Βρίσκεστε στο archive.comicdom.gr. Βλέπετε το παλιό site και αρχείο του www.comicdom.gr. 2000+ άρθρα, reviews και συνεντεύξεις βρίσκονται στην διάθεσή σας. Το νέο, πλέον blog, site του Comicdom μπορείτε να το βρείτε στο http://www.comicdom.gr
Βρίσκεστε στο archive.comicdom.gr. Βλέπετε το παλιό site και αρχείο του www.comicdom.gr. 2000+ άρθρα, reviews και συνεντεύξεις βρίσκονται στην διάθεσή σας. Το νέο, πλέον blog, site του Comicdom μπορείτε να το βρείτε στο http://www.comicdom.gr
  • column info
    new stuff

    Ξ“Β“Ξ“οŸƒ ÝíΓʽ site ðïá Ξ“οŸƒΞ“Β­Ξ“Β§Ξ“Β¬Ξ“οŸƒΞ“Β±Ξ“ΞŽΞ“Β­Ξ“οŸƒΞ“Ξ„Ξ“Κ½Ξ“Β© Ξ“Β³Ξ“οŸƒ Ξ“οŸ„Ξ“Κ½Ξ“Β¨Ξ“Β§Ξ“Β¬Ξ“οŸƒΞ“Β±Ξ“Β©Ξ“Β­Ξ“Βž Ξ“ΚΌΞ“ΒœΞ“Β³Ξ“Β§ Ξ“οŸƒΞ“ΒŸΞ“Β­Ξ“Κ½Ξ“Β© Ξ“Β°Ξ“Β±Ξ“Κ½Ξ“Β£Ξ“Β¬Ξ“Κ½Ξ“Ξ„Ξ“Β©Ξ“οŸ„Ξ“Βœ Ξ“οŸ‚Ξ“Β½Ξ“Β³Ξ“οŸ„Ξ“β€•Ξ“Β«Ξ“β€• Γ­Γʽ Ξ“Β°Ξ“Κ½Ξ“Β±Ξ“Κ½Ξ“οŸ„Ξ“β€•Ξ“Β«Ξ“β€•Ξ“Ξ…Ξ“Β¨Ξ“οŸƒΞ“ΒŸ Ξ“οŸ„Ξ“Κ½Ξ“Β­Ξ“οŸƒΞ“ΒŸΞ“Β² ôéò Ξ“οŸ‚Ξ“Β©Ξ“Κ½Ξ“Β±Ξ“οŸ„Ξ“οŸƒΞ“ΒŸΞ“Β² Ξ“Κ½Ξ“Β­Ξ“Κ½Ξ“Β­Ξ“οŸƒΞ“ΞŽΞ“Β³Ξ“οŸƒΞ“Β©Ξ“Β² Ξ“Β·Ξ“Ξ‰Ξ“Β±Ξ“ΒŸΞ“Β² Γ­Γʽ ôïá Ξ“οŸ…Ξ“οŸƒΞ“Ξ†Ξ“Β½Ξ“Β£Ξ“οŸƒΞ“Β© Ξ“οŸ„Ξ“ΒœΞ“Ξ„Ξ“Β©. Ï Ξ“οŸƒΞ“οŸ„Ξ“ΒœΞ“Β³Ξ“Ξ„Ξ“β€•Ξ“Ξ„Ξ“οŸƒ Ξ“Ξ…Ξ“Β°Ξ“οŸƒΞ“Β½Ξ“Β¨Ξ“Ξ…Ξ“Β­Ξ“β€•Ξ“Β² Ξ“Β±Ξ“β€•Ξ“ΒžΞ“Β² ôïá comicdom.gr, Ξ“Ξ†Ξ“Β±Ξ“β€•Ξ“Β­Ξ“Ξ„Ξ“ΒŸΞ“Β¦Ξ“οŸƒΞ“Β© Γ­Γʽ Γ³ΓʽΓ² Ξ“οŸƒΞ“Β­Ξ“Β§Ξ“Β¬Ξ“οŸƒΞ“Β±Ξ“ΞŽΞ“Β­Ξ“οŸƒΞ“Β© Ξ“οŸ„Ξ“Κ½Ξ“Β¨Ξ“Β§Ξ“Β¬Ξ“οŸƒΞ“Β±Ξ“Β©Ξ“Β­Ξ“Βœ ãéΓʽ Ξ“ΞŒΞ“Β«Ξ“Κ½ Γ΄Γʽ updates, Ξ“ΞŽΞ“Β³Ξ“Ξ„Ξ“οŸƒ Γ­Γʽ ìçí Ξ“Β·Ξ“ΒœΞ“Β³Ξ“οŸƒΞ“Ξ„Ξ“οŸƒ ðïôÝ ôçí "Ξ“Β¬Ξ“Β°Ξ“ΒœΞ“Β«Ξ“Κ½".




