Βρίσκεστε στο archive.comicdom.gr. Βλέπετε το παλιό site και αρχείο του www.comicdom.gr. 2000+ άρθρα, reviews και συνεντεύξεις βρίσκονται στην διάθεσή σας. Το νέο, πλέον blog, site του Comicdom μπορείτε να το βρείτε στο http://www.comicdom.gr
Βρίσκεστε στο archive.comicdom.gr. Βλέπετε το παλιό site και αρχείο του www.comicdom.gr. 2000+ άρθρα, reviews και συνεντεύξεις βρίσκονται στην διάθεσή σας. Το νέο, πλέον blog, site του Comicdom μπορείτε να το βρείτε στο http://www.comicdom.gr
  • column info
    new stuff

    Ξ“Β“Ξ“οŸƒ ÝíΓʽ site ðïá Ξ“οŸƒΞ“Β­Ξ“Β§Ξ“Β¬Ξ“οŸƒΞ“Β±Ξ“ΞŽΞ“Β­Ξ“οŸƒΞ“Ξ„Ξ“Κ½Ξ“Β© Ξ“Β³Ξ“οŸƒ Ξ“οŸ„Ξ“Κ½Ξ“Β¨Ξ“Β§Ξ“Β¬Ξ“οŸƒΞ“Β±Ξ“Β©Ξ“Β­Ξ“Βž Ξ“ΚΌΞ“ΒœΞ“Β³Ξ“Β§ Ξ“οŸƒΞ“ΒŸΞ“Β­Ξ“Κ½Ξ“Β© Ξ“Β°Ξ“Β±Ξ“Κ½Ξ“Β£Ξ“Β¬Ξ“Κ½Ξ“Ξ„Ξ“Β©Ξ“οŸ„Ξ“Βœ Ξ“οŸ‚Ξ“Β½Ξ“Β³Ξ“οŸ„Ξ“β€•Ξ“Β«Ξ“β€• Γ­Γʽ Ξ“Β°Ξ“Κ½Ξ“Β±Ξ“Κ½Ξ“οŸ„Ξ“β€•Ξ“Β«Ξ“β€•Ξ“Ξ…Ξ“Β¨Ξ“οŸƒΞ“ΒŸ Ξ“οŸ„Ξ“Κ½Ξ“Β­Ξ“οŸƒΞ“ΒŸΞ“Β² ôéò Ξ“οŸ‚Ξ“Β©Ξ“Κ½Ξ“Β±Ξ“οŸ„Ξ“οŸƒΞ“ΒŸΞ“Β² Ξ“Κ½Ξ“Β­Ξ“Κ½Ξ“Β­Ξ“οŸƒΞ“ΞŽΞ“Β³Ξ“οŸƒΞ“Β©Ξ“Β² Ξ“Β·Ξ“Ξ‰Ξ“Β±Ξ“ΒŸΞ“Β² Γ­Γʽ ôïá Ξ“οŸ…Ξ“οŸƒΞ“Ξ†Ξ“Β½Ξ“Β£Ξ“οŸƒΞ“Β© Ξ“οŸ„Ξ“ΒœΞ“Ξ„Ξ“Β©. Ï Ξ“οŸƒΞ“οŸ„Ξ“ΒœΞ“Β³Ξ“Ξ„Ξ“β€•Ξ“Ξ„Ξ“οŸƒ Ξ“Ξ…Ξ“Β°Ξ“οŸƒΞ“Β½Ξ“Β¨Ξ“Ξ…Ξ“Β­Ξ“β€•Ξ“Β² Ξ“Β±Ξ“β€•Ξ“ΒžΞ“Β² ôïá comicdom.gr, Ξ“Ξ†Ξ“Β±Ξ“β€•Ξ“Β­Ξ“Ξ„Ξ“ΒŸΞ“Β¦Ξ“οŸƒΞ“Β© Γ­Γʽ Γ³ΓʽΓ² Ξ“οŸƒΞ“Β­Ξ“Β§Ξ“Β¬Ξ“οŸƒΞ“Β±Ξ“ΞŽΞ“Β­Ξ“οŸƒΞ“Β© Ξ“οŸ„Ξ“Κ½Ξ“Β¨Ξ“Β§Ξ“Β¬Ξ“οŸƒΞ“Β±Ξ“Β©Ξ“Β­Ξ“Βœ ãéΓʽ Ξ“ΞŒΞ“Β«Ξ“Κ½ Γ΄Γʽ updates, Ξ“ΞŽΞ“Β³Ξ“Ξ„Ξ“οŸƒ Γ­Γʽ ìçí Ξ“Β·Ξ“ΒœΞ“Β³Ξ“οŸƒΞ“Ξ„Ξ“οŸƒ ðïôÝ ôçí "Ξ“Β¬Ξ“Β°Ξ“ΒœΞ“Β«Ξ“Κ½".




