Βρίσκεστε στο archive.comicdom.gr. Βλέπετε το παλιό site και αρχείο του www.comicdom.gr. 2000+ άρθρα, reviews και συνεντεύξεις βρίσκονται στην διάθεσή σας. Το νέο, πλέον blog, site του Comicdom μπορείτε να το βρείτε στο http://www.comicdom.gr
Βρίσκεστε στο archive.comicdom.gr. Βλέπετε το παλιό site και αρχείο του www.comicdom.gr. 2000+ άρθρα, reviews και συνεντεύξεις βρίσκονται στην διάθεσή σας. Το νέο, πλέον blog, site του Comicdom μπορείτε να το βρείτε στο http://www.comicdom.gr
  • column info
    new stuff

    Ξ“Β“Ξ“οŸƒ ÝíΓʽ site ðïá Ξ“οŸƒΞ“Β­Ξ“Β§Ξ“Β¬Ξ“οŸƒΞ“Β±Ξ“ΞŽΞ“Β­Ξ“οŸƒΞ“Ξ„Ξ“Κ½Ξ“Β© Ξ“Β³Ξ“οŸƒ Ξ“οŸ„Ξ“Κ½Ξ“Β¨Ξ“Β§Ξ“Β¬Ξ“οŸƒΞ“Β±Ξ“Β©Ξ“Β­Ξ“Βž Ξ“ΚΌΞ“ΒœΞ“Β³Ξ“Β§ Ξ“οŸƒΞ“ΒŸΞ“Β­Ξ“Κ½Ξ“Β© Ξ“Β°Ξ“Β±Ξ“Κ½Ξ“Β£Ξ“Β¬Ξ“Κ½Ξ“Ξ„Ξ“Β©Ξ“οŸ„Ξ“Βœ Ξ“οŸ‚Ξ“Β½Ξ“Β³Ξ“οŸ„Ξ“β€•Ξ“Β«Ξ“β€• Γ­Γʽ Ξ“Β°Ξ“Κ½Ξ“Β±Ξ“Κ½Ξ“οŸ„Ξ“β€•Ξ“Β«Ξ“β€•Ξ“Ξ…Ξ“Β¨Ξ“οŸƒΞ“ΒŸ Ξ“οŸ„Ξ“Κ½Ξ“Β­Ξ“οŸƒΞ“ΒŸΞ“Β² ôéò Ξ“οŸ‚Ξ“Β©Ξ“Κ½Ξ“Β±Ξ“οŸ„Ξ“οŸƒΞ“ΒŸΞ“Β² Ξ“Κ½Ξ“Β­Ξ“Κ½Ξ“Β­Ξ“οŸƒΞ“ΞŽΞ“Β³Ξ“οŸƒΞ“Β©Ξ“Β² Ξ“Β·Ξ“Ξ‰Ξ“Β±Ξ“ΒŸΞ“Β² Γ­Γʽ ôïá Ξ“οŸ…Ξ“οŸƒΞ“Ξ†Ξ“Β½Ξ“Β£Ξ“οŸƒΞ“Β© Ξ“οŸ„Ξ“ΒœΞ“Ξ„Ξ“Β©. Ï Ξ“οŸƒΞ“οŸ„Ξ“ΒœΞ“Β³Ξ“Ξ„Ξ“β€•Ξ“Ξ„Ξ“οŸƒ Ξ“Ξ…Ξ“Β°Ξ“οŸƒΞ“Β½Ξ“Β¨Ξ“Ξ…Ξ“Β­Ξ“β€•Ξ“Β² Ξ“Β±Ξ“β€•Ξ“ΒžΞ“Β² ôïá comicdom.gr, Ξ“Ξ†Ξ“Β±Ξ“β€•Ξ“Β­Ξ“Ξ„Ξ“ΒŸΞ“Β¦Ξ“οŸƒΞ“Β© Γ­Γʽ Γ³ΓʽΓ² Ξ“οŸƒΞ“Β­Ξ“Β§Ξ“Β¬Ξ“οŸƒΞ“Β±Ξ“ΞŽΞ“Β­Ξ“οŸƒΞ“Β© Ξ“οŸ„Ξ“Κ½Ξ“Β¨Ξ“Β§Ξ“Β¬Ξ“οŸƒΞ“Β±Ξ“Β©Ξ“Β­Ξ“Βœ ãéΓʽ Ξ“ΞŒΞ“Β«Ξ“Κ½ Γ΄Γʽ updates, Ξ“ΞŽΞ“Β³Ξ“Ξ„Ξ“οŸƒ Γ­Γʽ ìçí Ξ“Β·Ξ“ΒœΞ“Β³Ξ“οŸƒΞ“Ξ„Ξ“οŸƒ ðïôÝ ôçí "Ξ“Β¬Ξ“Β°Ξ“ΒœΞ“Β«Ξ“Κ½".




