Bakudan Countdown

Όπου "Bakudan", η βόμβα και η εν λόγω βόμβα, το COMICDOM CON ATHENS. Εμείς ήδη μετράμε αντίστροφα, καθώς γίνονται οι τελικές ετοιμασίες, συνεννοήσεις, ρυθμίσεις και γενικά όλες οι πολυάριθμες δουλειές που είναι απαραίτητες για να διεξαχθεί ομαλά αυτή η γιορτή των comics. Εγώ, προσωπικά, να ευχηθώ μεγάλο κουράγιο στη Λήδα, τον Ηλία, τον Δημήτρη, τον Σπύρο και τον Γιάννη, οι οποίοι κατά τη γνώμη μου, έχουν σημάδια στους ώμους από το βάρος της προετοιμασίας και τα οποία θα αργήσουν να σβήσουν. Ωστόσο, εύχομαι ολόψυχα σύντομα να τα βλέπουν και να νοιώθουν περήφανοι. 10, 9, 8... Δεν αγχώνω κανέναν ελπίζω...; Εγώ από μέρους μου έχω σχεδόν ολοκληρώσει το τελευταίο τεύχος του MANGAIJIN και σύντομα, αν όλα πάνε καλά, θα περάσω από τον τυπογράφο. Ελπίζω να σας δω όλους από κοντά στο convention (και ειδικά εσάς, τις μικρές fangirls, bwa-ha-ha-ha)!

Cover Preview

Πριν προχωρήσουμε στο ζουμί, θα ήθελα να παραθέσω κάτι που διάβασα από μια fellow otaku, μέσα στο ANIME INSIDER #31. Για την ακρίβεια, η assistant editor, Kara Reynolds, έγραφε στο editorial για το πόσο μισεί την πραγματικότητα, άρα και δεν ασχολείται μαζί της. Κάπου λοιπόν αναφέρει: "...newspapers are so full of hyperbole and lies that I hardly see the point in reading them anyway." Αυτό μας δείχνει δύο πράγματα: πρώτον υπάρχουν και άνθρωποι στην Αμερική οι οποίοι αναγνωρίζουν τις έντονες προσπάθειες των media να τους ρίξουν στάχτη στα μάτια και να τους καταστήσουν άβουλα κοπάδια που λένε "ναι, το Ιράν μας απειλεί" και άλλα συναφή. Δεύτερον, στην Αμερική είναι πολύ δύσκολο να ξεφύγεις από την παγίδα που σε οδηγεί να προτιμάς να είσαι ανενημέρωτος, από το να διαβάζεις βλακείες. Παραπλάνηση ή κώφωση: εσείς τι προτιμάτε; God Bless America, for someone surely must! But I digress...

Ξεπερνώντας λοιπόν τα πολιτικά (ένα ιδιαίτερα απεχθές σε εμένα θέμα ή όπως θα έγραφε και ο Ρουμπούλιας, "βρώμικο πλην αναγκαίο, σαν το χέσιμο"), ας περάσουμε στα δικά μας.

Special Feature: Feminine Crisis

Arcueid Brunestud - Το Βαμπίρ: Εδώ η μόνη δυσκολία ήταν ποια να πρωτοδιαλέξω, καθότι το αρχέτυπο του βρικόλακα είναι ιδιαίτερα προσφιλές στους Ιάπωνες: Η Miyu από το VAMPIRE PRINCESS MIYU, όπου ο κλασσικός μύθος του βρικόλακα ανακατεύεται με τις ιαπωνικές παραδόσεις περί δαιμόνων. Η Seras Victoria, η Rip van Winkle ή η Zorin Blitz από το HELLSING, όλες παράξενα βαμπίρ από τη φαντασία του Kouta Hirano και μάλιστα η πρώτη δημιούργημα του ίδιου του Δράκουλα. Η Saya από το BLOOD: THE LAST VAMPIRE. Η Dark Evangeline A.K. McDowell από το NEGIMA. Η Seth από το TRINITY BLOOD. Όλες είναι καλές επιλογές και όλες διατηρούν ορισμένα στοιχεία, με άλλα να αποκλίνουν από το κλασσικό πρότυπο. Επέλεξα την Arcueid, διότι, όπως και η Vampirella, παρουσιάζει μια διαφορετική αντιμετώπιση των βρικολάκων, διατηρώντας όμως ορισμένα βασικά στοιχεία.

