Βρίσκεστε στο archive.comicdom.gr. Βλέπετε το παλιό site και αρχείο του www.comicdom.gr. 2000+ άρθρα, reviews και συνεντεύξεις βρίσκονται στην διάθεσή σας. Το νέο, πλέον blog, site του Comicdom μπορείτε να το βρείτε στο http://www.comicdom.gr
Βρίσκεστε στο archive.comicdom.gr. Βλέπετε το παλιό site και αρχείο του www.comicdom.gr. 2000+ άρθρα, reviews και συνεντεύξεις βρίσκονται στην διάθεσή σας. Το νέο, πλέον blog, site του Comicdom μπορείτε να το βρείτε στο http://www.comicdom.gr
  • column info
    new stuff

    Ξ“Β“Ξ“οŸƒ ÝíΓʽ site ðïá Ξ“οŸƒΞ“Β­Ξ“Β§Ξ“Β¬Ξ“οŸƒΞ“Β±Ξ“ΞŽΞ“Β­Ξ“οŸƒΞ“Ξ„Ξ“Κ½Ξ“Β© Ξ“Β³Ξ“οŸƒ Ξ“οŸ„Ξ“Κ½Ξ“Β¨Ξ“Β§Ξ“Β¬Ξ“οŸƒΞ“Β±Ξ“Β©Ξ“Β­Ξ“Βž Ξ“ΚΌΞ“ΒœΞ“Β³Ξ“Β§ Ξ“οŸƒΞ“ΒŸΞ“Β­Ξ“Κ½Ξ“Β© Ξ“Β°Ξ“Β±Ξ“Κ½Ξ“Β£Ξ“Β¬Ξ“Κ½Ξ“Ξ„Ξ“Β©Ξ“οŸ„Ξ“Βœ Ξ“οŸ‚Ξ“Β½Ξ“Β³Ξ“οŸ„Ξ“β€•Ξ“Β«Ξ“β€• Γ­Γʽ Ξ“Β°Ξ“Κ½Ξ“Β±Ξ“Κ½Ξ“οŸ„Ξ“β€•Ξ“Β«Ξ“β€•Ξ“Ξ…Ξ“Β¨Ξ“οŸƒΞ“ΒŸ Ξ“οŸ„Ξ“Κ½Ξ“Β­Ξ“οŸƒΞ“ΒŸΞ“Β² ôéò Ξ“οŸ‚Ξ“Β©Ξ“Κ½Ξ“Β±Ξ“οŸ„Ξ“οŸƒΞ“ΒŸΞ“Β² Ξ“Κ½Ξ“Β­Ξ“Κ½Ξ“Β­Ξ“οŸƒΞ“ΞŽΞ“Β³Ξ“οŸƒΞ“Β©Ξ“Β² Ξ“Β·Ξ“Ξ‰Ξ“Β±Ξ“ΒŸΞ“Β² Γ­Γʽ ôïá Ξ“οŸ…Ξ“οŸƒΞ“Ξ†Ξ“Β½Ξ“Β£Ξ“οŸƒΞ“Β© Ξ“οŸ„Ξ“ΒœΞ“Ξ„Ξ“Β©. Ï Ξ“οŸƒΞ“οŸ„Ξ“ΒœΞ“Β³Ξ“Ξ„Ξ“β€•Ξ“Ξ„Ξ“οŸƒ Ξ“Ξ…Ξ“Β°Ξ“οŸƒΞ“Β½Ξ“Β¨Ξ“Ξ…Ξ“Β­Ξ“β€•Ξ“Β² Ξ“Β±Ξ“β€•Ξ“ΒžΞ“Β² ôïá comicdom.gr, Ξ“Ξ†Ξ“Β±Ξ“β€•Ξ“Β­Ξ“Ξ„Ξ“ΒŸΞ“Β¦Ξ“οŸƒΞ“Β© Γ­Γʽ Γ³ΓʽΓ² Ξ“οŸƒΞ“Β­Ξ“Β§Ξ“Β¬Ξ“οŸƒΞ“Β±Ξ“ΞŽΞ“Β­Ξ“οŸƒΞ“Β© Ξ“οŸ„Ξ“Κ½Ξ“Β¨Ξ“Β§Ξ“Β¬Ξ“οŸƒΞ“Β±Ξ“Β©Ξ“Β­Ξ“Βœ ãéΓʽ Ξ“ΞŒΞ“Β«Ξ“Κ½ Γ΄Γʽ updates, Ξ“ΞŽΞ“Β³Ξ“Ξ„Ξ“οŸƒ Γ­Γʽ ìçí Ξ“Β·Ξ“ΒœΞ“Β³Ξ“οŸƒΞ“Ξ„Ξ“οŸƒ ðïôÝ ôçí "Ξ“Β¬Ξ“Β°Ξ“ΒœΞ“Β«Ξ“Κ½".