 Reviews 24/10: LOGICOMIX από τον Αριστείδη Κώτση.


 Reviews 23/10: SOLOMON KANE #1 από τον Ανδρέα Μιχαηλίδη.


 Reviews 22/10: THE AMAZING REMARKABLE MONSIEUR LEOTARD από τον Θωμά Παπαδημητρόπουλο.


 Reviews 21/10: BACK TO BROOKLYN #1 από τον Γιώργο Χατζηκωστή.


 Reviews 17/10: NOTHING NICE TO SAY από τον Θωμά Παπαδημητρόπουλο.


 Reviews 16/10: SUBLIFE από τον Αριστείδη Κώτση.


 15/10: Νέο strip JANE'S WORLD της Paige Braddock.


 14/10: Νέο strip ΚΟΥΡΑΦΕΛΚΥΘΡΑ του Αντώνη Βαβαγιάνη.


 Reviews 13/10: AGE OF SENTRY #1 από τον Γιώργο Χατζηκωστή.


του Δημήτρη Σακαρίδη
09-06-05

Το SLEDGEHAMMER αυτής της εβδομάδας θα μπορούσε να ονομάζεται "A Shitload Of Reviews... and some other stuff", αλλά δεν βάζω πλέον τίτλους στη στήλη μου.

(Marches forward... pretends he never wrote this pathetic intro.)

 

Last Week In Comicland

Η DC ανακοίνωσε κάποιες λεπτομέρειες για το INFINITE CRISIS στο Wizard World: Philadelphia. Δεν το έχω διαβάσει πολύ προσεκτικά ακόμη. Με μια πολυ γρήγορη ματιά είδα κάτι για "...one year later" που θα ισχύσει σε όλους τους τίτλους της εταιρίας (μιλάμε πάντα για το DC Universe μόνο), αμέσως μετά το INFINITE CRISIS #5 που θα κυκλοφορήσει τον Φεβρουάριο. Εμένα προσωπικά, παρόλο που με ιντριγκάρει ελαφρώς, μου προξενεί και ένα φόβο για "Age Of Apocalypse" crapola. Επίσης βρίσκω εξαιρετικά απειλητική την κατηγορηματική διάψευση του Dan Di Dio για το αν θα υπάρξουν αλλαγές στο continuity της εταιρίας. Συνήθως όταν ένας high-rank executive στον χώρο των funnybooks κάνει τόσο σαφείς και κατηγορηματικές δηλώσεις, αυτές μάλλον έχουν αντίθετη σημασία από την αρχικά διαφαινόμενη. We'll see.

Νέα DC Projects. Πολλά και διάφορα ανακοινώθηκαν στο Wizard World αλλά με εξαίρεση το GREEN LANTERN CORPS: RECHARGE των Geoff Johns και Dave Gibbons, το THE PROPHECY του Joe Kubert και -φυσικά- το ABSOLUTE CRISIS HARDCOVER, δεν βρήκα κάτι που να μου κίνησε την προσοχή. Έχω την αίσθηση πως τα πάντα στην εταιρία κινούνται σε ρυθμούς INFINITE CRISIS με αποτέλεσμα το υπόλοιπο line up να μένει ελαφρώς παραμελλημένο. Κάτι μου λέει πως μόλις ολοκληρωθεί όλο αυτό το CRISIS bruhaha, η DC θα στρέψει το βλέμμα της στη Vertigo, όπου θα υπάρξουν ριζικές αλλάγες και ανακατατάξεις. Η Vertigo που θα υπάρχει μετά από ενάμιση χρόνο θα είναι κατά πάσα πιθανότητα πολύ διαφορετική (σε πρόσωπα, projects και νοοτροπία) από αυτήν που ξέρουμε.

