Βρίσκεστε στο archive.comicdom.gr. Βλέπετε το παλιό site και αρχείο του www.comicdom.gr. 2000+ άρθρα, reviews και συνεντεύξεις βρίσκονται στην διάθεσή σας. Το νέο, πλέον blog, site του Comicdom μπορείτε να το βρείτε στο http://www.comicdom.gr
Βρίσκεστε στο archive.comicdom.gr. Βλέπετε το παλιό site και αρχείο του www.comicdom.gr. 2000+ άρθρα, reviews και συνεντεύξεις βρίσκονται στην διάθεσή σας. Το νέο, πλέον blog, site του Comicdom μπορείτε να το βρείτε στο http://www.comicdom.gr
  • column info
    new stuff

    Ξ“Β“Ξ“οŸƒ ÝíΓʽ site ðïá Ξ“οŸƒΞ“Β­Ξ“Β§Ξ“Β¬Ξ“οŸƒΞ“Β±Ξ“ΞŽΞ“Β­Ξ“οŸƒΞ“Ξ„Ξ“Κ½Ξ“Β© Ξ“Β³Ξ“οŸƒ Ξ“οŸ„Ξ“Κ½Ξ“Β¨Ξ“Β§Ξ“Β¬Ξ“οŸƒΞ“Β±Ξ“Β©Ξ“Β­Ξ“Βž Ξ“ΚΌΞ“ΒœΞ“Β³Ξ“Β§ Ξ“οŸƒΞ“ΒŸΞ“Β­Ξ“Κ½Ξ“Β© Ξ“Β°Ξ“Β±Ξ“Κ½Ξ“Β£Ξ“Β¬Ξ“Κ½Ξ“Ξ„Ξ“Β©Ξ“οŸ„Ξ“Βœ Ξ“οŸ‚Ξ“Β½Ξ“Β³Ξ“οŸ„Ξ“β€•Ξ“Β«Ξ“β€• Γ­Γʽ Ξ“Β°Ξ“Κ½Ξ“Β±Ξ“Κ½Ξ“οŸ„Ξ“β€•Ξ“Β«Ξ“β€•Ξ“Ξ…Ξ“Β¨Ξ“οŸƒΞ“ΒŸ Ξ“οŸ„Ξ“Κ½Ξ“Β­Ξ“οŸƒΞ“ΒŸΞ“Β² ôéò Ξ“οŸ‚Ξ“Β©Ξ“Κ½Ξ“Β±Ξ“οŸ„Ξ“οŸƒΞ“ΒŸΞ“Β² Ξ“Κ½Ξ“Β­Ξ“Κ½Ξ“Β­Ξ“οŸƒΞ“ΞŽΞ“Β³Ξ“οŸƒΞ“Β©Ξ“Β² Ξ“Β·Ξ“Ξ‰Ξ“Β±Ξ“ΒŸΞ“Β² Γ­Γʽ ôïá Ξ“οŸ…Ξ“οŸƒΞ“Ξ†Ξ“Β½Ξ“Β£Ξ“οŸƒΞ“Β© Ξ“οŸ„Ξ“ΒœΞ“Ξ„Ξ“Β©. Ï Ξ“οŸƒΞ“οŸ„Ξ“ΒœΞ“Β³Ξ“Ξ„Ξ“β€•Ξ“Ξ„Ξ“οŸƒ Ξ“Ξ…Ξ“Β°Ξ“οŸƒΞ“Β½Ξ“Β¨Ξ“Ξ…Ξ“Β­Ξ“β€•Ξ“Β² Ξ“Β±Ξ“β€•Ξ“ΒžΞ“Β² ôïá comicdom.gr, Ξ“Ξ†Ξ“Β±Ξ“β€•Ξ“Β­Ξ“Ξ„Ξ“ΒŸΞ“Β¦Ξ“οŸƒΞ“Β© Γ­Γʽ Γ³ΓʽΓ² Ξ“οŸƒΞ“Β­Ξ“Β§Ξ“Β¬Ξ“οŸƒΞ“Β±Ξ“ΞŽΞ“Β­Ξ“οŸƒΞ“Β© Ξ“οŸ„Ξ“Κ½Ξ“Β¨Ξ“Β§Ξ“Β¬Ξ“οŸƒΞ“Β±Ξ“Β©Ξ“Β­Ξ“Βœ ãéΓʽ Ξ“ΞŒΞ“Β«Ξ“Κ½ Γ΄Γʽ updates, Ξ“ΞŽΞ“Β³Ξ“Ξ„Ξ“οŸƒ Γ­Γʽ ìçí Ξ“Β·Ξ“ΒœΞ“Β³Ξ“οŸƒΞ“Ξ„Ξ“οŸƒ ðïôÝ ôçí "Ξ“Β¬Ξ“Β°Ξ“ΒœΞ“Β«Ξ“Κ½".




 Reviews 24/10: LOGICOMIX από τον Αριστείδη Κώτση.


 Reviews 23/10: SOLOMON KANE #1 από τον Ανδρέα Μιχαηλίδη.


 Reviews 22/10: THE AMAZING REMARKABLE MONSIEUR LEOTARD από τον Θωμά Παπαδημητρόπουλο.


 Reviews 21/10: BACK TO BROOKLYN #1 από τον Γιώργο Χατζηκωστή.


 Reviews 17/10: NOTHING NICE TO SAY από τον Θωμά Παπαδημητρόπουλο.


 Reviews 16/10: SUBLIFE από τον Αριστείδη Κώτση.


 15/10: Νέο strip JANE'S WORLD της Paige Braddock.


 14/10: Νέο strip ΚΟΥΡΑΦΕΛΚΥΘΡΑ του Αντώνη Βαβαγιάνη.


 Reviews 13/10: AGE OF SENTRY #1 από τον Γιώργο Χατζηκωστή.


xtras archive
16-05-06
Διαβάστε το κείμενο και δείτε τις φωτογραφίες του report από το COMICDOM CON ATHENS που ετοίμασε ο συνεργάτης μας, Ανδρέας Μιχαηλίδης.
του Ανδρέα Μιχαηλίδη
με τη συμβολή της Μυρτώς Τσελέντη
Φωτογραφίες: Ανδρέας Μιχαηλίδης, Γιώργος Κομιώτης

COMICDOM CON ATHENS 2006: The Report

 

DAY ONE

In the Beginning...

Λίγο πριν τις 11:00 το πρωί του Σαββάτου, κατέφτασα στο κτίριο της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης ασθμαίνων, κουβαλώντας πάσης φύσεως εξοπλισμό (δημοσιογραφικής φύσεως και μη), καθώς και τα 100 φρεσκοτυπωμένα τεύχη του MANGAIJIN #5. Αφού ξεφόρτωσα διάφορα πράγματα στη γραμματεία της εισόδου (τα οποία τακτοποιούσαν η Μακρίνα, η Θεοδώρα και η Νάγια) και καρφίτσωσα πάνω μου το ταμπελάκι του COMICDOM CON, έτρεξα στον πρώτο όροφο όπου στήνονταν τα fanzine και γίνονταν οι τελικές προετοιμασίες στην αίθουσα των εκδοτικών, καθώς και στο θέατρο. Ειδικά στο θέατρο υπήρχε μεγάλη κινητικότητα διότι εκεί έπρεπε όχι μόνο να γίνουν οι εναρκτήριες ομιλίες και η παρουσίαση των καλεσμένων, αλλά και η ημερίδα με θέμα "Αναπαραστάσεις Ηθικής και Κοινωνικής Υπευθυνότητας των Επιχειρήσεων και των Μέσων Επικοινωνίας στα Comics" (εν συντομία, όπως λέω, "Comics και Κοινωνία"). Ήταν σημαντικό να τηρηθεί το πρόγραμμα διότι οι ομιλίες ήταν πολλές και με ποικίλη θεματολογία, με την ημερίδα να τελειώνει μία μόλις ώρα πριν τη λήξη. Όμως προτρέχω...