 Reviews 24/10: LOGICOMIX από τον Αριστείδη Κώτση.


 Reviews 23/10: SOLOMON KANE #1 από τον Ανδρέα Μιχαηλίδη.


 Reviews 22/10: THE AMAZING REMARKABLE MONSIEUR LEOTARD από τον Θωμά Παπαδημητρόπουλο.


 Reviews 21/10: BACK TO BROOKLYN #1 από τον Γιώργο Χατζηκωστή.


 Reviews 17/10: NOTHING NICE TO SAY από τον Θωμά Παπαδημητρόπουλο.


 Reviews 16/10: SUBLIFE από τον Αριστείδη Κώτση.


 15/10: Νέο strip JANE'S WORLD της Paige Braddock.


 14/10: Νέο strip ΚΟΥΡΑΦΕΛΚΥΘΡΑ του Αντώνη Βαβαγιάνη.


 Reviews 13/10: AGE OF SENTRY #1 από τον Γιώργο Χατζηκωστή.


του Ανδρέα Μιχαηλίδη
22-12-05

Japan Extravaganza (Reporting... Sort Of)

Λοιπόν... να 'μαστε και πάλι. Το κρύο μας δαγκώνει τα... σωθικά, το εορταστικό κλίμα είναι στον αέρα μπλα μπλα μπλα... Ίσως ακούγομαι λίγο άκεφος και η αλήθεια είναι ότι είμαι. Όχι πως δεν μου αρέσουν τα Χριστούγεννα (και το ελεύθερο να εξασκείς την καταναλωτική σου μανία) ή τίποτα, αλλά ενώ στις ταινίες θεωρείται αυτονόητο ότι την εποχή αυτή τα πάντα χαλαρώνουν, φέτος περισσότερο από ποτέ, βιώνω το αντίθετο: γραφειοκρατίες, εφορίες, προθεσμίες (και μια και το ανέφερα ένα μεγάλο συγγνώμη στον Δημήτρη Σακαρίδη για τις καθυστερήσεις μου και ένα ακόμα μεγαλύτερο ευχαριστώ για την υπομονή του, week after bleeding week - keep it up mate).

Τέλος πάντων, δε θα σας πρήξω άλλο με την γκρίνια μου και προχωράω στο κυρίως θέμα για σήμερα, το αφιέρωμα-έκθεση Japan Extravaganza στην Αθηναΐδα. Αρχικά, είχα κάνει τη σκέψη να γίνει ένα τελείως χωριστό report σε συνεργασία με τα παιδιά του COMICDOM που επίσης παραβρέθηκαν εκεί μία μέρα πριν τα εγκαίνια (Μυρτώ Τσελέντη, Λήδα Τσενέ, Γιάννης Κουρουμπακάλης), για το Manga Workshop, αλλά η Λήδα πνίγεται με... oops that would be telling! Η Μυρτώ τις προηγούμενες μέρες είχε υποχρεώσεις τη Μυτιλήνη και ο Γιάννης έχει τα χέρια του γεμάτα με τη συντήρηση του site. Βεβαίως, αν είχα τον χρόνο, μερικά παραπάνω τηλεφωνήματα, λίγος συντονισμός, ακόμα και έτσι ίσως να γινόταν. Χάρη στην Εφορία, δεν είχα, οπότε τα όσα είδαμε και ακούσαμε θα πρέπει να λάβετε μέσα από το μεροληπτικό, υποκειμενικό αλλά άκρως εξειδικευμένο (τι λέω ο άτιμος - πρέπει να τα έτσουξα και να μην το θυμάμαι) περισκόπιο του otakiκού μου οχήματος.