 Reviews 24/10: LOGICOMIX από τον Αριστείδη Κώτση.


 Reviews 23/10: SOLOMON KANE #1 από τον Ανδρέα Μιχαηλίδη.


 Reviews 22/10: THE AMAZING REMARKABLE MONSIEUR LEOTARD από τον Θωμά Παπαδημητρόπουλο.


 Reviews 21/10: BACK TO BROOKLYN #1 από τον Γιώργο Χατζηκωστή.


 Reviews 17/10: NOTHING NICE TO SAY από τον Θωμά Παπαδημητρόπουλο.


 Reviews 16/10: SUBLIFE από τον Αριστείδη Κώτση.


 15/10: Νέο strip JANE'S WORLD της Paige Braddock.


 14/10: Νέο strip ΚΟΥΡΑΦΕΛΚΥΘΡΑ του Αντώνη Βαβαγιάνη.


 Reviews 13/10: AGE OF SENTRY #1 από τον Γιώργο Χατζηκωστή.


του Ανδρέα Μιχαηλίδη
20-07-05

Heat Critical - Rain Respite

Αν και δεν σκόπευα να αφήσω καμία εβδομάδα τη στήλη κενή, δυστυχώς οι Νόρνες (ιδίως η Urd - μεγάλη κουφάλα, αν έχετε δει το OH! MY GODDESS) είχαν άλλη άποψη και ένα power surge παραλίγο να στείλει τον υπολογιστή μου στα θυμαράκια μαζί με όλα του τα αρχεία (δόξα τω Θεώ για το hardcopy). Τέλος πάντων, η κατάσταση τελικά σώθηκε οριακά, αλλά σκέπτομαι σοβαρά να πάρω ένα UPS για κάθε ενδεχόμενο. Έτσι, μετά τη μίνι εισαγωγή έχω μόνο να πω... gomenasai! Honto gomenasai. Watashi wa saite ("συγγνώμη! Πραγματικά συγγνώμη. Είμαι χείριστος")! Δεν ξέρω αν έφταιγε η υπερβολική ζέστη μαζί με την υγρασία, δεν ξέρω αν έγινε κάποιο βραχυκύκλωμα από μαλακία της ΔΕΗ, αλλά η κατάσταση αποκαταστάθηκε και εγώ θα προσπαθήσω να αποκαταστήσω το όνομά μου.

 

Έτσι λοιπόν, ξεκινάμε με μερικά ενδιαφέροντα νέα που έμαθα και διερεύνησα χάρη στην παρέμβαση της τακτικής αναγνώστριας (και μελλοντικής συνεργάτιδας του COMICDOM) Μυρτώς Τσελέντη της ομάδας Iconotopia, η οποία ήρθε για μερικές ημέρες από τη Μυτιλήνη. Καθώς λοιπόν μιλούσαμε για -τι άλλο- manga και anime, μου είπε για τους τόμους που βρήκε στο βιβλιοπωλείο Πολιτεία και στον Kauffmann. Μαθαίνοντας το νέο ημέρα Τρίτη, την Τετάρτη τα βήματά μου με οδήγησαν αρχικά στο βιβλιοπωλείο Πολιτεία στην οδό Ασκληπιού στο κέντρο. Μπαίνοντας κανείς στο παιδικό τμήμα, αν ανέβει τις σκάλες που οδηγούν στον πρώτο όροφο, βρίσκεται μπροστά σε αρκετά ράφια που βρίσκονται δίπλα στο ταμείο, γεμάτα με comics! Μεταξύ αυτών λοιπόν, δεν θα μπορούσαν να λείπουν και τα manga και μάλιστα έξω από τα συνηθισμένα που βρίσκει κανείς στα comic shops. Για παράδειγμα, είχε μια μεγάλη ανθολογία από manga του Tezuka, όλη τη σειρά τρόμου HINO HORROR, το DOING TIME του Kazuichi Hanawa (ένα ημερολόγιο φυλακής από έναν κρατούμενο υπό μορφή manga) και το WALKING MAN του Jiro Taniguchi. Τα περισσότερα manga είναι της εκδοτικής Fanfare/Potent Mon, η οποία τυπώνει σε mat illustration χαρτί, κατά πολλούς το καλύτερο για manga. Αν κάποιος ασκήσει την παρατηρητικότητα του και κοιτάξει χαμηλά και στα δεξιά από τα υπόλοιπα ράφια με τα comics, θα ανακαλύψει ότι -είτε από λάθος, είτε από μια ενδιαφέρουσα πρωτότυπη κίνηση- υπάρχουν και τόμοι της σειράς Redlight Manga, κοινώς hentai (ερωτικά manga) και μάλιστα αρκετά μακριά από την επικράτεια του soft.

