|
του Ανδρέα Μιχαηλίδη 14-09-06 Shinjuku Express Feminine Crisis Special: Girls & Women Galore! Part II Να 'μαστε πάλι εδώ με το δεύτερο και τελευταίο μέρος του ειδικού αφιερώματος-compilation του Feminine Crisis. Από βδομάδα θα επιστρέψουμε στη ρουτίνα των νέων, των reviews και λοιπόν δημοκρατικών δυνάμεων (more work for me, more fun for you). Εντωμεταξύ, ο φίλος μου Μανώλης Ποτετσιανάκης γύρισε από την Ιαπωνία πριν περίπου δύο εβδομάδες και μου έφερε, πέρα από διάφορα non-descript ή non-ethical thingamagics και δύο εξαιρετικά doujinshi, τα οποία και θα σας παραθέσω εδώ την επόμενη φορά, πιθανότατα με εκείνη την φωτογραφία του bust του Alucard από το HELLSING, που είχα υποσχεθεί... κάποτε. Για τα doujinshi να σας πω μόνο ότι το ένα είναι hentai (NOT supernaturally weird stuff) με πρωταγωνιστές δύο χαρακτήρες από το BLEACH που όλοι -μα όλοι- οι fan της σειράς ουρλιάζουν ότι πρέπει να καταλήξουν μαζί (not telling, keeping you in agony).
Παραμιλάω; Όοοοοχι. Απλά το EXCEL SAGA, μια ανελέητη παρωδία πάσης φύσεως manga, anime και γενικά κάθε τι ιαπωνικού, έχει μια πρωταγωνίστρια που συμπεριφέρεται ακριβώς έτσι. Στο πρώτο επεισόδιο, μόλις αποφοιτά από το σχολείο, τρέχει προς τον "αγαπημένο" και αρχηγό της, μόνο για να την πατήσει ένα φορτηγό και να την σκοτώσει. Τότε, το μικροσκοπικό σύμπαν που προανέφερα, την ανασταίνει για τις ανάγκες της σειράς. Η Excel είναι νευρική, ανούσια επίμονη, εγωίστρια, τεμπέλα, ανίκανη, ηλίθια, γκαφατζού, δεν μπορεί να σκάσει για δυο λεπτά και δουλεύει για την πιο αποτυχημένη οργάνωση κατάκτησης του κόσμου (της οποίας αρχικά είναι η μόνη πράκτορας). Καταστρέφει τη ζωή ενός Πορτορικανού εργάτη στην Ιαπωνία, σέρνει μια διαρκώς ετοιμοθάνατη (κάτι σαν τον Kenny του SOUTHPARK, με άπειρα "κανονάκια") κοπέλα (present note: τη Hyatt, παρακάτω), κυνηγάει να φάει ένα σκυλί που μοιάζει με γατί, είναι άφραγκη... Το αρχέτυπο της γυναίκας που, οριακά, το μόνο της προτέρημα είναι ότι είναι όμορφη (αυτό υποθετικά, μόνο αν δεν κάνει γκριμάτσες -μόνο σε ένα επεισόδιο, πράγμα το οποίο ανακοινώνεται στην αρχή- και πριν εμφανιστεί η Hyatt). Η πρωταγωνίστρια του Koshi Rikudo είναι ένας χαρακτήρας που λατρεύεις να απεχθάνεσαι και να βλέπεις να παθαίνει τα χίλια μύρια όσα, χωρίς αυτό να τη σταματάει ποτέ.