Η Arcueid Brunestud ή περίφημη Tsukihime (Moon Princess, Kaiju Column - 19/10/05), είναι η πριγκίπισσα των βρικολάκων, από την εποχή που κατοικούσαν στη Σελήνη και δεν είχαν ανάγκη να καταναλώνουν αίμα. Όταν όμως αγάπησε έναν του είδους της, πράγμα απαγορευμένο για την πριγκίπισσα, αυτός αποδείχθηκε ένας στυγνός προδότης και οι πράξεις του καταδίκασαν τη σεληνιακή ράτσα σε μια ύπαρξη στη Γη, όπου το μόνο που θα μπορούσε να τους συντηρήσει είναι το αίμα. Η Arcueid μπορεί και κυκλοφορεί τη μέρα, αν και είναι σχετικά ποιο αδύναμη, έχει απίστευτη δύναμη, ταχύτητα, ευελιξία, δυνατότητα ανασύνθεσης του σώματός της μετά από φρικτές πληγές (ακόμη και ακρωτηριασμό) και υπερφυσικές αισθήσεις. Περνάει τα βράδια της κυνηγώντας τους όμοιούς της, οι οποίοι έχουν υποκύψει στο σκότος και σκοτώνουν, απλά ή σαδιστικά, για να τραφούν, ενώ αυτό δεν είναι απαραίτητο. Μοναχική για αιώνες, θα βρει συντροφιά -και κάτι περισσότερο- σε έναν παράξενο νεαρό, τον Shiki, ο οποίος βλέπει τις "γραμμές θανάτου" των πραγμάτων, με τη δυνατότητα να καταστρέψει ή να σκοτώσει οτιδήποτε με ελάχιστη προσπάθεια. Shiki σημαίνει "φύλακας" και σύμφωνα με την Arcueid, η ικανότητά του είναι το "Βλέμμα του Θεριστή". Αυτό τι καθιστά τον ίδιο...;

Excel - Η Αντιστάρ: Είχα μια-δυο ιδέες, αλλά η πρωταγωνίστρια του EXCEL SAGA βγήκε μπροστά, τις χτύπησε με ένα τεράστιο καρβέλι γεμάτο εκρηκτικά, καταστρέφοντας το ταβάνι, οπότε και τα συντρίμμια έπεσαν πάνω της και τη σκότωσαν, πριν ένα μικροσκοπικό σύμπαν με χέρια αποφάσισε ότι έπρεπε να είναι ζωντανή για τη σειρά και την ανάστησε! Παραμιλάω; Όοοοοχι. Απλά το EXCEL SAGA, μια ανελέητη παρωδία πάσης φύσεως manga, anime και γενικά κάθε τι ιαπωνικού, έχει μια πρωταγωνίστρια που συμπεριφέρεται ακριβώς έτσι. Στο πρώτο επεισόδιο, μόλις αποφοιτά από το σχολείο, τρέχει προς τον "αγαπημένο" και αρχηγό της, μόνο για να την πατήσει ένα φορτηγό και να την σκοτώσει. Τότε το μικροσκοπικό σύμπαν που προανέφερα, την ανασταίνει για τις ανάγκες της σειράς.

Η Excel είναι νευρική, ανούσια επίμονη, εγωίστρια, τεμπέλα, ανίκανη, ηλίθια, γκαφατζού, ανίκανη να σκάσει για δυο λεπτά και δουλεύει για την πιο αποτυχημένη οργάνωση κατάκτησης του κόσμου (της οποίας αρχικά είναι η μόνη πράκτορας). Καταστρέφει τη ζωή ενός Πορτορικανού εργάτη στην Ιαπωνία, σέρνει μια διαρκώς ετοιμοθάνατη (κάτι σαν τον Kenny του SOUTHPARK με άπειρα "κανονάκια") κοπέλα, κυνηγάει να φάει ένα σκυλί που μοιάζει με γατί, είναι άφραγκη, το αρχέτυπο της γυναίκας που -οριακά- το μόνο της προτέρημα είναι ότι είναι όμορφη (αυτό υποθετικά, μόνο αν δεν κάνει γκριμάτσες -μόνο σε ένα επεισόδιο, πράγμα το οποίο ανακοινώνεται στην αρχή- και πριν εμφανιστεί η Hyatt). Η πρωταγωνίστρια του Koshi Rikudo είναι ένας χαρακτήρας που λατρεύεις να απεχθάνεσαι και να βλέπεις να παθαίνει τα μύρια όσα, χωρίς αυτό να τη σταματάει ποτέ.

