|
xtras archive | |
21-08-07 RANDOM SHOTS: POST-CON EXTRAVAGANZA SUMMER FUN SPECIAL |
|
του Γιώργου Χατζηκωστή Αν ανήκετε στους comic fans, που θέλουν να αποκαλούνται "ενημερωμένοι", τότε μόνο αν είχατε πάει διακοπές στον 'Αρη, θα αγνοούσατε το γεγονός ότι οι Αμερικανοί έχουν μια παράξενη συνήθεια: κάθε καλοκαίρι, αντί να πηγαίνουν με οικογένεια, γονείς, πεθερικά, κατοικίδια, κ.λπ., σε κάποια παραλία και να ξεροψήνονται σαν burgers στην αμμουδιά, ρίχνοντας που και που καμιά βουτίτσα σε αμφιβόλου καθαρότητας νερά, διοργανώνων conventions. Δυο από αυτά, που μας απασχόλησαν τον τελευταίο καιρό, ήταν το San Diego Comic-Con και το Wizard World Chicago. Οι εταιρίες ποντάρουν σε αυτά τα δυο, προκειμένου να κάνουν τις μεγάλες τους ανακοινώσεις (ή "ανακοινώσεις", για τους πιο κυνικούς από εσάς - Editor's Note: Hi!). Είναι δυνατόν να μη σχολιάσω; 'Αλλο που δεν ήθελα! Ας πάρουμε όμως τα cons με την σειρά - την ημερολογιακή εννοώ... Απαραίτητο disclaimer: Σχολιάζω μόνο ότι μου έκανε εντύπωση (όχι απαραίτητα την παραμικρή είδηση για το νέο project ενός καταξιωμένου ή μη δημιουργού), αλλιώς το κείμενο θα πήγαινε κάπου 6000 λέξεις και ο Σακαρίδης θα βρισκόταν στην εντατική - και που να βρίσκουμε κρεβάτι, μέρες που είναι. San Diego Comic-Con ή αλλιώς το convention που πήγαν δυο editors (και που αφήσαν πίσω έναν assistant - αφού πρώτα του έδωσαν τον δικό του assistant) και έκτοτε έχουν την κακή συνήθεια να μας υπενθυμίζουν το ταξίδι τους αυτό. - O Darwyn Cooke τα μαζεύει και φεύγει από το SPIRIT!. Καλά ντε, μην γκρινιάζετε, το ξέρω ότι είναι μικρή είδηση! Αν δεν το έβαζα, όμως, θα έσκαγα, καθώς τα όσα έκανε με τον χαρακτήρα του Will Eisner, με έβρισκαν απόλυτα σύμφωνο. Επίσης, είναι θλιβερό να βλέπεις έναν καλλιτέχνη να δηλώνει ότι το Direct Market δεν έχει πολλά ψωμιά ακόμη. Μήπως αυτή είναι μια αλήθεια και βρισκόμαστε μπροστά σε ένα αβέβαιο μέλλον, σχετικά με το πώς θα φτάνουν τα comics στα χέρια των αναγνωστών; (Editor's Note: Δυστυχώς ή ευτυχώς, το Direct Market "πεθαίνει" εδώ και 20 χρόνια περίπου και πολλοί από τους ειδικούς που προανήγγειλαν το θάνατο του έχουν εγκαταλείψει το χώρο. Προσωπικά, δε νομίζω πως θα μας εγκαταλείψει σύντομα. Όσον αφορά στον αντίκτυπο που θα έχει η συνεχής -και ελαφρώς απαρχαιωμένη- παρουσία του για τα comics ως μορφή Τέχνης αλλά και ως βιομηχανία, είναι εξαιρετικά αβέβαιο για να γίνουν προβλέψεις.)
Για τους Dan Slott και Phil Jimenez, το ξέραμε εδώ και μήνες - για την ακρίβεια ήταν ένα από τα worst kept secrets εδώ και πολύ καιρό. Διαβάζοντας τις συνεντεύξεις όλων των συμμετεχόντων, καθώς και την ανταπόκριση από το αντίστοιχο panel (γενικότητες και ασάφειες, σχετικά με την κατεύθυνση που θα ακολουθήσει ο τίτλος) και κυρίως παρατηρώντας αυτή την εικόνα... ...άρχισα αν υποψιάζομαι διάφορα. Σαν να βλέπω ένα μεγάλο δάχτυλο, έτοιμο να πατήσει το κουμπί "reset". Πρώτον, ο Spidey, χαμογελαστός, κρύβει το πρόσωπο του με τη μάσκα - η αποκάλυψη της ταυτότητας του μάλλον πάει περίπατο. Δεύτερον, από τον ώμο του κρέμεται μια κάμερα, οπότε, για ακόμη μια φορά, επέστρεψε στον πρώτο εργοδότη του, τον ever-lovin' Jonah Jameson. Τρίτον (και τελευταίο), ο ίδιος αξιαγάπητος εδώ και πολλές γενεές εκδότης της Daily Bugle, κρίνοντας από το διαφήμιση που βρίσκεται πίσω από τον Αραχνάκια, έπιασε για ακόμη μια φορά εκείνο το κουρασμένο riffάκι του "Spider-Man is a menace to society". Επίσης, εκείνο το συμπαθέστατο, ρετρό, φετινό FCBD SPIDER-MAN αποτελεί τελικά μέρος του continuity του Brand New Day (όπως ονομάζετε αυτό το eventάκι). Safe assumptions? Perhaps... Στο τεχνικό μέρος, τώρα, κάθε team καθοδηγούμενο από τον Steve "I survived the first half of 52... and then some!" Wacker, θα ολοκληρώνει το storyline του, με τα subplots να τρέχουν από storyline σε