|
του Δημήτρη Σακαρίδη 16-06-05 Τα news που έχω αυτήν την εβδομάδα είναι αμιγώς... DC themed. Αυτό δε σημαίνει πως αγνοώ τη Marvel, απλά αυτήν την περίοδο δεν κουνιέται φύλλο στο House Of Ideas, καθώς όλοι περιμένουν να δουν πως θα πάει το μεγάλο καλοκαιρινό crossover της εταιρίας, HOUSE OF M. Μετά, θα έχει ψωμί. Be patient.
Last Week In Comicland Αλλαγές στο editorial department της DC προανήγγειλε ο Dan DiDio. Ριζικές αλλάγές, μάλιστα. Σύμφωνα με όσα είπε στο περιθώριο του Wizard World Philadelphia, το τοπίο στα editorial offices της DC θα αλλάξει δραματικά, όχι τόσο από πλευράς προσώπων, αλλά από πλευράς "τοποθετήσεων". Συνοπτικά:
Τι σημαίνουν όλα αυτά; Λογικά, πολλές αλλαγές στα creative teams. Όπως είναι φυσικό -και το τόνισε και ο ίδιος ο DiDio- οι περισσότεροι editors έχουν μια συγκεκριμένη ομάδα δημιουργών με τους οποίους συνεργάζονται πιο εύκολα και πιο συχνά. Να περιμένουμε να δούμε τον Geoff Johns να γράφει Batman; The crystal ball says... very likely! Ο Bill Rosemann αλλάζει πόστο. Ο άνθρωπος που για μια περίοδο δίχασε την online comics community με τις άκρως... επιθετικές τακτικές προώθησης και διαφήμισης που ακολουθούσε ως Marketing Communications Manager της Marvel, πήρε προαγωγή. Όπως φαίνεται αυτοί που ισχυρίζονται πως ο -πλέον δηλωμένος- πρώην Marvel fan, Dan DiDio, στοχεύει να μετατρέψει τη DC σε μια "Marvel - done the right way", μάλλον δεν έχουν άδικο. Αναμείνατε μια σειρά από απόλυτα agressive (έως και ελαφρώς ξεδιάντροπες) καμπάνιες από το πρώην συντηρητικό "κόμμα" του mainstream κόσμου. Βέβαια, για να πάρει αυτό το πόστο ο Rosemann, κάποιος έπρεπε να το χάσει. Και αυτός ο κάποιος είναι η Patricia Jeres, μια γυναίκα για την οποία κανείς δεν είχε να πει κάτι κακό στα σχεδόν δεκαπέντε χρόνια που δούλευε στην εταιρία. Αυτή τη στιγμή οι πιθανότητες να παραμείνει η Jeres στην εταιρία είναι 50-50, αλλά ακόμη και αν συμβεί αυτό θα είναι σίγουρα από άλλο -πιθανότατα λιγότερο high profile- πόστο. Για την ώρα πάντως δεν έχει ανακοινωθεί τίποτα επίσημα. Χαρακτηριστικό είναι πως η πρώην Director - Sales And Marketing Communications της εταιρίας βρισκόταν σε άδεια για λόγους υγείας όταν έμαθε τα "ευχάριστα" για την προαγωγή του Rosemann και όπως είπε και η ίδια η Jeres στον Tom Spurgeon, ακόμη δεν έχει λάβει κάποιο οριστικό τηλεφώνημα από την εταιρία, ενώ το μόνο που γνωρίζει είναι πως η "ακριβής θέση της στην εταιρία βρίσκεται υπό εξέταση" (I love that corporate talk). Πριν από λίγες μέρες έφτασε στο mail μου μια ανεπιβεβαίωτη πληροφορία που αφορά τα μελλοντικά projects των αδερφών Kubert στη DC. Σύμφωνα λοιπόν με το inside talk στην εταιρία (κοινώς, σύμφωνα με τα πλάνα του DiDio), ο ένας από τους δύο προορίζεται για έναν βασικό τίτλο του Batman (BATMAN ή DETECTIVE COMICS), ενώ ο άλλος θα αναλάβει τον τρίτο ALL-STAR τίτλο που δεν αποκλείεται αν έχει ως πρωταγωνίστρια τη Wonder Woman, χωρίς όμως να είναι ξεκάθαρο το ποιός από τους δύο θα κάνει τι. We'll see.
