Shinjuku Express Feminine Crisis Special: Girls & Women Galore! Part I

Έλειπα την προηγούμενη εβδομάδα, διότι τα οικογενειακά που συχνά αναφέρω έφτασαν τότε στο απροχώρητο. Λυπάμαι, αλλά είπαμε, είναι και αυτά μέσα στη ζωή. Τέλος πάντων... Θυμάστε που είχα υποσχεθεί ένα special compilation με όλα τα "κοριτσόπουλα" μαζεμένα, έτσι για να τα χαίρεστε; Ε, να το, λοιπόν! Τουλάχιστον, το πρώτο μέρος του, διότι λυπάμαι τον Σακαρίδη να διορθώνει 20 σελίδες! Εκτός από το compilation όλων των Feminine Crisis Features, έχουν διορθωθεί κάποια λαθάκια που είχαν ξεφύγει στην πρώτη εμφάνιση και έχουν προστεθεί ορισμένες φωτογραφίες. Να θυμίσω ότι η ιδέα είχε προκύψει (και την είχα αναφέρει) όταν πρωτοπήρα στα χέρια μου και άρχισα να διαβάζω το βιβλίο του Γιάννη Κουκουλά, ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΣΤΑ ΚΟΜΙΚΣ - ΗΡΩΙΔΕΣ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΧΡΗΣΗ και σκέφτηκα ότι θα ήταν μια καλή ιδέα να γράψω ένα σχετικό άρθρο στο SHINJUKU EXPRESS (Here We Go Again! - 19/01/06), σχετικά με τα ανάλογα αρχέτυπα στα manga.

Δύο εβδομάδες αργότερα (ήταν η εποχή που είχαμε κάνει revert σε εκείνο το χρονοδιάγραμμα), είχα ανακαλύψει ότι σε μορφή άρθρου, το εγχείρημά μου θα ήταν σχεδόν αδύνατο και είχα αποφασίσει να παραθέσω τα αρχέτυπά στη μορφή του Special Feature που ξεκίνησε σε εκείνη τη στήλη (Fighting Chauvinism - 02/02/06). Δεκαέξι στήλες αργότερα, το εγχείρημα είχε ολοκληρωθεί με το τελευταίο installment του Feminine Crisis στο Toshyokan: Dead Time - 10/08/06. Παρακάτω θα δείτε πολλά γνώριμα πρόσωπα και κείμενα, καθότι έχω παραθέσει, μεταξύ άλλων -μαζί με τις ημερομηνίες τους- την ανακοίνωση και την αρχική εισαγωγή. Enjoy!

19-01-06

Με αφορμή την ανάγνωση του βιβλίου του Γιάννη Κουκουλά, ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΣΤΑ ΚΟΜΙΚΣ - ΗΡΩΙΔΕΣ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΧΡΗΣΗ (το οποίο ξεκίνησα πρόσφατα), έκανα αρχικά την εξής σκέψη: "Πώς και ο Γιάννης δεν έχει συμπεριλάβει καμία ηρωίδα ιαπωνικής προέλευσης στην, ομολογουμένως εξαιρετική, λίστα του;" Καθώς διάβαζα τον πρόλογο, τόσο του Γιάννη, όσο και του Αβραάμ Κάουα (όπου βρίσκεται ένα εντυπωσιακά no-nonsense depiction του sex μεταξύ Superman και Lois Lane, μεταξύ άλλων), συνειδητοποίησα ότι οι γυναίκες της έντυπης Δύσης έχουν υποστεί πολύ χειρότερη μεταχείριση σαν οντότητες, από ότι οι αντίστοιχες της Ιαπωνίας. Μετά από αρκετή σκέψη, κατέληξα σε μερικές πρόχειρες ιδέες για μια σύγκριση και (αν υπάρχει) αναλογία μεταξύ των γυναικών του βιβλίου και κάποιων άλλων των manga. Βεβαίως, δεν σκοπεύω να γράψω βιβλίο πάνω στο θέμα, αλλά νομίζω ότι ένα άρθρο με περαιτέρω ανάλυση θα χρίζει ενδιαφέροντος. Wait for it (πιθανότατα την επόμενη φορά), όσο εγώ καταβροχθίζω τις έντυπες γυναίκες του Γιάννη.

02-02-06

Ε, τι, δηλαδή; Όλοι... "Crisis on Infinite Earths", "Infinite Crisis", "Infinite Crisis on all the Comics in the House of GadeM" (present note: ήταν η εποχή που τα στριπάκια μας οργίαζαν, παρωδώντας τα mega-events της Marvel και της DC), δεν μπορώ κι εγώ να κάνω ένα "Crisis Tie-In Reference Parody... etc."; Βεβαίως και μπορώ! Ειδικά όταν είχα αναφέρει ότι θα επιχειρούσα να κάνω μια σύγκριση αρχετύπων και χαρακτήρων από το βιβλίο του Γιάννη Κουκουλά, ΓΥΝΑΙΚΕΣ ΣΤΑ ΚΟΜΙΚΣ - ΗΡΩΙΔΕΣ ΓΙΑ ΚΑΘΕ ΧΡΗΣΗ, με αντίστοιχους των manga και anime. Στην πορεία, συνειδητοποίησα ότι έστω και σε απλό επίπεδο, το εγχείρημά μου ήταν πολύ φιλόδοξο, για διάφορους λόγους, όπως το γεγονός ότι η όποια αντιστοιχία είναι κάπως παράξενη και το ότι ο κατάλογος αρχετύπων του Γιάννη κάθε άλλο παρά μικρός ή εύκολος είναι.