In other DC news... Adam and Andy sign exclusive. Αφού έγινε και αυτό... Πραγματικά οι τελευταίοι άνθρωποι που περίμενα να υπογράψουν αποκλειστικό συμβόλαιο στη DC ήταν οι αδερφοί Kubert, καθώς τα τελευταία χρόνια τα ονόματα τους ήταν τόσο στενά συνδεδεμένα με τη Marvel που ορισμένοι είχαν αρχίσει να πιστεύουν πως έχουν και μετοχές της εταιρίας (they don't - John Romita Jr. does, though). Αυτό μπορεί να καταχωρηθεί ως άλλη μια ήττα της Marvel που τα τελευταία δύο χρόνια έχει χάσει τα αυγά και τα πασχάλια στο θέμα των exclusives και συνεχίζει να εναποθέτει τις ελπίδες της στα γνωστά ονόματα (Whedon, Bendis, Straczynski). Βλεπετε, τον μοναδικό superstar καλλιτέχνη που έχει πλέον η εταιρία, δεν μπορεί να τον χρησιμοποιεί συχνά... γιατί είναι δύσκολο να προλαβαίνεις να σχεδιάζεις όταν είσαι Editor-In-Chief.

House Of M sucks? Όταν ακόμη και δεδηλωμένοι fans της Marvel έχουν αρχίσει να φρίττουν με αυτά που βλέπουν και ακούν από το πολυσυζητημένο crossover της εταιρίας, τότε οι ενδείξεις δεν είναι και πολύ καλές. Στο preview που είδα πάντως δεν υπήρξε κάτι που να με εντυπωσιάσει ιδιαίτερα. Τώρα, όσο για τη φάση με τον Βασιλιά της Ισπανίας που αρχικά "ήταν" και μετά "δεν ήταν" μέρος της ιστορίας, τι να πω; Κλασικά promotional tricks της Marvel, μιας εταιρίας που αν ξέκλεβε λίγο χρόνο από αυτόν που αφιερώνει για να κάνει ντόρο και φασαρία και τον αφιέρωνε στο να βγάλει καλύτερα comics, θα ήμασταν όλοι πολύ πιο ευτυχείς.

Όσο για την ανάλυση που είχα υποσχεθεί για τις πωλήσεις της DC του Απριλίου, λυπάμαι αλλά δεν υπάρχει χρόνος. ʼσε που μου κάνει και λίγο "περυσινά ξινά σταφύλια". Τόσο που το καθυστέρησα, σε λίγο θα βγούν τα νούμερα για το Μάιο (με τα οποία υπόσχομαι πως θα ασχοληθώ εγκαίρως).

 

Review City

Disclaimer: Επειδή τα reviews που έχω να κάνω είναι περισσότερα από 20 (φοβάμαι να τα μετρήσω), θα προσπαθήσω να τα διατηρήσω όσο πιο μικρά γίνεται (αλλιώς με βλέπω να κλατάρω πριν φτάσω στο επόμενο section).

ACTION COMICS #827 (Simone/Byrne/Nelson, DC Comics)
Η επιστροφή του John Byrne σε τίτλο του Superman (έστω και μόνο ως penciller) κρίνεται απόλυτα επιτυχημένη. Ενδιαφέρον σενάριο "κλασικού τύπου" από την Gail Simone και υπέροχη δουλειά του Nelson στα μελάνια που δίνει μια νέα πνοή στο -ομολογουμένως κουρασμένο- σκίτσο του άλλοτε fan-favorite καλλιτέχνη. (Α-)

ADVENTURES OF SUPERMAN #640 (Rucka/Kerschl, DC Comics)
Σας έχω πει ότι βαριέμαι τον Greg Rucka. Το μόνο πράγμα που βαριέμαι περισσότερο από τον Greg Rucka είναι τον Greg Rucka να γράφει υπερήρωες. Πολύ καλό το σκίτσο του Karl Kerschl πάντως. (C)

DAY OF VENGEANCE #2 (Willingham/Justiniano/Wong/Livesay, DC Comics)
Το πρώτο τεύχος αυτού του supernatural prequel του INFINITE CRISIS με είχε αφήσει αδιάφορο. Τα πράγματα άλλαξαν ριζικά εδώ, καθώς ο Bill Willingham μοιάζει να βρίσκει τη "φωνή" του και αρχίζει σιγά-σιγά να πλάθει μια πολυδιάστατη ιστορία, στην οποία -εν τέλει- ο Spectre είναι περισσότερο plot device παρά πρωταγωνιστής. Έξυπνο. (A)