 Reviews 24/10: LOGICOMIX από τον Αριστείδη Κώτση.


 Reviews 23/10: SOLOMON KANE #1 από τον Ανδρέα Μιχαηλίδη.


 Reviews 22/10: THE AMAZING REMARKABLE MONSIEUR LEOTARD από τον Θωμά Παπαδημητρόπουλο.


 Reviews 21/10: BACK TO BROOKLYN #1 από τον Γιώργο Χατζηκωστή.


 Reviews 17/10: NOTHING NICE TO SAY από τον Θωμά Παπαδημητρόπουλο.


 Reviews 16/10: SUBLIFE από τον Αριστείδη Κώτση.


 15/10: Νέο strip JANE'S WORLD της Paige Braddock.


 14/10: Νέο strip ΚΟΥΡΑΦΕΛΚΥΘΡΑ του Αντώνη Βαβαγιάνη.


 Reviews 13/10: AGE OF SENTRY #1 από τον Γιώργο Χατζηκωστή.


xtras archive
23-10-06
Ανταπόκριση: 11ο ΔΙΕΘΝΕΣ ΦΕΣΤΙΒΑΛ ΚΟΜΙΚΣ ΤΗΣ ΒΑΒΕΛ (2006)

των Ηλία Κατιρτζιγιανόγλου και Γιώργου Χατζηκωστή.
Φωτογραφίες: Μυρτώ Τσελέντη.



Για 11η χρονιά, πραγματοποιήθηκε στο Γκάζι το Διεθνές Φεστιβάλ Κόμικς του περιοδικού ΒΑΒΕΛ, από τις 12 έως στις 15 Οκτωβρίου, και φέτος το COMICDOM κατέβασε στο δρόμο, reporting team τριών ανθρώπων! (τη Μυρτώ Τσελέντη δεν χρειάστηκε καν να την κατεβάσουμε: είναι η πανταχού παρούσα στις κοινωνικές εκδηλώσεις της κοινότητας μας!)

Από την άλλη, ο Κατιρτζιγιανόγλου εξακολουθεί να βρίσκει αρκετά πράγματα που τον ενοχλούν στο Φεστιβάλ της Βαβέλ, αλλά πάει, για λόγους που και ο ίδιος αδυνατεί να προσδιορίσει, ενώ ο νέος assistant editor του COMICDOM, Γιώργος Χατζηκωστής το επισκέφθηκε φέτος για πρώτη φορά (παρότι αναγνώστης comics από κούνια). Ο λόγος απλούστατος. Όντας φίλος της αμερικανικής σχολής, δεν πήγαινε στο Φεστιβάλ γνωρίζοντας ότι τα comics που εκείνος διαβάζει δεν απασχολούν τις θεματικές του. Η περιέργεια όμως, φαίνεται να νίκησε και μετά από 11 χρόνια, ένας αμερικανοτραφής -ως προς το reading material- αναγνώστης την έκανε για το Γκάζι.

Στόχος; Η καταγραφή των εμπειριών μας από το φετινό Φεστιβάλ της Βαβέλ, ενώ η Μυρτώ "Zatanna" Τσελέντη, κρατώντας στα χέρια την πιστή της digital camera, να συνεχίζει να απαθανατίζει σε ανύποπτο χρόνο, ανθρώπους (celebrities ή μη) και καταστάσεις. Επίσης είδαμε και πολλά fanzines (πολλά όμως!)