Review City Αν περιμένατε να έγραφα και αυτήν την εβδομάδα όσα reviews έγραψα την περασμένη, you're in for a disappointment. BATMAN: DARK DETECTIVE #2 (Englehart/Rogers/Austin, DC Comics) CITY OF HEROES #1 (Waid/Nakayama/Basaldua, Image/Top Cow) CONCRETE: THE HUMAN DILEMMA #5 (Paul Chadwick, Dark Horse) DEAL WITH THE DEVIL #1 (Miller/Schwartzrock, Alias Enterprises) ELSINORE #1 (Lillie-Paetz/Denham, Alias Enterprises) EX-MACHINA #11 (Vaughan/Harris/Feister/Story, DC Comics/Wildstorm) (HUGE SPOILERS FOLLOW)
(YOU STILL HAVE TIME TO LEAVE)
(LAST WARNING)
(OK! YOU ASKED FOR IT!!!)
Ο Mayor Hundred, ακολουθώντας πιστά το νόμο περί απαγόρευσης των fortune tellers, magicians και λοιπών τσαρλατάνων, αποφασίζει να επισκεφτεί μια "χαρτορίχτρα" με σκοπό να την αναγκάσει να τα παρατήσει. Αποδεικνύεται όμως -αφού πρώτα υποστούμε μια άκρως βαρετή και "στημένη" κατήχηση για τη ρατσιστική χροιά της λέξης "gypsy"- πως η εν λόγω κυρία έχει πράγματι μεταφυσικές δυνάμεις και πως είχε προβλέψει την επίθεση στους δίδυμους πύργους (στην πραγματικότητα όχι, αλλά ο Hundred πείθεται παρά την έλλειψη επιχειρημάτων - ξαφνικά αρχίζω να αισθάνομαι οίκτο για τους κατοίκους της νέας Υόρκης που έχουν έναν τόσο αφελή και εύπιστο Δήμαρχο). Αφού λοιπόν ο Δήμαρχος πείθεται για τις δυνατότητες της τσιγγάνας (well, waddayawant - call me a racist. See if I care!), αισθάνεται και απόλυτα καλυμμένος από την αστεία απάντηση της στο προφανές ερώτημα "αν το ήξερες από πριν, γιατί δεν είπες τίποτε σε κανέναν;" (δεν θα σας πω ποια είναι η απάντηση) και στο τέλος καταλήγει να κλείνει συμφωνία μαζί της για πιθανές μελλοντικές συνεργασίες (the guy is on fire here). Το EX-MACHINA είναι (παρά το απαράδεκτο αυτό story, αρνούμαι να πω "ήταν") ένα από τα καλύτερα mainstream comics που κυκλοφορούν αυτήν την εποχή. Θεωρήστε το τεύχος #11 ως μία κακή παρένθεση... Ελπίζω να είναι έτσι. (D-) HUMAN TARGET #21 (Milligan/Chiang, DC Comics/Vertigo) MICHAEL CHABON PRESENTS THE AMAZING ADVENTURES OF THE ESCAPIST #6 (Various,
Dark Horse) PLASTIC MAN #16 (Kyle Baker, DC Comics) USAGI YOJIMBO #83 (Stan Sakai, Dark Horse)
Master Of The Obvious Δεν έχω κάτι obvious που να χρειάζεται σχολιασμό αυτήν την εβδομάδα. Τα λέμε σε εφτά μέρες.
The All-New (currently nameless) section... ...is not ready yet. Check back next week, I'll cook something up till then.
TV Or Not TV Τι καινούργιο είδα αυτήν την εβδομάδα στην τηλεόραση και μου έκανε εντύπωση; Απολύτως τίποτα. Δοκίμασα άλλο ένα επεισόδιο από το DESPERATE HOUSEWIVES και εξακολουθώ να το βρίσκω αρρωστημένα φεμινιστικό και... και... υπάρχει αντίστοιχη λέξη του "μισογυνιστικού" για τους άντρες; (και αν δεν υπάρχει, γιατί; food for thought) Έριξα μια ματιά και στο περιβόητο LOST, αλλά ειλικρινά δεν μπορώ να καταλάβω προς τί τόσος ντόρος. Το βρήκα ενοχλητικά αργό και θεωρώ πως οι διάλογοι είναι τόσο επιτηδευμένοι που το όλο πράγμα μπορεί εύκολα να θυμίσει παρωδία. Είδα και δύο επεισόδια από το 24 στον ANT1 και ειλικρινά έχω αρχίσει να χάνω το ενδιαφέρον μου. Όσο έξυπνο είναι το concept, άλλο τόσο δύστροπη είναι η πραγματοποίηση του. Αρχίζω να πιστεύω πως η τηλεόραση των 00's απλά δεν είναι και πολύ του γούστου μου. Όσο για τη σειρά με τους δικηγόρους για την οποία έγραψα την περασμένη Πέμπτη, λέγεται FIRST YEARS και είναι αυτή τη στιγμή ένας εξαιρετικός λόγος (not that I needed one) για να μένω ξύπνιος μέχρι τα χαράματα (καταραμένο Star Channel!).