Κυριακή, 11η τρέχοντος, φτάσαμε γύρω στις 12:00 το μεσημέρι στο φουαγιέ του εκθεσιακού χώρου της Αθηναΐδας. Εκεί, βρεθήκαμε μπροστά σε έναν σεβαστό πληθυσμό ο οποίος περίμενε να ξεκινήσει η δίωρη "Διάλεξη και Εργαστήρι Σχεδιασμού Ιαπωνικού Cartoon". Τοποθετημένες στρατηγικά, αριστερά της εισόδου προς τον αμφιθεατρικό χώρο της διάλεξης, ήταν οι αδελφές Prin και Umi Konbu, έτοιμες να υπογράψουν τις προς πώληση αφίσες με τα έργα τους και να συζητήσουν σε αρκετά καλά Αγγλικά (τα οποία είναι ιδιαίτερα δύσκολα σαν γλώσσα για τους Ιάπωνες) με τους παρευρισκόμενους.


Ένα από τα poster τους (μέρος του anyway, δεν χώραγε όλο στο scanner, heh).

Γύρω στις 12:30 μπήκαμε στην αμφιθεατρική αίθουσα για να ξεκινήσει η παρουσίαση. Μετά από μια σύντομη εισαγωγή και αναφορά στα manga (μεταφρασμένα live από τα Ιαπωνικά!) από τον υπεύθυνο του Ελληνο-Ιαπωνικού Συνδέσμου, παρουσιάστηκαν επισήμως οι δύο καλλιτέχνιδες: γεννήθηκαν στην Osaka της Ιαπωνίας ενώ πλέον ζουν και δραστηριοποιούνται κυρίως στη Γερμανία. Εκτός από τη δημιουργία manga καθεαυτή (συνεργασία με ιαπωνικές, γερμανικές, αμερικανικές ολλανδικές, ιταλικές, ελβετικές, αγγλικές και αυστριακές εταιρίες) συμμετέχουν σε σεμινάρια και επιδείξεις στη Γερμανία καθότι, εκτός από δημιουργοί, είναι και καθηγήτριες τέχνης με ειδίκευση στο manga.

Πριν την κυρίως παρουσίαση, ακολούθησε η προβολή ενός σύντομου βίντεο (δημιουργημένου υπό την αιγίδα του Υπουργείου Εξωτερικών της Ιαπωνίας) με θέμα τα manga, τα anime και την επιρροή που ασκούν τόσο στην Ιαπωνία, όσο και στο εξωτερικό. Περιελάμβανε σύντομη αναφορά των πρώιμων anime, όπως το TETSUWAN ATOMU (MIGHTY ATOM ή ASTRO BOY) και το JANGARU TAITEI (KIMBA THE WHITE LION), καθώς και άλλων που σημάδεψαν έντονα το μέσο (GHOST IN THE SHELL, AKIRA, METROPOLIS, NEON GENESIS EVANGELION). Εν συνεχεία, έκανε μια μικρή περιήγηση στα στάδια δημιουργίας ενός anime, τους συντελεστές, αλλά και τα κέντρα εκπαίδευσης, χρησιμοποιώντας ως παράδειγμα το Toei Animation Institute. Τέλος, περιλαμβανόταν μια σύντομη παρουσίαση σημείων-κλειδιών για τον επισκέπτη στην Ιαπωνία, με ενδιαφέρον για το ιαπωνικό visual culture: Takarazuka City-Osamu Tezuka Museum, Oume Fujio Akatsuka Hall και Suginami Anime Reference Library.