Βλέποντας τα manga να έχουν εισχωρήσει σε ένα μέρος όπου δεν περίμενα να τα βρω, αποφάσισα να ικανοποιήσω την περιέργειά μου και αγόρασα το BLUE της Kiriko Nananan. Το BLUE δεν έχει ούτε υπερφυσικές δυνάμεις, ούτε μυθολογία, ούτε επιστημονική φαντασία. Πρόκειται για μια απλή, ανθρώπινη ιστορία και μάλλον αυτές είναι και οι πιο περίπλοκες και δύσκολες να απεικονιστούν πειστικά. Η ιστορία λαμβάνει χώρα σε μια παραθαλάσσια πόλη της Ιαπωνίας και κυρίως στο σχολείο, το οποίο είναι χτισμένο σχεδόν στην άμμο. Η Kayako Kirishima είναι μια καθημερινή μαθήτρια, η οποία μοιάζει να αποσπάται από την παρουσία της συμμαθήτριάς της Masami Endou. Το μόνο που ξέρει για την Endou είναι ότι την προηγούμενη χρονιά είχε τιμωρηθεί με προσωρινή απομάκρυνση από το σχολείο. Μια αφηρημένη και αμήχανη φιλία αρχίζει να συνδέει τις δύο κοπέλες και η Kirishima μαθαίνει από την Endou ότι είχε τιμωρηθεί διότι είχε μείνει έγκυος και είχε κάνει έκτρωση. Σταδιακά αρχίζει να ξεδιπλώνεται ένα ψυχολογικό προφίλ των δύο κοριτσιών, ιδίως όταν η παρθένα Kirishima πηγαίνει και κοιμάται σε ένα ξενοδοχείο με το αγόρι που αρέσει στην, ως τότε, καλύτερή της φίλη. Το σημαντικό είναι ότι αυτό το κάνει, όχι τόσο για να πάψει να είναι παρθένα, όσο για να νιώσει ότι βρίσκεται (ψυχολογικά) πιο κοντά στην Endou. Οι σχέσεις μεταξύ των ανθρώπων, οι αμαρτίες μεταξύ φίλων, η ανομολόγητη -και συνήθως απαγορευμένη- αγάπη μεταξύ δύο νεαρών γυναικών που τελειώνουν το σχολείο, η προδοσία, η ύπαρξη ή όχι του δόλου στις αποφάσεις και τις επιλογές του καθενός, είναι όλα θέματα που εξετάζει η δημιουργός, μέσα από τα μάτια των νέων σε ένα τέλος εποχής. Είναι ένα manga αναζωογονητικά ρεαλιστικό.

Αργότερα τα βήματά μου με οδήγησαν στο βιβλιοπωλείο του Kauffmann στη Σταδίου όπου, στον πρώτο όροφο και στο τμήμα "Bandes Dessinees", πράγματι βρήκα ορισμένα manga μεταφρασμένα στη Γαλλική (ναι, φοβάμαι ότι εδώ μόνο οι γαλλομαθείς μπορούν να βρουν κάτι για να κορέσουν την otakική τους πείνα). Τα περισσότερα ήταν του Jiro Taniguchi από την εκδοτική-μεταφραστική Nouvelle Manga (η οποία ήταν υπεύθυνη και για την αρχική μετάφραση του BLUE) και πιθανώς να χρειαστούν μελλοντικές επισκέψεις εκτός καλοκαιρινής περιόδου ώστε να φανεί ακριβώς το εύρος της ποικιλίας που μπορεί ενδεχομένως κάποιος να βρει εκεί. Το ίδιο βεβαίως ισχύει για το βιβλιοπωλείο Πολιτεία αφού σύμφωνα με τη Μυρτώ, όταν είχε πάει η ίδια, είχε πολύ περισσότερους τίτλους από όταν πήγα εγώ.