Αφού κάναμε με την ομάδα τις τελευταίες συνεννοήσεις για τα πόστα, την καθοδήγηση των επισκεπτών και τις ανάγκες σε φωτογραφικό και μνημονικό υλικό, ξεκίνησα το προκαταρκτικό μου τουρ στους χώρους του convention (τους οποίους είχα μελετήσει, πολύ προσεκτικά, την προηγούμενη ημέρα). Μόλις, όμως, είχα προλάβει να τραβήξω μερικές φωτογραφίες από το χώρο που φιλοξενούσε τα καταστήματα comics, κοίταξα το ρολόι μου και είδα ότι ήταν ήδη ώρα να ξανατρέξω στο θέατρο για τις εναρκτήριες ομιλίες. Μετά από μια σύντομη ενημέρωση στους παρόντες στο χώρο των καταστημάτων, έφυγα υπ' ατμόν...


Η γραμματεία του COMICDOM CON ATHENS πληροφορεί τους επισκέπτες και... ομορφαίνει το χώρο!

Now Presenting...

Μπαίνοντας στο θέατρο, εξεπλάγην λίγο με το πόσος κόσμος ήταν ήδη εκεί, δεδομένης της ώρας και του γεγονότος ότι, ως γνωστόν, ο Έλληνας σπεύδει βραδέως... Κοιτώντας πιο προσεκτικά, παρατήρησα ότι μεταξύ των παριστάμενων ήταν και οι καλεσμένοι μας, οι οποίοι είχαν μόλις καθίσει και φρόντιζαν να ρυθμίσουν τα ακουστικά, που θα τους επέτρεπαν να ακούν τη μετάφραση των εναρκτήριων ομιλιών, της παρουσίασης των ιδίων από τη Λήδα Τσενέ και όσων από τις ομιλίες της ημερίδας θα παρακολουθούσαν. Έτσι, οι J.M. Linsner, Peter Milligan, Jim Demonakos (δίπλα-δίπλα), Andrew Wildman, Dez Vylenz και οι καθηγητές Jeff Kahan και Jeff McLaughlin ήταν όλοι αφοσιωμένοι στο podium.

Η Ήρα Παπαδοπούλου, υπεύθυνη του πολιτιστικού τμήματος της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης, κήρυξε την έναρξη των εργασιών του convention και έκανε μια σύντομη εισαγωγή, καλώντας έπειτα στο βήμα τη Λήδα Τσενέ. Η υπεύθυνη επικοινωνίας και δημοσίων σχέσεων του COMICDOM, ξεκίνησε καλωσορίζοντας τους παρευρισκόμενους (με τον χαιρετισμό να εκτείνεται σε όλους του παρόντες στο χώρο του convention - άλλωστε υπήρχε η δυνατότητα κανείς να παρακολουθήσει τα όσα συνέβαιναν μέσα στο θέατρο, από την οθόνη που ήταν τοποθετημένη ακριβώς πάνω από το χώρο των fanzines), ευχαριστώντας τους για την παρουσία τους και παρουσιάζοντας τους προαναφερθέντες καλεσμένους. Τότε ανακοίνωσε και το δυσάρεστο νέο, τη μοναδική ατυχή στιγμή του όλου εγχειρήματος, το γεγονός ότι ο δημιουργός Bill Sienkiewicz, κυριολεκτικά την τελευταία στιγμή, ακύρωσε την έλευσή του στο convention, λόγω ανειλημμένων υποχρεώσεων. Η Λήδα συνέχισε, αποδίδοντας ευχαριστίες στους φορείς οι οποίοι είχαν στηρίξει τη διεξαγωγή του convention, όπως το Media Lab του Τμήματος Επικοινωνίας Μέσων και Πολιτισμού του Παντείου Πανεπιστημίου Αθηνών, την Ελληνοαμερικανική Ένωση και τους χορηγούς.

Με τη σειρά της, κάλεσε στο βήμα την καθηγήτρια του Media Lab, Μπέτυ Τσακαρέστου, η οποία απηύθυνε χαιρετισμό τόσο στο COMICDOM, για την ευκαιρία αυτής της συνεργασίας, όσο και στην Ελληνοαμερικανική Ένωση, για την υποστήριξή της. Έπειτα, έκανε μια εισαγωγή στην ημερίδα και έθεσε επί τάπητος το ευρύτερο πλαίσιο και το στόχο των ομιλιών που επρόκειτο να ακολουθήσουν, σημειώνοντας την αυξανόμενη σημασία και βαρύτητα των comics στη χώρα μας. Πέρα από την ημερίδα, πλέον, το COMICDOM CON ATHENS είχε επισήμως αρχίσει, κανονικά και με το νόμο που λένε, ασχέτως αν ήδη εκείνη την ώρα ο χώρος της Ελληνοαμερικανικής Ένωσης είχε αρχίσει να γεμίζει με κόσμο ο οποίος επισκεπτόταν τους διάφορους χώρους και ασφαλώς, περνούσε αρκετή ώρα στα καταστήματα comics που βρίσκονταν στο ισόγειο...


Jemma Books & Comics


Relax Your Soul Comic Shop


Super Hero Planet


FiguresWorld


Solaris


Tilt


Comicworld

 

Ημερίδα, Μέρος Πρώτο

Για να έχει κανείς μια ουσιαστική εικόνα της ημερίδας, κατά τη γνώμη μου, έπρεπε να βρισκόταν εκεί. Πολλοί διαφορετικοί άνθρωποι, με διάφορα θέματα και προσεγγίσεις που αφορούσαν τα comics και την ευθύνη τους ως κοινωνικών φορέων, σε επίπεδο τόσο κριτικής, αλλά ακόμα και εκπαίδευσης των αναγνωστών τους, απάρτιζαν το, ουσιαστικά ολοήμερο, πλαίσιο συζήτησης. Εδώ θα παραθέσω τις απόψεις και την κριτική μου σχετικά με τις ομιλίες που παρακολούθησα ο ίδιος, καθότι η ιδιότητά μου ως φωτογράφος και υπεύθυνος της δημοσιογραφικής κάλυψης του convention, δεν μου επέτρεπε να βρίσκομαι διαρκώς μέσα στην αίθουσα.

Λίγο μετά τις 11:30, στη σκηνή ανέβηκε ο Jeff Kahan... Η ομιλία του Επίκουρου Καθηγητή του Πανεπιστημίου La Verne των ΗΠΑ, είχε από τη μία, μια αρκετά ενδιαφέρουσα προσέγγιση πάνω στα comics, από την άλλη, όμως, ίσως χρειαζόταν μια μερική συμπύκνωση για να αποδώσει καλύτερα το μήνυμα που προσπαθούσε να περάσει. Επί της ουσίας, ο κ. Kahan έδειξε πώς τα διαφημιστικά πρότυπα και οι ιδέες που περνούν οι εταιρίες μέσω των διαφημίσεών τους, μπορούν να έχουν αρνητικό αντίκτυπο στις πράξεις των ανθρώπων. Εξηγούσε ακόμη πώς αυτό γίνεται εμφανές μέσα από τα comics, χρησιμοποιώντας πολλά παραδείγματα μέσα από comics της DC όσο και της Marvel. Φοβάμαι, όμως, ότι η έκταση της ομιλίας του, καθώς και η (εύγλωττη ομολογουμένως) μίξη ορολογίας comics με κοινωνιολογία και οικονομική θεωρία, κατέστησε κάποια στιγμή κάπως δύσκολη την παρακολούθηση.


DeZ Vylenz και Andrew Wildman διαπιστώνουν ότι οι έλληνες δεν είναι πρωινοί τύποι.