Παρασκευή απόγευμα (day jobs you see), κάπου στις επτάμιση. Πλησιάζοντας τον χώρο, αντικρίζουμε μια κατάσταση που ανέσυρε στο νου του Γιώργου, εικόνες από συναυλίες μεγάλων συγκροτημάτων σε γήπεδα. Πλανόδιοι, πρόθυμοι να μας δώσουν παγωμένες μπύρες και 100% greek vromiko, έναντι ευτελών ποσών. Ο "παλιός" πάλι δεν ενοχλήθηκε από την εικόνα. Τη βλέπει κάθε χρόνο -όχι μόνο στο Φεστιβάλ της Βαβέλ- αλλά και σε όλες τις εκδηλώσεις που γίνονται στο Γκάζι. Ακόμα κι αν μέσα γινόταν φωτογραφική έκθεση αφιερωμένη στο Ολοκαύτωμα, η τσίκνα θα ήταν εκεί, να γαργαλάει τις μύτες των φιλότεχνων.

Flyers στην είσοδο από κοριτσάκια (καταχρηστικά) με μίνι φουστάκια (κυριολεκτικά) να δίνουν διαφημιστικά του καναλιού MAD με σχέδια μεταξύ άλλων και του Peter Bagge. Μας χαμογελούν και παράλληλα ξυλιάζουν από το κρύο. Ο "παλιός" πληροφορεί τον "νέο", ότι στο σημείο που τώρα παραμένει κενό, υπήρχαν τα τελευταία χρόνια οι πάγκοι με τις αριστερο-αναρχοκάτι εκδόσεις, ενώ την ώρα εκείνη γίνεται πάνω στη σκηνή το sound check για τις μπάντες που θα επακολουθήσουν. Κόσμος υπήρχε λίγος, άρα μπορούσες άνετα να περπατήσεις, χωρίς να αναγκαστείς να σπρώξεις, να αγανακτήσεις και να προβείς σε άσεμνες χειρονομίες και εκφράσεις.

Κεντρική Έκθεση: Έκπληξεις και επανάληψεις

Εισερχόμενοι στον χώρο της Κεντρικής Έκθεσης, εντοπίσαμε αμέσως τις σελίδες -black & white αλλά και colored- του ΒΟΝΕ, μια ευχάριστη έκπληξη για δύο αναγνώστες με τις δικές μας "καταβολές". Ο λόγος της ύπαρξης τους στην έκθεση, οφείλεται στην παρουσία του Jeff Smith στο Φεστιβάλ, ο οποίος ήρθε ως επίσημος προσκεκλημένος της Jemma Press, και θα υπέγραφε (λίγο αργότερα) τεύχη του BONE.

BONE originals από τον Jeff Smith.

Πάμε όμως στην έκθεση των ελλήνων δημιουργών, με φετινό θέμα «Όνειρο ίσως». Στις συμμετοχές, τα πράγματα έχουν ως εξής (αντιγράφοντας από το δελτίο Τύπου που ποτέ δεν λάβαμε από τη διοργάνωση και το οποίο αναζητήσαμε, εξ ου και η απουσία της είδησης από τα Headlines του COMICDOM): Μάνος Αντάρας, Δημήτρης Βιτάλης, Κώστας Βιτάλης, Σπύρος Δερβενιώτης, Γιώργος Δημητρίου, Χρήστος Δημητρίου, Μιχάλης Διαλυνάς, Ανδρέας Ζαφειράτος, Πέτρος Ζερβός, Λίλα Καλογερή, Ηλίας Κυριαζής, Κώστας Κυριακάκης, Κων, Κώστας Μανιατόπουλος, Βαγγέλης Ματζίρης - Ρένα Μουστακάτου, Γιώργος Μπότσος, Έλενα Ναβροζίδου, Αλεξία Οθωναίου, Γαβριήλ Παγώνης, Τάσος Παπαϊωάννου, Κωνσταντίνος Παπαμιχαλόπουλος, Δημήτρης Παπαστάμος, Θανάσης Πέτρου, Φώτης Πεχλιβανίδης, Smart, Soloup, Ταξής, Helm και Ωρυνός Χαμπίδης.