DC SPECIAL: THE RETURN OF DONNA TROY #1 (Jimenez/Garcia-Lopez/Perez, DC Comics)
Τι να πω τώρα για αυτό το comic. Έχω την αίσθηση πως ο Jimenez έχει πιάσει το όλο πράγμα από εντελώς λάθος μεριά. Οι καλές προθέσεις είναι εμφανείς, αλλά ποιόν ενδιαφέρουν πλέον οι "Titans Of Myth"; Τουλάχιστον το artwork του βετεράνου Jose Luis Garcia-Lopez (με μελάνια από τον superstar George Perez) είναι άψογο. (C)

FANTASTIC FOUR #527 (Straczynski/McKone/Lanning, Marvel Comics)
Μέχρι πριν από λίγες μέρες, το μοναδικό comic του J. Michael Straczynski που μου άρεσε ήταν το SUPREME POWER. Διαβάζοντας όμως το πρώτο τεύχος του στο FANTASTIC FOUR, πρέπει να ομολογήσω πως εντυπωσιάστηκα. Αριστο handling των χαρακτήρων, έξυπνοι διάλογοι και ένα plot που, αν έχω καταλάβει σωστά όσον αφορά στο "που το πάει", είναι το πιο ενδιαφέρον που έχουμε δει στους FF εδώ και σχεδόν 30 χρόνια. (A)

FLASH #221 & 222 (Johns/Porter/Livesay, DC Comics)
Την γνώμη μου για τον Geoff Johns την έχω πει αρκετές φορές στο παρελθόν. Πιστεύω ότι είναι ο συνολικά καλύτερος superhero writer που δουλεύει στα comics αυτή τη στιγμή. Παρ' όλα αυτά νομίζω πως η απόφαση το να φύγει από το FLASH σε λίγους μήνες είναι απόλυτα ορθή και θα βοηθήσει τον ίδιο αλλά και τον τίτλο. Στα τελευταία 20 τεύχη αισθάνομαι πως διαβάζω -με μικρές παραλλαγές- τα ίδια πράγματα συνεχώς. Πόσο ακόμη θα στηρίζεται το κάθε σενάριο της σειράς επάνω στους Rogues; (B-)

G.L.A. #2 (Slott/Pelletier/Magyar, Marvel Comics)
Το αστείο μοιάζει να "πέθανε" στο πρώτο τεύχος. Neeeext... (C)

GREEN LANTERN: REBIRTH #6 (Johns, Van Sciver, Rollins, DC Comics)
Hal Jordan is back! Εξαιρετικό κλείσιμο σε ένα από τα καλύτερα mini-series που έχουν κυκλοφορήσει από τη DC τα τελευταία χρόνια. Hal Jordan is back! Αψεγάδιαστο characterization σε όλους τους χαρακτήρες που εμφανίζονται, έξοχος χειρισμός της -αναμενόμενης- κόντρας μεταξύ Jordan και Batman και απόλυτα λογική "λύση" του plot με τον Parallax. Hal Jordan Is Back! Θαυμάσιο artwork από τον πολύ "ανεβασμένο" Ethan Van Sciver. Και μην το ξεχάσω... Hal Jordan Is Back! (A+)

GREEN LANTERN SECRET FILES AND ORIGINS 2005 (Various, DC Comics)
Στη λογική όλων των SF&O της DC έτσι και αυτό περιέχει κάποιες πιο "personal" ιστορίες που αποκαλύπτουν στοιχεία από το άγνωστο παρελθόν των ηρώων, αλλά και αρκετά character profile pages που έχουν περισσότερο εγκυκλοπεδικό χαρακτήρα. Εξαιρετική η ιστορία των Geoff Johns και Darwyn Cooke, "Flight", που εξηγεί με υπέροχα νοσταλγικό τρόπο την ψύχωση του Hal Jordan με τους αιθέρες. Λιγότερο καλή και ελαφρώς ανούσια η δεύτερη ιστορία που έγραψε και πάλι ο Johns σε σχέδιο Ethan Van Sciver. (A-)

HAWKMAN #40 (Palmiotti/Gray/Bennett/Jose, DC Comics)
Βαρέθηκα να εξυμνώ το HAWKMAN. Το ακούσατε; ΒΑ-ΡΕ-ΘΗ-ΚΑ. Είναι το καλύτερο ongoing superhero comic αυτή τη στιγμή, αλλά ο κόσμος προτιμά να διαβάζει ψευτό-trendy ποζεριές όπως τα ASTONISHING X-MEN και NEW AVENGERS ή ανεγκέφαλες ελαφρότητες όπως το SUPERMAN/BATMAN. Sometimes I don't know why I bother anymore... (A+)