Jim Demonakos, Peter Milligan και Joseph Michael Linsner, διαπιστώνουν (κι αυτοί) ότι οι έλληνες δεν είναι πρωινοί τύποι.

Γύρω στις 12:30 στη σκηνή ανέβηκε ο Αβραάμ Κάουα, Εντεταλμένος Λέκτορας στο Τμήμα Πολιτισμικής Τεχνολογίας και Επικοινωνίας του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Είχα ξανασυναντήσει τον Αβραάμ και τον είχα ξανακούσει να μιλάει για τα comics, τόσο σε ένα συνέδριο για τα manga στη Μυτιλήνη, πριν από περίπου 2 χρόνια, όσο και στο Φεστιβάλ της ΓΑΛΕΡΑΣ. Όποιος έχει ξανακούσει τις ομιλίες του, γνωρίζει ότι ο άνθρωπος έχει μια μοναδική ικανότητα να συνδυάζει στοιχεία από πάσης φύσεως θέματα, ανάλογα με την περίσταση, με τα comics και να τα παρουσιάζει ως αρμονικό σύνολο. Εκ πρώτης όψεως (η μάλλον, ακοής) θα νομίσει κανείς ότι αυτά που λέει είναι δυσνόητα: αν όμως προσέξει περισσότερο, θα συνειδητοποιήσει ότι εάν αφεθεί εν τη ρύμη του λόγου του Αβραάμ, θα καταλάβει πολύ περισσότερα από όσα πίστευε.

Η ομιλία αυτή δεν αποτέλεσε εξαίρεση: ο Αβραάμ σκιαγράφησε ένα ψυχοπαθολογικό πορτρέτο του Καπιταλισμού κάνοντας αναγωγή σε τρεις εκπροσώπους του μέσα τα comics. Ο Lex Luthor, ο Norman Osborn και ο Hexus έγιναν αντικείμενα κριτικής και οχήματα συμβολισμού για να περιγράψουν τη πορεία του καπιταλιστικού πνεύματος, όπως αυτή εμφανίζεται σκόπιμα ή συνειρμικά μέσα από την εξέλιξη τριών villains των comics. Και αυτά είναι απλώς όσα κατάλαβα...

Έπειτα ήταν η σειρά της Λήδας να ανέβει στη σκηνή, η οποία παρουσίασε τα ηθικά διλήμματα των δημοσιογράφων και των στελεχών εταιριών, όπως αυτά εμφανίζονται μέσα από το ρόλο χαρακτήρων των comics, σε αυτές τις θέσεις. Αντικείμενο προς εξέταση, ο Superman/Clark Kent, ο οποίος είναι δημοσιογράφος, αλλά και μέλος του γιγάντιου εκδοτικού οργανισμού που είναι η Daily Planet. Καθώς προσπαθεί να εξισορροπήσει το ρόλο του ως ήρωας με αυτόν του κοινού θνητού και εργαζόμενου, έρχεται με πρωτότυπο τρόπο σε διλήμματα που είναι πολύ αληθινά και αντικείμενα έντονου προβληματισμού στον πραγματικό κόσμο. Πιστεύω ότι ο παραλληλισμός και η αναγωγή στην πραγματικότητα ήταν πολύ πετυχημένη και εύστοχη, περνώντας στο ακροατήριο με μεστό τρόπο την ουσία του ζητήματος χωρίς αχρείαστες γενικεύσεις.

Όπως καταλαβαίνετε, ο ρόλος που είχα επωμιστεί απαιτούσε να κάνω διαδρομές μεταξύ του θεάτρου και του υπόλοιπου convention. Σαν αποτέλεσμα και όπως συνήθως μου συμβαίνει, όταν ήρθε η ώρα για την ομιλία μας με τη Μυρτώ Τσελέντη, πάνω στον κοινωνικό ρόλο και ουσία των manga, καθυστέρησα. Δεν μπορώ προφανώς να σχολιάσω αντικειμενικά την παρουσίασή μας, αλλά νομίζω ότι κινήθηκε ομαλά δεδομένων των περιστάσεων (οι ομιλίες είχαν καθυστέρηση σε σχέση με το πρόγραμμα και έτσι έπρεπε να επιστρατεύσουμε κάποια ταχύτητα) και απλώς ελπίζω ότι περάσαμε το κεντρικό νόημα στους ακροατές μας.

 

Intermission...

Κάπου σε αυτό το σημείο έφυγα από το θέατρο και παρέμεινα εκτός αυτού για ένα διάστημα. Πέρασα από τα τραπεζάκια όπου φιλοξενούνταν τα fanzines υπό το άγρυπνο (;) βλέμμα του Βασίλη Σάκκου και του Γιώργου Χατζηκωστή. FROGS & DOGS, AZODD, MOSQUITO, ΕΚΘΕΣΗ COMIX, KAPOW, το δικό μας (εμένα και του Γιάννη Δαλκίδη) MANGAIJIN και πολύς κόσμος μαζεμένος για σκίτσα από τους διάφορους δημιουργούς, που καρτερικά ικανοποιούσαν το κοινό τους και άλλαζαν βάρδιες.


Το τραπέζι με τα fanzines. Καθιστός διακρίνεται ο περσινός νικητής του διαγωνισμού του 9, Μιχάλης Διαλυνάς.

Έκανα και μερικά περάσματα από τη μικρή -αλλά πιστεύουμε ενδιαφέρουσα- έκθεσή μας στον τέταρτο όροφο, όπου συνάντησα μεταξύ άλλων και το Γιώργο Δημητρίου να μελετά με σπουδή τα original artwork των J.M. Linsner, Mike Deodato, Greg Land και Gene Colan. Γρήγορη κατάβαση στα καταστήματα comics, η αίθουσα των οποίων ήταν διαρκώς κατάμεστη από κόσμοπου συζητούσε, αγόραζε, πρότεινε, σχολίαζε και έμενε έκθαμβος αντικρίζοντας ή ακόμα και συνομιλώντας με τον φιλικό γίγαντα και δημιουργό της Dawn, J.M. Linsner. Στο Solaris, οι Ηλίας Κυριαζής και Τάσος Παπαϊωάννου υπέγραφαν από νωρίς την ΤΟΥΡΤΑ τους (την οποία ο Κατιρτζιγιανόγλου χαρακτήρισε "μάλλον πάστα" λόγω του ιδιόμορφου, μικρού format της), ενώ όσοι περνούσαν από το stand του Comicworld, μπορούσαν να συνομιλήσουν με τους Νίκο Κούτση και Βασίλη Γκογκτζιλά, καθώς και να αγοράσουν το flip comic τους (Η ΚΟΠΙΑ/ MR.UNIVERSE), το οποίο υπομονετικά υπέγραφαν και σκίτσαραν με αφιερώσεις οι δύο δημιουργοί.


Τάσος Παπαιώαννου και Ηλίας Κυριαζής υπογράφουν το comic τους TΟΥΡΤΑ, στο περίπτερο του Solaris (αποδεικνύοντας παράλληλα ότι ξέρουν να ποζάρουν).


Βασίλης Γκογκτζιλάς και Νίκος Κούτσης υπογράφουν και σκιτσάρουν στο περίπτερο του Comicworld.