storyline. Δηλαδή, την ιστορία του Gale δεν θα την ολοκληρώνει ο Slott, αλλά ο ίδιος και μετά θα αναλαμβάνει άλλος. Simple enough? (Editor's Note: OK, εγώ δεν είμαι σίγουρος ότι κατάλαβα. Θα σε πάρω τηλέφωνο αύριο να μου το εξηγήσεις...) Charming όλα τα παραπάνω, αλλά φυσικά, έχω και τις αντιρρήσεις μου. Είναι γνωστό εδώ και πολλά χρόνια, ότι ο κρυφός πόθος του Quesada, είναι ο Peter Parker να ξαναγίνει ο "swingin' single cat" που ήταν κάποτε. Μάλλον αυτό το κατάφερε, επαναφέροντας, προφανώς (όπως είπα και πιο πάνω, υποθέσεις κάνω), το χαρακτήρα σε μια κατάσταση που ήταν πριν από δυο δεκαετίες και βάλε. Πρόοδος; I don't know what the fuck you are talking about, mate... Επίσης, είναι ολοφάνερη η εκμετάλλευση του fanboy mentality που έχει ο μέσος comic fan. Τριπλασιάζοντας τη συχνότητα της κυκλοφορίας και βάζοντας 4 διαφορετικά creative teams, παγιδεύεις το κοινό σου. Μπορεί ο Joey "Spidey forever!" να βγάζει εξανθήματα και μόνο στο άκουσμα του ονόματος του Zeb Wells, ή να βρίσκει το σχέδιο του Chris Bachalo αποκρουστικό (τυχαία παραδείγματα - honest!), τώρα όμως θα καθίσει να διαβάσει και ακόμη σπουδαιότερο, να αγοράσει τα τεύχη αυτών των δημιουργών, για να μην χάσει την εξέλιξη των subplots, κυρίως όμως, για να μην σπάσει αυτό το άτιμο και καταραμένο σερί. Got that? (Editor's Note: Three things. Πρώτον, δεν είμαι καθόλου βέβαιος πως πρόκειται να συμβεί αυτό που έχεις καταλάβει. Δεύτερον, δεν είμαι καθόλου βέβαιος πως αν τελικά συμβεί, αυτό θα είναι κακή ιδέα. Τρίτον, δεν είμαι καθόλου βέβαιος πως θα πληρώσω για να μάθω τι ακριβώς ισχύει!)
Το WOLVERINE του ήταν συμπαθητικό (μέσα στην υπερβολή του) και το SPIDER-MAN δεν ήταν και κάτι το ιδιαίτερο. (Για την ακρίβεια είχε ένα cliffhanger που με είχε αφήσει κόκαλο, στο οποίο όμως δεν υπήρξε η αναμενόμενη, λογική συνέχεια - εκείνο που ο Jameson βλέπει φωτογραφία του Peter Parker ντυμένο με την γνωστή παρδαλή στολή του, τραυματισμένο, με το πρόσωπο μπανταρισμένο, αλλά με τα χαρακτηριστικά του ευδιάκριτα, χωρίς να τον αναγνωρίζει! Κάπου στο τεύχος #4 ή #5 ήταν, αν θυμάμαι καλά.) Το CIVIL WAR τώρα, ήταν κάτι μεταξύ εκτροπής αμαξοστοιχίας, αεροπορικής τραγωδίας και Μαύρης Πανούκλας! Θα καταφέρει, όμως, ο Millar να συγκρατήσει την τάση του να κτίζει τις ιστορίες του γύρω από το shock moment, ή την αρέσκεια του για wise-ass διαλόγους. Ο ίδιος δηλώνει fan της first family, με γνώση της ιστορίας του τίτλου και των στοιχείων που κάνουν την ομάδα να ξεχωρίζει, αλλά ο τρόπος γραφής του είναι, more or less, αυτός που περιγράφω πιο πάνω. Μήπως, τελικά, δεν είναι ο κατάλληλος συγγραφέας για έναν τόσο "συντηρητικό" τίτλο; The jury is still out. Τα ξαναλέμε όταν ολοκληρωθεί το πρώτο story arc του - γιατί ο Millar είναι καλύτερα να χορηγείται σε μεγάλες δόσεις, προκειμένου να είναι αποτελεσματικός. Όσο για τον κύριο Hitch, υπόσχεται ότι θα είναι καλό παιδί και θα στέλνει τις σελίδες του στην ώρα τους, χωρίς να χάνει τα deadlines. Ναι, σοβαρά, το εννοεί αυτό! (Editor's Note: Δείξτε μου κάποιον που θα στοιχημάτιζε έστω και ένα ευρώ πάνω σε αυτή τη δέσμευση του Hitch και θα σας δείξω ένα κορόιδο.)
Η ειρωνεία της τύχης είναι ότι πριν από 11 χρόνια, την ίδια ακριβώς ημερομηνία, μας άφησε ο Mark Gruenwald.
Two of them -count 'em- TWO!!! Έτσι, ως ένα μικρό ευχαριστώ που καταφέρατε και φτάσατε μέχρι εδώ...
|
|
|home|about us|downloads|contact|oldies|events| The artwork cannot be reproduced in any form without the written consent of the artist and/or publisher. Trade Names and trademarks mentioned and/or displayed on this Web Site are the property of their respective owners. All Rights Reserved. This page is best viewed at 1024x768 or higher with Mozilla Firefox 2.0.0.4 Certified on Mozilla Firefox 2.0.0.4+ or IE 6+ ![]() Powered by vi |