Αυτοπαρουσιάζεται ως χειραφετημένη, ανεξάρτητη και γυναίκα που αλλάζει εραστές σαν τα πουκάμισα. Ωστόσο, βασικά, την απασχολεί το κουτσομπολιό, ζηλεύει τη συνάδελφό της με το αβίαστα ωραίο σώμα και το ευμέγεθες στήθος και προσπαθεί με διάφορους τρόπους, να εκμαιεύει κεράσματα με στοιχήματα: όχι επειδή είναι φτωχή, αλλά επειδή της δίνει για λίγο το αίσθημα της ανωτερότητας. Στο τέλος, παρά όσα λέει, κάποια στιγμή, η αίσθηση της ηλικίας της χτυπάει την πόρτα και αποφασίζει ότι πρέπει να βρει έναν άνδρα και να παντρευτεί, να φτιάξει μια οργανωμένη ζωή (όπως κάνουν, πριν από αυτήν, δύο συνάδελφοι). Αν και κατά τα πρότυπα της ιαπωνικής κωμωδίας, ουσιαστικά, αναγκάζει έναν συνάδελφο να την παντρευτεί... δια ροπάλου, σχεδόν ψυχαναγκαστικά τον τρέχει από εδώ και από εκεί για να ζήσει σύντομα το όνειρο της νιόπαντρης μικροαστής. Η ανεξαρτησία, η χειραφέτηση, η απελευθερωμένη σεξουαλικότητα, είναι πράγματα που πολύ εύκολα θυσιάζει στο βωμό του γάμου, προκειμένου να μην είναι μόνη όταν γεράσει, άσχετα που ολοφάνερα δεν αγαπάει τον άνδρα που διάλεξε (όχι ότι δεν τελεί τα εχμ... συζυγικά της καθήκοντα στο έπακρο και πάντα κωμικά, αλλά είναι λες και τον έπιασε με απόχη).
Ζει στο Παρίσι, ζει την καλή ζωή, με κέφι και καλή διάθεση, σαν απλό πλουσιοκόριτσο, ενώ η επιβίωσή της από μέρα σε μέρα δεν είναι καθόλου βέβαιη και η δουλειά της είναι να αφαιρεί ζωές. Όταν γνωρίζει την Kirika, αποφασίζει να τη βοηθήσει να ανακτήσει το παρελθόν της, ένα παρελθόν που φαίνονται να μοιράζονται και δηλώνει πως έπειτα θα τη σκοτώσει. Δεν σκέφτεται καν το ενδεχόμενο η Kirika να είναι ικανότερη ή πώς ακριβώς θα αλλάξει η σχέση τους καθώς περνάει ο καιρός. Δεν την ενδιαφέρει. Ζει από μέρα σε μέρα, ζει τον κίνδυνο, έχει καυστικό χιούμορ, ακόμη και απέναντι σε θανάσιμες καταστάσεις και γελοιοποιεί τους αντιπάλους της, πρωτίστως, με τα λόγια της. Δεν ξέρει πότε και αν θα πεθάνει, δεν ξέρει ότι η επιλογή του κωδικού Noir έχει περισσότερα κρυμμένα νοήματα από όσα γνωρίζει οποιοσδήποτε ζωντανός άνθρωπος και μέχρι σχεδόν το τέλος της σειράς, δεν αντιλαμβάνεται τη δύναμη του αντιπάλου που αποφάσισε να προκαλέσει. Μέχρι, δε, να έρθει αντιμέτωπη μαζί του, δεν τη νοιάζει κιόλας. Αν επιβιώσει, όλα καλά και η ζωή μπορεί να συνεχιστεί ευχάριστα, δίχως να στερείται απολαύσεων. Αν όχι, όλοι πεθαίνουν κάποια μέρα, αλλά αν θέλουν να τη σκοτώσουν, πρέπει να είναι καλύτεροι και αυτό είναι μάλλον απίθανο...
Κατά τα άλλα, το "καλό κορίτσι" του σχολείου, σοβαρή, εξαιρετική μαθήτρια, χωρίς πολλά φρουφρού. Όταν μελετάει μαζί με ένα φίλο της, τον Tsuyoshi, αυτός ρίχνει την ιδέα να την υπνωτίσει για να περάσει η ώρα. Αν και δεν πολυπιστεύει ότι θα γίνει τίποτα, η Yuka συμφωνεί. Μέσα σε ελάχιστα καρέ, η Yuka αλλάζει τελείως στιλ και λέει "ξαφνικά θέλω να κάνουμε σεξ", δίχως ο Tsuyoshi να της πει τίποτα (όχι ότι αρνείται κιόλας...). Ό,τι ακολουθεί είναι, λίγο ως πολύ, αναμενόμενο (για τα δεδομένα των Ιαπώνων). Μετά από ένα μήνα αυτής της κατάστασης, ο Tsuyoshi αποφασίζει να την ξε-υπνωτίσει την ώρα που είναι μέσα της. Αυτή φαίνεται έκπληκτη, του φωνάζει να σταματήσει, αλλά δεν το παλεύει και πολύ. Η κατάσταση συνεχίζεται με "επισκέψεις για διάβασμα και υπνωτισμό". Τώρα εγώ, με την απέραντη αφέλειά μου, να ρωτήσω πώς ακριβώς ο Tsuyoshi τα κατάφερε με την πρώτη φορά, έχοντας δει υπνωτισμό μόνο στην τηλεόραση και μάλιστα δοκιμάζοντας τον πάνω σε άτομο που δεν πιστεύει. Για να μην αναφέρω ότι ο υπνωτισμός σε θέτει σε κατάσταση δεκτικότητας απέναντι στις διαταγές του υπνωτιστή και δεν σου αλλάζει αυτόματα προσωπικότητα (και δεν κάνεις με τίποτα οτιδήποτε είναι διαμετρικά αντίθετο με τον χαρακτήρα σου).
