Β±Ξ“Β©Ξ“Β­Ξ“Βœ ãéΓʽ Ξ“ΞŒΞ“Β«Ξ“Κ½ Γ΄Γʽ updates, Ξ“ΞŽΞ“Β³Ξ“Ξ„Ξ“οŸƒ Γ­Γʽ ìçí Ξ“Β·Ξ“ΒœΞ“Β³Ξ“οŸƒΞ“Ξ„Ξ“οŸƒ ðïôÝ ôçí "Ξ“Β¬Ξ“Β°Ξ“ΒœΞ“Β«Ξ“Κ½".




 Reviews 24/10: LOGICOMIX από τον Αριστείδη Κώτση.


 Reviews 23/10: SOLOMON KANE #1 από τον Ανδρέα Μιχαηλίδη.


 Reviews 22/10: THE AMAZING REMARKABLE MONSIEUR LEOTARD από τον Θωμά Παπαδημητρόπουλο.


 Reviews 21/10: BACK TO BROOKLYN #1 από τον Γιώργο Χατζηκωστή.


 Reviews 17/10: NOTHING NICE TO SAY από τον Θωμά Παπαδημητρόπουλο.


 Reviews 16/10: SUBLIFE από τον Αριστείδη Κώτση.


 15/10: Νέο strip JANE'S WORLD της Paige Braddock.


 14/10: Νέο strip ΚΟΥΡΑΦΕΛΚΥΘΡΑ του Αντώνη Βαβαγιάνη.


 Reviews 13/10: AGE OF SENTRY #1 από τον Γιώργο Χατζηκωστή.


του Ανδρέα Μιχαηλίδη
30-09-05

Nostalgia Part One

Χαίρετε και σήμερα και συγγνώμη για την καθυστέρηση, αλλά μόλις τη Δευτέρα τελείωσαν οι εξετάσεις και αυτό έπρεπε να δώσει προτεραιότητα σε μερικές άλλες δουλειές (δεν λέω, η διακοπή ρεύματος την ημέρα που στέλνω στη στήλη συνέβαλε σημαντικά στην καθυστέρηση, but anyway), με αποτέλεσμα να απουσιάζω την Τετάρτη. Gomen! Ωστόσο τώρα είμαι fully back online και λογικά τους επόμενους μήνες (μέχρι την επόμενη εξεταστική), θα είμαι κοντά σας χωρίς (δυσάρεστες) εκπλήξεις. Εδώ ξεκινάει η σειρά από installments που είχα αναφέρει ότι θα κάνω (Storm Brewing - 25/08/05), με τίτλο "NOSTALGIA". Για να μπορέσω να κάνω χώρο για αυτό, θα σας καθυστερήσω μια εβδομάδα το SHYOUBU YA KETTOU του τέλους του μήνα και αντ' αυτού θα το συμπεριλάβω στο mega-installment της επόμενης εβδομάδας μαζί με το FLASH! SHYASHIN (τι, μόνο ο Σακαρίδης θα κάνει specials;).

Αυτό που με παρακίνησε να ξεκινήσω τώρα τη σειρά των installments αυτών ήταν η επιστροφή του φίλου και σκιτσογράφου Γιάννη Δαλκίδη από τη μαμά Ιαπωνία, από όπου μου έφερε ένα απίστευτο omiyage (σουβενίρ), τον 7ο και 8ο τόμο του αυθεντικού ιαπωνικού manga του KABAMARU από τη Margaret Comics!

Όσοι βρίσκεστε στο ηλικιακό φάσμα 20-35 λογικά θα θυμάστε ίσως το πιο αστείο cartoon που έδειξε η ελληνική τηλεόραση τη δεκαετία του '80 (και σίγουρα το ιλαρότερο και ένα από τα πρώτα, anime που έφτασαν εδώ). Το manga, τυπωμένο σε χαρτί της εποχής, κιτρινισμένο λίγο από τον χρόνο, φέρει το όνομα της δημιουργού Yu Azuki και την ημερομηνία 30-6-1982, δηλαδή ούτε 2 μήνες αφού είχα γεννηθεί!