Ωστόσο (συν Θεώ, Αθηνά, Susanoo-O-No-Mikoto κ.α.) θα κάνω την απόπειρά μου, ελπίζοντας ότι θα θυμηθείτε το παλιό "μην πυροβολείτε τον πιανίστα" και εν προκειμένου θα χαριστείτε στον otaku. Για να βελτιώσω τις ελπίδες επιβίωσής μου, αντί να το κάνω όλο σε μια ή δύο δόσεις, δημιούργησα το παρόν feature, το οποίο και θα εμφανίζεται κάθε φορά με 2-3 entries (ενίοτε, ίσως περισσότερα), ανάλογα με τον χρόνο που διαθέτω. Αν μη τι άλλο, το SHINJUKU EXPRESS πλέον έχει ειδικό βαγόνι για τις φεμινίστριες (ή τις απλώς χειραφετημένες, τις νοικοκυρές, τις λεσβίες και πάσης φύσεως insert-word-here-ες). Τιμής ένεκεν στο πρωτότυπο, θα ακολουθήσω την ίδια σειρά αρχετύπων με αυτήν του βιβλίου. Hajimemashyou:

Aoi Sakuraba - Η Αιώνια Αρραβωνιαστικιά: Η γλυκύτατη και αξιαγάπητη Aoi (από το AI YORI AOSHI), εκπαιδευμένη ως η τέλεια σύζυγος και ντυμένη πάντα με kimono, ζει υπομονετικά το δράμα της αρραβωνιαστικιάς μαζί (!) με τον αγαπημένο της, Kaoru Hanabishi. Αρραβωνιασμένοι από παιδιά, λόγω διαφόρων περιστάσεων και οικογενειακών αναταραχών, ο Kaoru και η Aoi χάθηκαν για χρόνια ολόκληρα (πάνω από 10!). Αυτό, όμως, δεν εμπόδισε την ηρωίδα μας να περιμένει καρτερικά, κατά τη διάρκεια των παιδικών της χρόνων και της εφηβείας της, να συναντήσει τον άνθρωπο του οποίου η γυναίκα έμελλε να γίνει, πράγμα που άλλωστε ήταν η βαθύτερη επιθυμία της. Ξαναβρίσκει μετά από χρόνια τον αγαπημένο της, ως φτωχό φοιτητή που έχει διακόψει κάθε δεσμό με την οικογένειά του. Δεν διστάζει ούτε στιγμή να τα παρατήσει όλα για να μείνει μαζί του.

Βεβαίως, η πανίσχυρη οικογένειά της δεν θα επέτρεπε ποτέ κάτι τέτοιο, οπότε με μεγάλο δισταγμό και κακή διάθεση, κανονίζουν οι δύο τους να μείνουν μαζί αλλά... χώρια! Κοινώς, ο Kaoru θα μένει σε ένα μικρό παράπλευρο κτίσμα της έπαυλης, ενώ η Aoi στο κυρίως σπίτι, με την πιστή πλην άγρυπνη (και αρχικά εχθρική προς τον Kaoru) Miyabi, να τους παρακολουθεί. Ωστόσο, είναι μαζί και αυτό είναι ένα πρώτο βήμα. Για να περιοριστεί, όμως, ακόμα περισσότερο ο χρόνος που μπορούν να περνάνε μαζί, σύντομα στο σπιτικό τους θα προστεθεί η Tina (παλιά φίλη του Kaoru και κρυφά ερωτευμένη μαζί του), η Taeko (αδέξια συμφοιτήτριά τους, που υπέστη έξωση από την προηγούμενη οικία της) και η μικρή ξαδέλφη της, η Chika (βεβαίως, όλες έχουν αισθήματα για τον Koru για διάφορους λόγους). Στην όλη υπόθεση θα προστεθούν οι συχνές επισκέψεις της κακομαθημένης Mayu, η οποία (επίσης!) τρέφει αισθήματα για τον Kaoru.

Έτσι, σιωπηλά και χαμογελαστά, η Aoi θα προσποιείται ότι δεν συμβαίνει τίποτα, θα κάνει ότι δεν βλέπει τα αισθήματα των άλλων για τον αγαπημένο της (και ποτέ δεν θα εκδηλώνει τις σκέψεις της, τις άπειρες, ενίοτε κωμικές, στιγμές που τους διακόπτουν πάνω στη "βράση") και θα αποθησαυρίζει την κάθε προσωπική τους στιγμή (μην φανταστείτε τίποτα extreme - γλυκόλογα, κανένα φιλί, αγκαλιές και τέτοια) και θα περιμένει να πειστεί η οικογένειά της για το γάμο...

Yotsuba - Η Μικρή και Αθώα: Ευλόγως θα αναρωτηθεί κανείς γιατί διάλεξα την μικρή αερόμυαλη πρασινομάλλα, ενώ δεν είναι ίσως το πιο ενδεικτικό (ή έστω το πιο γνωστό) παράδειγμα. Είναι απλό: αν κοιτάξουμε τα έργα του Miyazaki και μόνο, είναι γεμάτα με τέτοιους χαρακτήρες. Ωστόσο, το πλαίσιο ή κάποιες ιδιότητές τους (π.χ. η Kiki από το KIKI'S DELIVERY SERVICE είναι μάγισσα), τους προσδίδουν κάτι διαφορετικό από το απλό χαρακτηριστικό του σκανταλιάρικου παιδιού. Επίσης, σε anime της δεκαετίας του '80, υπάρχουν πολλοί χαρακτήρες που εμπίπτουν στην κατηγορία, αλλά δεν είναι τόσο γνωστοί (η γνωστότερη, ίσως, σε μας είναι η Sandybell). Έτσι, συνδυάζοντας τα προαπαιτούμενα του πρόσφατου και του όσο το δυνατότερο "παιδιού", κατέληξα στη Yotsuba (present note: εναλλακτικά, θα μπορούσαμε να παραθέσουμε την Chiyo από το AZUMANGA DAIOH! του/της ίδιου/ίδιας δημιουργού, αλλά η Yotsuba είναι σαφέστατα πιο clueless).

Αφελέστατη, αφηρημένη, παιχνιδιάρα και σκανταλιάρα, η μικρή Yotsuba κάνει άνω-κάτω τη νέα της γειτονιά και αποτελεί μια διαρκή έκπληξη για τις γειτονοπούλες της, τις αδελφές Ayase. Τα πάντα είναι διασκέδαση για τη Yotsuba: από το να κλειδωθεί κατά λάθος στο μπάνιο, μέχρι να ανάψει ένα τεράστιο πυροτέχνημα πάνω στο καπό ενός αμαξιού (ξέροντας ότι δεν θα γίνει ζημιά, αλλά τρομοκρατώντας την ιδιοκτήτρια, ούτως ή άλλως). Πάντα καλοπροαίρετη αλλά παράξενη, παίζει, κλαίει, γελάει, φοβάται, μαθαίνει τα προφανή και κοιμάται τρισευτυχισμένη από την απλή και θεοπάλαβη ζωή της. Ο πατέρας της, αν και αρκούντως επιτυχημένος στη δουλειά του, είναι μια από τα ίδια, σε ενήλικη εκδοχή, ενώ ο καλύτερός της φίλος είναι ένας γιγάντιος, στο ίδιο μήκος κύματος με αυτήν... ανθοπώλης! Είναι ο ορισμός της μικρής και αθώας, με μια παρέα που απαρτίζεται από παλαβούς γραφικούς ανθρώπους και κατά τη γνώμη μου, ένας πάρα πολύ διασκεδαστικός χαρακτήρας (present note: και με σφραγίδα έγκρισης από τον Δημήτρη Σακαρίδη!).