Όσο για το ότι όσες φορές, έστω την έκανε να "ξεχάσει", πώς ακριβώς αυτή δεν παραξενεύτηκε με διάφορα βιολογικά κατάλοιπα (έστω "μυϊκούς πόνους" ρε παιδί μου), άλλη ιστορία. Γενικά, νομίζω ότι η Yuka, όπως και η Claudia του Manara, απλώς ψάχνει μια αφορμή για να μετατραπεί από σοβαρή και αυστηρή, σε μηχανή του σεξ. Τα πάντα είναι ζήτημα υποβολής ή δικαιολογίας. Στη μία περίπτωση, το άδειο κουτί του "Κουμπιού", στην άλλη περίπτωση, do-it-yourself υπνωτισμός από έναν άσχετο.
Η Ebichu ζει με μια μοναχική γυναίκα ("goshyujin-sama" ή "gochyujin-chama", διότι το hamster τα "sh" τα λέει "ch". Σε απλή μετάφραση: "η κυρία της") η οποία έχει σχέση (καθαρά σεξουαλική, άσχετα με το τι φαντασιώνεται) με τον "kaishounachi-kun" ("the worthless guy"). Η Ebichu, εκτός του ότι βάζει μπουγάδα, μαγειρεύει και τακτοποιεί το σπίτι της κυρίας της, το έχει πάρει πατριωτικά να βελτιώσει την ερωτική της ζωή, επεμβαίνοντας σε όλες τις λάθος στιγμές, δίνοντας άχρηστες συμβουλές ή παίρνοντας εξωφρενικές πρωτοβουλίες. Αυτό έχει σαν αποτέλεσμα πολλαπλές αιματηρές συγκρούσεις του άτυχου hamster με τοίχους, ταβάνια και πατώματα. Βεβαίως, η Ebichu δεν είναι απλώς ο κακόμοιρος χαρακτήρας που γίνεται αντικείμενο βασανισμού. Μέσα στην "απέραντη αθωότητά" της, κάνει "γκάφες" που εκθέτουν ανεπανόρθωτα την κυρία της, κάνουν μαύρη τη ζωή του kaishounachi ή φέρνουν σε αμηχανία το ζευγάρι και την παρέα τους. Όσον αφορά στις φιλοδοξίες και τα όνειρα της Ebichu, όταν ξεφεύγουν από τεράστια κομμάτια τυριού camembert, είναι το λιγότερο... "αφύσικα" για ένα γλυκό hamster. Όταν μπαίνει, δε, στην ιστορία ο Maa-kun, συνάδελφος του kaishounachi και ερωτευμένος με την Ebichu, το anime παίρνει ΠΟΛΥ περίεργη τροπή...