HERCULES #2 (Tieri/Texeira/Palmiotti, Marvel Comics)
Το τελευταίο ανοσιούργημα του Frank Tieri συνεχίζεται. Ειλικρινά δυσκολεύομαι να κατανοήσω πως αυτός ο άνθρωπος βρίσκει ακόμη δουλειά. (F)

JSA #73 (Johns/Kramer/Champagne, DC Comics)
Μπορεί στο FLASH ο Geoff Johns να εμφανίζεται αρκετά κουρασμένος, αλλά όλες οι υπόλοιπες δουλειές του είναι πραγματικά εκπληκτικές. Στα plus του τεύχους η εμφάνιση του Mordru, ενός από τους πλέον ενδιαφέροντες και παραμελημένους villains του DC Universe. (Α)

KILLER STUNTS #1 (Kinney/Cohn/Manley, Alias Enterprises)
Πανέξυπνο concept (μια ομάδα από επαγγελματίες stuntmen με "πολλαπλές δραστηριότητες"), συμπαθητικό σκίτσο (από τον "φρέσκο" Scott Cohn με μελάνια του βετεράνου Mike Manley) και ένα απίστευτα condensed plot. Με δεδομένο και το ότι κοστίζει μόνο 75 cents, μιλάμε σίγουρα για ένα από τα bargains της χρονιάς. (Α-)

MARVEL TEAM-UP #8 (Kirkman/Johnson, Marvel Comics)
Good, clean superhero fun. Αυτό που θα ήθελε πολύ να είναι το SUPERMAN/BATMAN όταν το κάνουν ο Loeb με τον McGuiness. Αυτό που παραλίγο να πετύχει ο Grant Morrison με το πρώτο storyline στο JLA: CLASSIFIED. Αυτό που μόνο ο Robert Kirkman ξέρει να κάνει καλά αυτήν την εποχή. (Α)

NEW X-MEN: ACADEMY X #13 & 14 (DeFilippis/Weir/Ryan/Ketcham/Medina/Vlasco, Marvel Comics)
OK, it's blasphemy time. Πλέον το ACADEMY X δεν είναι για μένα απλά το καλύτερο x-title αυτήν την εποχή, ή ο ιδανικός "κλώνος" του παλιού NEW MUTANTS. Είναι άνετα το καλύτερο comic με μεταλλαγμένους που έχω διαβάσει από την εποχή του "From The Ashes" και πλέον πιστεύω πως έχει ξεπεράσει σε ποιότητα ακόμη και τις καλύτερες εποχές του NEW MUTANTS. Πολλά συγχαρητήρια στο συγγραφικό δίδυμο των Nunzio DeFilippis και Christina Weir που κατόρθωσαν να δημιουργήσουν το καλύτερο teen superhero comic εδώ και πολλά χρόνια. (A+)

NEW X-MEN: HELLIONS #1 (DeFilippis/Weir/Henry/Morales, Marvel Comics)
Το spin-off του ACADEMY X, μπορεί να μην διαθέτει όλες τις αρετές του "μεγάλου αδελφού" του (σε αυτό φταίει μάλλον το ότι οι περισσότεροι χαρακτήρες -με εξαίρεση τον Hellion- δεν έχουν προλάβει να διαμορφωθούν πλήρως) αλλά είναι αναμφίβολα ένα καλογραμμένο comic με υπέροχο manga-ized superhero artwork από τον εξαιρετικό Clayton Henry. (A-)

THE OMAC PROJECT #2 (Rucka/Seiz, DC Comics)
Το πιο "hardcore" από τα INFINITE CRISIS tie ins συνεχίζει την δυναμική πορεία του. Αν και υπάρχουν σημεία όπου το comic υποφέρει από "Ruckaίτιδα" (slow pacing, αναίτια μαρκόσυρτα caption narrations) το κεντρικό concept παραμένει εξαιρετικά ενδιαφέρον και μοιάζει να είναι αυτό που θα προχωρήσει περισσότερο το maturation process του DC Universe. (B+)