Έτσι λοιπόν ας ταξιδέψουμε και ας θυμηθούμε μαζί εκείνη την παράξενη, σχεδόν μαγική στιγμή που ακουγόταν η γρήγορη μουσική με τα παράξενα γυναικεία φωνητικά και εμφανιζόταν ένα αγόρι-ninja ντυμένο στα κόκκινα στην, πλέον παλαιολιθική, οθόνη μας. Προϊδεάζοντας σαφέστατα για μερικά από τα βασικά στοιχεία του anime, η εισαγωγή μάς έδειχνε τους κεντρικούς χαρακτήρες και μας έδινε μια πρώτη ιδέα για τη μεταξύ τους σχέση, ακόμα και για τις προσωπικότητές τους (εγώ ακόμα σκιάζομαι λίγο στη θέα της κακάσχημης και θεότρελης διευθύντριας του σχολείου Onyoku).

Η σειρά ξεκινούσε με τη χαρούμενη κραυγή ενός αγοριού που αντηχούσε σε κάμπους και βουνά: "ο παππούς πέθανε!". Τα γεγονότα οδηγούν στη συνάντηση της κομψής και σεβαστής, ηλικιωμένης κυρίας Okumbo με τον εγγονό ενός παλιού, αγαπημένου φίλου, του Saizou Igano. Το άγριο αυτό αγόρι, φτυστή εικόνα του Saizou (όπως τον θυμάται), παίρνει υπό την κηδεμονία της για να ζήσει σαν αδελφός με την εγγονή της, Mai.

Το παιδί αυτό είναι ο Kagemaru Igano (γενικά τα ονόματα προφέρονται με αντίθετη σειρά, οπότε θα ήταν Igano Kagemaru, που μεταφράζεται περίπου ως "Απόλυτη Σκιά των Iga". Οι Iga ninja είναι μια ιστορική ομάδα ατόμων με καταγωγή από την περιοχή Iga της Ιαπωνίας, οι οποίοι έδωσαν τροφή στις σημερινές ιστορίες και εμπνεύσεις για ninja. Η υπόνοια στο anime είναι ότι ακολουθούσαν παραδοσιακό στυλ τεχνικών ninja. Βεβαίως η ιστορική αλήθεια με ξεπερνάει κάπως, οπότε δεν επεκτείνομαι άλλο για να μην πω καμιά μπαρούφα.). Βεβαίως όλοι τον φωνάζουν Kabamaru, που σημαίνει περίπου "Στόμα Ιπποπόταμου", πράγμα που εξηγείται ήδη από την αβυσσαλέα όρεξη που επιδεικνύει από το πρώτο κιόλας επεισόδιο.

Ο Kabamaru από την άγρια ζωή στα βουνά βρίσκεται στον πολιτισμό και αρχίζει να εγκλιματίζεται... πολύ άσχημα! Κοινώς δεν έχει καμία αίσθηση ότι σοκάρουν τα ακροβατικά του, ο τρόπος που καταβροχθίζει το φαγητό ή τα ωμά και ειλικρινή του σχόλια. Είναι ο Παρασκευάς του Ροβινσώνα Κρούσου, αλλά όχι σε ένα έρημο νησί, μα στην Ιαπωνία του 1980. Πέρα από τα μυστήρια της τεχνολογίας που του φαίνονται από μαγικά μέχρι τερατώδη και τις λεπτομέρειες της περίπλοκης σύγχρονης κοινωνίας, βρίσκεται αντιμέτωπος με τα κλισέ των anime, τα οποία κατακρεουργεί.