Είναι όμως αυτά που της προσδίδουν το τίτλο της επιζήσασας; Όχι. Όταν πέθανε ο πατέρας της (μάλλον), Sir Arthur Hellsing, η Integra βρέθηκε κληρονόμος της περιουσίας, αλλά και του τίτλου του. Αυτό δυσαρέστησε ιδιαίτερα τον θείο της, ο οποίος ξεκίνησε μαζί με τα τσιράκια του να σκοτώσει το νεαρό κορίτσι, κυνηγώντας την μέσα στην έπαυλη-αρχηγείο της οργάνωσης Hellsing. 'Αμαθη, φοβισμένη και μόνη, βρήκε την ψυχραιμία να κρυφτεί από αυτούς που την καταδίωκαν και να φτάσει στο υπόγειο που της είχε αναφέρει ο πατέρας της για την περίπτωση που θα βρισκόταν ποτέ σε κίνδυνο. Εκεί και την βρήκαν, πλάι σε ένα μουμιοποιημένο πτώμα, το οποίο μεταμορφώθηκε σε έναν πεινασμένο Alucard, ο οποίος ξύπνησε μόλις τον πιτσίλισε το αίμα της. Γενόμενη μάρτυρας μιας φρικιαστικής σφαγής από το παράξενο αυτό πλάσμα, διατήρησε την ψυχραιμία της αρκετά για να σφραγίσει μια νέα συμφωνία μαζί του, στην παράδοση της οικογένειας που υπηρετεί εδώ και σχεδόν δύο αιώνες. Χρόνια αργότερα, η Integra έχει γίνει μια σιδηρά κυρία η οποία βρίσκεται σε έναν διαρκή, αφανή αγώνα θέλησης με τον απέθαντο υπηρέτη της, καθώς βρίσκεται στην πρώτη γραμμή άμυνας ενάντια σε βρικόλακες Ναζί. Δεν τρελάθηκε, δεν κρύφτηκε μια για πάντα μακριά από τις εφιαλτικές λονδρέζικες νύχτες, αλλά πήρε στα χέρια της το σκήπτρο του αγώνα ενάντια σε τέρατα, προδότες Καθολικούς και με ατσάλινη πυγμή ορίζει τον πιο θρυλικό βρικόλακα και την απόγονό του. Αν αυτή δεν είναι επιζήσασα, τότε ποια είναι;
Έτσι θα ξυπνούσε τη ζήλια των άλλων εξωγήινων γυναικών που κονταροχτυπιούνται για χάρη του, της πειρατίνας Ryoko και της πριγκίπισσας Ayeka. Ο Tenchi θα αποξενωνόταν από τις πανίσχυρες προστάτιδές του και θα γινόταν πιο ευάλωτος. Όταν βρίσκεται, δε, μόνη της με τον Tenchi, η συμπεριφορά της από παιδική γίνεται πιο... θηλυκή. Ο στόχος είναι η Yuzuha να παρακολουθήσει για ένα διάστημα την, κατά τα άλλα ευτυχισμένη, ζωή του Tenchi και σταδιακά να την καταστρέψει και να τον απαγάγει. Όλα αυτά έχουν στόχο την εκδίκηση ενάντια στον παππού του, Jurai Lord Katsuhito, με τον οποίο υπάρχει κάποιο μυστηριώδες προηγούμενο. Η Mayuka από γλυκό κορίτσι θα μετατραπεί σε ένα επιθετικό και μανιασμένο πλάσμα, το οποίο θα τραβήξει τον Tenchi και τους φίλους του σε μια άλλη διάσταση. Όμως, αν και η γενετική επεξεργασία της Yuzuha έδωσε στο κορίτσι ένα σώμα ικανό να μετατραπεί σε ζωντανό όπλο, ίσως το ανθρώπινο DNA και τα όσα έζησε ως "κόρη" του Tenchi να την βγάλουν από το μονοπάτι για το οποίο την προόριζε η δημιουργός της... Γεννήθηκε κυριολεκτικά ως παγίδα, αλλά ακόμη και οι πιο πετυχημένες παγίδες, εν δυνάμει, αφοπλίζονται.