 

Μετά από τα "δημοσιογραφικά" αυτά νέα και κατόπιν ένστασης της ίδιας αναγνώστριας σχετικά με τη ρήση μου ότι το MEGATOKYO είναι πιθανώς το μοναδικό αμερικανικό manga που αξίζει να ασχοληθεί κανείς, για αρχή θα ρίξουμε μια ματιά σε άλλο ένα: το DEATH: AT DEATH'S DOOR της Jill Thompson. Να σημειώσω εδώ ότι, αν και θεωρώ εξαιρετικό το σχέδιο της Jill Thompson και είμαι φανατικός αναγνώστης of anything SANDMAN, είναι η πρώτη της απόπειρα στο είδος του manga και μάλιστα με τους χαρακτήρες του SANDMAN και γι' αυτό το κατέταξα στην ξεχωριστή κατηγορία των side projects. Αντίθετα το MEGATOKYO ξεκίνησε από δημιουργίας ως αμερικανικό manga, με τα γνωστά (και πολυαγαπημένα) κλισέ του είδους, τόσο στους χαρακτήρες, όσο και τη ιστορία.

Μετά από αυτά λοιπόν, ας δούμε περί τίνος πρόκειται: η ιστορία βασίζεται στο εκπληκτικό storyline του SANDMAN, "A Season Of Mists", όπου ο Lucifer αποφασίζει να αδειάσει την Κόλαση, να την κλειδώσει και να βγει στη σύνταξη ως αρχιδεσμοφύλακάς της. Δίνοντας το κλειδί στον Dream, πυροδοτεί μια σειρά γεγονότων που έχουν σαν αποτέλεσμα Θεοί από όλες τις μυθολογίες, καθώς και αντιπρόσωποι της Τάξης και του Χάους να βρεθούν στο βασίλειό του ζητώντας την Κόλαση για πάρτη τους. Αυτό παρουσιάζεται και μέσα στο manga εν συντομία, αλλά το βασικό θέμα είναι: "στο μεταξύ, τι απέγιναν οι κολασμένοι και οι Δαίμονες;" Μα, φυσικά, βρέθηκαν στο πιο "νεκρό" πάρτι στην ιστορία του Σύμπαντος, καθώς η Death με τη βοήθεια της Delirium και της Despair (εν είδει ιαπωνικών magical girls - ω Θεέ μου!) μαζέψανε τις κολασμένες ψυχές στο σπίτι της Death, μέχρι να αποφασιστεί τι θα γίνει με την Κόλαση και το πού θα πάνε. Μπορείτε να φανταστείτε τι χαμός γίνεται όταν οικοδέσποινες σε ένα πάρτι είναι η Απόννοια και η Μανία; Θέλετε να μάθετε τι γεύση έχει το παγωτό πράσινο ποντίκι, τηλέφωνο, ποδήλατο ή τίγρης; Μάλλον όχι. Ωστόσο όλα αυτά και άλλα πιο παλαβά συμβαίνουν στο manga της Jill Thompson, το design των χαρακτήρων -βασικά υπό μορφή chibi- είναι αστείο και χαριτωμένο και βέβαια το σενάριο φέρει στο μεγαλύτερο βαθμό τη σφραγίδα εγγύησης του Neil Gaiman. Προσωπικό favorite moment: η Despair με nosebleed (αυτό στα manga ως γνωστόν συνδέεται με ερωτική διάθεση ή πρόστυχες σκέψεις - ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι), όταν αντικρίζει αυτόν που τη θεωρεί Μούσα του, τον Edgar Allan Poe! Είναι μια συμπαθέστατη ιστορία σε έναν και μοναδικό τόμο και σας το συνιστώ ανεπιφύλακτα (όχι δηλαδή Μυρτώ, για να μην παραπονιέσαι!).