Μετά από το βίντεο, τη σκυτάλη πήραν οι δύο καλλιτέχνιδες, οι οποίες μας έδωσαν κάποιες επιπλέον πληροφορίες, όπως το γεγονός ότι η δουλειά τους εμφανίζεται τακτικά στο γερμανικό shoujo περιοδικό, YUKIKO. Στο τέλος του περιοδικού εκδίδεται ένα έγχρωμο manga τους σε συνέχειες, με σενάριο του Γερμανού εκδότη. Μεταξύ των έργων τους περιλαμβάνεται το TOMOE, με θέμα τις περιπέτειες μια γυναίκας samurai την εποχή του Sengoku Jidai. Επίσης, τους τελευταίους 8 μήνες σχεδιάζουν flyers (ένα τον μήνα) για ένα διάσημο γερμανικό club, τα οποία στο τέλος συνθέτουν μια ολοκληρωμένη ιστορία.

Η παρουσίαση είχε την ακόλουθη μορφή: οι δύο καλλιτέχνιδες εξηγούσαν τη διαδικασία δημιουργίας manga κάνοντας ταυτόχρονα παραδείγματα. Τις κινήσεις τους κινηματογραφούσε κάμερα, η οποία εν συνεχεία συνδεόταν με μηχάνημα προβολής και έτσι βλέπαμε τα όσα έκαναν, στην οθόνη του αμφιθεάτρου.

Αρχικά, μας παρέθεσαν τα στάδια: Story (όπου ασκείται έλεγχος από τον εκδότη), Layout (επίσης ελέγχεται από τον εκδότη), Προσχέδιο, Μελάνωμα με τη βοήθεια Light Board, Backgrounds και σκίαση και τελικά οι διάλογοι.

Έπειτα ακολούθησε βήμα-βήμα η διαδικασία δημιουργίας ενός χαρακτήρα. Στην αρχή σχεδίασαν τέσσερις τύπους ματιών, φρυδιών, μυτών, στομάτων, σχημάτων προσώπου και κομμώσεων. Εν συνεχεία επιλέχθηκε η δημιουργία ενός κωμικού προσώπου, οπότε και συνδυάζοντας ένα είδος χαρακτηριστικού από κάθε κατηγορία, προέκυψε ένα ηλικιωμένο κωμικό πρόσωπο. Η ίδια διαδικασία ακολουθήθηκε για το σχεδιασμό ενός νεαρού κοριτσιού, με ταυτόχρονη επεξήγηση των σημαντικών στοιχείων που έπρεπε να τηρηθούν χάριν θηλυκότητας (bishoujo). Τη διαδικασία επανέλαβαν ακόμη μια φορά για τη δημιουργία ενός αντίστοιχου αντρικού χαρακτήρα (bishounen). Κατά τη διάρκεια αυτού του δεύτερου, μας έδωσαν τη δυνατότητα να τις καθοδηγήσουμε εμείς, με βάση όσα μας είχαν πει μέχρι εκείνη τη στιγμή.


Ένα από τα προσχέδια της διάλεξης. Umi-san, Prin-san, domo arigatou ogozaimashita. Genki shite kudasai!

Αυτό που ήταν εντυπωσιακό ήταν οι διαδοχικές μεταμορφώσεις που υπέστη ο νεαρός άνδρας. Αρχικά έδειχνε γύρω στα 30. Το πρώτο σετ αλλαγών τον έκανε 20 (διαδοχικά οι αλλαγές έγιναν σε: πρόσωπο, φρύδια, μάτια, μύτη, στόμα, μαλλί). Το επόμενο 15 και το τελευταίο 5(!) ετών. Τόνισαν ότι όσο ποιο νεαρό το πρόσωπο, τόσο ποιο γυναικείο πρέπει να μοιάζει. Όσο μικραίνει η ηλικία τα μάτια μεγαλώνουν, το πρόσωπο στρογγυλεύει, η μύτη και το στόμα μικραίνουν, η απόσταση των φρυδιών από τα μάτια μεγαλώνει και ο λαιμός στενεύει. Τελικά το σκίτσο υπέστη ακόμα μια αλλαγή για να γίνει κορίτσι!