Sasahara's Sister - Η Κοκέτα: Η αλήθεια είναι ότι εδώ προβληματίστηκα πολύ. Λαμβάνοντας υπόψη μόνο τον τίτλο του αρχετύπου, πιθανόν να υπάρχουν και καλύτερες επιλογές από τη μικρή αδελφή ενός χαρακτήρα από το GENSHIKEN (ένα καλό παράδειγμα είναι οι χαρακτήρες που ασχολούνται με την avant-garde μόδα στο PARADISE KISS της Ai Yazawa, βλέπε Nostalgia Part Four - Blood? - 01/12/05). Ωστόσο, διαβάζοντας το κείμενο, συνειδητοποίησα ότι το αρχέτυπο που παρουσιαζόταν ήταν αυτό της κοινωνικής μεν, αλλά αφελούς και υποτονικής γυναίκας, η οποία δεν ξέρει καν τι είναι οι Ολυμπιακοί Αγώνες.

Στο επίπεδο αυτό, η μη έχουσα μικρό όνομα, αδελφή ενός από τους geeks του GENSHIKEN, είναι μια καλή αναλογία. Βάφεται σε τέτοιο βαθμό που στους geeks μας (και στον αναγνώστη), φαίνεται αλλόκοτη. Το μόνο που τη νοιάζει είναι ο γκόμενος, δεν καταλαβαίνει μία από το otaku culture και προσπαθεί να μπει σε αυτό μόνο λόγω ενός άλλου ωραίου νεαρού (του Kousaka). Όταν ο γκόμενος την παρατάει σύξυλη και δίχως χρήματα, μακριά από το σπίτι, αυτή στρέφεται για δανεικά στον αδελφό της, δίχως την παραμικρή τύψη ή ντροπή, για να επιστρέψει στον τύπο. "If I can get back on my own, we will totally make up. It's sort of a love test. They are really popular right now. Isn't that hilarious?", λέει στον αδελφό της. Αυτός, με τη χαρακτηριστική αντίδραση ενός ανθρώπου που δεν καταλαβαίνει αυτές τις ανοησίες σκέφτεται: "What is she talking about?". Όπως είχα πει στο Nostalgia Part Three - The Fondest Memory - 10/11/05: "Μπορείτε να φανταστείτε τη μέση, κακοβαμμένη, ρηχή και ηλίθια γκόμενα που τρέχει πίσω από τον πρώτο τύπο που της γυαλίζει; Ε, αυτή είναι η αδελφή του, εκπρόσωπος όλων των λαθών του γυναικείου φύλου". Δεν είναι, προφανώς, το ίδιο με την Daisy (αν και σε πρώτη ευκαιρία, θαμπώνεται από τον Γκαστόνε ή τον όποιο άλλο φαίνεται ότι μπορεί να παίξει το ρόλο του κοινωνικά αρεστού συνοδού), αλλά στο επίπεδο της otakικής αναλογίας, δεν μπορώ να σκεφτώ κάτι καλύτερο.

Akane Tendou - Η Σούπερ Μνηστή: Αυτή ήταν από τις πιο εύκολες επιλογές. Δύσκολα μπορώ να φανταστώ άλλον χαρακτήρα (που δεν είναι alien, android etc.) που να πληρεί τις προϋποθέσεις της αρραβωνιαστικιάς, δυναμικής και ανεξάρτητης γυναίκας, η οποία, όμως, βρίσκεται (κατά περίπτωση, όταν δεν τον πλακώνει στις μπουνιές) στο πλευρό ενός ακόμη δυνατότερου άνδρα. Η Akane, μικρότερη κόρη της οικογένειας Tendou, αρραβωνιάζεται, παρά τη θέλησή της, με το γιο του επιστήθιου φίλου του πατέρα της, Ranma Saotome.

Η Akane, προερχόμενη όπως και ο Ranma από οικογένεια με παράδοση στις (κωμικές μέχρι δακρύων) πολεμικές τέχνες, είναι το δημοφιλέστατο αγοροκόριτσο του σχολείου της. Θυμίζοντας μια πιτσιρίκα Red Sonja, έχει πει ότι δεν πρόκειται να τα φτιάξει με κανέναν που δεν μπορεί να την νικήσει σε μάχη σώμα με σώμα (βασικά δεν την ενδιαφέρει να τα φτιάξει καθόλου, αλλά ξέρει επίσης ότι δεν μπορούν να τη νικήσουν). Έτσι, η πρωινή επίθεση από κάθε λογής αγόρια την έχει καταστήσει πολύ δυνατή και ευκίνητη (α, ναι, κανείς δεν την έχει νικήσει).

Ωστόσο, ο Ranma Saotome, ένας νεαρός, εκπαιδευμένος υπό πολύ σκληρές (και τελείως παλαβές) συνθήκες στο Kenpou (μια εξαιρετικά άγρια πολεμική τέχνη, κανονικά), όταν πια ξεπερνάει την άρνησή του να χτυπήσει ένα κορίτσι, καταφέρνει να νικήσει την Akane, χωρίς πολλή δυσκολία. Βεβαίως, ούτε αυτός θέλει να ακούσει οτιδήποτε για αρραβώνες και γάμους, αλλά δεσμεύεται από τον πατέρα του και την υπόσχεση της Akane στον δικό της. Γραμμένο από τη Rumiko Takahashi, το RANMA 1/2 περιστρέφεται γύρω από την θεοπάλαβη σχέση των δύο εφήβων, ξεκαρδιστικές πολεμικές τέχνες και διάφορες περιπέτειες. Βεβαίως, εξαιτίας του πατέρα του, ο Ranma έχει και άλλες δύο αρραβωνιαστικιές, την Κινέζα Shampoo και την Ukyo. Αμφότερες είναι πολύ ικανές πολεμίστριες, αλλά η Akane παραμένει η μία και μοναδική πραγματική αρραβωνιαστικιά του Ranma, η οποία όταν τσαντιστεί πολύ με την κάφρικη συμπεριφορά του, τον ταλανίζει στο ξύλο.