Shinjuku Stalker

Εδώ, καταρχήν, έχω να πω κάτι περί licensed anime vs fansubs, ήτοι internet εναντίον DVD αμερικανικών εταιριών (εγώ δεν ξεχνάω τους φίλους μας τους Γάλλους, αλλά το αμερικανικό είναι η νόρμα για τον κόσμο). Σε μια μελέτη για anime που ο κόσμος θέλει απεγνωσμένα στην Αμερική και λογική αναμονή πριν φτάσουν στα χέρια των εταιριών (άρα και τα μάτια των otaku), το ANIME INSIDER στο τεύχος #31 πάλι, σελίδες 10-11, είχε τα ακόλουθα να πει: το BLEACH (mystical sword battles & supernatural powers) σε 3 χρόνια, το HUNTER X HUNTER (Shinnen No Ichiban Supeshiaru (New Year's First Special) - 01/01/06) σε 2 χρόνια (και ετοιμαστείτε για review των OVA την επόμενη φορά). Το MONSTER (medical horror drama του Naoki Urasawa), 2 χρόνια. Το FUTURE BOY CONAN (από τις παλιές, καλές σειρές του Studio Ghibli), 10 χρόνια. Το TENSHI NO TAMAGO (ANGEL'S EGG, από τους Mamoru Oshii και Yoshitaka Amano), χαμένο στην κόλαση των ληγμένων δικαιωμάτων. Η λίστα συνεχίζεται.

Bleach

Πόσα από αυτά έχουν στα χέρια τους οι otaku σε fansubs; Όλα. Ναι, όλα, μα όλα (το BLEACH έχει ακόμα κάπου 6 επεισόδια να υποτιτλιστούν) είναι διαθέσιμα σε bit-torrents στο internet, με μόνο κόστος τη σύνδεση και τον τηλεφωνικό λογαριασμό, ελεύθερα από τα πνιγηρά δικαιώματα ή τη λογοκρισία των αμερικανικών εταιριών και τιμές τύπου 45 ευρώ/DVD. Στην Ιαπωνία δε, κάθε άλλο παρά έχει πρόβλημα η βιομηχανία του visual culture και δεν παύουν να μας τρέχουν τα σάλια για τις αναμενόμενες κυκλοφορίες. Εγώ ρωτάω λοιπόν, ποιος είναι εδώ ο κλέφτης, ποιος ο νοικοκύρης και ποιος αγαπάει πραγματικά το visual culture. The rest is history που λένε...

Είπαμε, η ιαπωνική γλώσσα είναι διαρκώς εν εξελίξει, αλλά αυτό παραπάει. Θυμάστε που την προηγούμενη φορά αναφέραμε ότι η λέξη Otaku δημιουργήθηκε και ευρέως χρησιμοποιούταν κυρίως για άνδρες; Ε, τώρα που οι γυναίκες geeks αυξάνονται δραματικά, στην Ιαπωνία αποφάσισαν να διαφοροποιηθούν υιοθετώντας τον τίτλο "otome" (maiden). Αντίστοιχα, η νέα γενιά αρσενικών geeks αρχίζει να αυτοαποκαλείται "ota-kei" (κάτι σαν "otaku-type"). Είναι τρελοί αυτοί οι Ιάπωνες... και τόσο ταλαντούχοι (hehe)!

Ξέρετε Ότι...;

...δεν υπήρξε και δεν ενδέχεται να υπάρξει τόμος πέραν του τρίτου, του GOHO DRUG (LEGAL DRUG) των CLAMP; Οι τέσσερις πριγκίπισσες του manga εξέδωσαν το παράξενο αυτό πόνημα, σπασμένο σε διάφορες ανθολογίες, μέχρι που το παράτησαν το 2003. Αυτό ΔΕΝ μας το είχε πει η Tokyopop.

...στο PITA-TEN και το RIZELMINE, τους κεντρικούς χαρακτήρες υποδύεται φωνητικά η Rie Kugimiya (Alphonse Elric in FULLMETAL ALCHEMIST); Παρεμπιπτόντως, ούτε αυτές οι σειρές έχουν γίνει licensed στην Αμερική και δεν ενδέχεται τώρα κοντά, παρόλο που είναι ιδιαίτερα διασκεδαστικές και διάσημες στην Ιαπωνία. Πώς το ξέρω; Έχω τα fansubs.

Rizelmine Cosplay

Bookworm

Tsugi, tsugi...

Meanwhile in...