Πρωτού όμως προχωρήσουμε στα επιμέρους έργα ελλήνων δημιουργών που τράβηξαν την προσοχή μας, μια παρατήρηση σε σχέση με τη σύνθεση της λίστας που προηγήθηκε:

Μήπως αυτή η λίστα σας φαίνεται γνωστή; Σας θυμίζει την περσινή; Αυτό συμβαίνει γιατί συγκρίνοντας τις δύο λίστες (2005, 2006), ανακαλύψαμε πως από την περσινή έκθεση, ένα περίπου 75% των δημιουργών συμμετέχει και φέτος. Είναι βέβαια γούστο και καπέλο των διοργανωτών να καλούν όποιους καλλιτέχνες θέλουν εκείνοι για να συμμετάσχουν στο Φεστιβάλ τους, ή εκείνους που από προηγούμενες χρονιές έχουν αποδειχτεί αξιόπιστοι στη συνεργασία τους. Η ελληνική έκθεση της Βαβέλ όμως, είναι ένα πολύ σημαντικό γεγονός που αφορά -ή σύμφωνα με τους γράφοντες θα έπρεπε να αφορά- περισσότερους έλληνες δημιουργούς. Γιατί αυτοί υπάρχουν εκεί έξω, και μπορούν να χωρέσουν σε μια μεγαλύτερη έκθεση. Στο επίσημο site του Φεστιβάλ, διαβάζουμε ότι "όπως πάντα, οι έλληνες δημιουργοί αποτελούν τον βασικό κορμό του φεστιβάλ", και αναρωτιώμαστε: αν αυτός είναι ο βασικός κορμός του Φεστιβάλ της Βαβέλ, τότε του αξίζει να στριμώχνεται σε μια αίθουσα μαζί με άλλους δημιουργούς; Δεν αξίζει τον κόπο μια "ενίσχυση" που θα κρατούσε τους παλιούς, καλούς δημιουργούς-συνεργάτες, και θα έφερνε στην πραγματικότητα της διοργάνωσης, νέους δημιουργούς; Μια ακόμη μεγαλύτερη έκθεση ελλήνων καλλιτεχνών, η οποία ίσως να έκλεβε χώρο από τις κάρτες ταρώ και τα λοιπά εικαστικά, θα έκανε όμως πιο ηχηρή τη φωνή της εγχώριας σκηνής; Όπως είπαμε όμως και παραπάνω, de gustibus non est disputandum.

Ας περάσουμε όμως στα ίδια τα έργα, τα οποία εκτείνονταν σε ένα ευρύ φάσμα τεχνοτροπιών και θεματολογίας, γεγονός που εγγυήθηκε εξαρχής μια ενδιαφέρουσα περιήγηση. Το ίδιο βέβαια δεν ίσχυε και για το επίπεδο των έργων, η ποιότητα των οποίων, είχε τα αναμενόμενα σκαμπανευάσματα. Από όσα είδαμε πάντως, τις πιο έντονες εντυπώσεις μας, προκάλεσαν τα ακόλουθα:

• Η ιστορία του Τάσου Παπαιωάννου, η οποία βρίσκεται στο POPULART #2 (που επίσης έκανε το ντεμπούτο του στο συγκεκριμένο φεστιβάλ). Πραγματικά εμπνευσμένες οι γωνίες στις οποίες στήνει την κάμερα του.
• Το έργο του Σπύρου Βερύκιου, με την παράσταση να κλέβουν τα εντυπωσιακά χρώματα.
• Το Fornever του Φώτη Πεχλιβανίδη, πανέμορφο σχεδιαστικά με πολύ εντυπωσιακές πρώτες και τελευταίες σελίδες, και με μπόλικη ονειρική διάθεση (ώστε να μην καταλαβαίνεις τίποτε).
• Το ευφάνταστο Spaghetti του Δημήτρη Παπαστάμου.
• Το έργο του Σπύρου Δερβενιώτη, σε απολαυστικά αστείο σενάριο Αντώνη Βαβαγιάννη (το όνομα του οποίου, καθώς και των υπολοίπων σεναριογράφων, προστέθηκαν κάτω από τα έργα, αρκετά μετά την έναρξη-όπως μάθαμε)
• Το τετρασέλιδο του Κώστα Κυριακάκη. Εξαιρετικό το σχέδιο, ασαφές το νόημα.
• Η "καμμένη" σεναριακά, αλλά με αισθητά βελτιωμένο σχέδιο, ιστορία του Helm.
• Η επιλογή του Ηλία Κυριαζή να συμπεριλάβει στις τρεις σελίδες με τις οποίες συμμετείχε, ένα ολοσέλιδο comic βασισμένο στο τραγούδι της Μάρως Λύτρα "Υπάρχει Aλλη". Weird επιλογή, ειδικά από τη στιγμή που η σελίδα δεν έβγαζε fun. Ή μήπως υπήρχε fun και δεν το είδαμε εμείς;

Από την έκθεση του Guido Scarabottolo.