Real World Αθωωτική ήταν τελικά η απόφαση του δικαστηρίου για τον Michael Jackson. Προσωπικά, αισθάνομαι μια περίεργη χαρά για αυτήν την απόφαση, γιατί δεν σας κρύβω πως τα τελευταία χρόνια έχω αρχίσει να λυπάμαι τον άλλοτε βασιλιά της pop μουσικής. Ο άνθρωπος έχει κάνει τόσο κακό στον εαυτό του με τις εγχειρήσεις και την ολοκληρωτική απομόνωση του από τον έξω κόσμο που ειλικρινά θα μου προκαλούσε θλίψη αν τον έβλεπα να δέχεται άλλο ένα χτύπημα. Επιπλέον -και ίσως φταίει η κυνική μου φύση για αυτό- τις περισσότερες φορές που ακούω κατηγορίες κατά επωνύμων (και ευκατάστατων) ανθρώπων για βιασμούς, κακοποιήσεις ή παρενοχλήσεις, το μυαλό μου πάει συνέχεια σε money-making scams. Λίγο ισοπεδωτικό, θα μου πείτε - και ίσως να έχετε δίκιο. Δεν είναι όμως εξίσου ισοπεδωτικό να θεωρούμε ότι ο άλλος είναι αυτομάτως ένοχος μόνο και μόνο επειδή είναι πλούσιος και διάσημος; Σπάω πολύ πλάκα με τις αποκαλύψεις που είδαν το φως της δημοσιότητας για τα ποσά που "έπαιξαν" διάφοροι βουλευτές την "χρυσή εποχή" του Χρηματιστηρίου (1998-2002). Αρκετοί από αυτούς, όταν ρωτήθηκαν για το θέμα, ισχυρίστηκαν πως διαχειρίζονταν χρήματα των συζύγων τους. Φαίνεται τελικά πως στην Ελλάδα οι Βουλευτές είναι καλοπαντρεμένοι. Και μέσα σε όλα αυτά, αρχίζει και το CONFEDERATIONS CUP. Μπαλίτσα λοιπόν... Αν δεν συμβεί κάτι πραγματικά συγκλονιστικό (εισβολή εξωγήινων, βιβλικές καταστροφές, etc.), ο πραγματικός κόσμος μπορεί να περιμένει για δύο εβδομάδες.
Final Word Τουλάχιστον δύο από τους συντάκτες του COMICDOM βρέθηκαν χθες στο Φάληρο για να παρακολουθήσουν τη συναυλία των Queens Of The Stone Age . (and no, I wasn't one of them) Ο ένας από τους δύο, έχοντας πλήρη επίγνωση της ηλικίας του και των βιολογικών του αντοχών, επέλεξε την ασφαλή λύση και απομακρύνθηκε από τη σκηνή στο ξεκίνημα της συναυλίας. Με τον τρόπο αυτό διατήρησε σε μεγάλο βαθμό τη σωματική του ακεραιότητα. Ο άλλος πάλι, που προφανώς ήθελε να το παίξει "πιτσιρικάς" παρέμεινε μπροστά-μπροστά μέχρι αρκετά αργά, με αποτέλεσμα να υποστεί τρομακτική ταλαιπωρία που μεταφράστηκε σε σωματικό και ψυχολογικό πόνο, καθώς οι εκρήξεις ενέργειας που εκτόξευαν συνεχώς οι -ως επι το πλείστον νεώτεροι του- παρευρισκόμενοι στα "near stage" στρώματα, ήταν πολύ ισχυρές για να τις αντέξει ένας άνθρωπος της ηλικίας του. Μήπως πρέπει κάποια στιγμή να το πάρουμε απόφαση πως οι μοναδικές συναυλίες που μπορούμε να παρακολουθήσουμε πλέον (και να είμαστε βέβαιοι πως θα φύγουμε αρτιμελείς) είναι επιπέδου Barry Manillow στο Las Vegas. Τραπεζάκι, ποτάκι και 50άρες κυρίες που λικνίζονται στο ρυθμό του COPACABANA. Σκέφτεστε τίποτα καλύτερο; |
sledgehammer archive | email the author | author's profile back to top |
|home|about us|downloads|contact|oldies|events| The artwork cannot be reproduced in any form without the written consent of the artist and/or publisher. Trade Names and trademarks mentioned and/or displayed on this Web Site are the property of their respective owners. All Rights Reserved. This page is best viewed at 1024x768 or higher with Mozilla Firefox 2.0.0.4 Certified on Mozilla Firefox 2.0.0.4+ or IE 6+ Powered by vi |