3 X 3 EYES VOL. 3: Την τελευταία φορά (OK... Now What?! - 05/01/06), ο Yakumo είχε φύγει για ένα μακρύ ταξίδι, σε αναζήτηση της εξαφανισμένης Pai. Τέσσερα χρόνια έχουν περάσει από τότε και η Pai Ayanokoji είναι μια ξέγνοιαστη 15χρονη που ζει με τον παππού και τη γιαγιά της, πάει σχολείο και σκέφτεται να βρει αγόρι. Όλα φαίνονται να παίρνουν την κάτω βόλτα, όταν εμφανίζεται στη συνοικία του Harajuku ένας κουρελής και παράξενα ντυμένος νεαρός, ο οποίος φαινομενικά της επιτίθεται. Αυτός είναι ο καταταλαιπωρημένος Yakumo και ξαναβρίσκει την Pai στο τελευταίο μέρος που θα πίστευε, εκεί από όπου ξεκίνησε.

Ωστόσο, η Pai έχει ξεχάσει ποια είναι, το γεγονός ότι είναι η τελευταία Sanjiyan Unkara, καθώς και ότι ο Yakumo είναι ο αγαπημένος και το Wu της. Φαίνεται ότι κάποιος έκανε μεγάλο κόπο για να σφραγίσει το τρίτο της μάτι. Η σωτήρια επέμβαση του Yakumo όταν μια στρατιά από ζωντανές μαριονέτες προσπαθεί να την χρησιμοποιήσει για τους δικούς της σκοπούς, κερδίζει την εμπιστοσύνη της. Ο Yakumo της εξηγεί ότι έχει χάσει τη μνήμη της, καθώς και ότι ο παππούς και η γιαγιά της απλά την υιοθέτησαν για να αντικαταστήσουν τη δική τους χαμένη εγγονή. Ο Yakumo έχει αλλάξει: είναι δυνατότερος, πιο αποφασισμένος και έχει τον δαίμονα Tochyao, έναν από τους πολλούς animal masters, στην υπηρεσία του. Δίνοντας στην Pai ένα παράξενο αντικείμενο, το Νύχι του Shiva, καταφέρνει να αφυπνίσει τη Sanjiyan, αλλά μόνο περιστασιακά.

Τα πράγματα γίνονται ακόμα πιο περίεργα όταν η Sanjiyan παίρνει τον έλεγχο του σώματος της Pai, καθώς αυτή κοιμάται και καλεί έναν δαίμονα που προκαλεί χάος στο Tokyo. Η Sanjiyan έχει ξεχάσει το παρελθόν της και συμπεριφέρεται επιθετικά και επικίνδυνα. Μετά από πολλή αγωνία και αυτοθυσία εκ μέρους του Yakumo, η Sanjiyan ανακτά μέρος της μνήμης της και αποφασίζει να συνεργαστεί με τον Yakumo, για να ανακτήσει τις κοινές τους αναμνήσεις, καθώς και αυτές των μακρινών, περασμένων αιώνων. Η σχέση του Yakumo με την Pai, καθώς και με τη Sanjiyan θα ξεκινήσει εκ νέου, με έναν άγνωστο εχθρό να είναι χαμένος στις σκιές, ετοιμάζοντας για αυτούς δοκιμασίες, μα και περιπέτειες.

ALICE 19TH VOL. 6: Στο πλευρό τις Alice και του Kyo, των Neo Masters, πλέον υπάρχουν τέσσερις νεαροί Lotis Masters: ο Frey από τη Νορβηγία, ο Chris από την Αγγλία, ο Bily από την Αμερική και η Pai Mei Lin από την Κίνα (Back To Baka! - 23/03/06). Με τους συμμάχους και τη Nyozeka, ετοιμάζονται να διαπεράσουν τις τοίχους του φρουρίου τις Mayura, η οποία έχει μετατρέψει ένα ουρανοξύστη σε ψυχικό κάστρο. Προφέρουν τις ιερές λέξεις και μπαίνουν στον Κόσμο της Εσώτερης Καρδιάς, το ψυχικό βασίλειο όπου το φρούριο αυτό είναι πέρα για πέρα αληθινό και γεμάτο τρομακτικούς κινδύνους. Οι 6 σύντροφοι θα συναντήσουν τον τρόμο και κάθε σκοτεινό συναίσθημα μέσα στο εφιαλτικό αυτό παλάτι και με συνεργασία, επιμονή και θαρραλέο πείσμα θα προχωρήσουν βήμα-βήμα. Οι Maram Masters φαίνονται να έχουν μειονέκτημα, οπότε αποφασίζουν να χωρίσουν τις φίλους και να εκμεταλλευτούν τις αδυναμίες του καθενός, από αμφιβολίες μέχρι φόβους και μυστικά.