Οι εικαστικές δουλειές του Massimo Caccia, οι εικονογραφήσεις του Guido Scarabottolo, τα έργα του Massimo Giacon και οι δημιουργίες του Filippo Scozzari, δεν τράβηξαν την προσοχή κανενός από τους δύο, κι έτσι βρεθήκαμε πολύ γρήγορα να έχουμε βγει έξω από την αίθουσα και να κατευθυνόμαστε προς τον πάγκο με τα fanzines.

Giuseppe Palumbo και Massimo Giacon την ώρα του signing.

(Ηλίας: καθώς πηγαίναμε προς τα εκεί, έριξα μια θλιμμένη ματιά στα βινύλια, τα CD και τα DVD. Φέτος το badget όριζε ότι θα αγοράσω μόνο fanzines).

Alternative Nation

Eκδηλώσεις σαν αυτή της Βαβέλ, αποτελούν το κίνητρο για την ενεργοποίηση των φανζινάδων και την παρουσίαση ολόφρεσκου και αχνιστού υλικού. Για άλλη μια φορά, το τραπέζι των fanzines βρισκόταν στον ίδιο χώρο χωρίς υπόστεγο, ευτυχώς όμως ο καιρός δεν εκδήλωσε τελικά άγριες διαθέσεις. Αγνοούμε το πως τα καταφέρνουν, αλλά όπου μαζεύονται πολύ δημιουργοί fanzines, το σημείο αυτό γίνεται πόλος έλξης και αποκτά την δική του, αυτόνομη ζωή. Φίλοι-φίλων, γνωστοί-γνωστών, φανζινάδες και κόσμος που αγοράζει, ανταλλάζει ή χαρίζει fanzines, πίνει και γενικά περνάει καλά, ακόμη κι αν γκρεμίζεται ο δίπλα φούρνος.

H μία πλευρά του τραπεζιού με τα fanzines και τις εκδόσεις, και... μια πλάτη με μαλλιά!

Ο Γιάννης Φλωρινιώτης, φωτογραφίζεται με το ίνδαλμά του, Γιώργο Κομιώτη, ενώ ο Βασίλης Λώλος δεν μπορεί να πιστέψει αυτό που ακούει (ή βλέπει;)

Ο Ηλίας Κυριαζής επί τω έργω, ενώ ο Τάσος Παπαιωάννου παρατηρεί. Στο βάθος διακρίνεται ο άνθρωπος που τον έλεγαν Punisher.

 

Από τα (πολλά!) fanzines που είδαμε εκεί, προσέξαμε και σας παρουσιάζουμε επιγραμματικά: (σε κάποια αυτά, σίγουρα θα επανέλθουμε στο εγγύς μέλλον με reviews)

[παντόφλα] #1. Zedrah, Σοφία Σπυρλιάδου, Έλλη Asaph Μόκα, Σπύρος Δερβενιώτης, George P., Αλέξανδρος Καραγιαννόπουλος, Γιώργος Κομιώτης, Ίκαρος, Χρήστος Μακροζαχόπουλος, Ακίνδυνος Γκίκας.

AZODD #2 1/2. Kein+, Θόπις, Zaz, Amis, Βασίλης Λώλος, Δάφνη Καντζιλιέρη, Nemo Ramjet, Αλεξία Οθωναίου, Βαγγέλης Ανδριτσόπουλος.

NEBULI. Βασίλης Λώλος, Becky Cloonan.

NEGRO #3. Chaos J.V., M.B., Shock, Wolfy_P, Θοδωρής.

NINJA ACTION GORE. Evan (Βαγγέλης Ανδρουτσόπουλος).

PICK YOUR SIN. Δήμητρα Αδαμοπούλου, Tasmar, Αλεξία Οθωναίου, Κώστας Μπερδεκλής, Παναγιώτης Πανταζής, Ελένη Τριγκατζή, Director 16.

RAW STEEL. Ιωάννης Τεξής.

ROTTEN CITIES. Crispee, Deck, Rotty.

 

VZINE. Aggelos, Billbig, Stavros, Annopaido.