Nyu/Lucy - Η Καλή, η Κακιά και η Όμορφη: Θυμάστε την αξιαγάπητη, ημίγυμνη κοπέλα με τα ροζ μαλλιά και τα μικρά κέρατα σαν αυτιά, πιτσιλισμένη με αίμα (την εποχή των δεινοσαύρων, 25-05-05); Αυτή, λοιπόν, επελέγη σαν αντιπρόσωπος του αρχέτυπου. Στην αρχή του ELFEN LIED, η Lucy δολοφονεί, δίχως κανέναν ενδοιασμό, μια αδέξια γραμματέα, που έτυχε να βρεθεί στο δρόμο της και χρησιμοποιεί τηλεκινητικά το πτώμα της, ως ασπίδα από τις σφαίρες των φρουρών του εργαστηρίου (δεν μπορούμε να πούμε ότι δολοφονεί τους φρουρούς, μιας και αυτοί δεν θέλουν ακριβώς να πιούν τσάι μαζί της και βρίσκεται στη διαδικασία διαφυγής από το αφιλόξενο εργαστήριο). Όταν τη βρίσκει ο Kouta, λιπόθυμη στην παραλία και την πηγαίνει σπίτι του, αυτή ξυπνάει με αθώα και παιχνιδιάρικη διάθεση, σαν μικρό γατί, φυλακισμένο σε ένα όμορφο ανθρώπινο κορμί.

Στη διάρκεια όλου του anime, γίνονται εναλλαγές μεταξύ των δύο προσωπικοτήτων της Lucy (η αθώα προσωπικότητα είναι η Nyu), καθώς από αδέξια, εξυπηρετική και αθώα, γίνεται αμείλικτη, κυνική και θανάσιμη, σκοτώνοντας, δίχως δισταγμό, ότι βρεθεί στο δρόμο της. Σε κάθε περίπτωση, η εξωτερική της εμφάνιση (και η αδιαφορία της για τη γύμνια της ή για το πού τυχαίνει να την αγγίξει ο Kouta (ναι, τυχαίνει, κατά το γνωστό "clumsiness routine" των anime), αποτελούν αφορμή για έντονο υποσκάπτοντα ερωτισμό. Το ίδιο το anime περιστρέφεται γύρω από ακριβώς αυτόν τον άξονα, δηλαδή την εναλλαγή του καλού και του κακού (τουλάχιστον φαινομενικά), που όμως διατηρεί την ίδια, όμορφη εξωτερική εμφάνιση.

Mahoro - Η Σούπερ Νοικοκυρά: Η πρωταγωνίστρια (ουσιαστικά) του MAHOROMATIC MAIDEN, Mahoro Andou, δημιουργήθηκε ως το υπέρτατο ανδροειδές μάχης από την οργάνωση Vesper. Σκοπός της ήταν η αναχαίτιση της ξαφνικής εξωγήινης εισβολής στη Γη. Όταν η μάχη ενάντια στους εξωγήινους έλαβε τέλος, η Mahoro θα είχε διάρκεια ζωής 37 ακόμη ημέρες, ως ανδροειδές μάχης, ή 398, ως άμαχο μέλος της Vesper. Η Mahoro διάλεξε το δεύτερο και ζήτησε να τεθεί οικονόμος στο σπίτι του παλιού της διοικητή και αγαπημένου φίλου, Συνταγματάρχη Misato, ο οποίος σκοτώθηκε στη γραμμή του καθήκοντος. Μετά το θάνατο και της μητέρας του, ο γιος του Misato, Suguru, έμεινε ορφανός και η Mahoro αποφάσισε να αφιερώσει το υπόλοιπο της τεχνητής ζωής της στη φροντίδα του.

Έχοντας πολλαπλάσια αντοχή από την ανθρώπινη και ικανότητα πρόσβασης σε πάσης είδους πληροφορίες από το δίκτυο της Vesper, η Mahoro είναι η πιο ικανή οικονόμος που είδε ποτέ άνθρωπος: τακτοποιεί σε χρόνο μηδέν το ακατονόμαστο αχούρι του νεαρού Suguru, του μαγειρεύει και τον βοηθάει να πλυθεί (το περίφημο "θέλεις να σου τρίψω την πλάτη;"). Εκτός αυτού, όμως, η παρασημοφορεμένη Mahoro έχει σώμα σχεδόν άφθαρτο, το οποίο είναι από μόνο του όπλο και μέσο μεταφοράς. Έχει πρόσβαση σε τελευταίο μοντέλο σπορ αυτοκινήτου, με πάσης φύσεως πολεμικά εξαρτήματα (τύφλα να έχει ο Kit), δυνατότητα παράδοσης εξοπλισμού που χρειάζεται, οπουδήποτε και αν βρίσκεται και πολεμικές ικανότητες αντάξιες ενός ολόκληρου στρατού.

Όταν εμφανίζονται, δε, διάφορα κατάλοιπα από τις πολεμικές μηχανές των εξωγήινων, δεν διστάζει να μετατραπεί από οικονόμος σε πολεμίστρια και να προστατέψει τον Suguru ή τυχόντες αθώους (στο πρώτο επεισόδιο, εξουδετερώνει δυο ληστές που είχαν πάρει ομήρους τους επιβάτες ενός λεωφορείου). Σαν να μην έφταναν όλα αυτά, έχει και για σύμμαχο ένα ανδροειδές-πάνθηρα, από τις μέρες του πολέμου, ονόματι Slash. Αν αυτή δεν είναι σούπερ νοικοκυρά, τότε ποια είναι;

Candy White - Η Πρώτη: Για την αξιαγάπητη Candy είχαμε μιλήσει στο Nostalgia Part Three - The Fondest Memory - 10/11/05. Προφανώς και δεν είναι υπερηρωίδα, ούτε και μασκοφορεμένη τιμωρός ή κάτι σχετικό. Δεν είναι καν ο πρώτος γυναικείος χαρακτήρας που εμφανίστηκε σε manga ή anime (υποπτεύομαι ότι ο πρώτος τέτοιος χαρακτήρας θα ήταν η μικρή φίλη του Astro Boy, του Osamu Tezuka). Ήταν, όμως, η πρώτη που άλλαξε οριστικά το ύφος γραφής και τις δυνατότητες των θηλυκών χαρακτήρων στα manga. Μέχρι την εμφάνισή της, οι αναγνώστριες μπορούσαν να ελπίζουν μόνο σε ένα πολύ στενό φάσμα χαρακτήρων, με συνηθέστερο είδος αυτό των Magical Girls.