Έπειτα βουρ για τις εκδοτικές, όπου ήταν παρόντες οι Anubis, Jemma Press, Ψυχής τα Λαμπυρίσματα και Κόμπρα Press. Εν τω μεταξύ, στο stand της Image Comics, ο P.R. Manager της εταιρίας, Jim Demonakos, μιλούσε με επισκέπτες, fans των Image Comics καθώς και φέρελπεις Έλληνες δημιουργούς, οι οποίοι του έδειχναν τη δουλειά τους. Τους έδινε συμβουλές, έκανε σχόλια και γενικά ήταν ένας πολύ ευχάριστος συνομιλητής, είτε στα Αγγλικά, είτε στα ιδιόμορφα προφερόμενα, Ελληνικά του. Στο stand της Ψυχής τα Λαμπυρίσματα πολύ συχνά έβλεπε κανείς τους δημιουργούς των comics ΥΨΙΛΟΝ (Βασίλης Χειλάς, Θάνος Κόλλιας, Γιάννης Αλέρτας) και ΧΡΟΝΙΚΑ ΤΟΥ ΔΡΑΚΟΦΑΙΝΙΚΑ (Γιάννης Ρουμπούλιας), οι οποίοι πρόθυμα υπέγραφαν τη δουλειά τους ή έκαναν σκίτσα των χαρακτήρων για τους αναγνώστες τους.


Θάνος Κόλλιας και Γιάννης Αλέρτας (σχεδιαστής και colorist αντιστοιχα του ελληνικού υπερηρωικού comic ΥΨΙΛΟΝ) με φόντο το περίπτερο της Anubis Comics.


Θάνος Κόλλιας και Γιάννης Ρουμπούλιας σκιτσάρουν στο περίπτερο των εκδόσεων Ψυχής Τα Λαμπυρίσματα, υπό το άγρυπνο βλέμμα του Βασίλη Χειλά, συγγραφέα του comic ΥΨΙΛΟΝ.

Μετά από ένα σύντομο διάλειμμα στη γραμματεία της εισόδου (για να πάρουν μια ανάσα και οι κοπέλες), όπου τριγυρνούσαν η Έλλη "Asaph" Μόκα και ο Γιώργος Καμπάδαης κάνοντας συνήθως σκίτσα της KIRIKO ή των χαρακτήρων του ΑΡΙΣΤΟΥ (αντίστοιχα), ήρθε η ώρα για την παρουσίαση της νέας έκδοσης της Jemma Press, "DAWN: Η ΑΛΩΣ ΤΟΥ ΕΩΣΦΟΡΟΥ", το γνωστό DAWN: LUCIFER'S HALO limited series του Joseph Michael Linsner, παρουσία του δημιουργού του. Ο Σπύρος Ευάγγελος Αρμένης μίλησε για το έργο και την πορεία τόσο του καλλιτέχνη όσο και της διάσημης ηρωίδας του, ενώ η παρουσίαση ολοκληρώθηκε με μία σύντομη ανάλυση της μεταφυσικής ιδεολογίας που πηγάζει από την σουρεαλιστική-μεταμοντέρνα θρησκολογική απεικόνιση στην οποία βασίζεται το εν λόγω άλμπουμ.

Σειρά είχε η παρουσίαση του flip comic των Κούτση/Γκογκτζιλά, στο θέατρο, από τις εκδόσεις Comicworld. Οι δύο δημιουργοί μίλησαν για τις αρχικές τους ιδέες, για την αγάπη τους για τα comics που κράτησε ζωντανή την επιθυμία να εκδοθούν τα πνευματικά τους τέκνα και για τις συγκυρίες που τελικά οδήγησαν στην τελεσφόρηση των προσπαθειών τους. Ο Νίκος Κούτσης, ένας ιδιαίτερα ένθερμος θιασώτης της 9ης Τέχνης, μίλησε με συγκίνηση για την πραγματοποίηση της έκδοσης αυτής και μαζί με τον Βασίλη Γκογκτζιλά μας ταξίδεψαν βήμα-βήμα στις αντίστοιχες πορείες τους μέχρι την ημέρα και την ώρα εκείνης της παρουσίασης. Είναι πραγματικά ευχάριστο να βλέπεις ανθρώπους που παίρνουν τόσο ζεστά τα comics στην Ελλάδα και ελπίζουμε ότι οι συγκεκριμένοι θα αποτελέσουν μέρος μιας αναπτυσσόμενης ραχοκοκαλιάς για έναν δυνατότερο, ευρύτερο και πάνω από όλα ενωμένο ελληνικό χώρο των comics.

 

Εν τω μεταξύ στα workshops.

Εδώ, αγαπητοί αναγνώστες, παραχωρώ για λίγο την αφήγηση στη Μυρτώ Τσελέντη, η οποία και ήταν επιφορτισμένη με την ευθύνη των workshops και την καταγραφή τους. (ευτυχώς η αρχική ιδέα να κλωνοποιηθώ ώστε να βρίσκομαι παντού, εγκαταλείφθηκε γρήγορα)

Σάββατο απομεσήμερο. Το κέντρο της Αθήνας κλειστό λόγο της πορείας του φόρουμ. Όμως λίγοι πτοήθηκαν απο αυτό. Τα workshops του Σαββάτου ήταν υπερπλήρη, με waiting lists που έφταναν σε τρελά νούμερα. Ας τα δούμε όμως αναλυτικότερα:

Νίκος Κούτσης - "20+1 Penciling/Layout Killer Tips"
Ακριβώς αυτό που λέει ο τίτλος. Ο Νίκος Κούτσης μοιράστηκε με το κοινό του διαμαντάκια απο την πολυετή εμπειρία του, χρήσιμα τόσο για ένα πρωτάρη όσο και για έναν έμπειρο σχεδιαστή. Η φιγούρα και η δυναμική της, οι μορφές, το στήσιμο της σελίδας, η στρωτή αφήγηση, τεχνικές για τα σημεία του ορίζοντα, το βάθος πεδίου, με πολλά και υπερεπαρκή παραδείγματα, ήταν μόνο μερικά απο τα πράγματα για τα οποία μίλησε ο γνωστός δημιουργός.

Γαβριήλ Τομπαλίδης - "Creative Storytelling: From Layouts to Pencils"
Μέσα σε τρία τέταρτα, ο Γαβριήλ Τομπαλίδης ανέλυσε τις δυσκολίες της μεταφοράς ενός σεναρίου στο χαρτί. Εστιάζοντας κυρίως στην αποτελεσματική απόδοση της ροή της ιστορίας και στο στήσιμο της σελίδας και των καρέ, έδωσε έξυπνες λύσεις και παραδείγματα σε συχνά προβλήματα. Μετά ακολούθησε μια άκρως ενδιαφέρουσα συζήτηση με το κοινό, το οποίο έθεσε στο δημιουργό αρκετά ερωτήματα και απορίες πάνω σε αυτό το αντικείμενο αλλά και σε άλλα προβλήματα που έχουν συναντήσει.

Peter Milligan - "The Comic Book Script: From Concept to Publication"
Το πρώτο workshop του οποίου οι θέσεις είχαν συμπληρωθεί αρκετές ημέρες πριν την έναρξη του convention και το μόνο στο οποίο χρειάστηκε να διώξουμε τόσο κόσμο. Ο Peter Milligan ανέλυσε τις διαφορές μεταξύ ιδέας και σεναρίου και μετά παρουσίασε τον πιο αποτελεσματικό τρόπο παρουσίασης μιας δουλειάς στις εταιρίες DC, Vertigo και Marvel, με απώτερο στόχο την έκδοση. Μια μέθοδος αρκετά έξω απο τα ελληνικά δεδομένα αλλά σίγουρα πολύτιμη γνώση για όποιον έχει βλέψεις για "εκεί έξω". Το σωστό portfolio, ο λειτουργικός τρόπος παρουσίασης του σεναρίου και η προσωπική επαφή μπορούν -αν η τύχη είναι με τον μέρος σου- να τραβήξουν την πολυπόθητη προσοχή.