Ακολούθησε ένα crash-course σε εκφράσεις, πάλι με τη βοήθεια σετ διαφοροποιημένων σχημάτων για διαφορετικά σημεία του προσώπου. Μετά από αυτό μας είπαν ότι υπάρχει και η εναλλακτική λύση εργασίας με ζωντανό μοντέλο. Επιλέχθηκε ένας εθελοντής από το κοινό, του οποίου έκαναν ένα σχετικό ρεαλιστικό προσχέδιο. Έπειτα έκαναν τροποποιήσεις για να δημιουργηθεί ένας χαρακτήρας κατάλληλος για shoujo. Έπειτα για shounen με στόχο αναγνώστες 18+ και τέλος με στόχο αναγνώστες 5-15 ετών.

Τέλος, μας έκαναν ένα crash-course για το μελάνωμα, με αναφορά στα διαφορετικά είδη πενών (G-Pen για λεπτές και παχιές γραμμές προσώπου, School-Pen για λεπτές και ίσιες γραμμές, όπως π.χ. μαλλιά και Maru-Pen για ενδιάμεσο πάχος και λεπτοδουλειές) και τη σκίαση με Screen-Tone. Το τελευταίο είναι ένα υλικό που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να γίνουν φωτοσκιάσεις σχεδόν σαν ξεπατικωτούρα, με διαφορετικά είδη να κυκλοφορούν στο εμπόριο ανάλογα αν πρόκειται για πρόσωπα, Backgrounds, κτίρια κ.λπ.

Η παρουσίαση έληξε αφού οι δύο δημιουργοί δέχθηκαν ερωτήσεις του κοινού πάνω στα όσα λέχθηκαν και έπειτα υπήρξε δυνατότητα σύντομης συνομιλίας μαζί τους από κοντά. Πλην αυτής, υπενθυμίζω ότι όλη η παρουσίαση και συνεννόηση έγιναν με τη βοήθεια διερμηνέα. Οι κυρίες Prin και Umi Konbu είχαν την καλοσύνη να μας υπογράψουν το προσχέδιό τους από την παρουσίαση και να μας το δώσουν για το report μας. Το βλέπετε άνωθεν, με το κωμικό πρόσωπο, το κορίτσι και... τον νεαρό άνδρα όπως κατέληξε μετά τις μεταμορφώσεις σε ηλικία και φύλο. Πιστεύω πως ήταν μια εξαιρετικά διαφωτιστική παρουσίαση και μακάρι να γίνονταν τέτοιες εκδηλώσεις συχνότερα.

 

Σήμερα δυστυχώς θα περιοριστώ να αναφέρω μόνο κάτι τόσο επίκαιρο ώστε δεν χωρά αναβολή. Τόσο η πίεση χρόνου από διάφορες δουλειές, όσο και το γεγονός ότι λόγω Χριστουγέννων η βιομηχανία του αγαπημένου μας visual culture επενδύει στα πεπραγμένα, τα features σήμερα είναι ορφανά. Keep your eyes open για το New Year's Special, έτσι για να μας... μπει με το καλό.

 

Shinjuku Stalker

Κυκλοφόρησε από τις Εκδόσεις Anubis, το one-shot περιοδικό MANGA NO SEKAI, ένα είδος primer στον κόσμο του anime και του manga. Εισαγωγή στον κόσμο του visual culture που συζητάμε κάθε εβδομάδα εδώ και τα παράλληλα σύμπαντά του (amerimanga, manhwa, συνεργασίες με Ευρώπη κ.α.), αναφορά στους σημαντικότερους δημιουργούς και τα σημαντικότερα (με έντονη επιρροή κυρίως στη Δύση) anime της τελευταίας 20-ετίας.

Έχει γίνει προσεκτική έρευνα για κάθε αναφορά και τίτλο, προς αποφυγή σφαλμάτων και το σύνολο παρουσιάζεται σε ένα συνεκτικό και εύχρηστο format (σαν mini-εγκυκλοπαίδεια). Επιπλέον παρατίθεται ένας μικρός, αλλά περιεκτικός, γλωσσολογικός οδηγός για συνηθισμένες εκφράσεις και λέξεις που απαντώνται στην otakιστική κουλτούρα. Η τελευταία δε σελίδα καλύπτεται από site πάνω στα προαναφερθέντα θέματα. Συγχαρητήρια στην Anubis για την έγκυρη και προσεγμένη της έκδοση και ευχόμαστε καλορίζικη.