RANN/THANAGAR WAR #1 (Gibbons/Reis/Campos, DC Comics)
Καλό το plot με τον πόλεμο μεταξύ των δύο πλανητών να μαίνεται και τους δύο ήρωες (τρεις, counting Hawkgirl) να βρίσκονται στη μέση (ή... περίπου), ωραίο σκίτσο από τον εξαιρετικό Ivan Reis και πολύ καλές προοπτικές για τη συνέχεια με τη συμμετοχή του Green Lantern (Kyle Rayner, that is), αλλά έχω ένα μικρό πρόβλημα με αυτό το comic. Οι διάλογοι που βγαίνουν από τα στόματα των τριών ηρώων δεν μοιάζουν με τις δικές τους φωνές. Σαν να μην έχει ο Gibbons και πολύ μεγάλη επαφή με την προσωπικότητα των χαρακτήρων. Ας δούμε πως θα πάει και στο επόμενο τεύχος. (A-)

SUPERMAN #217 (Verheiden/Benes, DC Comics)
Λίγα πράγματα από αυτό το "περάσε και δεν ακούμπησε" OMAC PROJECT tie-in. Η Lois και ο Jimmy στο Peru, όπου αντιμετωπίζουν κάποιες δυσκολίες, μέχρι που έρχεται ο Superman και σώζει την κατάσταση. Μετά, η Lois λέει στον Clark/Superman ότι τον αγαπάει πολύ και αυτός της ανταποδίδει. Borrrrrring! Απο το πρώτο τεύχος ενός αποδεδειγμένα καλού συγγραφέα όπως o Mark Verheiden περίμενα πολύ περισσότερα. (C-)

TEEN TITANS #24 & OUTSIDERS #24 (Johns/Clark/Thibert & Winick/D' Anda, DC Comics)
Και η βαρεμάρα συνεχίζεται. Το κλασικό plot του "Titan who turns evil and attacks his teammates" έχει γίνει τόσες φορές στο παρελθόν που πλέον δεν κατορθώνει να προκαλέσει καμιά συγκίνηση. Μόλις τώρα συνειδητοποίησα πως υπάρχει και άλλος τίτλος εκτός του FLASH όπου ο Geoff Johns εμφανίζεται κουρασμένος. Λίγο καλύτερα τα πράγματα στο OUTSIDERS, όπου παρ' όλο που εξελίσσεται ακριβώς το ίδιο plot με αυτό του TITANS, ο Judd Winick έχει καταφέρει να δημιουργήσει πολύ πιο ενδιαφέροντα team dynamics ανάμεσα στα μέλη της ομάδας. Αρκετά καλό σκίτσο και στα δύο comics με τη δουλειά του Matthew Clark στο TITANS να έχει ένα ελαφρύ προβάδισμα. (C & B-)

WONDER WOMAN #215 & 216 (Rucka/Morales/Bair/Propst, DC Comics)
Δεν είχα πάρει τα προηγούμενα τεύχη του Greg Rucka στο WONDER WOMAN και ο μόνος λόγος που αποφάσισα να δοκιμάσω τον τίτλο τώρα, είναι γιατί ανέλαβε τα σχεδιαστικά ηνία ο αγαπημένος μου Rags Morales (που είναι για άλλη μια φορά εκπληκτικός). Κρίνοντας πάντως από αυτά τα δύο τεύχη και το συναρπαστικό ταξίδι της Diana στον Κάτω Κόσμο, μου φαίνεται πως πρέπει να αρχίσω να ψάχνω και τα προηγούμενα τεύχη του που έγραψε ο Rucka στον τίτλο. (Α)

X-23 #6 (Kyle/Yost/Tan, Marvel Comics)
Ιδανικό το κλείσιμο σε ένα από τα καλύτερα limited series που έχουν βγει από το House Of Ideas τα τελευταία χρόνια. Το σενάριο μας πάει ουσιαστικά μέχρι και το introduction της X-23 στο NYX, και καταφέρνει να εξηγήσει με απόλυτα λογικό τρόπο την σχιζοειδή προσωπικότητα της πολυδιάστατης αυτής ηρωίδας. Θαυμάσιο artwork για άλλη μια φορά από τον ταλαντούχο Billy Tan. (A)

 

Master Of The Obvious

Ο φίλος μου ο Ηλίας έγραψε στο προχθεσινό NOIZ για το BATMAN: GREATEST STORIES EVER TOLD. Μία καλή συλλογή με ορισμένες εξαιρετικές ιστορίες (και κάποιες... λιγότερο εξαιρετικές) που όμως σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να είναι GREATEST STORIES EVER TOLD.

Γιατί; Φαντάζομαι πως πρέπει να είναι προφανές.

Ένα μεγάλο ποσοστό των κορυφαιών υπερηρωικών ιστοριών είναι multi-part stories, mini series ή graphic novels. Σπάνια υπάρχουν single-issue ιστορίες που ξεχωρίζουν σε βαθμό που να θεωρούνται κλασικές και να αγγίζουν το monument status που έχουν τα σημαντικότερα storylines.