 

Ημερίδα, Μέρος Δεύτερο

Thanks για το fill-in, Μυρτώ! Επιστροφή στην Ημερίδα, όπου η επόμενη ομιλία που παρακολούθησα ήταν εκείνη του Πάνου Κρητικού, της ομάδας Iconotopia. Ο Πάνος ασχολήθηκε με τις εκφάνσεις της κοινωνικής κριτικής πάνω στη διαφθορά, μέσα από τα comics. Τα comics που επέλεξε (LO SCIMIOTTO, HELLBLAZER, SANDMAN, BLACKSAD) όχι μόνο αντιπροσώπευαν διαφορετικά ρεύματα και κάλυπταν ένα ευρύ φάσμα του χώρου, αλλά είχαν και πολύ διαφορετικό ποιόν και θεματολογία: έτσι, η ομιλία του κατάφερε να δείξει πώς ο πόλεμος ενάντια στη διαφθορά δεν περιορίζεται πλέον στα comics του Αμερικανικού και Ευρωπαϊκού underground, αλλά έχει επεκταθεί στο mainstream και πλέον ζητήματα ταμπού, που άλλοτε θα συζητούνταν μόνο με φοβισμένους ψίθυρους, σε υπόγεια γεμάτα graffiti, πλέον κατακεραυνώνονται και σχολιάζονται σε κοινή θέα και μάλιστα με δημοφιλή μέσα.

Έπειτα, ο Ηλίας Κατιρτζιγιανόγλου ανέγνωσε το αντιρατσιστικό του μανιφέστο χρησιμοποιώντας ως σημείο εκκίνησης... τους X-Men! Μια έξυπνη παρουσίαση των προβλημάτων του ρατσισμού και το πώς αυτά εκφράζονται μέσα από τα comics όπου πρωταγωνιστούν οι διάσημοι μεταλλαγμένοι. Φαίνεται ότι παρά τη ρηχότητα που συνδέεται με τη μεγάλη δημοτικότητα και τις τεράστιες πωλήσεις, οι ήρωες αυτοί της Marvel διατηρούν μια βάση κοινωνική θεωρίας και κριτικής την οποία ο Ηλίας ξεδίπλωσε μπροστά στα μάτια των παρευρισκόμενων. Τα σχόλια ήταν θετικά, το ενδιαφέρον μεγάλο και η ομιλία από τις πιο επιτυχημένες -αν μη τι άλλο- σε επίπεδο ουσίας.

Η τελευταία ομιλία που παρακολούθησα ήταν αυτή του Βασίλη Σάκκου, ο οποίος έκανε ένα πορτρέτο της πολιτικής κατάστασης στη Βρετανία, η οποία με τις πάλαι φασιστικές της εκφράσεις και πολιτικές ώθησε δημιουργούς comics όπως οι Bryan Talbot, Alan Moore, Warren Ellis, Peter Milligan και άλλοι, να δημιουργήσουν τα comics που ξέφευγαν από την πεπατημένη: V FOR VENDETTA, THE ADVENTURES OF LUTHER ARKWRIGHT, TRANSMETROPOLITAN και πολλά άλλα, ήταν από μόνα τους, επανάσταση για τα comics, εφάμιλλης του "sex drugs and rock 'n' roll". Ήταν εντυπωσιακό ότι ένας τίτλος ομιλίας όπως: "Margaret Thatcher... drugs and rock n' roll", είχε πράγματι νόημα...

 

Roll the Camera!

Περνώντας για άλλη μια φορά από το χώρο των καταστημάτων (όπου υπήρχε και η μεγαλύτερη κίνηση όλη την ημέρα), έφτασα πάνω στην ώρα για να πετύχω την κάμερα της ΝΕΤ, με τη δημοσιογράφο να παίρνει συνέντευξη από τον Dez Vylenz, τον σκηνοθέτη του ντοκιμαντέρ "The Mindscape of Alan Moore", με του οποίου την προβολή και θα έκλεινε η πρώτη μέρα του convention. Ήρεμος, φιλικός, ελαφρώς ιδιόμορφος, ειδικά στην ομιλία του, τίποτα δεν πρόδιδε ότι το εν λόγω ντοκιμαντέρ ήταν το σκηνοθετικό του ντεμπούτο. Έχοντας τον αέρα ενός ανθρώπου που είναι ικανοποιημένος με τον εαυτό του, απαντούσε στις (αρκετά ενθουσιώδεις θα έλεγα...) ερωτήσεις της δημοσιογράφου και επαινούσε τη διοργάνωση (hurray for us).


Dez Vylenz (πάνω) και Peter Milligan (κάτω) μιλούν στην τηλεόραση της NET.

Έπειτα, ήταν η σειρά του Peter Milligan να δεχθεί τα φώτα της δημοσιότητας, ο οποίος αντίθετα με την εικόνα που επικρατεί για τους Βρετανούς, ήταν ενθουσιώδης, χαμογελαστός και συμπλήρωνε τις απαντήσεις του χειρονομώντας έντονα, προκειμένου να δώσει έμφαση στα λεγόμενά του. Τη λίγη ώρα που μπόρεσα να συζητήσω μαζί του, μου είπε πως είχε εντυπωσιαστεί όχι μόνο από το επίπεδο της διοργάνωσης (ειδικά για ένα γεγονός που συμβαίνει για πρώτη φορά στην Ελλάδα), αλλά κυρίως από το κλίμα καλής διάθεσης και φιλικότητας, ακόμα και στον κάπως περιορισμένο χώρο των καταστημάτων. Δεν παρέλειψε να αναφέρει ότι εξεπλάγη ευχάριστα με το πόσες γνώσεις έχουν οι Έλληνες οπαδοί των comics πάνω στο αντικείμενο και γενικά από το πόσα comics διαβάζουν. Είμαστε geeks με παράσημα, κύριε Milligan!

 

Ντοκιμαντέρ: "The Mindscape of Alan Moore"

Με μικρή πλέον καθυστέρηση, λίγο μετά τις 20:00, το θέατρο ήταν κατάμεστο από κόσμο για την προβολή του ντοκιμαντέρ του Dez Vylenz. Αφού ο (γεννηθείς στο Παραμαρίμπο του Σουρινάμ, διαμένων εναλλάξ στο 'Αμστερνταμ και στο Λονδίνο) δημιουργός έκανε μια σύντομη εισαγωγή και μας έδωσε μερικά στοιχεία σχετικά με τις συνθήκες υπό τις οποίες συνεργάστηκε με τον Alan Moore, άφησε το "πνευματικό του παιδί" να μιλήσει για αυτόν...


O σκηνοθέτης Dez Vylenz προλογίζει το ντοκιμαντέρ του THE MINDSCAPE OF ALAN MOORE.

Δίχως φόβο και πάθος, μπορώ να πω ότι ήταν ίσως το καλύτερο ντοκιμαντέρ που έχω δει. Συνδύαζε τόσα πολλά ετερόκλιτα στοιχεία, από τη βιολογία, στα comics, στη συνέντευξη, στον κινηματογράφο και άλλα ακόμη, σε ένα σύνολο που δεν θα πίστευε κανείς ότι είναι δυνατόν να είναι τόσο αρμονικό. Ο Dez Vylenz πιστεύω ότι έχει ένα αρκετά σπάνιο ταλέντο να εκφράζει μέσα από τη λήψη, το μοντάζ και τη μουσική, όχι μόνο τις σκέψεις ενός από τους πιο ιδιόμορφους και ευφυής δημιουργούς, αλλά και τη δική του οπτική πάνω στο ζήτημα, χωρίς ποτέ να είναι παρών. Ένας σπουδαίος συγγραφέας είχε πει ότι η επιτυχία μιας αφήγησης έγκειται σε μεγάλο βαθμό στην ικανότητα του αφηγητή να είναι απών. Είμαι της άποψης ότι ο Dez Vylenz έχει βρει τη χρυσή τομή: είναι απών με τέτοιο τρόπο που αναρωτιέται ο θεατής πού ακριβώς να βρίσκεται.