Εκτός θέματος fanzines και εκδόσεις υπήρχαν βέβαια, ήταν όμως σαφώς λιγότερα από άλλες χρονιές, ενώ στο τραπέζι είδαμε και τρεις εκδοτικές: Η Ένατη Διάσταση ήταν εκεί, με τελευταία έκδοση την ανθολογία Η ΕΚΤΗ ΕΚΘΕΣΗ όπου συλλέγονται τα έργα που εκτέθηκαν στη φετινή διοργάνωση της συμπρωτεύουσας και με flyer που προδιαθέτει για "οργασμό" κυκλοφοριών τους επόμενους μήνες. Είδαμε επίσης και τις εκδόσεις Giganto με τον Τάσο Παπαιωάννου πίσω από τον πάγκο, και με δύο νέες κυκλοφορίες: το POPULART #2 (διαβάστε review του εδώ) και το ΡοζBLACK από τους Ege + Firzb (δείτε preview του εδώ). Επίσης στο τραπέζι των fanzines συναντήσαμε τις εκδόσεις Ψυχής Τα Λαμπυρίσματα, με εκπροσώπους τον εκδότη Φώτη Σαγώνα, το Γιάννη Ρουμπούλια και τον αεικίνητο Κώστα Φραγκιαδάκη. Ο δημιουργός του ΜΥΘΟΥ έδειχνε πραγματικά χαρούμενος που το ΜΥΘΟΣ #1 (vol.2) -επιτέλους με Φραγκιαδάκη στο cover- εκδίδεται και μάλιστα από τις εκδόσεις Ψυχής Τα Λαμπυρίσματα.

O ΜΥΘΟΣ επέστρεψε, και έφερε μαζί του, μια θαυμάστρια της Witchblade!

Όπως πληροφορηθήκαμε για τις άλλες τρεις ημέρες, ο Φραγκιαδάκης δεν σταμάτησε να σχεδιάζει και ταυτόχρονα να διαθέτει έτοιμο οπτικό υλικό με παλαιότερα σχέδιά του στον κόσμο.

Oμάδα ΨΤΛ: Κώστας Φραγκιαδάκης, Φώτης Σαγώνας και Γιάννης Ρουμπούλιας.

Εντύπωση όμως μας προκάλεσε και το flyer των εκδόσεων, που ανακοινώνει την κυκλοφορία του μηνιαίου αντιπολεμικού περιοδικού ROCK THE WAR, το οποίο εκτός από άρθρα θα φιλοξενεί και τη μεταφορά σε comic των νέων περιπετειών των ηρώων της κινηματογραφικής ταινίας, ΛΟΥΦΑ ΚΑΙ ΠΑΡΑΛΛΑΓΗ: ΣΕΙΡΗΝΕΣ ΣΤΟ ΑΙΓΑΙΟ.

Sample page από το flyer του επερχόμενου ROCK THE WAR.

 

Ο Γιώργος έχασε τα comics

Σειρά είχε ο εκθεσιακός χώρος στο βάθος τον οποίο κάποιοι αποκαλούν κεντρική έκθεση (για τους γράφοντες, λογικό θεωρείται να είναι κεντρική έκθεση εκείνη που φιλοξενεί τη δουλειά των εγχώριων καλλιτεχνών. Αν υπάρχει η αντίθετη πληροφορία let us know). Το ενδιαφέρον μας κυμάνθηκε από υψηλότατο, σε χαμηλότατο: Αμφότεροι ξοδέψαμε τον περισσότερο χρόνο μας στα -όντως- εκθαμβωτικά έργα του Chichoni (οι φωτογραφίες που ακολουθούν μιλούν από μόνες τους),...

Από την έκθεση Oscar Chichoni.

Από την έκθεση Oscar Chichoni (again)

....καθώς και στα posters που έχει φιλοτεχνήσει ο Chuck Sperry, (μέλος της ομάδας Firehouse), για μπάντες και σόλο καλλιτέχνες όπως οι Rolling Stones, Pearl Jam, The Beatles, Smashing Pumpkins, U2, Madonna, John Lee Hooker και Garbage.

Από την έκθεση Chuck Sperry...

...Επίσης απότην έκθεση Chuck Sperry!

...Και ο ίδιος ο Chuck Sperry!