Βεβαίως (και όπως το είχαν σχεδιάζει οι δημιουργοί), η Hatsuho δεν φαίνεται μεγαλύτερη από την κόρη της και είναι εξίσου (εάν όχι περισσότερο) "προικισμένη". Σε πρώτη φάση, παίζει λίγο άκακα με τον Kei, επειδή την μπέρδεψε με την κόρη της, μόνο όσο χρειάζεται για να κάνει την Mizuho να πανικοβληθεί. Κατά τα άλλα, όμως, πέρα από το γεγονός ότι είναι μια κινητή πηγή φερομόνων, όπως κάθε άλλη μάνα, νοιάζεται για την ευτυχία της κόρης της και βάζει σε δοκιμασία το γάμο της με τον νεαρό γήινο, για να σιγουρευτεί ότι η κόρη της δεν θα το μετανιώσει ή ότι ο Kei δεν θα είναι "επιρρεπής στην απιστία". Καταλαβαίνετε, βέβαια, πώς ακριβώς θέτει την συγκεκριμένη δοκιμασία... Ωστόσο, ο θεατής δεν της κρατάει κακία: από τη μία δεν κάνει τίποτα ιδιαίτερα "πεθερικό", από την άλλη, συνήθως, το κοινό του anime είναι αρσενικό και μάλλον θα υπέκυπτε στα θέλγητρα της σέξι μάνας. Στο τελευταίο επεισόδιο της σειράς, όμως (το οποίο θεωρήθηκε αρκετά mature και δεν προβλήθηκε στην ιαπωνική τηλεόραση αλλά βγήκε σαν extra στα DVD), η Hatsuho, αν και με αρκετά ανορθόδοξο τρόπο, βοηθάει την κόρη και τον γαμπρό της να ξεπεράσουν τα τελευταία εμπόδια και ανασφάλειες στη σχέση τους, διασφαλίζοντας την ευτυχία τους. Δεν είναι η τυπική μικροαστική μάνα, αλλά η προοδευτική, ανορθόδοξη και πρωτόγονα, σχεδόν μητρική δύναμη της φύσης. Απλά... εξιτάρεται εύκολα!
Όλες αυτές τις ερωτήσεις δεν καταφέρνει να απαντήσει, ουσιαστικά, ο Naota Nandaba, ο οποίος δέχεται το συντριπτικό χτύπημα στο κεφάλι, καθώς ξεκινάει το anime της Gainax, FLCL. Η Haruko Haruhara είναι μια ιδιόμορφη πολεμίστρια που φαίνεται να έχει κάποιο σκοπό, τον οποίο επιδιώκει πηδώντας από διάσταση σε διάσταση. Τί φταίει ο κακόμοιρος Naota, που απλά του αρέσει το baseball και η φίλη του Mamimi; Εμ, σε τίποτα δεν φταίει, αλλά παρασύρεται στην παράνοια αυτής της θεοπάλαβης τύπισσας που τον χτυπάει, τον καταπιέζει, τον φιλάει, φαίνεται να την πέφτει στον πατέρα του, να τρελαίνει με πρόστυχα λόγια τον παππού του και πολεμάει ένα τεράστιο, κατακόκκινο υπερδιαστατικό δαίμονα-space invader or whatever. Πιστεύω ότι είναι ο ιδανικός χαρακτήρας για να προσεγγίσει την παλαβομάρα της Tank Girl από ανατολάς, δεδομένου μάλιστα ότι η Gainax φαίνεται να έφτιαξε το anime σαν είδος tribute-παρωδίας του NGE.
Σιγά-σιγά, μαζεύοντας μέλη από τις χωματερές, από διάφορους επικηρυγμένους που σκοτώνει και διάφορες διασυνδέσεις, καταφέρνει να δώσει στην Alita ένα σώμα. Ενώ ο ίδιος προσπαθεί να την έχει σαν προστατευμένη κόρη του, αυτή αποφασίζει ότι θέλει να ενταχθεί στην κάστα των Hunters και να αρχίσει να φροντίζει μόνη τον εαυτό της. Από τις πρώτες κιόλας μάχες της, συνειδητοποιεί ότι δεν είναι ένας τυχαίος εγκέφαλος μέσα σε ένα τεχνητό σώμα, αλλά κάπου έχει διδαχτεί μια θανατηφόρο τεχνική μάχης για ανδροειδή, ονόματι Panzer Kunst. Μετά από πολλές αλλαγές σωμάτων, πολλές μάχες και επανειλημμένες καταστροφές του σώματός της, η Alita καταλήγει με ένα σώμα τύπου Berserker, φτιαγμένο από κάποια εξωγήινη φυλή, καθώς και με ένα από τα σπάνια Damascus Blades.
Καθώς τραγωδία, αδικία, ο φόνος του πρώτου της έρωτα και η βία του Motorball Championship την σφυρηλατούν σε μια αδίστακτη πολεμίστρια, τελικά αποφασίζει να πάει στη Zalem και να λύσει το μυστήριο ενός τρελού καθηγητή και επιστήμονα, ο οποίος φαίνεται να βρίσκεται πίσω από πολλά από αυτά που της έχουν συμβεί. Εκεί θα ανακαλύψει το φρικτό μυστικό της ουράνιας πολιτείας και θα συνειδητοποιήσει πόσο πιο άνθρωπος είναι η ίδια, ένας εγκέφαλος μέσα σε ένα τεχνητό σώμα και πώς η ψευδαίσθηση του μεγαλείου των ανθρώπων της Zalem, καταρρέει μπροστά στις λεπίδες της. Είναι, με κάθε σημασία, μια μηχανή πολέμου, του πολέμου για την αλλαγή.