Το anime αυτό τα είχε όλα: τον bishounen (σε βαθμό να έχει βαμμένα μάτια) του Kinyoku (όπου είναι διευθύντρια η θετή του γιαγιά), Shijune, τον οποίο λατρεύει όλο το σχολείο και κυρίως τα κορίτσια, συμπεριλαμβανομένης της Mai και τον οποίο δεν καταλαβαίνει καθόλου ο Kabamaru. Μεγάλωσε με βασική του αρχή τη δύναμη και την επιβίωση (κυρίως από το ξύλο που έριχνε σε αυτόν και τον θετό του αδελφό, Hayate, ο παππούς) και ο Shijune μοιάζει με πορσελάνινη κούκλα. Βεβαίως είναι ξεκαρδιστικό το επεισόδιο που προσπαθεί να τον μιμηθεί προκειμένου να κερδίσει την καρδιά της Mai. Δεν λείπει βεβαίως και η εκπρόσωπος των bishoujo, η ξανθιά Kaoru, στην οποία ο Kabamaru διακρίνει αμέσως την "υπουλία" και την αληθινή ψυχρότητα πίσω από το χαμόγελο. Έτσι από την πρώτη στιγμή την κάνει εντελώς αθώα (έως και ηλιθιωδώς) ρόμπα σε όλους τους παρευρισκόμενους, κάνοντάς την να ξεχάσει την προοπτική να τον αποπλανήσει για τους δικούς της σκοπούς.

Καθώς εξελίσσεται η πλοκή (ο Θεός να την κάνει) γύρω από την έχθρα των δύο σχολείων (λόγω της αντιζηλίας των δύο γηραιών κυριών από την εποχή που συνάντησαν τον Saizou, νέες), ο Kabamaru αποδεικνύεται αφύσικα δυνατός (άλλο που είναι σαν σαμιαμίδι), αχόρταγος αλλά και καλόβουλος με τους πιο λάθος (συνήθως) τρόπους. Οι ευκαιρίες για γέλιο είναι άπλετες, το slapstick και το gag κυριαρχούν, χωρίς να λείπει η δράση και σε κάποιο βαθμό το ρομάντζο.

Ο Kabamaru δεν έχει σκοτούρες εκτός από το να ξαναβρεί τον χαμένο αδελφό του, Hayate ("Γρήγορο Χέρι"), ο οποίος κατάφερε να ξεφύγει από τον παππού τους. Ακόμα και τα ζητήματα καρδιάς ή σεξουαλικότητας είτε δεν τα καταλαβαίνει, είτε τα ξεχνάει μπροστά στη μακαρονάδα. Μόνο η πιθανότητα να βρει ή να συναντήσει τον Hayate τον κάνει να ξεχάσει ακόμα και το φαγητό.

Σχεδιαστικά είναι και οι δύο τους bishounen, αλλά ο Kabamaru είναι τελείως κάφρος για να διατηρήσει τις ψευδαισθήσεις των γύρω του, ενώ ο Hayate είναι ο κλασικός σκοτεινός και γοητευτικός αντί-ήρωας.

Δε νομίζω ότι κανείς μας ξέχασε την κραυγή "μακαρονάδααα" όλα αυτά τα χρόνια, για τους otaku ανάμεσά μας ήταν πιθανώς η αρχή της μανίας μας και για εμένα προσωπικά είναι μια ανάμνηση γεμάτη χαζομάρα και γκάφες, αλλά ομολογώ ότι με διαπερνάει ένα ζεστό ρίγος κάθε φορά που βλέπω την εισαγωγή (όχι πολύ συχνά, ε! Είπαμε, καμένος, αλλά με μέτρο). Έκτοτε δεν πιστεύω ότι έχω δει οποιαδήποτε σειρά ή ταινία anime που να μου έχει εντυπωθεί όπως το KABAMARU, με την ατζαμοσύνη, την έλλειψη σοβαρότητας και χαρακτήρων που έστω να πλησιάζουν κάτι φυσιολογικό σαν προσωπικότητες. Δεν πιστεύω ότι το KABAMARU έχει συνεχιστές, πόσο μάλλον απογόνους αλλά πάντα έχει ένα ξεχωριστό μέρος στην otakική μνήμη πολλών από εμάς. Σίγουρα υπάρχουν πολλές, από αξιόλογες μέχρι φανταστικές κωμωδίες anime, αλλά δεν νομίζω ότι οποιαδήποτε έφτασε ή θα φτάσει το επίπεδο της ninja-shoujo-romance-action-comedy της Yu Azuki. Πιθανώς το μόνο που πλησιάζει στο ninja-wackiness είναι το FLAME OF RECCA του Nobuyuki Anzai, αλλά σε επίπεδο γκάφας και παλαβομάρας ούτε καν πλησιάζει.