Σκέφτεσαι Spider-Man, το μυαλό σου πάει στο "Kraven's Last Hunt", το "Death Of Jean De Wolff", το "Death Of Gwen Stacy/Green Goblin" ή ακόμη και στο "ανατρεπτικό" drug abuse story του Stan Lee.

Σκέφτεσαι X-Men, αμέσως ανατρέχεις στο "Dark Phoenix Saga", το "From The Ashes", το "Days Of Future Past" ή ακόμη και το "Age Of Apocalypse", για τους νεότερους.

Όσον αφορά στον Batman, μη μου πείτε πως η πρώτη σκέψη όταν βλέπετε τον Caped Crusader δεν πάει στο DARK KNIGHT RETURNS, το "Year One" ή το KILLING JOKE;

Παραδείγματα όπως το "Kid Who Collects Spider-Man" (AMAZING SPIDER-MAN#248), το Lifedeath (X-MEN #186) ή το BATMAN ANNUAL 11 είναι οι εξαιρέσεις που απλά επιβεβαιώνουν τον κανόνα.

Πως μπορεί λοιπόν να είναι GREATEST STORIES EVER TOLD όταν οι πραγματικά καλύτερες ιστορίες του ήρωα λάμπουν δια της απουσίας τους;

 

Sak's DVD Player

This section is now officially dead. Ελάτε πάλι την επόμενη βδομάδα όπου τη θέση του θα έχει πάρει κάτι εντελώς καινούργιο. End of transmission.

 

TV Or Not TV

Ευχάριστη έκπληξη στην τηλεοπτική μου εβδομάδα, όταν πριν από λίγες μέρες, γύρω στις 4 τα ξημερώματα, έπεσα πάνω σε ένα επεισόδιο μιας αμερικανικής σειράς που διαδραματίζεται σε ένα μεγάλο δικηγορικό γραφείο του Los Angeles. Τα καλά νέα: Σφιχτό, καλογραμμένο σενάριο, με ρεαλιστικούς (αλλά όχι βαρετούς) διαλόγους, εξαιρετικές ερμηνείες από το σύνολο του (τεράστιου για αμερικανική prime time σειρά) cast και μια ιδανική ισορροπία ανάμεσα σε δράμα και κωμωδία. Τα κακά νέα: Δεν έχω ιδέα για ποιά σειρά πρόκειται, καθώς δεν πρόλαβα τα credits και όσο και αν έψαξα στο web -με διάφορους τρόπους- δεν κατόρθωσα να βρω τίποτε. Πάντως κρίνοντας από αυτό το ένα και μοναδικό επεισόδιο που έχω δει, η σειρά ήταν εξαιρετική!

 

Real World

Η Εθνική ομάδα ποδοσφαίρου έχασε 0-1 από την Ουκρανία και ουσιαστικά απώλεσε κάθε ελπίδα για απευθείας πρόκριση στα τελικά του Παγκοσμίου Κυπέλου της Γερμανίας, ενώ πλέον είναι πολύ δύσκολο να καταλάβει ακόμη και τη δεύτερη θέση που οδηγεί στα μπαράζ. Αυτά λίγο ως πολύ τα ξέρετε, καθώς το παραπάνω "ρεπορτάζ" είναι σχεδόν το ίδιο σε όλα τα μέσα από χθές το βράδυ και έπειτα.

Ίσως ήταν καλό που έγινε χθές, για έναν και μόνο λόγο. Η όλη ιστορία έχει αρχίσει να γίνεται λίγο εκνευριστική. Ανθρωποι που μέχρι το περασμένο καλοκαίρι δεν είχαν καμία σχέση με το ποδόσφαιρο, πλέον το παίζουν ειδικοί και αναλύουν τα συστήματα του Rehagel και κρίνουν τις επιλογές του με την ίδια ευκολία που σχολιάζουν το γιουβέτσι που έφτιαξε η γιαγιά τους ή τα παπούτσια που είδαν σε μια βιτρίνα.

Καλή η Εθνική, συγχαρητήρια στους παίκτες και τον προπονητή για την ανεπανάληπτη επιτυχία τους, αλλά η επιτυχία αυτή έχει κάνει και πολύ κακό. Η εθνική ελλάδος έφερε στο γήπεδο πολλούς ανθρώπους που είναι ουσιαστικά άσχετοι με το αντικείμενο και βλέπουν το όλο σκηνικό ως την τελευταία "μόδα" που πρέπει να ακολουθήσουν για να μην είναι "έξω από τα πράγματα".