Προφανώς, δεν ισχυρίζομαι ότι δεν υπάρχει ή ότι δεν υπήρχε παλιότερα το ζήτημα της γυναικείας καταπίεσης (αν και πάλι, στις μέρες μας, έχει διαφορετική μορφή από αυτή της Δύσης), αλλά η καλλιτεχνική αντίδραση στα manga και τα anime είναι τόσο ευρεία και διαδεδομένη, ώστε δεν χρειάζεται ένας τίτλος-αιχμή του δόρατος. Σε πάμπολλα manga και anime πρωταγωνιστούν ή συμπρωταγωνιστούν αγοροκόριτσα, καφρογυναίκες και πολεμίστριες που δεν έχουν τίποτα να ζηλέψουν από τους άντρες του comic (SHADOW SKILL, FLAME OF RECCA, AIR MASTER, PRINCESS ARMY και πολλά άλλα). Όταν, δε, από τα μέσα της δεκαετίας του '80, έγινε δημοφιλές το θέμα του cross-dressing και του gender-bending (αλλαγές φύλου με μαγικούς τρόπους, κατάρες, μετενσαρκώσεις κλπ. κλπ.) στα manga (THREE MUSQUETEERS, ROBIN HOOD, RANMA 1/2, REVOLUTIONARY GIRL UTENA, SAILOR MOON και πολλά άλλα), το όλο θέμα του φεμινισμού μπήκε σε μια τελείως άλλη διάσταση. Υπό αυτό το πρίσμα, έχοντας πολλές επιλογές στη διάθεσή μου, λιγότερο ή περισσότερο γνωστές ή χαρακτηριστικές, επέλεξα έναν χαρακτήρα ο οποίος συνδυάζει, στο μεγαλύτερο βαθμό, τη γυναικεία φύση με την ανεξαρτησία και τη δύναμη. Επίσης, να ομολογήσω ότι βρίσκεται σε ένα από τα πολύ αγαπημένα μου manga αλλά είπαμε: εδώ κυβερνά η υποκειμενικότητα! Η Fuko Kirisawa, παιδική φίλη του Recca Hanabishi, πρωταγωνιστή του FLAME OF RECCA, προσπαθεί να νικήσει τον Recca σε μάχη σώμα με σώμα από τότε που ήταν παιδιά. Όταν δε ο Recca της υποσχέθηκε ότι θα γίνει ο shinobi της, αν καταφέρει να τον νικήσει, αυτή ανανέωσε τις προσπάθειές της με ακόμα μεγαλύτερο ενθουσιασμό. Δεν είχε και δεν ήθελε ποτέ της γκόμενο, δείχνοντας σεβασμό (ή λυσσασμένο ανταγωνισμό) μόνο ενάντια σε όσους ήταν ισάξιοί της στις πολεμικές τέχνες (δηλαδή, τον Recca και τον ελαφρώς κατώτερό της Domon Ishijima). Αυτό δεν την κάνει μη-θηλυκή. Ίσα-ίσα, νοιάζεται να μην αποκτήσει ουλές στο (ομολογουμένως εξαιρετικό) σώμα της, τρέφει αισθήματα τόσο για τον Recca όσο και για τον Domon (αν και αυτό το δείχνει σπανιότατα), αλλά κατά τα άλλα, κάνει μερίδες έναν αντίπαλο ο οποίος τη βλέπει σαν ένα κομμάτι κρέας που μπορεί να βιάσει και έπειτα να σκοτώσει. Δεν είναι απλώς ένα επαναστατημένο αγοροκόριτσο, αλλά μια νεαρή γυναίκα που δεν ανέχεται βλακείες και οποιονδήποτε αμφισβητεί τις ικανότητές της λόγω του φύλου της.