 

Έτσι αφήνουμε την πρώτη αυτή νοσταλγική ανάμνηση και προχωρούμε σε δύο manga:

 

AYASHI NO CERES (CERES: CELESTIAL LEGEND): Τη Yuu Watase την έχουμε αναφέρει ξανά στο review του ALICE 19TH (Shopping Therapy - 05/08/05) και αυτό το παλιότερο manga της δεν στερείται τίποτα από την ομορφιά των επόμενων έργων της. Η Aya και ο δίδυμός της, Aki Mikage, γόνοι μιας πολύ πλούσιας οικογένειας, ετοιμάζονται για τον εορτασμό των 16ων γενεθλίων τους. Καθώς διασχίζουν τον δρόμο, η Aya σώζεται από αυτοκινητιστικό δυστύχημα από τον βλοσυρό (και προφανώς, bishounen - για την Watase μιλάμε, μην ξεχνιόμαστε) Touya.

Μετά από αυτό το συμβάν, ο εορτασμός στο σπίτι του παππού τους, γίνεται ακόμα πιο παράξενος: καθώς δίνουν στην Aya να αγγίξει ένα πετρωμένο χέρι, ξαφνικά τυλίγεται σε ένα απόκοσμο φως και ο αδελφός της γεμίζει πληγές. Ο πατέρας της δολοφονείται μπροστά στα μάτια της και όταν τα όπλα στρέφονται προς το μέρος της, η Aya έχει χαθεί και στη θέση της βρίσκεται η αρχαία tennyou (ουράνια γυναίκα), Ceres (το όνομα είναι αυτό της ρωμαϊκής θεότητας αντίστοιχης της Δήμητρας). Στην παράξενη και ψυχεδελική αυτή βραδιά εμπλέκονται ο Touya, τον οποίο έχουν πληρώσει οι Mikage για να πιάσει ή να σκοτώσει την Aya και ο Yuuhi με τη συγγενή του, Suzumi. H Aya αποδεικνύεται (όπως και η Suzumi) απόγονος και μετενσάρκωση της Ceres και για κάποιο μυστήριο λόγο ο Touya προσπαθεί να μην τη βλάψει. Έτσι στήνεται η σκηνή που θα μπλέξει τη μυθολογία με τον σύγχρονο κόσμο και θα φέρει δύο αδέλφια αντιμέτωπα διότι φιλοξενούν στα σώματά τους δύο οργισμένους προγόνους. Οι τόμοι κυκλοφορούν από τη VIZ.

 

Meanwhile In...

YOTSUBA& VOL. 2: Προς μεγάλη μου ντροπή έφτασα στον δεύτερο τόμο για να συνειδητοποιήσω ότι το ιαπωνικό "ΤΟ" ("&") στον τίτλο του manga χρησιμεύει ως συνδετικό μόριο σε κάθε κεφάλαιο (παράδειγμα: Yotsuba to Pools = Yotsuba & Pools).

Στον δεύτερο αυτόν ξεκαρδιστικό τόμο, παρακολουθούμε τις καλλιτεχνικές ανησυχίες της Yotsuba, καθώς και την πρώτη αντιμετώπιση του "σκληρού" κόσμου της κριτικής (υπό τη μορφή της ψιλοσκύλας φίλης της Ena, Miura). Μαθαίνουμε ακόμα μερικές φοβίες της (ως γνωστόν οι στόχοι θα μπορούσαν να είναι μονόφθαλμα τέρατα) και ικανότητές της, καθώς αποδεικνύεται δεινή κολυμβήτρια σε αντίθεση με τον θετό της πατέρα, τον γιγάντιο Jumbo και την Fuka.

Το σετ συμπληρώνει η Yotsuba ως μαφιόζος και κυνηγός τεραστίων βατράχων (μετά τα τζιτζίκια) και η ανάπτυξη της προσωπικότητας της Asagi, μεγάλης αδελφής της Ena και της Fuka. Το YOTSUBA& είναι μια ξεκαρδιστική ματιά στην καθημερινότητα μέσα από τα μάτια ενός διαρκώς έκπληκτου και αξιολάτρευτου κοριτσιού με πράσινα μαλλιά, παράξενο πατέρα και (τελικά) ακόμα πιο παράξενες φίλες.