Η Candy ήταν διαφορετική: ήταν πολύ αληθινή, ανθρώπινη και ίσως ηρωικότερη από πολλούς, αρσενικούς ακόμη, χαρακτήρες. Όχι μόνο ξεκίνησε σαν αναξιοπαθές ορφανό και κατέληξε σπουδαγμένη νοσοκόμα και εν τέλει, κυρία της καλής κοινωνίας των αρχών του 20ου αιώνα, αλλά και σε όλη της τη ζωή δεν ανέχθηκε νταηλίκια από κανέναν. Βεβαίως φοβόταν, τρόμαζε, έκλαιγε, αλλά έβρισκε τη δύναμη να συνεχίσει και να ξεπεράσει κάθε εμπόδιο, είτε αυτό ήταν η προκατάληψη γύρω της, είτε αλήτες τους οποίους ξυλοφόρτωνε στο δρόμο (ναι, το είχε κάνει και αυτό, σώζοντας τον αντιπαθέστατο Neil). Η Candy ήταν, με κάθε έννοια που μετράει, η πρώτη και χάραξε την πορεία για την μετέπειτα εξέλιξη των γυναικείων χαρακτήρων.

Flaus - Η Αμαζόνα: Το αρχέτυπο της Αμαζόνας είναι σχετικά δύσκολο, διότι χρησιμοποιείται με περίεργο τρόπο στο ιαπωνικό visual culture. Για παράδειγμα, στην κωμωδία LUM: URUSEI YATSURA της Rumiko Takahashi, η Lum προέρχεται από μια φυλή εξωγήινων Αμαζόνων. Ομοίως, ο Leiji Matsumoto είχε ονομάσει τις γυναίκες εισβολείς (και αντιπάλους του Captain Harlock) "Mazones". Εδώ όμως αναζητούμε κάτι πιο κοντά στη γήινη γυναίκα πολεμίστρια, με υπερφυσικές δυνάμεις. Η Flaus, γύρω από την οποία περιστρέφεται μεγάλο μέρος της πλοκής του RECORD OF THE LODOSS WAR: THE LADY OF PHARIS (τον καιρό της Ατλαντίδας, 23-06-05), είναι νομίζω το πιο "χτυπητό" παράδειγμα.

Οι ιερείς του θεού Pharis τη βρήκαν μωρό στα σκαλοπάτια του ναού και την υιοθέτησαν. Από πολύ μικρή, επέδειξε τεράστιο δυναμικό για τις ικανότητες που προσφέρει σε κάποιον η διδασκαλία του θεού τους και θεωρήθηκε εκλεκτή του. Σε νεαρή ηλικία, έγινε αρχηγός των Πολεμιστών-Ιερέων του Pharis και πρώτη στη μάχη ενάντια στους Δαίμονες. Κατά τη διάρκεια των περιπετειών της, θα γνωρίσει τους υπόλοιπους, που θα μείνουν στην ιστορία ως οι θρυλικοί 6 Ήρωες, μεταξύ αυτών και τον τυχοδιώκτη Beld. Αναζητώντας την δύναμη για να απωθήσουν τους Δαίμονες, οι δύο τους θα ταξιδέψουν σε αναζήτηση μιας μάγισσας από τις αρχαίες βαρβαρικές φυλές και θα γίνουν φορείς μιας αρχαίας δύναμης και γνώσης, ενωμένης με τη φύση. Την κρίσιμη στιγμή, θα βρεθούν πλάι στους συντρόφους τους, γεμάτοι με πολεμικά τατουάζ, με την Flaus δυνατότερη από ποτέ και έτοιμη να βαφτεί στο αίμα. Σε αντίθεση με τις μυθικές Αμαζόνες, όπως και η Wonder Woman, θα βρει τον έρωτα σε έναν άνδρα ισάξιό της σε δύναμη.

Anna Kyouyama - Η Μέγαιρα: Πραγματικά, δεν υπάρχει συναγωνισμός: η Naru Narusegawa (LOVE HINA), η Asuna Kagurazaka (NEGIMA)... Καμία τους δεν πλησιάζει καν ΑΥΤΗ τη σκύλα. Η Anna είναι μνηστή του Yoh Asakura, πρωταγωνιστή του SHAMAN KING, όπως αποφάσισαν για αυτούς οι γονείς τους. Είναι, επίσης, ένα ισχυρό spiritual medium, ικανό να καλεί το οποιοδήποτε πνεύμα από τη μετά θάνατον ύπαρξη και γνώστρια πολλών μυστηρίων του κόσμου των σαμάνων. Τίποτα από αυτά, όμως, δεν είναι το πρόβλημα...

Η Anna καταφτάνει για να εκπαιδεύσει σκληρά και ανελέητα τον Yoh, προκειμένου να είναι έτοιμος για το Shaman Fight, ένα γεγονός που συμβαίνει κάθε 500 χρόνια και αποτέλεσμα του οποίου είναι η επιλογή του Shaman King. Όσο προχωράει αυτό το ιδιόμορφο τουρνουά, τόσο οι μάχες γίνονται σκληρές, ενίοτε δε και θανάσιμες. Επίσης, η Anna γνωρίζει ορισμένα πράγματα για τον Yoh και το σημαντικό ρόλο που έχει να επιτελέσει, πράγμα που την κινητοποιεί περισσότερο. ΑΛΛΑ... δεν είναι δυνατόν, σε ένα anime εξηντατεσσάρων επεισοδίων, να θέτεις σε κίνδυνο, να εξουθενώνεις και να εκμεταλλεύεσαι τον αρραβωνιαστικό σου και τους φίλους του, να έχεις ένα τουπέ μέχρι τον ουρανό απέναντι σε όποιον δεν είναι σαμάνος και να δηλώνεις διαρκώς ότι ο εν λόγω αρραβωνιαστικός πρέπει να γίνει Shaman King για να έχεις άνετη ζωή! Εκτός αυτού, αν είσαι γενικώς αντιπαθητική και δεν επιδεικνύεις υποψία συμπόνιας ή ανησυχίας, παρά μόνο δύο φορές, ενώ ο παιδικός σου φίλος ρισκάρει τη ζωή του μαζί με τους συντρόφους του, για αυτό που τελικά, σε κάποιο βαθμό, έχει αναγκαστεί να θεωρεί σωστό, ε, ναι, σου αξίζει ο τίτλος της μέγαιρας, δικαιωματικά! By the way, όλο το άνωθεν ήταν understatement...