Δεδομένου ότι το ντοκιμαντέρ έχει τόσο ιδιαίτερο στήσιμο τόσο σύνθετες εικόνες που εναλλάσσονται με απλές απεικονίσεις, ο μόνος τρόπος να το περιγράψω είναι: αν μία εικόνα είναι χίλιες λέξεις, τότε ο Dez έγραψε τρίτομη εγκυκλοπαίδεια πάνω στο μυαλό του Alan Moore!

Η πρώτη μέρα του convention έληξε με ένα είδος "αποκάλυψης" για όσους βρίσκονταν σε εκείνο το θέατρο. Και να φανταστεί κανείς ότι όσοι είχαν ενημερωθεί για το πρόγραμμα του convention, είχαν ακόμα μεγαλύτερες προσδοκίες από την Κυριακή...

 

DAY TWO

Simultaneous Apparitions

Την Κυριακή έφτασα τσίμα-τσίμα στις 11:00 και ευτυχώς που οι ποικίλες εκδηλώσεις της δεύτερης μέρας άρχιζαν στις 11:30. Η αλήθεια είναι ότι ξύπνησα αργά, λόγω της βραδινής εξόδου με τους καλεσμένους μας το προηγούμενο βράδυ και τη συνακόλουθη επεξεργασία φωτογραφιών στο σπίτι. Μόλις λοιπόν που πρόλαβα να αφήσω πάλι εξοπλισμούς και λοιπά στη γραμματεία και να αρχίσω το τρέξιμο. Ήθελα να ήμουν ο Flash, διότι την ίδια ώρα που ξεκινούσε η παρουσίαση της Κόμπρα Press ξεκινούσαν ταυτόχρονα και τα workshops των Dez Vylenz και Γιώργου Μελισσαρόπουλου, στον 4ο και 6ο όροφο αντίστοιχα.

Έκανα μια στάση στο θέατρο για να ρίξω μια ματιά στην παρουσίαση και μετά έτρεξα στα workshops, δεδομένου ότι την προηγούμενη ημέρα οι υπόλοιπες εκδηλώσεις με είχαν αποκλείσει από την κάλυψή τους. Στον 6ο συνάντησα τον Γιώργο Παναγόπουλο, ο οποίος ήταν υπεύθυνος για τον έλεγχο των εγγραφών στο workshop του Γιώργου Μελισσαρόπουλου. Υπήρχε κάποιος κόσμος αλλά, αναμενόμενα, λόγω ώρας, η αίθουσα δεν ήταν γεμάτη. Μετά από μια εισαγωγή και τα πρώτα στάδια ενός crash course για animation, με υπόδειγμα έναν χαρακτήρα που, όπως είπε ο ομιλητής, είχε δημιουργηθεί αποκλειστικά για αυτό το σκοπό, κατέβηκα για λίγο στον 4ο και συγκεκριμένα στο workshop του Dez Vylenz, με θέμα τα adaptations comics για τη μεγάλη οθόνη.

Έμεινα έκπληκτος από το γεγονός ότι η αίθουσα ήταν σχεδόν γεμάτη! Κοίταξα το ρολόι μου για να σιγουρευτώ. Παρακολουθώντας όμως την εισαγωγή του Dez και θυμούμενος την αίσθηση που έκανε το ντοκιμαντέρ του την προηγούμενη μέρα, έπαψα να αναρωτιέμαι και στράφηκα στον ομιλητή με το φακό ανά χείρας. Αφού είχε υποστεί (όπως και οι παριστάμενοι) αρκετές φορές το φλας της μηχανής, έφυγα την ώρα που ήταν στη μέση του σχολιασμού για το V FOR VENDETTA, ως καλό παράδειγμα για adaptation. Εφόσον η Μυρτώ Τσελέντη ήταν εκεί στο πρωινό της πόστο και ο Γιώργος Καμπάδαης στο workshop του 6ου, αποφάσισα ότι θα ήταν καλό να προλάβω από την αρχή την παρουσίαση των εκδόσεων Ψυχής τα Λαμπυρίσματα και κατευθύνθηκα προς το θέατρο. Βγαίνοντας παρατήρησα ότι ο Jeff Kahan που ήταν παρόν στο workshop του Dez, είχε αντικαταστήσει το χθεσινό του κοστούμι με t-shirt και το σύνολο συμπλήρωνε κάτι που έμοιαζε με... ηλεκτρικό μπάντζο. Mystified, προτίμησα να μην ρωτήσω και να συνεχίσω το δρόμο μου...

Στην παρουσίαση των εκδόσεων Ψυχής τα Λαμπυρίσματα, οι Γιάννης Ρουμπούλιας (ΧΡΟΝΙΚΑ ΤΟΥ ΔΡΑΚΟΦΟΙΝΙΚΑ), Βασίλης Χειλάς (ΥΨΙΛΟΝ - συν γυναιξί και τέκνοις, no less), Θάνος Κόλλιας (ΥΨΙΛΟΝ), Γιώργος Μαλισιόβας (ΕΚ ΤΩΝ ΥΣΤΕΡΩΝ) και Κατερίνα Σαγώνα (υπεύθυνη εκδόσεων), παρουσίασαν αναλυτικά την πορεία των εκδόσεων από το πρώτο άλμπουμ του ΥΨΙΛΟΝ μέχρι σήμερα, την έκδοση του comic πάνω στα Δεκεμβριανά, την ανθολογία REAL COMICS και τη μελλοντική έκδοση του s-f comic, KASTAR.

Με το που τέλειωσε η παρουσίαση, μόλις που πρόλαβα να πεταχτώ για λίγο στο workshop του Γιώργου Δημητρίου, πάνω στη χρήση ψηφιακής τεχνολογίας για το σχεδιασμό περιβάλλοντος χώρου σε comics. Η παρουσίασή του είχε πολύ ενδιαφέρον, τόσο πληροφοριακά (σχετικά με τις απαιτήσεις απλότητας και καθαρότητας στο σχεδιασμό, καθώς και τη χρησιμότητα της μεθόδου για την αποφυγή της ανακρίβειας στο σχεδιασμό του περιβάλλοντος χώρου, αστικού ή μη), όσο και οπτικά, με προβολή τρισδιάστατων αστικών μοντέλων (όσο ήμουν εκεί) που είχαν δυνατότητα ζουμ, περιστροφής, αλλαγής γωνίας λήψης κλπ. Έτσι όμως, δυστυχώς, δεν πρόλαβα να πάω στο workshop του Andrew Wildman, το οποίο είχε το γενικότερο θέμα των επαγγελματικών επιλογών, των ανθρώπων που τις κάνουν και γενικότερα της προσαρμοστικότητας. Βρίσκομαι σε μια περίοδο της ζωής μου που ίσως να ήταν χρήσιμο να ακούσω κάποια πράγματα αλλά, oh well, duty calls...

 

Super Hero Comics στην Ελλάδα

Η παρουσίαση των εκδόσεων Anubis σχετικά με τα υπερηρωικά comics στην Ελλάδα ήταν αρκετά ενδιαφέρουσα και κυρίως με όμορφο φωτογραφικό υλικό, που με μετέφερε πίσω στα παιδικά μου χρόνια, όταν ακόμα διαβάζαμε τις περιπέτειες του "Πράσινου Φανού", του "Σούπερμαν" και λίγο παλιότερα όταν ο πατέρας μου διάβαζε τον "Νυχτερίδα" και τον "Παράξενο Αδάμ".

Από ότι φαίνεται, τα υπερηρωικά comics έχουν κάνει τα πρώτα, δειλά, μεταφρασμένα τους βήματα στην Ελλάδα πολύ παλιότερα από ότι πιστεύει περισσότερος κόσμος και σίγουρα παλιότερα από όσο θα πίστευα αν δεν είχα χωθεί σε αυτή την ιστορία μέχρι το λαιμό. Χρήσιμα ιστορικά στοιχεία, ονόματα εκδοτικών πέρα από τον γνωστό Καμπανά και την Μαμουθcomix, οι πρώτες αποδόσεις των τίτλων στα ελληνικά... Ίσως το πιο ευχάριστο μάθημα ιστορίας που έχω κάνει ποτέ.