 

Ξέρετε Ότι...;

...η Maaya Sakamoto (Rahxephon Opening Theme - Hemisphere), μια από τις πιο αγαπητές seiyuu και διάσημο j-pop idol θα είναι η φωνή της Aerith στο επερχόμενο FFVII: ADVENT CHILDREN; (By the way, σε μερικές ημέρες θα το έχω στα χέρια μου και θα το δείτε reviewed σύντομα).

 

Για να κλείσω, να το νέο προτεινόμενο playlist (πάντα αποκτάται εύκολα στο www.gendou.com) μια και το σημερινό review περιστρέφεται γύρω από τη μουσική:

01_Boukyaku No Senritsu_Will (TV OP)
02_Genshiken_Mai Peisu Da You (TV OP)
03_Genshiken_Biidama (TV ED)
04_FFX_1000 Words
05_Violinst of Hamelin_Kizu Darake No Tsubasa (TV ED)
06_Elfen Lied_Lilium (TV OP)

 

Έτσι φτάνουμε στο σημερινό...

REVIEW: BOUKYAKU NO SENRITSU (THE MELODY OF OBLIVION)

"Ο 20ος αιώνας είδε έναν μεγάλο πόλεμο. Ήταν μια ανοιχτή διαμάχη μεταξύ των ανθρώπων και των τεράτων, από την οποία τα τέρατα βγήκαν τελικά νικητές. Ήταν μια σύγκρουση τόσο αιματηρή που τα λόγια μόνο δεν μπορούσαν να περιγράψουν την αγριότητά της. Πέρασαν οι μέρες και ήρθε ένας νέος αιώνας, οπότε και οι άνθρωποι άρχισαν να ξεχνούν εκείνη τη μελωδία."

Έτσι ξεκινάει το κάθε επεισόδιο του MELODY OF OBLIVION, με τη θλιμμένη φωνή ενός κοριτσιού να αφηγείται ξανά και ξανά αυτή την ιστορία. Ο σύγχρονος κόσμος είναι ένα μέρος που ελέγχουν τα Τέρατα από τις σκιές, απαιτώντας θυσίες παιδιών και νεαρών για να μείνουν κρυμμένα και να αφήσουν την κοινωνία να εξελίσσεται εν αγνοία, πλην των πολιτικά υπεύθυνων. Στην κοινωνία αυτή καλλιεργείται η υπακοή, η απροθυμία για οποιουδήποτε είδους συμπλοκή και η μέρες περνούν ήρεμα.


Bocca Serenade

Ο Bocca είναι ένας μαθητής που καταλαβαίνει μια απλή αλήθεια: αν τεντώσεις τη χορδή ενός τόξου, πρέπει να απελευθερώσεις έπειτα από αυτήν το βέλος. Θεωρείται ανόητος, μαθητικά αποτυχημένος και απροσάρμοστος. Ένα βράδυ επισκέπτεται το γέρο μηχανικό όπου δουλεύει και εκεί συναντάει τον Kurofune Ballad, έναν Melos Warrior ("Melos" όπως βυζαντινό, γρηγοριανό μέλος, μελωδία etc.). Αυτός του διηγείται σύντομα για τον μυστικό πόλεμο που εξελίσσεται ενάντια στα Τέρατα από μια ομάδα απόκληρων, όπως τους βλέπει η κοινωνία, όπως και ο ίδιος. Αφού ο Sanburo ο μηχανικός επισκευάσει το Ivermachine (μια από τις θρυλικές μηχανές με τις οποίες μάχονται οι Melos) του Kurofune, αυτός έρχεται αντιμέτωπος με ένα από τα Τέρατα και εξαφανίζεται μέσα στη νύχτα. Ο Bocca, αφού γίνει μάρτυρας της σύγκρουσης αυτής αποκτά μυστηριωδώς ένα μαγικό τατουάζ που του δίνει πλέον τη επιλογή να γίνει και αυτός Melos Warrior. Αφού παίρνει το δεύτερο Ivermachine που κατασκεύασε ο Sanburo, ξαναβρίσκει τον Kurofune και μάχεται στο πλευρό του. Πριν αυτός εξαφανιστεί και πάλι, του λέει να ξανασυναντηθούν αν επιζήσουν.


