του Δημήτρη Σακαρίδη 02-12-04My 10 Favorite Comics Ever (Part Two)
To δεύτερο μέρος. Νο more explanations necessary.
Love & Rockets: Locas stories (Jaime Hernandez)
O Jaime Hernandez κατόρθωσε, από τις πρώτες μόλις ιστορίες του,
να δημιουργήσει δύο από τους πιο αληθινούς και ολοκληρωμένους χαρακτήρες
στην ιστορία του μέσου. Η Maggie και η Hopey, πιτσιρίκες punk-rockers
με αμφιλεγόμενες και ενίοτε απροσδιόριστες σεξουαλικές συνήθειες
έφεραν το Girl Power στην αμερικανική pop culture περίπου 15 χρόνια
πριν αυτό γίνει catch-phrase στα στόματα προκατασκευασμένων ειδώλων
όπως η Geri Halliwell και οι λοιπές Spice Girls. Όσο περνούσαν τα
χρόνια, οι δύο ηρωίδες, καθώς και το πολυπληθές supporting cast,
μεγάλωσαν και ωρίμασαν μαζί με τους αναγνώστες τους. Ωρίμασε όμως
και ο δημιουργός τους και εξελίχθηκε σε έναν από τους μεγαλύτερους
writer-artists όλων των εποχών. Κάθε νέα ιστορία του J. Hernandez
με τις Locas είναι ένα ξεχωριστό event που για όλους εμάς που αγαπήσαμε
το Love & Rockets όταν ήταν hip και το λατρέψαμε όταν πλέον
έπαψε να είναι, αποτελεί σταθερή αξία στις αναγνωστικές μας ζωές.
Love & Rockets: Palomar stories (Gilbert Hernandez)
Βία, σεξ, διαστροφές, δυνατές και συνάμα ευάλωτες γυναίκες, διεφθαρμένοι
αλλά και ευαίσθητοι άνδρες, βαρύ storytelling, αδυσώπητα flashbacks
και δαιδαλώδη -ενίοτε δυσνόητα- σενάρια. Όλα αυτά δημιουργούν το
Palomar, τον μαγικό κόσμο του Gilbert Hernandez που βρίσκεται κάπου
ανάμεσα στην νότια California και τη σφαίρα της φαντασίας. Έναν
κόσμο ο οποίος είναι ταυτόχρονα τρομακτικός και συναρπαστικός, αποκρουστικός
και ελκυστικός. Ο Gilbert Hernandez έδειξε από την αρχή ότι είναι
λιγότερο δυνατός στη δημιουργία χαρακτήρων σε σχέση με τον αδερφό
του, και για αυτό στήριξε τη δουλειά του περισσότερο στο storytelling
και τη δημιουργία ξεχωριστών κόσμων και ιστοριών. Αν στα comics
του Jaime, οι αδιαμφισβήτητοι πρωταγωνιστές είναι η Maggie και η
Hopey, σε αυτά του Gilbert ο μοναδικός πρωταγωνιστής είναι το Palomar
και τα δράματα που λαμβάνουν χώρα σε αυτό.
Master Of Kung Fu #28-50 (Doug Moench & Paul Gulacy)
Αντιγράφω επί λέξει το κείμενο που είχα χρησιμοποιήσει στο Comicdom
#3:
Το ΚΑ-ΛΥ-ΤΕ-ΡΟ Marvel comic όλων των εποχών, κατά την -καθόλου-
ταπεινή άποψη μου. Ένας εξαίσιο collage από Bruce Lee, James Bond,
adventure serials της δεκαετίας του '30, Sherlock Holmes και φυσικά
Sax Rohmer, χαρακτήρες του οποίου χρησιμοποιούνται στο comic (Fu
Manchu, Sir Denis Nayland Smith, Dr Petrie). Οι πρωταγωνιστές, από
τον σταρ Shang-Chi έως την αγαπημένη του Leiko Wu και τον παντοτινό
αντίζηλο Clive Reston, είναι απόλυτα αληθινοί. Μπορείς να ταυτιστείς
μαζί τους, να κλάψεις, να γελάσεις και να πονέσεις ανάλογα με τα
δικά τους συναισθήματα.
Maus (Art Spiegelman)
Αναμφισβήτητα ένα από τα high points της ιστορίας των comics, που
έβαλε μέσα σε μία χρονιά (μαζί με τα Watchmen και Dark Knight Returns)
την ένατη τέχνη στα σαλόνια του mainstream. To Maus θα αποτελούσε
αντικείμενο για μελέτη ακόμα και αν έλειπαν η εξαιρετική αφηγηματική
ροή, οι ρεαλιστικοί μέχρι θανάτου διάλογοι και το πανίσχυρο subject
matter. Το Maus θα μπορούσε να έχει σημαντική θέση στην ιστορία
του μέσου μόνο και μόνο για το ιδιοφυές τρικ της τόσο πετυχημένης
χρήσης των ανθρωπόμορφων ζώων στην θέση των φυλών που παρουσιάζονται
στο comic. H ιδέα της αναλογίας Ναζί-Εβραίοι = Γάτες-Ποντίκια ήταν
τόσο προφανώς μεγαλοφυής που απλά κανείς δεν την είχε χρησιμοποιήσει
ως τότε. Ως τη στιγμή που ο Art Spiegelman αποφάσισε να διηγηθεί
στον κόσμο μια ιστορία για τον βασανισμένο πατέρα του. Και ο κόσμος
τον άκουσε.
Watchmen (Alan Moore & Dave Gibbons)
Έχουν γραφτεί τόσα πράγματα για το Watchmen από τόσους ανθρώπους
που είναι νομίζω περιττό να προσπαθήσω να προσθέσω κάτι περισσότερο.
Απλά το σημείο αναφοράς στα υπερηρωικά comics και το στάνταρ με
το οποίο πρέπει να συγκρίνονται όλες οι σοβαρές και φιλόδοξες δουλειές
με spandex heroes.
Next Week: I have absolutely no idea (but I have 7 days to think
of something)
|