Θα τους χτυπήσουν εκεί που πονάνε, θα χρησιμοποιήσουν ανέντιμα μέσα και θα φτάσουν σε μια πρωτοφανή προδοσία. Όμως, σιγά-σιγά, η αλήθεια αποκαλύπτεται: οι Maram Masters μπορούν μόνο να χρησιμοποιήσουν τον πόνο και την αποτυχία τους, το παρελθόν για να πολεμήσουν, ενώ οι Lotis Masters έχουν στα χέρια τους τη δύναμη της δυνατότητας, το άγραφο μέλλον και αυτό θα τους φέρει κοντά στο στόχο τους. Με τι κόστος όμως...; Το τίμημα είναι πολύ βαρύ και κάποιοι ίσως λυγίσουν από κάτω του.

Akiba Records

Σήμερα έχουμε και νέο playlist, νέο anime music για τα φρικιά. Τι είμαστε εμείς; ΦΡΙΚΙΑ! Ahem, μη μου δίνετε σημασία και προχωρήστε παρακάτω...

01_Area 88 New Series_Mission-Fuga (OVA OP)
02_Anima Mundi_Dark Alchemist (Game OP, δείτε Bummer - 06/04/06)
03_Tsubasa Chronicles_Jasmin
04_King of Fighters - Another Day_Regret (OVA OP)
05_Hunter x Hunter GI Final_Believe in Tomorrow (OVA OP)
06_ Hunter x Hunter GI Final_Moshimo Kono Sekai de Kimi to Boku Ga Deae (OVA ED)

V.I.P.: Kumi Koda

Όχι, καμία σχέση με τις Koda από το WILDCATS. Η συγκεκριμένη χαρισματική δεσποινίς είναι ένα λαμπρό αστέρι που ελπίζουμε να μην είναι μετεωρίτης. Στο Λύκειο ήρθε δεύτερη στον εθνικό ιαπωνικό διαγωνισμό ταλέντων, ανάμεσα σε 120000 συμμετέχοντες. Η δεύτερη θέση δεν την εμπόδισε να φτάσει στην κορυφή, Έκανε το ντεμπούτο της στην Αμερική (!) το 2000 με το single "Take Back". R&B επιρροές, βελούδινη φωνή και χαρισματική προσωπικότητα.

Από τα πολλά της τραγούδια, οι διάφοροι otaku μπορεί να τη γνωρίζετε από τα "Real Emotion" και "A Thousand Words", τα οποία τραγουδούσε για το παιχνίδι FINAL FANTASY X-2. Εγώ προτείνω επίσης το "Color Of Your Soul" και το "Your Song". Το 2004, τραγούδησε το theme της live action ταινίας CUTIE HONEY του Hideaki Anno και έκανε εμφάνιση μέσα στην ίδια την ταινία. Σε όσους δεν λέει τίποτα αυτό, μιλάμε για την Cutie Honey που δημιούργησε ο Go Nagai (βλέπε DEVILMAN, DEVIL LADY, GETTER ROBO etc.). Σήμερα, μεταξύ άλλων, είναι αντιπρόσωπος της Christian Dior!

Έτσι και σήμερα φτάνουμε στο...

REVIEW: KAZE MAKASE TSUKIKAGE RAN (MOONSHADOW RAN, LEFT TO THE WIND)

Η σειρά αυτή, μήκους 13 επεισοδίων, είναι πρωτότυπη διότι δεν έχει τίποτα το παράξενο! Πριν χρόνια, όταν ακόμα έβλεπα το RUROUNIN KENSHIN, έπεσα πάνω στο πρώτο επεισόδιο του TSUKIKAGE RAN, το άκρως αντίθετο του κοκκινομάλλη samurai. Η Tsukikage Ran ήταν μια μελαχρινή samurai η οποία είχε αίσθημα τιμής, όποτε το θυμόταν και δεν είχε την παραμικρή τύψη ή ενδοιασμό να σκοτώσει τους αντιπάλους της. Σύμφωνοι, δεν σκότωνε τον κάθε κακομοίρη, αλλά αν κάποιος την απειλούσε έστω λίγο σοβαρά, δεν δίσταζε να τον κόψει αστραπιαία με το σπαθί της. Είχα εντυπωσιαστεί. Τότε ήταν ο πρώτος χαρακτήρας που είχα συναντήσει και δεν προσπαθούσε να είναι καλόυλης, βλακωδώς έντιμος ή οτιδήποτε τέτοιο. Αντιδρούσε ανάλογα με τη στιγμή και με το πώς έβλεπε τα πράγματα.