Είμαστε βέβαιοι ότι πολλοί ροκάδες (οι υποφαινόμενοι included) μάλλον πέρασαν καλά σε αυτό το κομμάτι της Έκθεσης. "Που' ναι τα comics;" (χωρίς ΟΕΟ) ρώτησε ο "νέος" όταν έχοντας ολοκληρώσει το γύρο μας στο κτίριο, συνειδητοποίησε πως τα εκθέματα του κτιρίου μόνο comics δεν ήταν (είχαμε δει μια προβολή κινουμένων σχεδίων, εικαστικές παρεμβάσεις, πίνακες, γκράφιτι και σχέδια).

Εκεί ο "παλιός" άρχισε να του εξηγεί τα de gustibus και η συζήτηση (τα νοήματα της οποίας διατρέχουν αυτό το κείμενο), έληξε με δύο κουτάκια δροσερής μπύρας. Περίπου. Γιατί η αντιεπαγγελματική συμπεριφορά του υπευθύνου της καντίνας, να ξεχέσει (αλλά να ξεχέσει, λέμε!) μπροστά σε κόσμο έναν υφιστάμενό του, μας χάλασε αρκετά, ώστε να προμηθευτούμε το booze μας, από τους πλανόδιους εκτός.

Στο μεταξύ, κόσμος είχε αρχίσει να μαζεύεται, γεμίζοντας όλους τους χώρους, ενώ παράλληλα είχε ανέβει μια μπάντα στη σκηνή, παίζοντας instrumental 70΄s heavy rock, με πολύ χώρο στο ύφος της για πλήκτρα. Θα σας γελάσουμε αν ήταν οι Low Gravity, οι Engine V ή κάποιοι άλλοι. Όποιοι κι αν ήταν, είχαν πολύ καλό δέσιμο, έπεσαν όμως δυστυχώς θύματα του "αδηφάγου" ηχολήπτη, που φρόντισε να τους μπουκώσει τον ήχο αισθητά. Καλοί ήταν, και μαλακία και των δύο που δεν ρωτήσαμε το όνομα τους. Το εμπορικό κομμάτι του Φεστιβάλ (αν και τραπέζια της διοργάνωσης με καταλόγους και comics προς πώληση υπήρχαν και στις δύο αίθουσες των εκθέσεων) είναι το βιβλιοπωλείο της Βαβέλ, το οποίο είχε όπως και πέρυσι καλές ισορροπίες αμερικανικών-ευρωπαϊκών (παλιός speaking), δεν είμαστε βέβαιοι όμως αν είδαμε αξιόλογη εκπροσώπηση από manga, ενώ σίγουρα τα βιβλία ήταν περισσότερα από όσα θα έπρεπε για Φεστιβάλ Κόμικς.

Ο Jeff Smith και...κάτι "κουφό"

H ώρα είχε πάει εννιά και στο χώρο της Κεντρικής Έκθεσης (εκείνης που λέγαμε κοντά στην είσοδο), ο Jeff Smith, υπέγραφε και σχεδίαζε ΒΟΝΕ related καλούδια, με έμφαση στην ελληνική έκδοση του BΟΝΕ από τη Jemma Press.

Jeff Smith, Λευτέρης Σταυριανός (Jemma Press) και Σταυριανός Junior, σε διαφορετικά moods.

Κυριολεκτικά τη στιγμή που μπαίναμε στην αίθουσα, διαδραματίστηκε μια σκηνή, την οποία ακόμα και τώρα δεν θέλουμε να πιστέψουμε. Ο υπεύθυνος έκδοσης του περιοδικού 9, ’γγελος Μαστοράκης δεν έκατσε στη σειρά όπως όλοι οι υπόλοιποι, αλλά βρέθηκε ξαφνικά πρώτος, να του υπογράφει ο Jeff Smith και να συνομιλούν, ενώ ο ιδιαίτερα κινητικός φωτογράφος του απαθανάτιζε το σκηνικό (Τσελέντη, you are fired!). Τελικά, δεν μας γελούσαν τα μάτια μας. Το σκηνικό σχολιάστηκε στο forum του COMICART και μας το επιβεβαίωσαν και άλλοι παρόντες. Θέλουμε να πιστεύουμε ότι ο εκδότης της Jemma Press, συνεργάτης και φίλος Λευτέρης Σταυριανός, ο οποίος επίσης ήταν παρών στο περιστατικό, δεν αντέδρασε επειδή σάστισε (όπως και οι υπόλοιποι παρόντες εξάλλου).