Mito - Η Θεία: Ομολογώ ότι προβληματίστηκα πολύ με το συγκεκριμένο αρχέτυπο, διότι σε αντίθεση με τα αμερικανικά comics, ο ρόλος της θείας στα manga δεν είναι πολύ διαφορετικός από την πραγματική ζωή: είναι η αδελφή κάποιου από τους γονείς και τέρμα. Ενώ στη Disney όλοι οι χαρακτήρες είναι θείοι ή ανιψιοί (με τις πρωτοβάθμιες συγγένειες να εμφανίζονται μόνο σε πολύ συγκεκριμένα storylines - βλέπε THE LIFE AND TIMES OF SCROOGE MCDUCK) και ο Spider-Man έχασε τους γονείς του, μένοντας με το θείο Ben και τη θεία May, στα manga, αυτό το μοτίβο δεν υπάρχει, παρά μόνο αν εξυπηρετεί κάτι συγκεκριμένο στην ιστορία.

Με τις περιορισμένες επιλογές μου ανά χείρας, αποφάσισα να καταλήξω στην περίπτωση που περισσότερο προσιδιάζει σε αυτή του θετού γονιού. Η Mito (της οποίας το επίθετο δεν μαθαίνουμε ποτέ στο anime), είναι η θεία του Gon Freaks, πρωταγωνιστή του HUNTER X HUNTER (Shinnen No Ichiban Supeshiaru (New Year's First Special) - 01/01/06), από τη μεριά της μητέρας του. Η Mito πήρε την κηδεμονία του μικρού Gon από τον πατέρα του, Gin Freaks, τον καλύτερο Hunter του κόσμου. Για χρόνια, του έλεγε πως ο πατέρας του πέθανε σε ένα ατύχημα, μέχρι που ένας μαθητής του, ο Kaitou, τού αποκαλύπτει την αλήθεια. Η Mito θέτει έναν δύσκολο όρο στον Gon, πριν δώσει τη συγκατάθεσή της για να γίνει Hunter, αλλά τηρεί το λόγο της, όταν ο Gon τον εκπληρώνει (με τη βοήθεια ενός αντικειμένου που του δίνει η ίδια). Ό,τι ψέμα του έχει πει, ό,τι του έχει κρύψει, το έχει κάνει από αγάπη και έναν μικρό εγωισμό, μη θέλοντας να τον χάσει, όπως η αδελφή της "έχασε" τον άντρα της στα μεγάλα του ταξίδια. Νοιάζεται για τον Gon σαν να ήταν παιδί της και έχει όλες τις αντιδράσεις που θα είχε μια μητέρα. Ο Gon, με τη σειρά του, πριν φύγει για το Hunter Exam, της λέει πως για αυτόν, η μυρωδιά της είναι αυτή της μητέρας του. Η Mito τον περιμένει καρτερικά και αυτός θα γυρίσει στο μοναδικό απάγκιο που γνώρισε από παιδί, συγκινώντας την, κάθε φορά που επιβεβαιώνει ότι για αυτόν, είναι η μητέρα του. Αυτή, με τη σειρά της, θα τηρήσει την υπόσχεση που έδωσε στον εξαφανισμένο πατέρα του...

Yomiko Readman - Η Θηλυκή James Bond: Για τη θέση αυτή κονταροχτυπήθηκε μέχρι τελευταία στιγμή με τη Motoko Kusanagi, πρωταγωνίστρια του GHOST IN THE SHELL. Δύο βασικά στοιχεία, όμως, οδήγησαν στη σαφή επιλογή της διοπτροφόρου Yomiko, από το READ OR DIE: πρώτον, ο κόσμος στον οποίο διαδραματίζεται η σειρά είναι το σημερινό παρόν, αν και όπως στο James Bond, τα τεχνολογικά επιτεύγματα ξεπερνούν την πιο τρελή φαντασία του σημερινού ανθρώπου. Δεύτερον, η Yomiko, αν και Γιαπωνέζα, είναι πράκτορας της British Library, μιας βρετανικής μυστικής οργάνωσης που αποτρέπει σχέδια παγκόσμιας κυριαρχίας και ασχολείται με... σπάνια βιβλία.

Η Yomiko Readman, κωδικός "The Paper", τον ελεύθερο χρόνο της είναι μια αφηρημένη, βιβλιοφάγος δασκάλα, στην αιώνια αναζήτηση εξαιρετικών αναγνωσμάτων. Όταν, όμως, την καλούν οι ιθύνοντες της British Library, υπό την καθοδήγηση του ηλικιωμένου άνδρα με κωδικό "Gentleman", παίρνει μια βαλίτσα γεμάτη χαρτιά, ένα καλό βιβλίο και αναλαμβάνει πάσης φύσεως απίστευτες αποστολές, από διασώσεις μέχρι μάχες ενάντια σε γενετικά αναγεννημένους επιστήμονες του παρελθόντος, μέχρι διαλευκάνσεις μυστηρίων παγκοσμίου βαρύτητας και ασφάλειας. Γιατί κουβαλάει μια βαλίτσα χαρτιά; Βλέπετε, η Yomiko έχει τη δύναμη να μεταμορφώνει οποιοδήποτε κομμάτι (ή κομμάτια) χαρτιού από λεπίδες μέχρι σε τεράστιες σαΐτες, ασπίδες και γενικά, οτιδήποτε βάλει ο νους της.