 

Συνεχίζοντας λοιπόν, έχουμε το BOYS BE των Itabashi Masahiro και Tamakoshi Hiroyuki. Είναι ένα manga ιδανικό για καλοκαίρι, δεδομένου ότι πρόκειται για συλλογές μικρών καθημερινών ιστοριών που αφορούν συνήθως εφήβους. Σχέσεις, παρεξηγήσεις, κωμικά περιστατικά που σχετίζονται με την αμηχανία μεταξύ των φύλων και τον λανθάνοντα (ή όχι τόσο λανθάνοντα) ερωτισμό. Είναι ένα manga δροσερό, ελαφρύ και ευχάριστο, ιδανικό για οποιονδήποτε δεν θέλει να κουβαλάει ογκώδεις νουβέλες στην παραλία. Αναρωτιέστε τι βρίσκουν ερωτικό οι Ιάπωνες στις γυναίκες στο δρόμο; Αναρωτιέστε γιατί μια κοπέλα σας σαπίζει στο ξύλο στο kendo (ιαπωνική ξιφασκία με ξίφη από bamboo); Όλες αυτές τις ερωτήσεις και πολλές ακόμα που έχει κάθε έφηβος (καλά, κάθε otaku) στις μεγάλες... θέρμες, απαντούν οι δύο δημιουργοί με πολύ χιούμορ, διάθεση αυτοσαρκασμού και ολίγη (όχι, εννοώ ΟΛΙΓΗ) διαστροφή. Σας το συνιστώ ιδιαιτέρως αν έχετε προηγουμένως δει το ELFEN LIED ή έχετε διαβάσει το CONFIDENTIAL CONFESSIONS. Το σχέδιο με δυσαρέστησε ελαφρώς διότι όλοι οι χαρακτήρες μοιάζουν κάπως στις εκφράσεις του προσώπου και τα χαρακτηριστικά (τα αγόρια αναρωτιέται κανείς αν έχουν σχεδόν όλα κοινό πατέρα). Κατά τα άλλα είναι ένα αρκετά ευχάριστο light summer reading. Κυκλοφορούν ήδη οι πρώτοι 6 τόμοι από την Tokyopop.

 

Μετά από το δροσερό, περνάμε στο παγωμένο (πάλι ιδανικό με αυτή την καταραμένη ζέστη), το SHIRAHIME SYO των CLAMP. Ως γνωστόν, οι τέσσερις αυτές γυναίκες ειδικεύονται στο shoujo manga και ακόμα και όταν -ενδεχομένως- δεν γράφουν shoujo, στη συντριπτική πλειοψηφία τους, οι χαρακτήρες τους είναι bishounen και bishoujo (τα γνωστά ερμαφρόδιτα pretty boys και pretty girls). Ωστόσο, αυτή τη φορά αποτελεί ευχάριστη έκπληξη ότι αποκλίνουν με μεγάλη επιτυχία από το στερεότυπό τους, αποφεύγοντας το γλυκανάλατο ρομάντζο, τη μεσαιωνική περιπέτεια, γλυκά κοριτσάκια, αγγέλους και τα τοιαύτα και σε έναν και μοναδικό τόμο (επίσης μεταφρασμένο από την Tokyopop) παρουσιάζουν την εκδοχή τους ενός κλασσικού ιαπωνικού μύθου. Λέγεται ότι όταν χιονίζει στην Ιαπωνία, είναι η Πριγκίπισσα του Χιονιού όπoυ χύνει τα δάκρυά της. Μέσα στο SHIRAHIME SYO, όπου παρουσιάζονται διαφορετικές ιστορίες, άλλες ανθρώπινες, άλλες με μια απαλή μυθολογική υφή και άλλες πάλι που σκιαγραφούν τη σχέση του ανθρώπου με τη φύση, όλοι επηρεάζονται και έρχονται σε επαφή με το κρύο ενός φαινομενικά διαρκούς χειμώνα. Όταν χιονίζει, όλοι τους λένε ότι δακρύζει η Πριγκίπισσα του Χιονιού. Ίσως φταίνε οι λάθος επιλογές τους, ίσως τη στεναχωρεί η ανοησία, η αναξιόπιστη φύση του ανθρώπου και η μικρή διάρκεια ζωής του που του στερεί τον απαραίτητο χρόνο για να πραγματοποιήσουν τις επιθυμίες τους. Μια γυναίκα που βρίσκει τη φιλία στον λύκο που νομίζει ότι σκότωσε τον πατέρα της, μια υπόσχεση μεταξύ εραστών που πραγματοποιείται δεκαετίες αργότερα σαν θρήνος και άλλες ιστορίες υπό το πέπλο του χιονιού. Όταν στο τέλος μας μιλά η ίδια η Χλωμή Πριγκίπισσα, καταλαβαίνουμε πόσο αφελής είναι ο άνθρωπος και ότι αυτός είναι ακριβώς ο λόγος που ασχολούνται οι Θεοί μαζί του.