 

Έτσι, συνοπτικά δυστυχώς, φτάσαμε στο...

 

REVIEW: POPOTAN

Είναι κατά κάποιο τρόπο επίκαιρο... με έναν πολύ μυστήριο τρόπο. Η ιστορία περιστρέφεται γύρω από τρεις αδελφές: την καλοσυνάτη και "πλούσια τα ελέη" Ai, την πιο εσωστρεφή και αθλητική Mai και την ενθουσιώδη και αξιαγάπητη Mii. Οι τρεις αυτές αδελφές ζουν σε ένα σπίτι που στην σκεπή του έχει... ένα τεράστιο χριστουγεννιάτικο δέντρο. Το δε σπίτι τους περιλαμβάνει ένα μαγαζί με πάσης φύσεως χριστουγεννιάτικα είδη. Αντε, ως εδώ καλά.

Στο πρώτο επεισόδιο, ο μικρός Daichi πάει στο σπίτι στο λόφο για να φωτογραφήσει φαντάσματα και έτσι να πάψουν οι συμμαθητές του να κοροϊδεύουν τη φίλη του. Εκεί, όχι μόνο δεν βρίσκει φαντάσματα, αλλά συγκρούεται σε πρώτη φάση με τα τεράστια στήθη της Ai. Το μόνο βέβαια που την ανησυχεί είναι μήπως συνέβη τίποτα στον μικρό της επισκέπτη και αδιαφορεί παντελώς για το ότι είναι θεόγυμνη. Έτσι ο Daichi γνωρίζεται με τις τρεις αδελφές, την μυστηριώδη καμαριέρα τους Mare και το μικρό τριχωτό ζωάκι που φωνάζουν Unagi (χέλι). Οι αδελφές αυτές είναι πολύ παράξενες: μιλούν συνεχώς για χρυσάνθεμα (popotan είναι παραφθορά της λέξης tanpopo που σημαίνει "dandelion", "χρυσάνθεμο") και η Ai μάλιστα μιλάει μαζί τους! Λέει στον μικρό της φίλο ότι τα χρυσάνθεμα θα της πουν αν είδαν ένα άτομο που οι αδελφές ψάχνουν. Στο μεταξύ, παίρνουν τρομακτικές πόζες για χάρη του και αυτός παίρνει φωτογραφίες των "φαντασμάτων". Κάνει επισκέψεις συχνά, μέχρι που ένα βράδυ βλέπει το σπίτι ολοφώτιστο, με ένα μυστηριώδες σχήμα στο υπόβαθρο και τα popotan να πετούν γύρω του σα χιόνι. Μετά από λίγο, το σπίτι εξαφανίζεται και ο μικρός μας φίλος μένει απορημένος αλλά χαρούμενος.

Αποδεικνύεται ότι οι τρεις αδελφές ταξιδεύουν στο χώρο και το χρόνο, αναζητώντας χρυσάνθεμα που θα τους δώσουν πληροφορίες για ένα άτομο που ψάχνουν. Στα μέρη και τις εποχές που επισκέπτονται (από το 1970 μέχρι περίπου το 2010) κάνουν φίλους, βιώνουν επίπονους αποχωρισμούς και μιλούν με τα χρυσάνθεμα για το άτομο που ψάχνουν. Δοκιμάζονται καθώς ανακαλύπτουν ότι η ξαφνική τους εξαφάνιση πλήγωσε τους φίλους που γνώρισαν και αρχίζουν να αμφιβάλλουν για το ταξίδι τους. Όταν φτάσουν στον προορισμό τους, θα τους δοθεί η επιλογή: να συνεχίσουν ή να πάει η κάθε μία στην εποχή που θέλει, στην εποχή που είπε απότομα αντίο. Θα επιλέξουν να συνεχίσουν ή να σταματήσουν;