Στο "Revolver Freak", αυτή και η Rally ανακαλύπτουν ότι ένας πληρωμένος δολοφόνος πρόκειται να χτυπήσει στα εγκαίνια ενός νέου εμπορικού κέντρου, από το δωμάτιο ενός μπουρδέλου πολυτελείας, του Almond Club. Για να μπορέσουν να τον σταματήσουν, πρέπει να μπουν μέσα και να ανακαλύψουν το ακριβές δωμάτιο στο οποίο μένει, καθότι το Almond Club πιάνει έναν ολόκληρο όροφο και η είσοδος επιτρέπεται μόνο σε μέλη. Η Minnie May δίνει αμέσως τη λύση: θα καταφέρει να προσληφθεί εκεί, ατάκα και επιτόπου και θα ενημερώσει τη Rally από μέσα. Πράγματι, δεν της παίρνει πάνω από δύο μέρες να προσληφθεί αφού έχει πείσει για τα... "ταλέντα" της τον διευθυντή.
Μάλιστα, πριν αναλάβουν δράση οι δύο κοπέλες, η Minnie May προλαβαίνει να εξουθενώσει τον τύπο που "εκπαιδεύει" τις καινούργιες δίχως καν να ιδρώσει. Το παρελθόν της δεν την ενοχλεί καθόλου, το χρησιμοποιεί όποτε χρειάζεται, προκειμένου να φέρει σε πέρας τις αποστολές, δίχως να έχει χάσει το ταλέντο της στο ελάχιστο, κάνει μια κερδοφόρο δουλειά που της επιτρέπει να αξιοποιεί τη μεγαλύτερή της αγάπη, τη γνώση των εκρηκτικών και έχει μια πιστή φίλη και μητρική φιγούρα στο πρόσωπο της Rally. Ωστόσο, στον δεύτερο τόμο, μια φιγούρα από το παρελθόν της και τα γεγονότα που συνδέονται με αυτόν και μια υπόθεση που ερευνά, θα της προκαλέσουν ανεξίτηλο πόνο. Αυτό, όμως, δεν θα σβήσει για πολύ το διαβολικό χαμόγελο από το πρόσωπό της.
Με την εξαίρεση του τελευταίου, όμως, τα άλλα, σε μεγάλο βαθμό, στερούνται του χιούμορ της LENORE, καθότι εστιάζουν περισσότερο στο θέμα του τρόμου. Από την άλλη, σε αντίθεση με τη Μυρτώ Τσελέντη, δεν έχω πολύ μεγάλη αγάπη για το είδος, αν και αυτό δεν εμποδίζει την περιστασιακή ανάγνωσή μου κάποιου τίτλου. Έτσι, αποφάσισα για το αρχέτυπο αυτό να επιλέξω έναν χαρακτήρα που ετυμολογικά ανήκει ακριβώς στο αρχέτυπο, αλλά παρουσιάζεται σε ένα πολύ πιο κωμικό πλαίσιο. Αυτή είναι η Hyatt του EXCEL SAGA. Την Hyatt βρίσκει η Excel σε μια από τις πολλές παλαβές (και uniformly αποτυχημένες) αποστολές της για την οργάνωση ACROSS και τον Ilpalazzo. Πρόκειται για μια εξωγήινη πριγκίπισσα της οποίας η ιστορία δεν ενδιαφέρει κανέναν και πολύ λιγότερο τον δημιουργό της, Koshi Rikudo. Το μόνο που ξέρουμε είναι ότι έχει σχέση με τα απατηλά γλυκούλικα Pukyuu και ότι έχει πάρα, μα πάρα, πολύ εύθραυστη υγεία. Τόσο εύθραυστη, μάλιστα, ώστε σε κάθε επεισόδιο πεθαίνει αμέτρητες φορές (in the tradition of the much lamented Kenny, many times over), με το πρόσωπό της να παίρνει το μπλε του θανάτου ή φτύνοντας αίμα (το οποίο το κάνει και στο opening του anime, καθώς τραγουδάει). Μάλιστα, μερικές φορές, το σώμα της βγάζει τόσο πολύ αίμα, ώστε προκαλεί πλημμύρες και άλλες φυσικές καταστροφές, στη μέση των οποίων πάντα βρίσκεται η Excel. Το αστείο είναι ότι το εξωγήινο σώμα της ταυτόχρονα έχει την ικανότητα της αναγέννησης, οπότε η Hyatt βρίσκεται σε έναν διαρκή κύκλο θανάτου και αναστάσεως που όμοιό του η Jean Grey ούτε που ονειρεύτηκε. Ποιο revolving door of death; Εδώ μιλάμε για είσοδο-έξοδο ανοιχτή στο κοινό!