 

Το επόμενο που θα αναφέρω είναι αρκετά παλιό, αλλά νομίζω ότι -πέραν της καθαρά προσωπικής μου απόψεως- χρίζει αναφοράς καθότι σε πρόσφατο PREVIEWS είδα ότι κυκλοφορεί ξανά το αντίστοιχο anime. Ο λόγος προφανώς για το MERMAID FOREST της Rumiko Takahashi (δημιουργού του INU YASHA και του MAISON IKOKKU μεταξύ άλλων), του οποίου το πρώτο DVD, "A Quest for Death", θα κυκλοφορήσει σύντομα και στην Ελλάδα. Το σενάριο βασίζεται στον ιαπωνικό μύθο που λέει ότι κάποιος μπορεί να αποκτήσει την αθανασία τρώγοντας σάρκα γοργόνας, όπου η γοργόνα δεν έχει καμία σχέση με το δυτικό πρότυπο. Η ιστορία ξεκινάει με την Mana και τον Yuta, οι οποίοι υπό ιδιαίτερα ασυνήθιστες συνθήκες, τρώνε σάρκα γοργόνας και γίνονται αθάνατοι. Ωστόσο, η σάρκα της γοργόνας επηρεάζει τον καθένα με διαφορετικό τρόπο, προκαλώντας φρικτό θάνατο σε κάποιους και μεταμορφώνοντας άλλους σε φρικιαστικά τέρατα. Ο Yuta, μέχρι να συναντήσει τη Mana αναζητούσε τρόπο να πεθάνει. Μετά, οι δυο τους έγιναν αθάνατοι εραστές, αναζητώντας θεραπεία για την κατάστασή τους. Έτσι μέσα από τα μάτια τους βλέπουμε ιστορίες από το παρελθόν τους, που στοιχειώνουν ακόμα απογόνους παλιών αγαπημένων και εχθρών και την ψυχοσύνθεση του ανθρώπου απέναντι στην αθανασία. Απληστία για ζωή, για ομορφιά, για χρόνο, όλα αυτά είναι ανθρώπινα και όμως δημιουργούν απανθρωπιά. Έτσι οι ήρωές μας συνεχίζουν το αθάνατο ταξίδι τους ανάμεσα σε γενεές ανθρώπων που όμως φαίνονται να είναι διαφορετικοί πρωταγωνιστές σε μια κυκλική και επαναλαμβανόμενη ιστορία φθοράς. Τελικά, who wants to live forever; Το saga ολοκληρώνεται σε τρεις τόμους όπου παρουσιάζονται διάφορες ιστορίες, τα MERMAID FOREST, MERMAID’S GAZE και MERMAID’S SCAR. Δεν σας το συνιστώ, σας το επιβάλλω!

 

Πριν φτάσω στο review αυτής της εβδομάδας, να σας προτείνω ακόμα τρία τραγούδια από το -αγαπημένο μου αυτόν τον καιρό- MOBILE SUIT GUNDAM SEED. Τα δύο είναι τα γρήγορα και δυνατά, "Meteor" και "Believe" και το τελευταίο είναι το καρδιοσπαρακτικό, πλην ελπιδοφόρο, "Find The Way". Όπως λέει: "γιατί προσπαθείς με τα μικρά σου αυτά χέρια να σηκώσεις στην πλάτη σου τόσο φρικτές πληγές;" Δεν αξίζει να ταλαιπωρείται κανείς δίχως λόγο και να φορτώνεται με ψεύτικα βάρη, αλλά σίγουρα αξίζει να πεθάνει για αυτά που πιστεύει και είναι ο βαθύς του εαυτός. Μετά από την έκφραση των σκέψεών μου αυτών που ελάχιστα σχετίζονται με τη στήλη, αλλά βρίσκουν φωνή σε κάποια anime, φτάνουμε στο σημερινό...