Αν έχει αρκετό υλικό, μπορεί να κατασκευάσει οτιδήποτε, οποιουδήποτε μεγέθους και λειτουργίας, αλλά πάντοτε από χαρτί. Αυτό σημαίνει ότι ακόμη και αν είναι σκληρό σαν διαμάντι, δεν παύει να καίγεται, έστω και λίγο πιο αργά. Συχνά έχει ένα καστ από συμμάχους που διαθέτουν περισσότερο ή λιγότερο συμβατικές ικανότητες. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η Ms. Deep, μια άλλη Γιαπωνέζα, με την ικανότητα να ελέγχει σε μοριακό επίπεδο την πυκνότητα του σώματός της και ο ειδικός στα όπλα, Drake Anderson. Σαν τελευταία σημείωση, η εισαγωγή, το κλείσιμο και η μουσική του anime είναι φτιαγμένα ώστε να θυμίζουν τις εισαγωγές των ταινιών James Bond. Νομίζω είναι η φυσική επιλογή.

Karla - Η Φιλόσοφος: Η Karla, η περίφημη Grey Witch του RECORD OF THE LODOSS WAR, είναι πιθανώς, ο πιο φιλοσοφημένος χαρακτήρας που απαντάται στα manga ή anime με τα οποία έχω έρθει σε επαφή. Είναι μια πανίσχυρη μάγισσα-πολεμίστρια, η οποία στο LADY OF PHARIS γίνεται μία από τους θρυλικούς 6 Ήρωες που αντιμετώπισαν τους εφιάλτες του Μαύρου Λαβύρινθου. Δεν λέει ποτέ το όνομά της στους συντρόφους της και εξηγεί ότι ο μόνος λόγος που τους βοηθάει είναι επειδή υπηρετεί την ισορροπία. Η τελευταία επιζήσασα του αρχαίου βασιλείου της μαγείας, Kastoll, έχοντας ξεπεράσει τα ανθρώπινα όρια, αλλάζει σώματα για να παρακολουθεί αέναα την ιστορία του Lodoss, του Καταραμένου Νησιού.

Ήταν μία από τους 6 Ήρωες και όταν έρχεται η σειρά του Parn και των συντρόφων του να πάρουν στα χέρια τους την τύχη του Lodoss, αυτή συμμαχεί με τον Beld και τον βοηθάει στα σχέδια κατάκτησής του. Με τη βοήθεια ενός μαγικού διαδήματος, καταλαμβάνει το σώμα της Leylia, κόρης της Neece, μίας από τους 6 Ήρωες και προσπαθώντας να σταματήσει τον Parn και τους συντρόφους του, σκοτώνει τον νάνο Ghim. Πριν πεθάνει, ο Ghim καταφέρνει να ελευθερώσει τη Leylia και τότε το διάδημα καταλήγει στο κεφάλι του κλέφτη Woodchuck. Αφού ηττάται από τον Ghim, η Karla δεν ανακατεύεται πια στο War of Heroes, παρά ελάχιστα, αλλά πάντα παρακολουθεί τα τεκταινόμενα. Κάποια στιγμή, ο Wort, ο Μάγος των 6 Ηρώων, τη ρωτάει, γέρος πια, τι ακριβώς θέλει. Αυτή απαντάει πολύ απλά: ισορροπία. Δεν είναι καλή ή κακιά, δεν έχει συντρόφους ή εχθρούς, παρά λειτουργεί σαν αντίβαρο για την ισχυρότερη πλευρά, ώστε το Κακό να μην εξαλείψει τα πάντα και το Καλό να μην θριαμβεύσει ολοκληρωτικά και να τελματώσει τον κόσμο. Είναι ένα φως που δημιουργεί σκιές και ξαναγεννάται μέσα τους, ανάλογα με το ποια πλευρά είναι ισχυρότερη.

Όταν το Kastoll έπεφτε από τα χέρια των βαρβάρων, αυτή και άλλος ένα μάγος κοιτούσαν απαθέστατα, δίχως να προσπαθούν να τους σταματήσουν. Όταν ένας από τους βάρβαρους έφτασε μπροστά της, το μόνο που του είπε πριν φύγει ήταν: "η εποχή μας τέλειωσε, τώρα ήρθε η δική σου". Το σώμα, ο χώρος, ο χρόνος, το καλό, το κακό, δεν έχουν σημασία εκτός από αυτήν της αντιπαράθεσης. Έχει τεράστια γνώση, τεράστια δύναμη και το μόνο που κάνει είναι να σιγουρεύεται ότι θα υπάρχει πάντα κάτι να παρακολουθεί, γιατί "ο κόσμος πρέπει να ισορροπεί, διότι αυτή είναι η φυσική του κατάσταση."

Emi Mutsuki - Η Ευάλωτη: Ο χαρακτήρας αυτός είναι από αυτός πιο περίεργους του Masakazu Katsura (VIDEO GIRL AI, I''S) και συμπρωταγωνιστεί με τον Eiji Matsuda στο one-shot με τίτλο M (κατά το S & M). Η Emi και ο Eiji είναι ζευγάρι, αλλά η Emi έχει θέσει ρήτρα ότι δεν θα κάνουν σεξ, ειδάλλως θα χωρίσουν. Ο Eiji βασανίζεται πολύ, προσπαθώντας να τηρήσει αυτή την υπόσχεση, ενώ η Emi φαίνεται διαρκώς να τον προκαλεί. Αρχικά, φαίνεται ότι απλώς θέλει να τον βασανίζει σε έναν ατέρμονο σαδομαζοχιστικό χορό, όπου αυτός είναι το θύμα.

Τα πράγματα δεν είναι ακριβώς έτσι. Η Emi, κατά περίπτωση, τον βοηθάει να "ξαλαφρώσει", χωρίς ποτέ όμως να κάνουν σεξ, εξηγώντας του ότι μετά, το σώμα ψύχεται και ηρεμεί. Όταν πια φτάσουν στο επίμαχο σημείο (και έχοντας κάνει διάφορα παιχνίδια no-touch υπό την καθοδήγησή της), το επόμενο πρωί, η Emi έχει φύγει και τότε ο Eιji καταλαβαίνει ότι η τελική πράξη της σχέσης τους θα ήταν η κορύφωση, πριν οι καρδιές τους ψυχθούν και ηρεμήσουν.