Σκέφτεσαι πόσο μόνος είσαι, πόσο όμορφη και ευγενική φαίνεται, πόσο τέλεια είναι για να είναι πραγματική και απλά εύχεσαι πριν τελειώσει το όνειρο: "Μείνε μαζί μου!". Μόνο που όταν ανοίγεις τα μάτια και το εκτυφλωτικό φως έχει φύγει, κάθεται δίπλα σου χαμογελαστή: "Η ευχή σου παραχωρήθηκε" λέει επίσημα. Ο Kosuke Fujishima πήρε τους νορβηγικούς μύθους και βάσισε πάνω τους μια από τις πιο πετυχημένες (και ουχί λίγο συγκινητικές) ρομαντικές κωμωδίες σε manga, το AH! MEGAMI-SAMA (OH! MY GODDESS). Η Verdandy είναι η ενσάρκωση του παρόντος και όλων των ευκαιριών που αυτό παρουσιάζει. Είναι η κινητήρια δύναμη πίσω από τις ενέργειες που κάνει ο κάθε άνθρωπος, εδώ και τώρα. Είναι η ενσάρκωση του δυναμικού της ανθρωπότητας και των καλύτερων χαρακτηριστικών της, αυτών που θέτουν την παρακαταθήκη για το μέλλον και μέσα από τα γεγονότα που εκτυλίσσονται στο manga, γίνεται η κοπέλα του Keiichi. Δεν αρκεί αυτό για να είναι τέλεια; Βεβαίως, δεν υπήρξε ποτέ άλλοτε άνθρωπος και πρέπει να μάθει τι σημαίνει αυτό, τι σημαίνει να αγαπάς και να πληγώνεις (ώστε να το αποφύγεις στο μέλλον), να αντιλαμβάνεσαι και να αντιδράς. Είναι η ενσάρκωση της εμπειρίας του "τώρα". Εν ολίγοις, έχει όλες τις προϋποθέσεις για να είναι η τέλεια κοπέλα, η τέλεια σύντροφος, η τέλεια φίλη, αλλά πρέπει πρώτα να μάθει πώς να το κάνει αυτό όντας άνθρωπος. Αν προσθέσουμε σε αυτό την υστερική μικρή της αδελφή, Skuld (Νόρνη του Μέλλοντος), η οποία δε συμφωνεί καθόλου να έχει η Verdandy σχέση με έναν θνητό και την πιο "ώριμη, έμπειρη και πανούργα" μεγάλη της αδελφή, Urd (Νόρνη του Παρελθόντος), αιτιολογείται πλήρως το ερωτηματικό στην παρένθεση.
Σε αντίθεση με τη Μάνα Ρέιβερ του Σπύρου Δερβενιώτη, η Weda είναι όμορφη, νέα και δεν έχει παιδιά θεούσες πόρνες ή τραβεστί στρατόκαυλους μπάτσους. Αυτό δεν την εμποδίζει, στα πλαίσια του ιαπωνικού visual culture, να είναι ό,τι πιο κοντινό. Ομολογώ ότι για το αρχέτυπο αυτό πέρασε από το μυαλό μου η κάφρος καθηγήτρια, Yukari-sensei, του AZUMANGA DAIOH (way, waaaaay back in Natsu Yasumi (Summer Break) - 27/07/05). Ωστόσο, η Yukari-sensei, αν και μιλάει για (ahem) τα πάντα και πίνει αλκοόλ σαν τα δέντρα το νερό καλοκαιριάτικα, she just doesn't get any, ενώ αντιθέτως, η Weda (υπαινικτικά πάντα, το anime είναι στην τελική, κωμωδία) τα κάνει όλα και συμφέρει.
Jya ne, otomodachi-tachi |
shinjuku express archive | email the author | author's profile back to top |
|home|about us|downloads|contact|oldies|events| The artwork cannot be reproduced in any form without the written consent of the artist and/or publisher. Trade Names and trademarks mentioned and/or displayed on this Web Site are the property of their respective owners. All Rights Reserved. This page is best viewed at 1024x768 or higher with Mozilla Firefox 2.0.0.4 Certified on Mozilla Firefox 2.0.0.4+ or IE 6+ ![]() Powered by vi |