Kurofune Ballad

Έτσι ο Bocca φεύγει από το σπίτι του αφήνοντας πίσω τους γονείς που μοιάζουν συμφιλιωμένοι με την κυριαρχία των Τεράτων και αρχίζει να ακολουθεί την οπτασία της Melody of Oblivion (μια όμορφη κοκκινομάλλα γυναίκα που πάντα εμφανίζεται με τη συνοδεία μιας απαλής μουσικής) που βλέπουν όλοι οι Melos, με σκοπό να την ελευθερώσει. Στην πορεία συναντάει την Tsukinomori Sayoko, ένα κορίτσι ερωτευμένο με τον Kurofune και την παίρνει μαζί του στην αναζήτηση, τόσο του μεγαλύτερου πολεμιστή, όσο και της Melody. Στην πορεία συναντάνε και άλλους Melos Wariors, χάνονται, ξαναβρίσκονται και σταδιακά κατανοούν περισσότερο τη φύση της κυριαρχίας των Τεράτων, των δυνάμεών τους και μαθαίνουν για το παρελθόν που σβήστηκε από όλα τα βιβλία.

Η αναζήτησή τους θα τους φέρει αντιμέτωπους με εχθρούς, με τους εαυτούς τους και με φρικτές αλήθειες, με την απώλεια και με επιλογές. Η υπόθεση έχει τόση αλληγορία και τόσο όμορφο σενάριο που δεν τολμώ να πω ακόμα παρά ελάχιστα. Είναι ένα ψυχεδελικό παραμύθι, μια αλληγορική μυθολογία της διαμάχης του ανθρώπου με τις δυνάμεις που φαίνονται πάνω από αυτόν. Η μουσική καθοδηγεί την ψυχή των πολεμιστών και όταν η Melody τους δώσει το Melos όνομά τους έχουν κάνει ανεπιστρεπτί την επιλογή τους: ο Kurofune Ballad, ο Bocca Serenade, η Toune Requiem και άλλοι. Όλοι τους αναζητούν τη χαμένη μελωδία, πολεμούν με τον Μινώταυρο, τη Μέδουσα και άλλες μορφές που εν καιρώ αποκαλύπτονται στους ίδιους και τον θεατή.


Koko & Toune

Το MELODY OF OBLIVION μιλάει για την κοινωνία και τον κόσμο, για αυτούς που πληρώνουν το τίμημα του εγωισμού, για αυτούς που πολεμούν ενάντια στο διεφθαρμένο κατεστημένο, στις "απαραίτητες θυσίες του ατόμου υπέρ του συνόλου". Μιλάει επίσης για ανθρώπους που όταν καταλάβουν τον εαυτό τους μπορούν να αλλάξουν τον κόσμο ή να πεθάνουν προσπαθώντας με το χαμόγελο στα χείλη.

Μέσα σε 26 επεισόδια, η J.C Staff και το Studio Gainax φτιάχνουν μια μυθολογία βασισμένη στην ελληνική και τις αλληγορίες της, χρησιμοποιώντας τα στοιχεία και το ύφος του σύγχρονου anime, σε ένα χρόνο που δεν είναι το χθες ή το αύριο, αλλά μιλάει με τον τρόπο του για το σήμερα. Το animation είναι εξαιρετικό, η μουσική υπέροχη και το σενάριο... ζωντανό, είναι το μόνο που μπορώ να πω. Αβίαστα 9 στα 10 και τα συνιστώ ανεπιφύλακτα.

 

Ελπίζω να σας αποζημίωσα για την τελευταία φορά

Bakuma-dono

 

...και στο pin-up ο Bocca και η Sayoko...

 



shinjuku express archive | email the author | author's profile
back to top



|home|about us|downloads|contact|oldies|events|

The artwork cannot be reproduced in any form without the written consent of the artist and/or publisher. Trade Names and trademarks mentioned and/or displayed on this Web Site are the property of their respective owners.
All Rights Reserved.

This page is best viewed at 1024x768 or higher with Mozilla Firefox 2.0.0.4
Certified on Mozilla Firefox 2.0.0.4+ or IE 6+

Get Firefox!
Powered by vi