 

REVIEW: WITCH HUNTER ROBIN

Σε αντίθεση με τα προαναφερθέντα και επαρκώς καλοκαιρινά, το συγκεκριμένο anime είναι σκοτεινό, γοτθικό, πλην όμως πολύ ωραίο και πολύ καλοφτιαγμένο. Στην Ιαπωνία και ανά το κόσμο έχουν αρχίσει να κάνουν την εμφάνισή τους... μάγισσες! Ο όρος είναι unisex διότι έχει να κάνει τόσο με άντρες, όσο και με γυναίκες που έχουν προικιστεί με θαυμαστές, πλην ανεξέλεγκτες δυνάμεις. Έτσι έχει συσταθεί η οργάνωση STN-J που αποτελείται από κυνηγούς μαγισσών, οι οποίοι όμως δεν σκοτώνουν τα άτομα αυτά, αλλά τα θέτουν υπό την επίβλεψη μιας οργάνωσης που λέγεται Factory. Κάποια μέρα έρχεται από την Ιταλία μια κυνηγός αντικαταστάτρια, η Robin. Η ιδιομορφία της Robin είναι ότι είναι Craft User, κοινώς έχει ικανότητες μάγισσας αλλά τις έχει θέσει υπό έλεγχο και στην υπηρεσία της STN-J. H ιδιαίτερη ικανότητά της είναι το Pyromancy, δηλαδή έχει την ιδιότητα να κατακαίει οτιδήποτε κατά βούληση. Το μοναδικό πρόβλημα είναι ότι είναι λίγο... άστοχη.

Μέσα στα πρώτα 12 επεισόδια η Robin κερδίζει την εμπιστοσύνη των συνεργατών της και ιδιαίτερα του στρυφνού και σοβαρού Amon, ο οποίος είναι και αυτός ο οποίος ανακαλύπτει ότι κατά τη διάρκεια χρήσης της δύναμής της αναπτύσσει μυωπία. Είναι ο πρώτος χαρακτήρας που γίνεται ισχυρότερος φορώντας ένα ζευγάρι... γυαλιά! Για δώδεκα επεισόδια βλέπουμε τις σχέσεις μεταξύ των χαρακτήρων και το πώς η Robin από νεαρή καλόγρια γίνεται πραγματικά μέλος της ομάδας και αρχίζει να συμπεριφέρεται πιο άνετα και τελικά να κερδίσει τη εκτίμησή τους.

Τα υπόλοιπα 14 επεισόδια έχουν να κάνουν με την βασική υπόθεση του anime, το μυστικό πίσω από την καταγωγή της Robin και το πώς ενώ η ουσία του Witchcraft είναι βασικά μία, οι προικισμένοι έχουν χωριστεί σε witches και craft-users. Είναι μια σκοτεινή περιπέτεια που έχει κάτι από από noir, κάτι από horror και αρκετό αποκρυφισμό για να χορτάσει κάθε φανατικό. Εγώ προσωπικά την ευχαριστήθηκα αν και είναι ελαφρώς αργή στη εξέλιξη. Έχει ωστόσο εξαιρετικό character design, animation και προσεγμένο σενάριο.

 

Αν αυτή η στήλη είναι λίγο πιο παράξενη από ότι συνήθως, αυτό οφείλεται στο ότι καθώς τη γράφω κάνω hubbly bubbly (ναργιλές στη μοναδική διάλεκτο μεταξύ δύο φίλων που είναι αδέλφια σε όλα εκτός από το αίμα. Cheers Ozymandias!)

 

Λοιπόν, αυτά από εμένα για σήμερα (απόψε, αύριο, whatever) και θα τα πούμε από εβδομάδα. Ναι, οι ζέστες σφίξανε!

Jya ne,
Otomdachi-tachi!

Bakuma-dono

... και βέβαια το pin-up, η Robin!

 



shinjuku express archive | email the author | author's profile
back to top



|home|about us|downloads|contact|oldies|events|

The artwork cannot be reproduced in any form without the written consent of the artist and/or publisher. Trade Names and trademarks mentioned and/or displayed on this Web Site are the property of their respective owners.
All Rights Reserved.

This page is best viewed at 1024x768 or higher with Mozilla Firefox 2.0.0.4
Certified on Mozilla Firefox 2.0.0.4+ or IE 6+

Get Firefox!
Powered by vi