Όλοι αυτοί λοιπόν ψάχνουν από χθές το βράδυ να βρούν τι έφταιξε και η Εθνική απέτυχε - και είναι λογικό. Στη συνείδηση αυτών των ανθρώπων, η Εθνική δεν μπορεί να αποτύχει, γιατί η συντριπτική πλειοψηφία τη γνώρισε μέσω του περυσινού Euro. Γνώρισε δηλαδή μια ομάδα που κερδίζει. Μια ομάδα που θέτει στόχους και τους επιτυγχάνει.

Δεν γνωρίζει την προ-Euro Εθνική που δυσκολευόταν να κερδίσει κάποιες ανύπαρκτες ποδοσφαιρικά χώρες, έχανε από τις μικρομεσαίες και ξεφτιλιζόταν κάθε φορά που αντιμετώπιζε μια πραγματικά μεγάλη ομάδα.

Σε αυτούς τους ανθρώπους, λοιπόν, που μπήκαν στο "πάρτι" του ποδοσφαίρου μέσα στο μεθύσι μιας μεγάλης επιτυχίας, που αγνοούσαν -και συνεχίζουν να αγνοούν- τα βασικά του αθλήματος, που πηγαίνουν στο γήπεδο να δουν την Εθνική με την ίδια λογική που θα πήγαιναν στο Μαζωνάκη για να πετάξουν λουλούδια, κλήθηκαν σήμερα οι αθλητικογράφοι να εξηγήσουν γιατί απέτυχε η Εθνική.

Και οι αθλητικογράφοι -τουλάχιστον οι περισσότεροι- απέτυχαν χειρότερα απ' ότι η ίδια η Εθνική.

Γιατί απέτυχε η Εθνική, λοιπόν; Η πραγματική απάντηση δεν είναι και τόσο "sexy" δημοσιογραφικά, αλλά οποιοσδήποτε γνωρίζει ελάχιστα πράγματα από ποδόσφαιρο και δεν φοράει παρωπίδες ή εξυπηρετεί συγκεκριμένα συμφέροντα δεν μπορεί να την αγνοήσει.

Στην πραγματικότητα η Εθνική ομάδα ποδοσφαίρου δεν είναι και τόσο καλή ομάδα και χρωστάει ένα μεγάλο μέρος από την περυσινή της επιτυχία στην τύχη. Αυτήν ακριβώς την τύχη που την εγκατέλειψε χθές. Αν κάποιος παρακολουθήσει προσεκτικά τον χθεσινό αγώνα και τον αντιπαραβάλλει με τους περισσότερους αγώνες της Εθνικής στο Euro θα αισθανθεί ότι βλέπει το ίδιο πράγμα. Μόνο που αυτή τη φορά οι Ουκρανοί ήταν αυτοί που είχαν "ντυθεί" Έλληνες. Αυτοί είχαν το κοκαλλάκι της νυχτερίδας που είχε πέρυσι η ομάδα του Rehagel.

"Είναι βαριά η πούτσα του τσολιά", τραγούδούσαν πέρυσι, από μικρά παιδάκια μέχρι σοβαρές κυρίες. Αν δεν είναι όμως μεγάλος και ο κώλος του τσολιά, θα ξαναγυρίσουμε (ξαναγυρίσαμε ήδη μήπως;) στα παλιά επίπεδα.

 

Final Word

Στα 15 λεπτά που μου πήρε να γράψω τα δύο προηγούμενα sections, μου έχουν περάσει από το μυαλό 6-7 διαφορετικές ιδέες για το κομμάτι που θα αντικαταστήσει το "Sak's DVD Player".

Τι σας ενδιαφέρει αυτό; Τίποτε απολύτως.

Απλά δεν είχα κάτι άλλο για κλείσιμο.



sledgehammer archive | email the author | author's profile
back to top



|home|about us|downloads|contact|oldies|events|

The artwork cannot be reproduced in any form without the written consent of the artist and/or publisher. Trade Names and trademarks mentioned and/or displayed on this Web Site are the property of their respective owners.
All Rights Reserved.

This page is best viewed at 1024x768 or higher with Mozilla Firefox 2.0.0.4
Certified on Mozilla Firefox 2.0.0.4+ or IE 6+

Get Firefox!
Powered by vi