Λίγο πριν το τέλος της παρουσίασης και δεδομένου ότι το event που θα απαιτούσε τον περισσότερο έλεγχο, κάλυψη και συντονισμό πλησίαζε απειλητικά, έκανα πάλι ένα γύρo στην αίθουσα των εκδοτικών και των καταστημάτων. Αριστερά από το θέατρο, είδα πάλι το πρόσχαρο πρόσωπο του Jim Demonakos, να συλλογίζεται, να συμβουλεύει, να διαφωνεί και εν γένει να συζητά, πάντα με την ίδια καλή διάθεση, καθώς πάλι δεχόταν τις φιλικές "επιθέσεις" νέων καλλιτεχνών. Επιστρέφοντας από τα μαγαζιά έπεσα (όχι κυριολεκτικά) πάνω στον J.M. Linsner, που ανέβαινε στον πρώτο όροφο για το Q&A panel μεταξύ του ιδίου, του Peter Millligan και των οπαδών τους.

Δεδομένου ότι είχαμε λίγο χρόνο, πήγα -όπως είχα σχεδιάσει- και από τα καταστήματα, όπου ο κόσμος έφτανε... μέχρι τα μπούνια! Καθώς την Κυριακή δεν υπήρχαν διαδηλώσεις και πορείες που να αποθαρρύνουν τον ερχομό στη Μασσαλίας, ο κόσμος ήταν σχεδόν διπλάσιος από ότι το Σάββατο! Αν και αυτό μας χαροποιούσε, καθιστούσε κάπως δύσκολο το crowd management, παρόλο που δεν υπήρξαν παρατράγουδα. Καθότι όμως ο κόσμος ήταν απορροφημένος από τις αγορές του, δεν είχε καταλάβει ότι σύντομα ξεκινούσε το Q&A panel. Έτσι, με παρότρυνση του Νίκου Λάμπρη, χρησιμοποίησα την (όχι-και-τόσο) μελωδική φωνή μου για να ανακοινώσω στην ομήγυρη το γεγονός, καθώς και ότι θα ακολουθούσε το πολυπόθητο signing, που περιμένει με λαχτάρα κάθε αξιοπρεπής geek.

 

The Men, The Legends...

Φτάνοντας στο θέατρο και χρησιμοποιώντας το ταμπελάκι μου για να φτάσω γρήγορα μέσα, τοποθετήθηκα στην πρώτη σειρά και περίμενα τις εξελίξεις. Υπεύθυνος του event είχε τεθεί ο Βασίλης Σάκκος (του οποίου η κόμμωση αποτελούσε την αιτία για την έλλειψη σοβαρότητας εκ μέρους μου, όλη την υπόλοιπη μέρα), ο οποίος με τον δικό του μοναδικό τρόπο, επέβαλε (σε κάποιο βαθμό) την τάξη και συντόνισε τη συζήτηση.

Κάπως αργοπορημένα σε σχέση με το επιθυμητό (και προγραμματισμένο), η συζήτηση ξεκίνησε μέσα στο κατάμεστο θέατρο, μόλις πέρασαν οι πρώτες στιγμές αμηχανίας. Από ερωτήσεις στον Peter Milligan σχετικά με τους X-STATIX (το πιο δημοφιλές αντικείμενο συζήτησης εκείνη τη μέρα), μέχρι βολιδοσκόπηση της πρόθεσης του Linsner για κινηματογραφικό adaptation της DAWN, οι απορίες, οι παρατηρήσεις και η περιέργεια πλανιόνταν στον αέρα και οι δύο δημιουργοί ικανοποιούσαν πρόθυμα το κοινό. Μεταξύ πολλών ερωτημάτων, αστείων και πειραγμάτων, ακόμη μεταξύ των δύο δημιουργών, σας παραθέτω μερικά αξιόλογα σημεία:

JML: Εντάξει, αν μου έδιναν πολλά λεφτά, σε κλίμακα εκατομμυρίων, θα άντεχα μια κακή ταινία για τη DAWN.

PM: Δηλαδή και εσύ ακόμα έχεις την τιμή σου...

JML: Φυσικά.

 

PM: Τα όσα λέει ο Doop των X-Statix είναι και θα παραμείνει μυστήριο. Δεν νομίζω ότι σκοπεύω να το αποκαλύψω. Ξέρουν ότι έχει πολύ περίεργες δυνάμεις, αλλά όσο για το τι λέει... Νομίζω θα χάλαγε τη μαγεία αν το αποκάλυπτα. Έμαθα ότι κάποιος μάλιστα μετέφρασε το Doop-speech και αρχίζω να αναρωτιέμαι πώς είναι δυνατόν να μην έχει τίποτα καλύτερο να κάνει (ένοχα βλέμματα από διάφορους)...

 

PM: Έχω πολύ ιδιόμορφο χιούμορ και πιστεύω ότι μερικές φορές πρέπει να καταρρακώνω τη σοβαροφάνεια. Βεβαίως δεν μπορώ να το κάνω αυτό με τους βαρύτιμους χαρακτήρες των εταιριών... Έτσι έδωσα στον Dr, Strange αιμορροΐδες! Είναι ο μεγαλύτερος μάγος του κόσμου, αλλά αυτό δεν μπορεί να το γιατρέψει!

 

JML: Είμαι πολύ κακομαθημένος. Κάθε χρόνο γίνεται διαγωνισμός με μοντέλα που παριστάνουν τη Dawn και έτσι δεν στερούμαι ποτέ ιδεών για αλλαγή στα ρούχα, στο στυλ, ακόμα και στις εκφράσεις του προσώπου.

 

JML: Αντιλαμβάνομαι ότι μερικοί διαβάζουν το DAWN καθαρά για το artwork. Σε άλλους αρέσει μόνο η ιστορία. Σε κάποια άτομα αρέσουν και τα δύο. Γενικά θα προτιμούσα στο μέλλον να με θυμούνται σαν άνθρωπο που έγραφε ωραίες ιστορίες, αλλά ακόμα και αν τους αρέσει αποκλειστικά το σχέδιό μου, δεν με ενοχλεί στο ελάχιστο. Αρκεί που διαβάζουν τα comics μου.

 

Αυτά και πολλά άλλα ειπώθηκαν εκεί, μέχρι που ο Σάκκος παρακάλεσε να γίνουν οι τελευταίες ερωτήσεις, διότι είχε έρθει η ώρα για το signing, το οποίο ήταν γνωστό ότι θα έπαιρνε αρκετή ώρα. Από όσα λέχθηκαν, πάντως, μπορούμε να συμπεράνουμε ότι αμφότεροι οι δημιουργοί είναι πολύ ευχαριστημένοι με τη δουλειά που έχουν, ακόμη και αν μερικές φορές δημιουργεί περιορισμούς στην προσωπική τους ζωή και μάλιστα θεωρούν τους εαυτούς τους πολύ τυχερούς για την πορεία που είχαν μέχρι σήμερα. Ο Linsner είχε μαζί του και μας έδειξε ασπρόμαυρες σελίδες από το νέο comic που ετοιμάζει για τη Marvel, και στο οποίο πρωταγωνιστούν οι Wolverine, Spider-Man και Black Cat.


Peter Milligan και Joseph Michael Linsner επί το...signing.