Ήταν πραγματικά δύσκολο να μιλήσει κανείς με τον Jeff Smith, κατά τη διάρκεια του signing, καταφέραμε όμως να πούμε δύο κουβέντες μαζί του. Κι αν η μια κουβέντα είχε να κάνει με τις αναμνήσεις του από την πρώτη φορά που ήρθε στην Αθήνα ως προσκεκλημένος του COMICDOM και της Jemma Press, η δεύτερη είχε να κάνει με το Φεστιβάλ της Βαβέλ: "Αυτή είναι μια από τις λιγοστές φορές που εκθέτω έργα μου (!), κι αυτό με κάνει πολύ χαρούμενο. Όπως κι ο κόσμος: η αγάπη του ελληνικού κοινού! Γενικά η ατμόσφαιρα εδώ θυμίζει ένα μεγάλο party: πολλοί άνθρωποι, και τόσα διαφορετικά πράγματα να δεις!" (αν θέλετε να μάθετε περισσότερα για το "journal" του Jeff Smith από την τωρινή επίσκεψή του στην Ελλάδα, ακολουθήστε το link).

O Jeff Smith, ανάμεσα... σε COMICDOM! Αριστερά ο webmaster Γιάννης Κουρουμπακάλης, και δεξιά η υπεύθυνη επικοινωνίας και δημοσιών σχέσεων, Λήδα Τσενέ.

Ποιος καλύτερος τρόπος να ολοκληρώσουμε την επίσκεψή μας! Χαιρετήσαμε, πήραμε τον ωματιόν μας και αναχωρήσαμε από το 11ο Διεθνές Φεστιβάλ Κόμικς της Βαβέλ, ενώ το Γκάζι ήταν ακόμη γεμάτο. Για τον "παλιό", αυτή δεν ήταν η καλύτερη χρονιά του Φεστιβάλ (ασυζητητί η Βαβέλ έκανε το peak της πέρυσι). Όσο για τον νέο; Ας μας τα πει ο ίδιος:

Αν με ρωτήσει κάποιος τι αποκόμισα από αυτό το φεστιβάλ, η απάντηση μου θα είναι απλούστατη. Τίποτα το ουσιαστικό. Η έκθεση original art μου τράβηξε το ενδιαφέρον (ειδικά οι σελίδες του personal favorite ΒΟΝΕ), άλλα πέρα από εκεί, τίποτα. Nothing. Nada. Zip. Διαβάζω comics εδώ και 25 χρόνια, έχουν περάσει από τα μάτια μου δεν ξέρω και εγώ πόσες δεκάδες χιλιάδες σελίδες αυτών και από ότι φαίνεται δεν το βάζω κάτω και θα παραμείνω μουρλός. Είναι απογοητευτικό το γεγονός ότι ένας θεσμός πλέον, σαν το φεστιβάλ της Βαβέλ, δεν έχει να μου προσφέρει, σε εμένα τον παλιό αναγνώστη τίποτα. Όταν πάω σε μια διοργάνωση που θέλει να ονομάζεται φεστιβάλ comics, θέλω να βλέπω comics και τα πάντα γύρω από αυτά. Δεν θέλω ούτε live bands, ούτε μικροπωλητές, ούτε οτιδήποτε είναι παράπλευρο και δεν σχετίζεται άμεσα με τα comics. Αυτά όμως έχουν ξαναειπωθεί στο παρελθόν...

Αντε, και του χρόνου! Ηλίας Κυριαζής και Σπύρος Δερβενιώτης, χαιρετούν σε ρόλους ζεν πρεμιέ και κωμικού.

QUIZ 4 FUN: Ποιο κεντρικό πρόσωπο του Φεστιβάλ, χάρηκε τόσο πολύ που είδε τον Βασίλη Λώλο εκεί, ώστε άρχισε να τον φωνάζει "ΚΩΝ!, ΚΩΝ!" και όλοι οι παρευρισκόμενοι λύθηκαν στα γέλια;




|home|about us|downloads|contact|oldies|events|

The artwork cannot be reproduced in any form without the written consent of the artist and/or publisher. Trade Names and trademarks mentioned and/or displayed on this Web Site are the property of their respective owners.
All Rights Reserved.

This page is best viewed at 1024x768 or higher with Mozilla Firefox 2.0.0.4
Certified on Mozilla Firefox 2.0.0.4+ or IE 6+

Get Firefox!
Powered by vi