Για χρόνια δεν μπόρεσα να βρω τίποτα περισσότερο, μέχρι που φέτος, ένας φίλος μου κατέβασε τη σειρά, πριν περίπου ένα μήνα από το internet. Η Tsukikage Ran, μια γυναίκα samurai, περιπλανιέται στην Ιαπωνία που θα μπορούσε να είναι εποχής από το 1600 μέχρι το 1868 (περίοδος Edo ή Tokugawa). Η τέχνη της με το σπαθί είναι μόνο ισάξια της όρεξής της για sake. Είναι βαριεστημένη, υπναρού, μέθυσος και τρακαδόρος μέχρι θανάτου. Το ζήτημα της τιμής, τις σπάνιες φορές που μπαίνει στην εξίσωση, παρουσιάζεται μόνο σε περιπτώσεις ζωής και θανάτου (όχι δικών της, αλλά κάποιου ταλαίπωρου που την εκλιπαρεί για βοήθεια). Τη Ran -διότι όπως και να είναι, αυτό ΕΙΝΑΙ anime- συμπληρώνει η συμπρωταγωνίστριά της, Nkotekken no Meow, μια Κινέζα martial artist, η οποία γνωρίζει την τέχνη της "Σιδερένιας Γροθιάς της Γάτας". Αν και αφελής, αφηρημένη, γκαφατζού, είναι πάντως πιο ικανή από τη Ran στο να μαζεύει χρήματα, οπότε η samurai αμέσως της κάνει τα γλυκά μάτια για να την κεράσει σακέ.

Κάθε επεισόδιο είναι μια αυτοτελής ιστορία και πλέον, μετά από τόσα χρόνια, καταλαβαίνω από πού προέρχεται η έμπνευση: η Ran είναι σαν τους χαρακτήρες του Akira Kurosawa, όπως τους υποδυόταν μόνο ο αμίμητος Toshiro Mifune. Τουλάχιστον δύο επεισόδια έχουν αντλήσει την έμπνευση από το YOJIMBO και το SANJURO αντιστοίχως, ενώ οι χαρακτήρες σε κάθε επεισόδιο θυμίζουν τα αρχέτυπα του Kurosawa.

Από πόλη σε πόλη και από χωριό σε χωριό, συναντούν ληστές, εκβιαστές, τσαρλατάνους, ταξιδιώτες και κάποιος γνωστούς από το παρελθόν τους, για το οποίο μαθαίνουμε ελάχιστα. Δεν είναι ότι οι δύο γυναίκες δεν έχουν βάθος σαν χαρακτήρες. Η ιστορία τους υπάρχει, αλλά συνήθως δεν είναι τίποτα περισσότερο: παρελθόν, ενώ αυτές ζουν στο παρόν. Ήταν ένα πολύ ευχάριστο διάλειμμα από τις τεράστιες, περίτεχνες πλοκές με τα πολλά επίπεδα και το έντονο υπερφυσικό στοιχείο. Είναι σαν κλασσικός ιαπωνικός κινηματογράφος χωρίς τη βαρεμάρα, με όλη τη δράση και όπως μόνο το anime μπορεί να τον παρουσιάσει.

Από το σχέδιο, στο σενάριο, στη μουσική, στους χαρακτήρες, είναι ένα αρμονικό και ευχάριστο σύνολο, το οποίο δεν θα αλλάξει τη ζωή σας αλλά θα σας αφήσει με ένα μειδίαμα. Νομίζω ένα 8 στα 10. Κατά εντυπωσιακό τρόπο, το εξαιρετικό animation είναι του Studio MADHOUSE και το anime έχει γίνει licensed από τη Bandai πριν χρόνια.

Όπως τραγουδάει σαν παλιό γιαπωνέζικο τραγούδι στο opening η Toshihiko Sahashi:

"Are you gossiping about me, the woman who travels alone? Mind your own business you mischievous sparrow. [...] What I have is freedom and this friend of mine, sake".

...και για να κλείσουμε, ένα assortment από εικόνες του anime...