Το signing προχώρησε ομαλά και με τάξη (τα μοναδικά έκτροπα ήταν ορισμένα άτομα που έφεραν υπεράριθμα, όμοια τεύχη προς υπογραφή, με στόχο εμπορικό όφελος): Αν και οι δύο δημιουργοί σχεδόν εξαντλήθηκαν υπογράφοντας τα εκατοντάδες comics, art-books, trading cards and whatnot που είχαν φέρει οι fans τους, είχαν να παρατηρήσουν ότι ήταν ιδιαίτερα ευχάριστη εμπειρία να μπορούν να λένε και μερικές κουβέντες με τους θαυμαστές τους, τελείως ανθρώπινα, σε αντίθεση με διοργανώσεις του εξωτερικού. Βεβαίως, αυτό σήμαινε ότι υπήρχαν και πολλοί/πολλές που θέλησαν να βγουν και φωτογραφία μαζί τους, γεγονός στο οποίο τόσο ο Milligan, όσο και ο Linsner ήταν πολύ δεκτικοί. Μετά το signing, ο Peter Milligan επέστρεψε στο ξενοδοχείο, καθότι η ημέρα εκείνη τον είχε κουράσει εξαιρετικά. Αν και όπως είπε πέρασε πολύ ευχάριστα, βρισκόταν στα όρια των σωματικών αντοχών του.

 

Artists Draw the World Together

Μετά από (πολύ) σύντομο διάλειμμα, έπρεπε να ετοιμαστούμε για το φιλανθρωπικό event του Draw the World Together. Δυστυχώς η απουσία ορισμένων καλλιτεχνών που είχαν δεσμευτεί ότι θα παρίστανται, η πληθώρα του κόσμου και η κούραση του διήμερου οδήγησαν σε μια μικρή χρονική καθυστέρηση και κάποια ένταση μεταξύ ημών (των διοργανωτών). Ευτυχώς, τα όποια προβλήματα ξεπεράστηκαν γρήγορα.

Η εκδήλωση που πραγματοποιούνταν με τη συνεργασία του British Council γινόταν με στόχο την ενίσχυση του ομώνυμου φιλανθρωπικού ιδρύματος, του οποίου ιδρυτής είναι ο Andrew Wildman. Το Draw the World Together δημιουργήθηκε για να ενώσει τις καλλιτεχνικές κοινότητες, παρέχοντας τη δυνατότητα βασικής περίθαλψης και μόρφωσης σε παιδιά που ζουν σε μη προνομιούχες κοινωνίες. Οι παρευρισκόμενοι μπορούσαν να αγοράσουν από τους συντονιστές λαχνούς, 10 ευρώ έκαστος, όπου αναγραφόταν το όνομα ενός από τους (περίπου δέκα, αρχικά) καλλιτέχνες. Έπειτα πήγαιναν στον καλλιτέχνη και του ζητούσαν σχέδιο της αρεσκείας τους.


Ο Νίκος Κούτσης, ο Θάνος Κόλλιας, ο Γιάννης Ρουμπούλιας και ο κύριος Σπύρος Ορνεράκης, περιμένουν υπομονετικά να ξεκινήσει το event.


Σπύρος Δερβενιώτης, Τάσος Παπαιωάννου και Ηλίας Κυριαζής δείχνουν να διασκεδάζουν ιδιαίτερα με τα τεκταινόμενα (ήτοι ένα από τα λεκτικά shows του Βασίλη Σάκκου).

Μεταξύ των καλλιτεχνών ήταν και ο ίδιος ο Wildman (παλαίμαχος των TRANSFORMERS, NIGHTMAN και άλλων τόσο στη Marvel, όσο και στη DC) και ο Linsner. Στην πορεία και με σχεδόν μαγικό τρόπο (ευτυχώς οι απρόσμενες απουσίες, έφεραν ανέλπιστες παρουσίες), οι καλλιτέχνες αυξήθηκαν σε 15! Πέτρος Ζερβός, Σπύρος Ορνεράκης, Κώστας Κυριακάκης, Νίκος Κούτσης, Γιάννης Ρουμπούλιας, Θάνος Κόλλιας, J.M. Linsner, Andrew Wildman, Dez Vylenz, Σπύρος Δερβενιώτης, Τάσος Παπαϊωάννου, Ηλίας Κυριαζής, Φώτης Πεχλιβανίδης και άλλοι ακόμα, συνεισέφεραν την τέχνη τους και οι επισκέπτες τον οβολό τους. Συγκεντρώθηκε ποσό άνω των επτακοσίων ευρώ σε κάτι παραπάνω από μία ώρα και μάλιστα πουλήθηκαν και τα σκίτσα παιδιών του Βρετανικού Συμβουλίου, τα οποία είχαν εκτεθεί στην αίθουσα του θεάτρου. Μία από τους μικρούς καλλιτέχνες, μάλιστα, η Ζωή, ήταν παρούσα και τιμήθηκε, παρουσία όλων, από τον master of ceremonies, Βασίλη Σάκκο!

 

COMICDOM AWARDS 2005

Ό,τι και να πω είναι λίγο: η Μυρτώ Τσελέντη τράβηξε πάνω της τα βλέμματα με το κομψό της ντύσιμο, το οποίο, από ότι διάβασα σε διάφορα forum, ήταν reminiscent της Zatanna, είτε το ήθελε, είτε όχι. Ο δε Βασίλης Σάκκος, με βερμούδα, πουκάμισο, σακάκι και παρδαλή γραβάτα (not to mention, "το μαλλί"), κατάφερε να κλέψει την παράσταση, ειδικά καθότι η εκφορά του λόγου του ήταν κάπως... επηρεασμένη από το "Θεό Διόνυσο" των μεξικανών (tequila rules!). Ωστόσο, έτσι κατάφερε όχι μόνο να κάνει τα Awards αξιομνημόνευτα, αλλά και να δώσει έναν πανηγυρικό τόνο στο καταληκτικό event του COMICDOM CON ATHENS. Τα παιδιά ξεκίνησαν την απονομή με τις αμερικανικές κατηγορίες, κι όταν έφτασαν στα ιαπωνικά, με φώναξαν να εκφωνήσω τις κατηγορίες για τα manga (όπου με τον Σάκκο είχαμε μια σουρεάλ στιχομυθία για το φύλο των δημιουργών). Έπειτα, σειρά είχε η απονομή των ευρωπαϊκών comics που κόσμησε η αξιομνημόνευτη γαλλική προφορά του Βασίλη και τελικά, έφτασαν στην πέτρα του σκανδάλου, τις ελληνικές κατηγορίες. Παραδόξως, ακόμη και αυτές τελείωσαν αναίμακτα (προς το παρόν, everything is civilized).

 


Ηλίας Κυριαζής έχοντας παραλάβει το βραβείο του Best Greek Writer. Βασίλης Σάκκος έχοντας αποφασίσει ότι η γυμναστική on stage κάνει καλό στο hangover.


Ο Γιάννης Ρουμπούλιας δεν αρκέστηκε στο βραβείο του Best Greek Artist και αποφάσισε να ρίξει και μια γυροβολιά (τον Σάκκο).


O Γιάννης Κουκουλάς παραλαμβάνει για τη ΒΑΒΕΛ του βραβείο του Best OnGoing Series.

Έτσι, λοιπόν, έληξε το COMICDOM CON ATHENS 2006, ένα όνειρο που έγινε πραγματικότητα χάρη στη σκληρή προσπάθεια κάποιων ανθρώπων ή εναλλακτικά, το γαϊδουρινό τους πείσμα. Ε, λοιπόν, μπράβο, χίλιες φορές μπράβο και για μια φορά το εννοώ: άντε και του χρόνου!

...for I was there too
and my whiskers
split with laughter.

God bless the geeks!

 




|home|about us|downloads|contact|oldies|events|

The artwork cannot be reproduced in any form without the written consent of the artist and/or publisher. Trade Names and trademarks mentioned and/or displayed on this Web Site are the property of their respective owners.
All Rights Reserved.

This page is best viewed at 1024x768 or higher with Mozilla Firefox 2.0.0.4
Certified on Mozilla Firefox 2.0.0.4+ or IE 6+

Get Firefox!
Powered by vi