Το anime εκ πρώτης όψεως φαίνεται σαν δικαιολογία για πάρα πολλές σκηνές γυμνού (ναι, η Ai είναι εντυπωσιακή) και πάσης φύσεως υπονοούμενα. Αν όμως ξεπεράσει κανείς αυτό το οπτικό γεγονός (και είναι εύκολο διότι είναι πάρα πολύ συχνό...), τελικά είναι μια αλληγορία. Η Ai φοράει πάντα κάτι σαν στολή Αϊ-Βασίλη και είναι η μεγαλύτερη. Η Mai είναι η μόνη που σε κάθε παρόν που επισκέπτονται, δένεται τόσο ώστε να πληγωθεί βάναυσα με κάθε αναχώρηση. Η Mii είναι απλώς μια μικρή ηλιαχτίδα πλήρους ενθουσιασμού και άγνοιας.

Από τη μία, το ταξίδι τους είναι αυτό της ανθρώπινης ζωής, από παιδί, μέσα από την εφηβεία και τελικά στην ενηλικίωση, με πολλές γνωριμίες και αποχαιρετισμούς στο δρόμο. Όμως η αγαπημένη εποχή της κάθε μίας και το δέσιμό της, δείχνει κάτι παραπάνω. Η Ai ονειρεύεται το 1970, όπου συνάντησε ένα μικρό αγόρι που την επαίνεσε για τη φριχτή μαγειρική της. Η Mai θρηνεί που εγκαταλείπει την καλύτερή της φίλη γύρω στη δεκαετία του ’90 (οπότε κυκλοφόρησε και το anime, κατά κάποιο τρόπο το παρόν) και η Mii χαμογελάει όποτε σκέφτεται τη φίλη που συνάντησε λίγο μετά το πέρας της δεύτερης χιλιετίας. Μπορούν να συνεχίσουν το ταξίδι τους αφού βρουν τη Shizuka, ή να πάνε στην εποχή που επιθυμούν. Αν συνεχίσουν, θα κάνουν πολλές γνωριμίες, όπως και θα αποχωριστούν πολλούς ανθρώπους, μα κανείς τους δεν θα τις ξεχάσει και δεν θα ξεχάσει τη ζεστασιά της παράξενης αυτής οικογένειας (επίσης, όσο ταξιδεύουν, οι ηλικίες τους μένουν στάσιμες).

Τρεις ηλικίες, τρεις εποχές, το σπίτι με το έλατο, τα χριστουγεννιάτικα στολίδια... Η προσωπική μου ερμηνεία είναι ότι, κατά κάποιο τρόπο, πρέπει να επιλέξουν: θα παραμείνουν άνθρωποι ή θα γίνουν τα πνεύματα των Χριστουγέννων; Σας διαβεβαιώ ότι η επιλογή δεν είναι καθόλου προφανής! Είναι χαρούμενο, είναι λυπηρό, είναι κωμωδία, είναι λίγο δράμα και έχει και μια δόση δράσης. Η μουσική είναι... ταιριαστή και τα character designs... ενδιαφέροντα. Εγώ, για το είδος του πάντα, του δίνω ένα 7 στα 10. Δεν θα αλλάξει η ζωή σας αν το δείτε, αλλά θα περάσετε γύρω στις 6 διασκεδαστικές ώρες (για τους ΠΟΛΥ καμένους, απλώς ένα μεγάλο οφθαλμόλουτρο) με τα 13 επεισόδια. Όπως και να έχει, εγώ σας εύχομαι...

MERII KURISUMASU!

 

...και στο pin-up η Unagi (με την κανονική της μορφή)...

 



shinjuku express archive | email the author | author's profile
back to top



|home|about us|downloads|contact|oldies|events|

The artwork cannot be reproduced in any form without the written consent of the artist and/or publisher. Trade Names and trademarks mentioned and/or displayed on this Web Site are the property of their respective owners.
All Rights Reserved.

This page is best viewed at 1024x768 or higher with Mozilla Firefox 2.0.0.4
Certified on Mozilla Firefox 2.0.0.4+ or IE 6+

Get Firefox!
Powered by vi