Η Emi θέλει να τα δοκιμάσει όλα, θέλει να τα νιώσει όλα, αλλά φοβάται ότι το τέλος της επιθυμίας θα είναι και το τέλος αυτού που τους δένει και προσπαθεί να διατηρήσει και να εντείνει το συναίσθημα αυτό, όσο γίνεται, τόσο για τον Eiji, όσο και για την ίδια. Τα θέλει όλα, αλλά φοβάται να πληγωθεί και έτσι, όπως συμπεραίνει ο Eiji, είναι μαζοχίστρια, όπως και ο ίδιος.

Shrahime Syo - Η Ανώνυμη: 'Αλλο ένα αρχέτυπο που με δυσκόλεψε πολύ, καθότι comics σαν την ΚΑΘΙΣΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ του Copi, δεν έχουν ιδιαίτερη διάδοση, ούτε καν μέσα στην Ιαπωνία (πόσο μάλλον, αυτά που έχουν φτάσει σε εμάς). Οι ιστορίες περιστρέφονται γύρω από σαφώς καθορισμένους χαρακτήρες, ενδεχομένως με τα προβλήματά τους. Η ΚΑΘΙΣΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ είναι το αρχέτυπο... ενός αρχέτυπου! Είναι οποιαδήποτε γυναίκα, οπουδήποτε, υπό οποιεσδήποτε συνθήκες. Στην ανθολογία ιστοριών SHIRAHIME SYO των CLAMP, σε μια λίγο ως πολύ μεσαιωνική Ιαπωνία, διάφοροι άνθρωποι ζουν διαφορετικές ιστορίες με μόνο συνδετικό κρίκο το χιόνι και τα συναισθήματα μιας γυναίκας. Τρεις θλιβερές ιστορίες, τρεις φορές οι άνθρωποι λένε πως κλαίει η Πριγκίπισσα του Χιονιού.

Μια κοπέλα ψάχνει να σκοτώσει τον λύκο που σκότωσε τον πατέρα της. Ανακαλύπτει μια διαφορετική αλήθεια και στο λύκο βρίσκει έναν αγαπημένο φίλο, που θα πεθάνει, επειδή οι άνθρωποι δεν βλέπουν. Ένας άνδρας υπόσχεται να επιστρέψει στην αγαπημένη του και αυτή για να τον περιμένει αιώνια, πέφτει και μένει νεκρή και αναλλοίωτη στα νερά μιας παγωμένης λίμνης. Ένας κυνηγός σκοτώνει τον εραστή μιας γυναίκας-χιονοπούλι και αυτή τον σώζει από βέβαιο θάνατο. Σε κάθε περίπτωση χιονίζει, σε κάθε περίπτωση οι άνθρωποι λένε πως η Πριγκίπισσα του Χιονιού παρακολουθεί και κλαίει. Δεν έχει όνομα, μόνο έναν τίτλο, παρμένο από τη φαντασία των ανθρώπων για το χιόνι. Πριν φύγει, όμως, λέει σε έναν ταξιδιώτη ότι το χιόνι που πέφτει δεν είναι άλλο από τα δάκρυα των ανθρώπων και όχι τα δικά της. Είναι όλες αυτές οι γυναίκες και συνάμα καμία.

Arcueid Brunestud - Το Βαμπίρ: Εδώ η μόνη δυσκολία ήταν ποια να πρωτοδιαλέξω, καθότι το αρχέτυπο του βρικόλακα είναι ιδιαίτερα προσφιλές στους Ιάπωνες: Η Miyu από το VAMPIRE PRINCESS MIYU, όπου ο κλασσικός μύθος του βρικόλακα ανακατεύεται με τις ιαπωνικές παραδόσεις περί δαιμόνων. Η Seras Victoria, η Rip van Winkle ή η Zorin Blitz από το HELLSING, όλες παράξενα βαμπίρ από τη φαντασία του Kouta Hirano και μάλιστα η πρώτη, δημιούργημα του ίδιου του Δράκουλα. Η Saya από το BLOOD: THE LAST VAMPIRE. Η Dark Evangeline A.K. McDowell από το NEGIMA. Η Seth από το TRINITY BLOOD. Όλες είναι καλές επιλογές και όλες διατηρούν ορισμένα στοιχεία, με άλλα να αποκλίνουν από το κλασσικό πρότυπο. Επέλεξα την Arcueid, διότι, όπως και η Vampirella, παρουσιάζει μια διαφορετική αντιμετώπιση των βρικολάκων, διατηρώντας όμως ορισμένα βασικά στοιχεία.

Η Arcueid Brunestud ή περίφημη Tsukihime (Moon Princess, Kaiju Column - 19/10/05), είναι η πριγκίπισσα των βρικολάκων, από την εποχή που κατοικούσαν στη Σελήνη και δεν είχαν ανάγκη να καταναλώνουν αίμα. Όταν όμως αγάπησε έναν του είδους της, πράγμα απαγορευμένο για την πριγκίπισσα, αυτός αποδείχθηκε ένας στυγνός προδότης και οι πράξεις του καταδίκασαν τη σεληνιακή ράτσα σε μια ύπαρξη στη Γη, όπου το μόνο που θα μπορούσε να τους συντηρήσει είναι το αίμα. Η Arcueid μπορεί και κυκλοφορεί τη μέρα, αν και είναι σχετικά πιο αδύναμη, έχει απίστευτη σωματική δύναμη, ταχύτητα, ευελιξία, δυνατότητα ανασύνθεσης του σώματός της μετά από φρικτές πληγές (ακόμα και ακρωτηριασμό) και υπερφυσικές αισθήσεις. Περνάει τα βράδια της κυνηγώντας τους όμοιούς της, οι οποίοι έχουν υποκύψει στο σκότος και σκοτώνουν απλά ή σαδιστικά, για να τραφούν, ενώ αυτό δεν είναι απαραίτητο. Μοναχική για αιώνες, θα βρει συντροφιά -και κάτι περισσότερο- σε έναν παράξενο νεαρό, τον Shiki, ο οποίος βλέπει τις "γραμμές θανάτου" των πραγμάτων, με τη δυνατότητα να καταστρέψει ή να σκοτώσει οτιδήποτε, με ελάχιστη προσπάθεια. "Shiki" σημαίνει "φύλακας" και σύμφωνα με την Arcueid, η ικανότητά του είναι το "Bλέμμα του Θεριστή". Αυτό τί καθιστά τον ίδιο...;

Αυτές για σήμερα, οι υπόλοιπες 15 την ερχόμενη εβδομάδα!

Bakuma-dono